patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
Συχνές Ερωτήσεις
Αναζήτηση
Κατάλογος Μελών
Ομάδες Μελών
Εγγραφή
Προφίλ
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας
Σύνδεση
patari.org Αρχική σελίδα
->
Πολιτική συζήτηση
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μέγεθος γραμματοσειράς
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Anonymous"]K.N. μάλλον δεν κατανόησες την ανακοίνωση της Συντακτικής Ομάδας. Αν θέλουμε να ενημερωνόμαστε για ειδησεογραφικό υλικό μπορούμε να ανατρέξουμε και μόνοι μας στα ανάλογα site. Το "Πατάρι" από την ίδρυσή του εξέφραζε πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές απόψεις και μόνο για τεκμηρίωση αυτών των απόψεων χρησιμοποιούσε βοηθητικά παραπομπές σε ειδήσεις. Νομίζω ότι είναι καλύτερο -ειδικά σε τόσο ζοφερούς καιρούς- να ακονίζουμε την σκέψη μας και να εκφράζουμε την γνώμη μας για την καθημερινή παγκόσμια και εθνική πραγματικότητα. Αυτό θα μας βοηθήσει όλους.[/quote]
Επιλογές
HTML
Ανενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
Ανοιχτά φόρουμ
----------------
Πολιτική συζήτηση
Παιδική χαρά
Στο περιθώριο
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 10, 2025 5:44 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Anonymous έγραψε:
Το ψευτοπεριβαλλοντικό δίλημμα της Γερμανίας
Οι Γερμανοί ψήφισαν υπέρ του Κόμματος των Πρασίνων, το οποίο έκλεισε όλους τους πυρηνικούς σταθμούς. Ως αποτέλεσμα, η χώρα πρέπει τώρα να παράγει ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιώντας άνθρακα, οδηγώντας σε αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση. Παρόλα αυτά, το 10-20% των ψηφοφόρων εξακολουθεί να είναι πρόθυμο να στηρίξει τους Πράσινους.
Τα Πυρηνικά εργοστάσια τα έκλεισαν κατόπιν υποδείξεων των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, ώστε να αγοράζουν ,LNG από αυτούς και να μειώσουν την Ρωσική επιρροή. Η ίδια η χώρα έπεσε σε οικονομική δυσχέρεια και εξαπατήθηκε από το κόμμα των Πράσινων. Σήμερα βέβαια μετά τις αλλαγές ηγεσίας στην ηγεμόνα χώρα οι ψηφοφόροι βρίσκονται σε ένα ακόμη δίλημμα. Ανάμεσα στους Πράσινους και το φιλελεύθερο κόμμα του απερχόμενου Σολτς η την επιλογή Μάσκ την δεξιά προς τα άκρα ...και η Γερμανία στο παρελθόν έχει χρησιμοποιήσει την αριστερή απειλή για να εγκαταστήσει την άκρα δεξιά στην εξουσία και τον φασισμό στα μυαλά των Γερμανών!!!Όλες οι υπάρχουσες επιλογές είναι προσκείμενες στα αμερικανικά αφεντικά προς το παρόν. Και οι απόγονοι του Μαρξ οφείλουν να ξυπνήσουν να κόψουν τα δεσμά και να ανεξαρτητοποιηθούν...
Επειδή υπαινίσσεσαι πως σήμερα στην Γερμανία προσπαθούν να στρώσουν τον δρόμο στον επερχόμενο φασισμό(!!), σου παραθέτω ένα ένα πρόσφατο σχετικά άρθρο του Μεταλληνού, το οποίο ασχολείται με το ζήτημα του φασισμού. Το άρθρο είναι αρκετά μεγάλο, αλλά ξεσκεπάζει ακριβώς την σπέκουλα που χρησιμοποιούν σήμερα τα ξεπουλημένα ΜΜΕ για την δήθεν "επικίνδυνη άνοδο της ακροδεξιάς" προκειμένου να τρομάξουν και να αποπροσανατολίσουν τις λαϊκές μάζες.
ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟ;
Οι πρόσφατες εκλογές μοίρασαν αρκετές σφαλιάρες στα περισσότερα φιλο - νατοϊκά δουλάκια, και του Κούλη συμπεριλαμβανόμενου. Ο Σόλτς προφανώς δεν κατάλαβε ακόμα τους λόγους που του ισοπέδωσαν το σβέρκο, γι'αυτό και έσπευσε να καλέσει τον Ζελένσκυ για να μιλήσει στο Γερμανικό κοινοβούλιο. Λιγες ημέρες πριν τις εκλογές, ο Μακρόν του 15%, είχε προσκαλέσει τον γελοίο Ουκρανό ναρκομανή, στην επέτειο για την απόβαση στην Νορμανδία....
Ωστόσο σε απόλυτη αντίθεση με τις πολιτικές ηγεσίες τους, τα θλιβερά παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, (τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη) έδειξαν πως διαθέτουν αρκετά ισχυρά αντανακλαστικά. Γι' αυτό ακριβώς έσπευσαν αμέσως να βάλουν σε εφαρμογή το γνωστό κόλπο του κινδύνου "της ανόδου της ακροδεξιάς". Σηκώνουν λοιπόν υστερικά σκόνη στα μάτια του κόσμου προσπαθώντας να κρύψουν το πολιτικό ξεβράκωμα των αφεντικών τους. Προς αυτή την κατεύθυνση βοηθάνε εθελοντικά (όπως πάντα) και κάποιοι "αριστεροί".....
Ας τα βάλουμε τα πράγματα λοιπόν στην σειρά καταβρέχοντας την νεοταξίτικη σκόνη που σηκώνουν οι εξαχρειωμένοι επαγγελματίες κονδυλοφόροι. Στην Ελλάδα - γράφουν και λένε - ανέβηκε επικίνδυνα ο ...Βελόπουλος. Τι μας λέτε; συμφορά. Πρώτα - πρώτα ο φανφαρόνος Βελόπουλος δεν είναι δεξιότερος ούτε από τον Άδωνη. ούτε απο τον Βορίδη, τον Χατζηδάκι, και άλλα "λαμπερά" αστέρια της Ν.Δ. Ο Βελόπουλος άλλωστε σαν ακροδεξιός (όλοι οι ακροδεξιοί αυτό επιδιώκουν) προσπαθεί για την συντήρηση και διάσωση αυτού του καθεστώτος που υπάρχει. Της Ελλάδας δηλαδή που είναι ενταγμένη στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε, στο Ευρώ, και είναι ένα πιστό προτεκτοράτο του διεθνούς πολυεθνικού κεφαλαίου. Το μόνο που θέλει, είναι να βρίσκεται "εντός των τειχών", (ας το πούμε λαϊκά) "στην από μέσα δηλαδή". Όπως το έκανε παλαιότερα και ο άλλος "επικίνδυνος" ομοϊδεάτης του ο Καρατζαφέρης που κατάντησε να γίνει μία γελοία καρικατούρα τσόντας του Σαμαρά και του Βενιζέλου το 2012. Από τότε άλλωστε εξαφανίστηκε, και δεν άφησε πίσω του ούτε ένα ίχνος. Αυτή είναι η πολιτική στάμπα αλλά και η κατάληξη των κάθε μάρκας ακροδεξιών, και δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτήν......
Ωστόσο προκειμένου να πετύχει σε αυτά τα σχέδιά του, ο Βελόπουλος δημαγωγεί, έχοντας ανοιχτά τα αυτιά του στην λαϊκή οργή, δίνοντας 'ετσι επιχειρήματα στα νεοταξίτικα παπαγαλάκια να μιλάνε για ακροδεξιούς οπαδούς!. Κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί εάν η επίσημη αριστερά κάθε μάρκας, δεν κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου.
Και για να τελειώνουμε με τους διάφορους Βελόπουλους. Θυμάται κανείς τι "αντιφασιστική" θύελα είχε ξεσπάσει από τα ΜΜΕ σε όλη την Ευρώπη όταν η Μελόνι κέρδισε τις εκλογές στην Ιταλία; "Ο φασισμός επέστρεψε στην Ιταλία" και άλλα παρόμοια φαιδρά πραγματάκια; Τί έγινε τελικά; Από την επόμενη ημέρα που η κυρία Μελόνι σχημάτισε κυβέρνηση, βγήκε και διατράνωσε τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε για την Ε.Ε και τα όργανά της, την ίδια στιγμή που δήλωσε την αμέριστη συμπαράστασή της στην Ουκρανία εναντίον των Ρώσων. Και από τότε την αγάπησαν όλοι!. Τα ίδια ισχύουν και για το άλλο μεγάλο "φόβητρο" των απανταχού παπαγάλων, την κυρία Λεπέν, η οποία σαν πολιτική παρουσία αποτελεί μία ακόμα ασφαλιστική δικλείδα για το καθεστώς του Μακρόν. Κι' όμως για τους φουκαράδες τους παπαγάλους είναι η επίσημη πολιτική παρουσία του φασισμού στην Γαλλία ....
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Το ζήτημα του φασισμού, είναι κεφαλαιώδες. Κατ' αρχήν χρησιμοποιείται σαν σκιάχτρο (ιδιαίτερα στην χώρα μας) σε κάθε κινητοποίηση του Ελληνικού λαού, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κινητοποιήσεις πατριωτικού περιεχομένου. Βλέπετε οι κρατούντες και οι δημοσιογράφοι τους είναι "διεθνιστές".Με την πλευρά του διεθνούς κεφαλαίου φυσικά. Το κάθε τί που δέν τους συμφέρει, είναι "φασισμός". Χρησιμοποιούν αυτή την λέξη συνέχεια, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του περισσότερου κόσμου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και οι ίδιοι έχουν κάποια ιδιαίτερη γνώση......
Ο φασισμός υπήρξε γέννημα του 20ου αιώνα, ο οποίος δημιούργησε τους υλικούς εκείνους όρους για την εμφάνισή του. Η μετατροπή του φιλελεύθερου καπιταλισμού σε ιμπεριαλισμό,, δεν εισήγαγε μόνο την εποχή των πολέμων και των επαναστάσεων, αλλά και των αντεπαναστάσεων. Η δημιουργία τεράστιων οικονομικών μονοπωλιακών κολοσσών έφερε και τον αμείλικτο ανταγωνισμό για τις περίφημες σφαίρες επιρροής. Δεν είναι καθόλου λοιπόν τυχαίο το γεγονός που ο φασισμός εμφανίσθηκε και επικράτησε στις ισχυρές από οικονομική άποψη χώρες. Σε χώρες δηλαδή που οι αστικές τάξεις τους μπλεγμένες μέσα στα γρανάζια αυτού του αδυσώπητου Ευρωπαϊκού ανταγωνισμού χρειαζόντουσαν επειγόντως έντονη στρατιωτικοποίηση, με υποταγμένες βίαια τις εργατικές τάξεις των χωρών τους, και τις νεολαίες. Επρόκειτο για την πλέον βίαιη αρπαγή κάθε δημοκρατικού και οικονομικού δικαιώματος των εργατών της νεολαίας και των φτωχότερων στρωμάτων γενικότερα, και όλα αυτά κάτω από ένα πνεύμα σιδερένιας στρατιωτικής πειθαρχίας. Ο φασισμός για την αστική τάξη κάθε χώρας, ήταν τόσο χρήσιμος όσο είναι ο έμμισθος μπράβος σε νυκτερινό μαγαζί που φροντίζει να διατηρεί την ...τάξη, ή καλύτερα οι συμμορίες των γκάνγκστερς που πουλούσαν προστασία στον καπιταλισμό (τον τότε καπιταλισμό) που βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Αυτή είναι η ουσία του φασισμού. Σε εποχές οξύτατων οικονομικών και πολιτικών σπασμών, όταν οι περιστάσεις του το επέτρεψαν, πέρασε σαν κοινωνικός οδοστρωτήρας τσακίζοντας την ραχοκοκαλιά όλων των τάξεων προς όφελος του μεγάλου χρηματιστικού κεφαλαίου. Εμφανίστηκε όχι για να δώσει λύσεις όπως υποσχέθηκε, αλλά για να μην υπάρξει κανένα αίτημα που να ζητάει λύση.
Γι αυτόν τον λόγο και οι ηγέτες τους (των φασιστών) δεν προήλθαν μέσα από κάποια κοινοβουλευτικά σαλόνια, αλλά αντίθετα προήλθαν μέσα από ασυμφιλίωτη σύγκρουση μαζί τους, κινητοποιώντας με αριστερή φρασεολογία εκατοντάδες χιλιάδες νεολαίους μέσα από τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας, εκμεταλλευόμενοι καλή ώρα σαν και σήμερα τον μακάριο ύπνο της τότε 2ης διεθνούς. Σήμερα κρύβουν επιμελώς την μορφή που είχε ο φασισμός όταν πρωτοεμφανίστηκε (ίσως και λόγω άγνοιας;) και προτιμούν να δείχνουν την τελική του μορφή, όταν πλέον είχε αναρριχηθεί στην εξουσία Δεν πειράζει θα το κάνουμε εμείς....
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝI;
Ο φασισμός δεν ξεκίνησε μέσα από την άκρα δεξιά. Αντίθετα υπήρξε δημιούργημα στελεχών της αριστεράς, που σε κάποια φάση, άλλαξαν στρατόπεδο.
Ο Μπενίτο Μουσολίνι μεγάλωσε μέσα σε μία οικογένεια σοσιαλιστών. Το όνομα «Μπενίτο» του δόθηκε απ’ τους γονείς του, που ήθελαν να τιμήσουν την μνήμη του Μεξικάνου επαναστάτη Μπενίτο Χουάρεζ. Μέχρι και το 31ο έτος της ηλικίας του, υπήρξε ένας ασυνήθιστα δραστήριος επαναστάτης-σοσιαλιστής, άριστος προπαγανδιστής, οργανωτής και ρήτορας, σαν ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, τοποθετημένος μάλιστα ιδεολογικά στην αριστερή πτέρυγα μαζί με τη γνωστή Ρωσίδα επαναστάτρια Αγγέλικα Μπαλαμπάνοβα…
Το 1912 λίγο μετά το έκτακτο συνέδριο του ΙΣΚ, το προεδρείο του κόμματος, του ανέθεσε την διεύθυνση του κεντρικού του οργάνου, του «Αβάντι» (για να καταλάβουμε καλύτερα τις αναλογίες), του Ιταλικού «Ριζοσπάστη». Το κύρος του ονόματός του μέσα στις μάζες, αλλά και ο μαχητικός τρόπος που αρθρογραφούσε, εκτόξευσαν μέσα σε λίγους μήνες τις πωλήσεις από τα 20.000 στα 100.000 φύλλα.
Η αλλαγή πορείας του Μουσολίνι, αρχίζει με την έναρξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσω του Γάλλου σοσιαλιστή ηγέτη Κασέν, θα έρθει σ’ επαφή με την Αντάντ. Ο πακτωλός των χρημάτων άρχισε να ρέει. Το 1915 παρότι πάμπτωχος, θα βρεθεί ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Πόπολο ντ’ Ιτάλια», και διαχειριστής τεραστίων χρηματικών ποσών.
Ο Μουσολίνι χρησιμοποίησε γενικές αριστερές φόρμουλες σαν περιτύλιγμα ενός αντιδραστικού περιεχομένου. Έσπειρε την σύγχυση κινητοποιώντας ορδές κατεστραμμένων μικροαστών ενάντια στο μεταπολεμικό κίνημα της εργατικής τάξης. Την περίοδο της περίφημης «κόκκινης διπλής χρονιάς» (1919-1920) που οι εργατικές επιτροπές είχαν ουσιαστικά την εξουσία στα χέρια τους πρωτοστατούσε σε καταλήψεις εργοστασίων. Επωφελούμενος από την διάσπαση του ΙΣΚ και την απογοήτευση που ακολούθησε, πήρε την εξουσία το 1922 με την περίφημη πορεία του προς την Ρώμη, υποτάσσοντας έτσι όλες τις άλλες τάξεις στις ανάγκες των μεγαλοαστών.
Τα «φάσσιο» που σημαίνουν «δέσμες» ή «ενώσεις» προσώπων, δεν κήρυξαν ποτέ στα φανερά πόλεμο στον σοσιαλισμό, αλλά στην «διστακτικότητα» του ΙΣΚ. Κάτω από τον τίτλο «Πόπολο ντ’ Ιτάλια» υπήρχε ο υπότιτλος «Καθημερινή Σοσιαλιστική Εφημερίδα». Προπαγάνδιζε την ανακήρυξη της Ιταλίας σε «Κοινωνική Δημοκρατία» και στην πρώτη σελίδα υπήρχε το απόφθεγμα του Μπλανκί. «Όποιος κρατάει τα κουμπούρια έχει και το ψωμί». Είναι αυτή η δημαγωγία που έκανε τον Τολιάτι, ηγέτη του Κ.Κ Ιταλίας το 1936, να κάνει έκκληση στους φασίστες της «παλιάς φρουράς» και στους φασίστες «νεολαίους» ν’ αγωνιστούν από κοινού με τους κομμουνιστές για την εκπλήρωση του φασιστικού προγράμματος του 1919. Αλίμονο. Οι μάζες ξεγελάστηκαν μια φορά απ’ τον Μουσολίνι στην αρχή της ανόδου του. Ο ηγέτης του Κ.Κ. Ιταλίας, εξακολουθούσε να «ξεγελιέται» ακόμα κι’ όταν ο φασισμός στην Ιταλία, όδευε προς το τέλος του…
Ο Τρότσκι στο άρθρο του «Τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός;» περιγράφει μ’ αυτόν τον μοναδικό τρόπο το φαινόμενο Μουσολίνι… « Όπως η ιατρική σαν επιστήμη δίνει όχι μόνο την δυνατότητα να θεραπευτεί ένας άρρωστος, μα και την δυνατότητα να σταλεί ένας υγιής άνθρωπος απ’ τον συντομότερο δρόμο «εν τόπω χλοερώ», έτσι και η επιστημονική ανάλυση των ταξικών σχέσεων που προορίζονταν από τον εφευρέτη της για την κινητοποίηση του προλεταριάτου, επέτρεψε στον Μουσολίνι όταν πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο να κινητοποιήσει τις ενδιάμεσες τάξεις ενάντια στο προλεταριάτο. Ο Χίτλερ, έκανε την ίδια δουλειά μεταφράζοντας στη γλώσσα του Γερμανικού μυστικισμού την ιδεολογία του φασισμού»…
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ;
Ο τρόπος που μπορεί να κάνει την εμφάνισή του ο φασισμός, καθορίζεται κάθε φορά από την συγκεκριμένη ιστορική εποχή σε παγκόσμιο επίπεδο. Άλλο
πράγμα ήταν η εποχή του Α' παγκόσμιου πόλεμου και του διαστήματος που μεσολάβησε ανάμεσα στους δύο μεγάλου πόλεμους, και άλλο η κατάσταση που προέκυψε μετά το τέλος του Β' παγκόσμιου μακελειού.
Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, που σαν μεγάλη υπερδύναμη ανακηρύχτηκε σχεδόν αδιαμαρτύρητα από όλους μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο ο αδιαφιλονίκητος στρατιωτικός και πολιτικός του ηγέτης, άρχισε να συμβαδίζει με τις καινούργιες συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί. Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ξεκίνησε με δική του πρωτοβουλία. Θεσμοθετήθηκε το διεθνές νομισματικό ταμείο. Η αναγνώριση του δολαρίου σαν παγκόσμιο μέτρο αξιών κι ουσιαστικά (μέχρι πρόσφατα) σαν το μόνο διεθνές αποθεματικό, η γενική συμφωνία για τους δασμούς και το εμπόριο (GATT ή WTO σήμερα) έβαλαν τον ιμπεριαλισμό σ’ ένα δρόμο χωρίς επιστροφή, στο δρόμο της αγοράς χωρίς σύνορα, χωρίς δασμούς, χωρίς εθνικά νομίσματα…
Οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ακολούθησαν υποταγμένες πειθήνια τα μεγάλα αφεντικά. Η τύχη τους είναι πλέον άρρηκτα συνυφασμένη με την τύχη της υπερατλαντικής υπερδύναμης…..Ακολούθησε η τεράστια ανάπτυξη των πολυεθνικών εταιρειών σε ολόκληρο τον πλανήτη, σε άμεση συνάρτηση με την αστραπιαία ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Αμέσως μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και των υπόλοιπων Ανατολικών Ευρωπαϊκών χωρών, η παγκόσμια παρασιτική ολιγαρχία έχοντας σαν μπροστινή ασπίδα τις ΕΠΑ, προχώρησε στο επόμενο αναπόφευκτο βήμα της, αυτό της παγκόσμιας κυριαρχίας της. Πολιτικής, Οικονομικής, Στρατιωτικής. Από την στιγμή που οι βασικές "υποδομές" στο οικονομικό πεδίο είχαν ήδη εγκαθιδρυθεί, το πεδίο απλώνονταν ελεύθερο μπροστά τους. Υπενθυμίζουμε. Παγκόσμια αγορά, χωρίς σύνορα, χωρίς δασμούς, χωρίς εθνικά νομίσματα!!!.
Ο φασισμός, είναι η αέναη προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου να συγκρατεί βίαια την αγανάκτηση και την οργή των λαών, και να τους υποτάσσει στις ανάγκες του. Είναι το απαραίτητο εργαλείο του προκειμένου να διαιωνίζει την κυριαρχία του. Και πρέπει να είναι επικίνδυνα ηλίθιος κάποιος που μπορεί σήμερα να πιστεύει πως η παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία θα άφηνε αυτό το τόσο πολύτιμο εργαλείο της στην παλιά του μορφή....
Σήμερα δεν χρειάζεται στρατιωτικές δικτατορίες και τάνκς. Σήμερα με την φοβερή ανάπτυξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, με τις στρατιές των τηλεοπτικών σταθμών και των δημοσιογράφων τους, και με τους ολότελα υποταγμένους επαγγελματίες πολιτικούς τους (δεξιούς και "αριστερούς") τα βολεύουν μία χαρά, σε όποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Όποιος τολμήσει να σηκώσει κεφάλι ενάντια στα διάφορα γελοία ιδεολογήματα που προπαγανδίζουν ( πχ Covid, υπερθέρμανση του πλανήτη και διάφορα άλλα) καρατομείται πάραυτα. Σαν τα φαρμακερά φίδια που βγαίνουν από τις τρύπες τους, θα πέσουν αμέσως επάνω του τα δημοσιογραφάκια να τον κατασπαράξουν. Τα οποία (ας το σημειώσουμε αυτό) απεχθάνονται τον φασισμό. Τον παλιό όμως!!. Γιατί όποιος σήμερα πιστεύει στα παλιά φασιστικά λάβαρα (αγκυλωτούς σταυρούς κτλ) και τα διαφημίζει, δεν είναι φασίστας. Είναι απλός βλάκας. Και ακόμα μεγαλύτερος βλάκας είναι αυτός που τον θεωρεί φασίστα. Παρά το γεγονός ωστόσο που οι σημερινοί νεοφασίστες δημοσιογράφοι και πολιτικοί κάθε μάρκας) απεχθάνονται τον παλιό φασισμό, δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν τις μεθόδους του. Να χρησιμοποιούν και αυτοί (όπως ο Μουσολίνι) γενικές και αφηρημένες αριστερές φόρμουλες όπως φασισμός, ρατσισμός, δημοκρατικά δικαιώματα, αποκρύπτοντας έτσι το πραγματικό αντιδραστικό περιεχόμενο των όσων υποστηρίζουν και υπηρετούν.
Μία απορία. Κανένας δεν παραξενεύεται που από το 1974 μέχρι σήμερα, δηλαδή ύστερα από 50 ολόκληρα χρόνια (!!!) στην χώρα μας που κατά το παρελθόν ο Ελληνικός λαός είχε ταλαιπωρηθεί από μιά σειρά στρατιωτικών πραξικοπημάτων, όχι μόνο σε αυτό το διάστημα των 50 χρόνων δεν έχει γίνει κάποια απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά ούτε και διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια μικρή πιθανότητα έστω κάποιας τέτοιας απόπειρας. Τί να την κάνουν την δικτατορία αφού ντόπιοι και ξένοι παγκοσμιοποιητές τα καταφέρνουν μία χαρά και χωρίς αυτήν;
Ο παγκόσμιος φασισμός είναι παρόν. Δεν έχει επικρατήσει ολοσχερώς, αλλά είναι παρόν. Και είναι παρόν, αναδιατάσσοντας τις δυνάμεις του, κυρίως στο οργανωτικό επίπεδο. Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, έχει πλέον συμπτυχθεί στο έπακρο, παραχωρώντας την διεύθυνση του από εδώ και πέρα εγχειρήματος στο διεθνές απρόσωπο γεωγραφικά, μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο. Ο ανοϊκός γεράκος του Λευκού Οίκου, από εκεί παίρνει γραμμή. Ναί, το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο, είναι αυτό που διαχειρίζεται απ' ευθείας τώρα τις τύχες του συστήματός του, και αυτό αποτελεί ένα καινούργιο στοιχείο για τον ιμπεριαλισμό, και έχει αρχίσει να γίνεται ορατό δια γυμνού οφθαλμού.
Ο πόλεμος που διεξάγεται συτή την στιγμή στην Ουκρανία, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για ολόκληρο τον πλανήτη. Η νίκη της Ρωσίας θα επιφέρει στον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων μία νέα αναδιάταξη στον γεωπολιτικό χάρτη, μία αναδιάταξη η οποία θα λειτουργήσει σαν πολιτικό ντοπάρισμα για όλους τους λαούς του πλανήτη. Τα εργατικά κινήματα θα αφυπνιστούν, φέρνοντας τις τωρινές ηγεσίες των "αριστερών" κομμάτων σε πολύ δύσκολη θέση, προετοιμάζοντας τους όρους εκείνους που θα ανοίξουν τον δρόμο για την δημιουργία νέων επαναστατικών ηγεσιών.
Παραμένουμε αισιόδοξοι περισσότερο από κάθε άλλη φορά....
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 09, 2025 11:04 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Το ψευτοπεριβαλλοντικό δίλημμα της Γερμανίας
Οι Γερμανοί ψήφισαν υπέρ του Κόμματος των Πρασίνων, το οποίο έκλεισε όλους τους πυρηνικούς σταθμούς. Ως αποτέλεσμα, η χώρα πρέπει τώρα να παράγει ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιώντας άνθρακα, οδηγώντας σε αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση. Παρόλα αυτά, το 10-20% των ψηφοφόρων εξακολουθεί να είναι πρόθυμο να στηρίξει τους Πράσινους.
Τα Πυρηνικά εργοστάσια τα έκλεισαν κατόπιν υποδείξεων των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, ώστε να αγοράζουν ,LNG από αυτούς και να μειώσουν την Ρωσική επιρροή. Η ίδια η χώρα έπεσε σε οικονομική δυσχέρεια και εξαπατήθηκε από το κόμμα των Πράσινων. Σήμερα βέβαια μετά τις αλλαγές ηγεσίας στην ηγεμόνα χώρα οι ψηφοφόροι βρίσκονται σε ένα ακόμη δίλημμα. Ανάμεσα στους Πράσινους και το φιλελεύθερο κόμμα του απερχόμενου Σολτς η την επιλογή Μάσκ την δεξιά προς τα άκρα ...και η Γερμανία στο παρελθόν έχει χρησιμοποιήσει την αριστερή απειλή για να εγκαταστήσει την άκρα δεξιά στην εξουσία και τον φασισμό στα μυαλά των Γερμανών!!!Όλες οι υπάρχουσες επιλογές είναι προσκείμενες στα αμερικανικά αφεντικά προς το παρόν. Και οι απόγονοι του Μαρξ οφείλουν να ξυπνήσουν να κόψουν τα δεσμά και να ανεξαρτητοποιηθούν...
βια τριτοκοσμ
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 22, 2025 11:16 pm
Θέμα δημοσίευσης: παρακμη
https://m.popaganda.gr/newstrack/world/germania-dyo-nekroi-se-epithesi-me-machairi-sto-asafenmpoyrgk-tis-vayarias/
Η άλλοτε ήσυχη και βαρετή Γερμανία εχει γίνει πεδίο μιας ωμης βίας που δεν έχει τελειωμό...
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 22, 2025 6:12 pm
Θέμα δημοσίευσης: Όχι μόνο στην Γερμανία...
Βουλιάζει στα χρέη
μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία
-Απειλείται με χρεοκοπία
Κατά τα άλλα, ο Trump ονειροπολεί "να γονατίσει οικονομικά την Ρωσία"...
vngelis
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 21, 2025 10:15 am
Θέμα δημοσίευσης:
?? Χτες το Ομοσπονδιακό Συνέδριο του νέου αριστερού κόμματος BSW στη Γερμανία,
✔️ ψήφισε το Εκλογικό του Πρόγραμμα και
✔️ ενέκρινε την υποψηφιότητα της Sahra Wagenknecht για τη θέση του Καγκελαρίου στις εκλογές της 23 Φλεβάρη!
✔️ Στο Πρόγραμμα που εγκρίθηκε με 600 ψήφους υπέρ, 2 κατά και 1 λευκό, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:
• Η απομάκρυνση των Αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία,
• Η αποδέσμευση από την εξάρτηση από την Ουάσιγκτον,
• Η απαγόρευση προμήθειας Γερμανικών όπλων στην Ουκρανία και το Ισραήλ.
• Η κατάργηση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και η αποκατάσταση φιλικών σχέσεων με τη Μόσχα,
• Η ενεργειακή συνεργασία Γερμανίας- Ρωσίας, η επανέναρξη λειτουργίας του Nord Stream και του εφοδιασμού με ρωσικό αέριο και πετρέλαιο.
✔️ Στην εισήγησή της η Sahra Wagenknecht, τόνισε:
“Η χώρα μας χρειάζεται μια νέα ραχοκοκαλιά!
Για ειρήνη και δικαιοσύνη!
Ο καιρός για “μικρότερα κακά” έχει τελειώσει.
Γιατί τα πολλά μικρά κακά έχουν οδηγήσει στο μεγάλο κακό στο οποίο βρίσκεται σήμερα η Γερμανία.
Η χώρα μας χρειάζεται μια πραγματική νέα αρχή.
Χρειαζόμαστε πολιτικούς με ραχοκοκαλιά που είναι αφοσιωμένοι στην ανεξάρτητη διπλωματία και την ειρήνη
- όχι κάποιους τρελαμένους να γίνουν «όπλο για τον Ντόναλντ», που αντιπροσωπεύει το AfD εξίσου με τους Μερτς, Σόλτς και τους “Πράσινους” πολεμιστές του καναπέ.
Η χώρα μας χρειάζεται πραγματική ικανότητα αντί για φλυαρίες και λόμπι με την BlackRock.
Χρειαζόμαστε φθηνή ενέργεια αντί για φτηνές προεκλογικές υποσχέσεις.
? “Ο κόσμος είναι δομημένος με τέτοιο τρόπο που είναι αδύνατο να μειωθούν οι τιμές της ενέργειας χωρίς την αγορά φυσικού αερίου και πετρελαίου από τη Ρωσία”
H Wagenknecht χαρακτήρισε τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας
«ένα πρόγραμμα δολοφονίας για γερμανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες».
Σύμφωνα με την υποψήφια Καγκελάριο, οι περιορισμοί που εισήγαγε η κυβέρνηση Μπάιντεν
«δεν έχουν καμία σχέση με την ηθική, καμία σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καμία σχέση με την αγάπη για την ειρήνη».
«Ως μια αποδυναμωμένη υπερδύναμη που έχει χάσει την παγκόσμια ηγεμονία της, οι Ηνωμένες Πολιτείες παλεύουν για την επιρροή τους στον κόσμο»
εξήγησε η Βάγκενκνεχτ.
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 19, 2025 7:42 pm
Θέμα δημοσίευσης: Detroit auf Europa.
Γερμανική εταιρεία
κατεβάζει ρολά
-Νέο ηχηρό λουκέτο
Ακόμη μία μεγάλη γερμανική εταιρεία μόλις υπέβαλε αίτηση πτώχευσης, καθιστώντας αβέβαιο έτσι το μέλλον των εκατοντάδων εργαζομένων της.
Ο όμιλος
MBW
, ο οποίος ειδικεύεται στο φινίρισμα μεταλλικών επιφανειών και έχει την έδρα του στο Rheinmünster (στο ομοσπονδιακό κρατίδιο Βάδη-Βυρτεμβέργη της Γερμανίας),
υπέβαλε αίτηση πτώχευσης
. Ο όμιλος διαθέτει εργοστάσια στις πόλεις Lichtenau, Einbeck, Mühlhausen, Sömmerda και Hartha.
Περίπου 320 εργαζόμενοι πρόκειται να χάσουν τη δουλειά τους
εξαιτίας της αφερεγγυότητας του εργοδότη τους, με τους μισθούς τους να είναι εξασφαλισμένοι χάρη στη γερμανική νομοθεσία μέχρι και τον Φεβρουάριο.
Προς το παρόν, το περιφερειακό δικαστήριο του Baden-Baden αποκτά -μέσω του δικηγόρου που διόρισε- μια εικόνα της οικονομικής κατάστασης του ομίλου και αναζητά πιθανούς επενδυτές. Πρωταρχικός στόχος είναι
να επιτευχθεί η οικονομική σταθεροποίηση
και ο αναπροσανατολισμός του ομίλου μέσω μέτρων αναδιάρθρωσης και της εύρεσης νέου επενδυτή.
Οι οικονομικές δυσκολίες του ομίλου MBW οφείλονται κυρίως στις
δυσμενείς εξελίξεις στην ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία
, έναν από τους βασικούς πελάτες της υπό καθεστώς πτώχευσης εταιρείας.
Οι συχνές αλλαγές στη στρατηγική των κατασκευαστών οδήγησε σε «πάγωμα» αρκετών παραγγελιών και συνεπώς σε υποαπασχόληση του προσωπικού της εταιρείας. Από την άλλη μεριά,
το κόστος για υλικά, ενέργεια και μισθούς επιβάρυνε αδιάκοπα την εταιρεία
.
Παρά την αίτηση χρεωκοπίας, οι επιχειρηματικές δραστηριότητες συνεχίζονται.
Οι παραγγελίες των πελατών εξυπηρετούνται κανονικά
, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα, διαβεβαίωσε η διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας Vanessa Schmidt.
Ο όμιλος MBW-Group, που ιδρύθηκε το 1987, είναι ένας από τους κορυφαίους παρόχους υπηρεσιών φινιρίσματος μεταλλικών επιφανειών. Πραγματοποιώντας επεξεργασίες όπως η
ανοδίωση
, η
επιχρωμίωση
και η
επικάλυψη με ψευδάργυρο
, εξυπηρετεί κυρίως εταιρείες της αυτοκινητοβιομηχανίας και κατασκευαστικές.
Ωστόσο παρά την αίτηση πτώχευσης, οι ιθύνοντες της εταιρείας διαμηνύουν πως
βλέπουν το επικείμενο τέλος ως ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα
με συνοδοιπόρους τους πιθανούς νέους επενδυτές και συνεργάτες.
Στις τριτοκοσμικές χώρες οι αυτόχθονες εργαζόμενοι περισσεύουν. Αρκούν -όντες μάλιστα απαραίτητοι- οι Λαθροεισβολείς και οι αυτοματοποιημένες λειτουργίες.
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 18, 2025 12:22 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Οι ακροδεξιές-συντηρητικές (ακριβώς αυτό το ευρύ, σχεδόν λαστιχένιο φάσμα) δυνάμεις που αναλαμβάνουν την πολιτική σκυτάλη από την ψευδοαριστερά του κέντρου (συγγνώμη για την δυσκίνητη ηρεμία) δεν υπήρξαν και δεν θα γίνουν ποτέ ούτε φίλοι ούτε συμμάχοι της μεταοχτωμβιανης- και μέχρι σήμερα- Ρωσίας.
Στο πλαίσιο της τρέλας των παγκοσμιοποιητικών συνθημάτων της σημερινής κυβέρνησης του «δημοκρατικού κόσμου», σχεδόν τα πάντα θα μοιάζουν με την κοινή λογική, και ο ακροδεξιός λαϊκισμός θα χρησιμοποιήσει ακριβώς αυτό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, αυτό που ακριβώς σημαίνει είναι όπως αυτές οι μετεκλογικές μεταμορφώσεις που συνέβησαν στη Σινιορα Meloni.
Πρόσφατα, η Συμπρόεδρος της Εναλλακτικής για τη Γερμανία και υποψήφια καγκελάριος Άλις Βάιντελ, σε μια συζήτηση με τον εξωγήινο Μασκ, είπε ότι ο Χίτλερ «ήταν κομμουνιστής και σοσιαλιστής». Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι «τα αριστερά κινήματα είναι αυτά που τείνουν να επικρίνουν το Ισραήλ και είναι μέσα τους που ο αντισημιτισμός έχει ριζώσει». Κάποιος μπορεί επίσης να θυμηθεί πολλά για το γαλλικό «Εθνικό Μέτωπο» και τις ιδεολογικές πεποιθήσεις της δυναστείας Λεπέν, εντελώς ανεξάρτητες από όλες τις φιλορωσικές δηλώσεις τους που έγιναν σε πείσμα της δικής τους εξουσίας. Ο φτηνός λαϊκισμός είναι ακριβώς αυτό. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις έχουν τα πάντα εκτός από αντιναζιστικές πεποιθήσεις. Οι ιδέες τους υπονοούν μια παρανόηση των ανθρωπιστικών αξιών - τη βάση των πολιτισμών όλων των εποχών και των λαών. Η «κοινή λογική» τους είναι πάντα η χυδαιότητα, και οι απόγονοι των νικητών της χιτλερικής Γερμανίας θα πρέπει να το καταλάβουν και να το αισθανθούν στα σπλάχνα τους, χωρίς περιττές εξηγήσεις.
Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά ήταν και παραμένει το δεύτερο κλιμάκιο του ίδιου συστήματος, που χτίστηκε πάνω στον δυισμό του νεοφιλελευθερισμού και του φασισμού. Το ίδιο επιδιώκουν και τώρα κάνοντας λόγο για νέα Ανατολική Γερμανία για να φουντώσουν το φασιστικό αισθημα. Ο Τραμπ και ο Μπάιντεν είναι κεφάλια και ουρές του ίδιου νομίσματος...
Για να επιστρέψουν οι χώρες της Ευρώπης στην κοινή λογική, δεν χρειάζονται πολιτικούς οπορτουνιστές και απατεώνες, που έχουν μόνο στόχο την εξουσία, αλλά την αποκατάσταση της δικής τους μνήμης, που ανταλλάσσεται και πάλι με όμορφα συνθήματα και υποσχέσεις.
vngelis
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 15, 2025 8:35 am
Θέμα δημοσίευσης:
▼
Σάββατο, 11 Ιανουαρίου 2025 08:00
Ο εθνικισμός της Βάγκενκνεχτ – μια νέα πυξίδα για την αριστερά
;
Προεκλογική αφίσα του κόμματος Sahra Wagenknecht Alliance με το σύνθημα «Πόλεμος ή Ειρήνη – Έχετε τώρα την επιλογή» (η BSW αντιτίθεται στην παροχή όπλων προς τους Ουκρανούς και ζητά να αποκατασταθούν οι σχέσεις της Γερμανίας με τον Πούτιν)
Jorge Costa
Ο εθνικισμός της Βάγκενκνεχτ – μια νέα πυξίδα για την αριστερά;
Οι πρόσφατες εκλογές [Νοέμβριος 2024] σε τρία γερμανικά ομόσπονδα κρατίδια αποκάλυψαν την άνοδο ενός νέου πολιτικού κινήματος, του Bündnis Sahra Wagenknecht (Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ – BSW). Αποτέλεσμα διάσπασης από το αριστερό κόμμα Die Linke, το BSW ισχυρίζεται ότι αντιπαρατίθεται στην ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) στο ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής. Ο προσανατολισμός της BSW αντιπροσωπεύει μια αριστερή εναλλακτική λύση ή την κατάρρευση μιας συγκεκριμένης αριστεράς;
Η εισβολή στην Ουκρανία έχει ανοίξει τις πύλες της κόλασης. Το κακό έχει καταστεί τετριμμένο πέρα από κάθε νόημα. Ο πολιτικός μετασχηματισμός της Βάγκενκνεχτ γεννήθηκε μέσα από τον πόλεμο. Περισσότερο από μια νοσταλγική αναδρομή στο Τείχος του Βερολίνου, είναι προϊόν της εποχής μας: για άλλη μια φορά, μέσα στο χάος του πολέμου, υπάρχουν αριστεροί που αρνούνται τον εαυτό τους ως τέτοιο και επιλέγουν τον εθνικισμό.
Εγκατάλειψη του σοσιαλισμού ως κριτική ενός συστήματος ιδιοκτησίας
Δεν μένουν πολλά από την κριτική του καπιταλισμού αν δεν θέτει το ζήτημα της κοινωνικής ιδιοκτησίας. Δεν μπορεί να υπάρξει αριστερά αν δεν αμφισβητήσει το έδαφος που κατέκτησε ο νεοφιλελευθερισμός, και η πρώτη γραμμή αυτής της αμφισβήτησης είναι η ιδιοκτησία των κοινών αγαθών. Στην περίπτωση του κόμματος της Βάγκενκνεχτ, το θέμα της ιδιοκτησίας είναι κεντρικό, αλλά ως προστατευτισμός της γερμανικής βιομηχανικής αστικής τάξης: «Έτσι, μια λογική ενεργειακή πολιτική και βιομηχανική πολιτική θα ξεκινούσε από την εξέταση των αναγκών των μεσαίων επιχειρήσεων της Γερμανίας [Mittelstand], για να ενθαρρύνει τους ιδιοκτήτες και τις οικογένειές τους να τις διατηρήσουν, αντί να τις ξεπουλήσουν σε χρηματοοικονομικούς επενδυτές».[1]
Ένα από τα ζητήματα της αντιπολίτευσης της BSW είναι ο τερματισμός των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, προκειμένου να αποκατασταθεί η ροή φθηνού φυσικού αερίου, η λεγόμενη «κοινή λογική ενεργειακής πολιτικής» – θα επανέλθουμε σε αυτό αργότερα. Αλλά πρώτα απ' όλα: αυτό το όραμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας βασίζεται στην παραίτηση από τον στόχο της οικοδόμησης μιας αυτόνομης πολιτικής της εργατικής τάξης: «Αυτό που έχει σημασία στη Γερμανία είναι η Mittelstand, το ισχυρό μπλοκ των μικρότερων επιχειρήσεων που μπορούν να σταθούν απέναντι στις μεγάλες εταιρείες. Αυτή η αντίθεση είναι εξίσου σημαντική με την πολικότητα μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας στη Γερμανία. Αν απευθυνθεί κανείς στους ανθρώπους καθαρά σε ταξική βάση, δεν θα βρει ανταπόκριση. Αν όμως απευθυνθεί σε αυτούς ως μέρος του τομέα της κοινωνίας που δημιουργεί πλούτο, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών που διοικούνται από ιδιοκτήτες, σε αντίθεση με τις γιγαντιαίες εταιρείες –των οποίων τα κέρδη διοχετεύονται στους μετόχους και τα ανώτατα στελέχη, χωρίς σχεδόν τίποτα να πηγαίνει στους εργαζόμενους– αυτό είναι κάτι που βρίσκει ανταπόκριση.
Χωρίς καμία σύνδεση με τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, η Σάρα Βάγκενκνεχτ υιοθετεί για το κόμμα της τη θέση «των νόμιμων κληρονόμων τόσο του “εξημερωμένου καπιταλισμού” του μεταπολεμικού συντηρητισμού όσο και του σοσιαλδημοκρατικού προοδευτισμού». Με μεγαλύτερη σαφήνεια, η Σαμπίνε Ζίμερμαν, πρόεδρος του κόμματος στη Σαξονία, εξηγεί ότι η BSW βρίσκεται «στα αριστερά του CDU και στα δεξιά του SPD» (Jacobin, 20 Σεπτεμβρίου 2024).
Ο λόγος της Βάγκενκνεχτ θα μπορούσε να συγκεντρώσει ψήφους στο πλαίσιο μιας γενικής μετατόπισης προς τα δεξιά. Αλλά αυτές οι ψήφοι αποτελούν επιβεβαίωση μιας στροφής προς τα δεξιά, επειδή το πρόγραμμα που τις συγκεντρώνει είναι μια ιδεολογία ταξικής συμφιλίωσης και συνθηκολόγησης σχετικά με την κοινωνική ιδιοκτησία της οικονομίας. Η Βάγκενκνεχτ περιορίζεται στο να προτείνει κάποια στοιχεία φορολογικής δικαιοσύνης και εθνικιστικής κρατικής ρύθμισης για τη διατήρηση της ιδιοκτησίας της γερμανικής βιομηχανικής αστικής τάξης.
Ένας πολυπολικός, κατακερματισμένος κόσμος
Πριν γίνει δημοσιογραφικός ευφημισμός για τις νεοναζιστικές συμμορίες, ο όρος «εθνικιστής» χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά ως προσβολή για την αριστερά που υπερασπιζόταν τη δημοκρατική κυριαρχία έναντι της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης ή ασκούσε κριτική στον αυταρχικό ευρωπαϊκό φεντεραλισμό. Αυτό το ανάθεμα υπονοεί ότι η απόρριψη των φιλελεύθερων ντιρεκτίβων μπορεί να προκύψει μόνο από εγωιστικό αταβισμό και όχι από οποιαδήποτε ιδέα αλληλεγγύης και συνεργασίας. Οποιαδήποτε Αριστερά που σέβεται τον εαυτό της, σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, υπερασπίζεται τη λαϊκή κυριαρχία ενάντια στις εντολές των πολυεθνικών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που κατοχυρώνονται στις συνθήκες της ΕΕ. Και δεν υπάρχει τίποτα εθνικιστικό σε αυτό.
Αλλά όποιος προσπαθήσει να βρει ίχνη αυτής της αριστερής λαϊκής κυριαρχίας στην εθνικιστική παρέκκλιση της Σάρα Βάγκενκνεχτ κάνει λάθος. Αντίθετα, η Βάγκενκνεχτ προτείνει έναν παλιομοδίτικο αντιδραστικό εθνικισμό, ο οποίος έχει τις ρίζες του στην ταξική συνεργασία και υιοθετεί τα ζητήματα που η Δεξιά κατάφερε να βάλει στην ημερήσια διάταξη –ενέργεια, μετανάστευση και «ηθική»– για να αναπαράγει εκδοχές του συντηρητικού και της γερμανικής υπεροχής προγράμματος της ακροδεξιάς.
Στο θέμα του κλίματος αυτή η γερμανική εθνικιστική υπεροχή εκφράζεται πιο ξεκάθαρα: «Δεν υποστηρίζουμε την καταστροφή της εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας καθιστώντας υποχρεωτικά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μόνο και μόνο για να πληρούν κάποια αυθαίρετα πρότυπα εκπομπών. Κανείς από όσους ζουν σήμερα δεν θα ζήσει για να δει τη μέση θερμοκρασία να πέφτει ξανά, ανεξάρτητα από το πόσο θα μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα».
Αυτή η διαφάνεια είναι κάτι θετικό, αλλά η συνειδητή επιλογή της καταδίκης των μελλοντικών γενεών στο όνομα της οικονομίας των ορυκτών καυσίμων είναι κατάπτυστη. Χωρίς να είναι αρνήτρια του κλίματος (η Βάγκενκνεχτ αναγνωρίζει την ύπαρξη της κλιματικής κρίσης), η BSW διατυπώνει τη δικιά της πολιτική της υπεροχής: αντί να μειώσει γρήγορα τις εκπομπές σε μια από τις πλουσιότερες και πιο βιομηχανικές χώρες του κόσμου, δίνει προτεραιότητα στον μετριασμό των επιπτώσεων της καταστροφής για τον Γερμανό ψηφοφόρο.
Αυτή η διαφάνεια είναι καλοδεχούμενη, αλλά η συνειδητή επιλογή να καταδικαστούν οι μελλοντικές γενιές στο όνομα της οικονομίας των ορυκτών καυσίμων είναι άθλια. Χωρίς να είναι αρνητής του κλίματος (η Βάγκενκνεχτ αναγνωρίζει την ύπαρξη της κλιματικής κρίσης), η BSW υιοθετεί την υπεροχή της: αντί να μειώσει γρήγορα τις εκπομπές σε μια από τις πλουσιότερες και πιο βιομηχανικές χώρες του κόσμου, δίνει προτεραιότητα στον μετριασμό των επιπτώσεων της καταστροφής για τον Γερμανό ψηφοφόρο. «Εξοπλίστε πρώτα τα σπίτια για ηλικιωμένους, τα νοσοκομεία και τα κέντρα φροντίδας παιδιών με κλιματισμό με δημόσια δαπάνη και κάντε τα μέρη που βρίσκονται κοντά σε ποτάμια και ρυάκια ασφαλή από τις πλημμύρες». Το χάος μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και ο εθνικισμός θα βλέπει την πατρίδα μας (ή την περιοχή μας, ή τη Γερμανία, ή την Ευρώπη) ως την ψευδαίσθηση ενός φρουρίου.
Η απόρριψη του διεθνισμού
Το σύνθημα «για έναν πολυπολικό κόσμο» αντανακλά το όραμα μιας αριστεράς που βλέπει τον εαυτό της ως μέρος της γεωπολιτικής σκακιέρας. Σε αυτή τη σκακιέρα, η ιμπεριαλιστική πλευρά και οι αντίπαλοί της βρίσκονται αντιμέτωποι, και η αριστερά έχει την επιλογή να είναι ένα λευκό πιόνι (ευθυγραμμισμένο με τον δυτικό φιλελευθερισμό) ή ένα μαύρο πιόνι, οπότε θα υιοθετήσει τη ρητορική του Πούτιν για τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα κλείσει τα μάτια στη θεσμική βία στο Ιράν και τη Συρία ή θα αντιμετωπίσει την εκλογική νοθεία στη Βενεζουέλα ως αναγκαίο κακό. Όσοι νοσταλγούν τον «πολυπολικό κόσμο» δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει ότι, ένα χρόνο μετά τη γενοκτονία, η Κίνα και η Ρωσία διατηρούν άθικτες τις εμπορικές τους σχέσεις με το Ισραήλ και δεν ασκούν καμία πίεση στον Νετανιάχου. Αλλά ακόμη και μια τέτοια αντίφαση δεν φαίνεται να ενοχλεί τους καμπιστές.
Η στάση της κ. Βάγκενκνεχτ σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία την έχει καταστήσει ανερχόμενο αστέρι σε ορισμένους τομείς της Αριστεράς. Στην αντιΝΑΤΟϊκή παράδοση της πρώην Ανατολικής Γερμανίας προστίθεται η ενεργειακή ατζέντα της γερμανικής βιομηχανίας, που έχει εμμονή με την επαναλειτουργία της παροχής φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου.
Σαφώς, αυτός ο κυνισμός στη θέση της Βάγκενκνεχτ δεν αναιρεί κάποιες από τις επικρίσεις της στην κυβέρνηση SPD-Πράσινων. Για πολλούς μήνες, διατήρησε μια σχετικά συγκρατημένη στάση στην υποστήριξή της προς το Κίεβο έναντι του εισβολέα. Υπενθυμίζεται ότι η Γερμανία δέχθηκε άμεση επίθεση από την ουκρανική πλευρά στην αρχή του πολέμου (με την καταστροφή του Nord Stream, του αγωγού μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου στη Βαλτική Θάλασσα).
Όμως πέρυσι, το SPD υιοθέτησε την ανοιχτά μιλιταριστική γραμμή των Πρασίνων, άρχισε να παραδίδει επιθετικά όπλα στον Ζελένσκι (που του επέτρεπαν να πλήξει στόχους εκτός της επικράτειάς του) και υιοθέτησε μια στρατηγική οικονομικής ανάκαμψης που βασίζεται στη βιομηχανία όπλων. Το αποκορύφωμα αυτής της προσήλωσης στην πολεμική πολιτική ήταν η αποδοχή της μελλοντικής εγκατάστασης στο γερμανικό έδαφος αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων ικανών να φτάσουν στη Μόσχα. Ο πλήρης εναγκαλισμός του Βερολίνου με την πολεμική ατζέντα ενίσχυσε τη ρητορική της Βάγκενκνεχτ (το φθηνό φυσικό αέριο για τα γερμανικά εργοστάσια αξίζει περισσότερο από το δικαίωμα της Ουκρανίας στην αυτοδιάθεση) και της επέτρεψε να ανταγωνιστεί την ακροδεξιά για μια αντιπολεμική αφήγηση με εθνικιστικό περιεχόμενο.
Αλλά αυτή η θέση δεν μεταφράζεται σε συνεπή αντιμιλιταρισμό. Αντιθέτως, η μεταναστευτική πολιτική της BSW περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη στρατιωτικοποίηση των νότιων συνόρων της Ευρώπης ενάντια στους ξένους εργάτες που προσπαθούν να φτάσουν στην ήπειρο, τη διατήρηση στρατοπέδων συγκέντρωσης που χρηματοδοτούνται από τα ευρωπαϊκά ταμεία και τη συνέχιση των νεκρών στη Μεσόγειο και την έρημο Σαχάρα.
Επανέναρξη των πολιτιστικών πολέμων της ακροδεξιάς
Η αποποίηση του ξεκάθαρου ρατσισμού (σε μια καλή μέρα) δεν συνιστά αντιπαράθεση με την ακροδεξιά. Όπως και οι φασίστες, η BSW κατηγορεί τους μετανάστες για την κρίση των δημόσιων υπηρεσιών («δεν πρέπει να επιβαρύνουν υπερβολικά τους συλλογικούς πόρους») και για την πίεση να μειωθούν οι μισθοί. Λες και η «στεγαστική έλλειψη 700.000 μονάδων» ή η υποβάθμιση των υπηρεσιών εκπαίδευσης και υγείας δεν είναι αποτέλεσμα της αποεπένδυσης και των φιλελεύθερων πολιτικών, αλλά προκλήθηκε από τους Σύριους πρόσφυγες που φεύγουν από τον πόλεμο. Ή λες και η Γερμανία δεν έχει ανεργία σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, γεγονός που δείχνει ότι η μεταναστευτική πίεση είναι απλώς το άλλοθι των εργοδοτών, που ευθύνονται για τη διαρκή πίεση στους μισθούς.
Για να κατασκευάσει το διεστραμμένο επιχείρημά της, η BSW χρησιμοποιεί τη ρητορική της λιτότητας και των δημοσιονομικών περιορισμών και δεν προτείνει την αύξηση των δαπανών για την κοινωνική στέγαση ή την πρόσληψη εκπαιδευτικών και προσωπικού για τις υπηρεσίες υποδοχής μεταναστών. Αντιθέτως, η BSW δίνει μάχη για την κατάργηση των κοινωνικών παροχών για τους περίπου 100.000 μετανάστες των οποίων οι αιτήσεις ασύλου έχουν απορριφθεί, αλλά οι οποίοι προστατεύονται από τη γερμανική νομοθεσία (κυρίως επειδή προέρχονται από χώρες που δεν προσφέρουν ασφάλεια επιστροφής). Με άλλα λόγια, η Βάγκενκνεχτ θέλει να χρησιμοποιήσει την περιθωριοποίηση και τη δυστυχία ως πίεση για εθελοντική επιστροφή στο χάος χωρών όπως η Συρία ή το Αφγανιστάν, αλλά το μόνο που θα καταφέρει είναι να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να καταφύγουν σε μια παράνομη ζωή στη Γερμανία, εκτεθειμένοι στην εκμετάλλευση και ακόμη πιο ευάλωτοι στα δίκτυα, τις μαφίες και την κοινωνική δυσαρέσκεια που τροφοδοτούν την ξενοφοβία.
Η Βάγκενκνεχτ μπορεί κάλλιστα να διαθέτει, όπως συμβαίνει με τα ψιλά γράμματα στα συμβόλαια, διασφαλίσεις για να απαντήσει στις κατηγορίες περί ξενοφοβίας και εθνικιστικού εγωισμού: υποστήριξη των χωρών προέλευσης για να κρατήσουν τους νέους τους, με καλύτερη πρόσβαση σε επενδύσεις κεφαλαίου, ένα δίκαιο εμπορικό σύστημα, επιστροφή των εξόδων κατάρτισης για μετανάστες εργαζόμενους υψηλής ειδίκευσης. Όλο αυτό το καλοπροαίρετο πρόγραμμα υπονομεύεται από τη δημόσια ρητορική της υπέρ αυστηρότερων περιορισμών στη μεταναστευτική πολιτική.
Ο ανταγωνισμός με την ακροδεξιά, υιοθετώντας τη ρητορική της για να αντιμετωπίσει το ισλαμοφοβικό, αντιμεταναστευτικό εκλογικό σώμα, παράγει το ίδιο αποτέλεσμα: να φέρει αντιμέτωπους τους φτωχότερους με τους πιο ευάλωτους. Και τελικά, όπως δείχνουν οι εκλογικές έρευνες, η ακροδεξιά κερδίζει ψήφους και οι ιδέες της εξαπλώνονται στο υπόλοιπο πολιτικό φάσμα.
Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές του 2016, δεν έλειψαν οι άνθρωποι που θεωρούσαν ότι η νίκη του αντανακλούσε την υποτιθέμενη εστίαση της Αριστεράς στα «ήθη», τα περίφημα φράκταλ αίτια που θα την απομάκρυναν από τους «κανονικούς ανθρώπους». Πολλοί από αυτούς τους επικριτές κατέληξαν να ενταχθούν στην προπαγανδιστική εκστρατεία του Τραμπ. Ακόμα και τότε, ήταν η παγκόσμια ακροδεξιά που έβαζε τους «πολιτιστικούς πολέμους» της κατά του «αφυπνισμού» «στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης». Μπροστά σε αυτή την επίθεση, υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη εκείνοι που, σήμερα, θέλουν η Αριστερά να εγκαταλείψει τη σημαία του αγώνα κατά των διακρίσεων και της αναγνώρισης της διαφορετικότητας.
Από το 2017, πολύ νερό έχει κυλήσει στο μύλο της ακροδεξιάς και το φεμινιστικό και το ΛΟΑΤ κίνημα ήταν από τα πιο πλατιά και δυναμικά στην αντιμετώπιση της συντηρητικής ατζέντας κάνοντάς την να μην ακούγεται, αν και δεν λείπουν εκείνοι που εξακολουθούν να βρίσκουν «υπερβολές» στην έκφραση αυτών των κοινωνικών κινημάτων, που εξακολουθούν να αποκαλούνται «νέα».
Η συντηρητική προσαρμογή είναι επομένως ένας διαρκής πειρασμός για την Αριστερά αυτή την περίοδο, αλλά η Σάρα Βάγκενκνεχτ παίζει σε μια ανώτερη κατηγορία αυτού του πρωταθλήματος. Η πολιτική της είναι μια πλήρης συντηρητική μεταστροφή, όρος που χρησιμοποιεί με σαφήνεια. Στην επισκόπηση των πολιτικών κέντρων της, η ατζέντα των φεμινιστικών και ΛΟΑΤ δικαιωμάτων απλά διαγράφεται: «θέλουμε να συναντήσουμε τους ανθρώπους εκεί που βρίσκονται – όχι να τους προσηλυτίζουμε για πράγματα που απορρίπτουν». Τελεία και παύλα.
Σε ό,τι αφορά την ισότητα των φύλων, η Γερμανία έχει «σε γενικές γραμμές ξεπεράσει την πατριαρχία» και ο φεμινισμός αποτελεί συνεπώς μουσειακό κομμάτι. Είναι σαφές ότι η ακροδεξιά δεν απέχει πολύ από το να είναι το πιο δημοφιλές κόμμα, αλλά ακόμη και ο νεοναζιστικός μισογυνισμός δεν φαίνεται να αποτελεί κίνδυνο για τις γυναίκες. Για άλλη μια φορά, μεταμφιεσμένος ρατσισμός: είναι «από την πίσω πόρτα» που η καταπίεση των γυναικών, που υποτίθεται ότι έχει ξεπεραστεί, μπορεί να «επανέλθει» αφού υποτίθεται ότι έχει ξεπεραστεί.
Στο θέμα των διακρίσεων κατά των LGBTQI+, η Βάγκενκνεχτ θέλει να επιβάλει τη σιωπή: ο λαός της Ανατολικής Γερμανίας «δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις συζητήσεις για τη διαφορετικότητα, (...) Αλλά υπάρχει ένας υπερβολικός τύπος πολιτικής ταυτότητας, όπου πρέπει να απολογηθείς αν μιλήσεις για ένα θέμα, αν δεν έχεις ο ίδιος μεταναστευτικό υπόβαθρο, ή πρέπει να απολογηθείς επειδή είσαι στρέιτ».
Ο καπιταλισμός συνεχίζει να τιμωρεί τη διαφορετικότητα, μετατρέποντας παράλληλα τη σεξουαλικότητα σε μια εξειδικευμένη αγορά, αλλά αντί να αναγνωρίσει τις χειραφετητικές δυνατότητες των φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙ+ προοπτικών απέναντι στην εκμετάλλευση των σωμάτων από την ελεύθερη αγορά, αυτός ο εθνικισμός υιοθετεί τον χειρότερο συντηρητισμό: την αορατότητα και τη σιωπή.
Η εγκατάλειψη της αριστεράς
Μία από τις χειρότερες συνέπειες του επεκτατισμού του Πούτιν και της εισβολής στην Ουκρανία ήταν η ριζοσπαστικοποίηση των παρεκκλίσεων, είτε στην Αριστερά, η οποία έχει γίνει το μαύρο πιόνι στη σκακιέρα των δευτερευουσών δυνάμεων, είτε σε εκείνους που έχουν φτάσει να κανονικοποιήσουν το ΝΑΤΟ ως αμυντικό προπύργιο – που ποτέ δεν ήταν.
Η θέση του Bloco de Esquerda σχετικά με την εισβολή στην Ουκρανία αποδεικνύει ότι είναι δυνατόν –και μάλιστα απαραίτητο– να συμβιβαστεί η κριτική στον ιμπεριαλισμό με την υποστήριξη της αμυντικής αντίστασης του λαού που δέχεται την εισβολή. Το κόμμα της Βάγκενκνεχτ φαίνεται να είναι το απόλυτο παράδειγμα της Αριστεράς που αναλαμβάνει το ρόλο του μαύρου πιόνιου. Αλλά δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος για να το θέσουμε: η ταξική συμφιλίωση, η γερμανική υπεροχή και ο αντιμεταναστευτισμός, η συντηρητική συνθηκολόγηση – όλες αυτές οι αλλαγές έχουν ήδη απομακρύνει την Βάγκενκνεχτ από την Αριστερά.
Μετάφραση: elaliberta.gr
Jorge Costa, «Le nationalisme de Wagenknecht, nouvelle boussole de la gauche?», SolidaritéS, 8 Νοεμβρίου 2024,
https://solidarites.ch/journal/441-2/allemagne-bsw-le-nationalisme-de-wagenknecht-nouvelle-boussole-de-la-gauche/.
Jorge Costa, “Is Wagenknecht’s nationalism the left’s new compass?”, International Viewpoint, 6 Ιανουαρίου 2025,
https://internationalviewpoint.org/spip.php?article8808.
Σημειώσεις
[1] Τα αποσπάσματα χωρίς παραπομπή προέρχονται από τη συνέντευξη της Βάγκενκνεχτ στο New Left Review, τεύχος 146, Μάρτιος/Απρίλιος 2024,
https://newleftreview.org/issues/ii146/articles/sahra-wagenknecht-condition-of-germany.
k.N.
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 15, 2025 7:44 am
Θέμα δημοσίευσης:
Βαθαίνει η κρίση τόσο στην ΕΕ, όσο και στις ΗΠΑ σε ένα σπιράλ θανάτου με αποτέλεσμα να είναι λιγα τα ψωμιά του καπιταλισμού για να πάρει μια μικρή παράταση ζωής όχι όνο δεν μπορεί να προβεί σε καμία ουσιαστική παραχώρηση αλλα θα πρέπει να πάρει πίσω όλες τις κατακτήσεις που είχε παραχωρήσει ειδικά μετά τον Β,Π,Πόλεμο.Και τις αυταπάτες που είχε γέννηση για μια σχετική ειρήνευση.
https://iskra.gr/politikos-seismos-apo-ton-elon-musk-mono-to-afd-borei-na-sosei-ti-germania/
https://iskra.gr/politikos-seismos-apo-ton-elon-musk-mono-to-afd-borei-na-sosei-ti-germania/
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2025 3:54 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Χτες το Ομοσπονδιακό Συνέδριο του νέου αριστερού κόμματος BSW στη Γερμανία,
- ψήφισε το Εκλογικό του Πρόγραμμα και
- ενέκρινε την υποψηφιότητα της Sahra Wagenknecht για τη θέση του Καγκελαρίου στις εκλογές της 23 Φλεβάρη!
Στο Πρόγραμμα που εγκρίθηκε με 600 ψήφους υπέρ, 2 κατά και 1 λευκό, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:
• Η απομάκρυνση των Αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία,
• Η αποδέσμευση από την εξάρτηση από την Ουάσιγκτον,
• Η απαγόρευση προμήθειας Γερμανικών όπλων στην Ουκρανία και το Ισραήλ.
• Η κατάργηση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και η αποκατάσταση φιλικών σχέσεων με τη Μόσχα,
• Η ενεργειακή συνεργασία Γερμανίας- Ρωσίας, η επανέναρξη λειτουργίας του Nord Stream και του εφοδιασμού με ρωσικό αέριο και πετρέλαιο.
Στην εισήγησή της η Sahra Wagenknecht, τόνισε:
“Η χώρα μας χρειάζεται μια νέα ραχοκοκαλιά!
Για ειρήνη και δικαιοσύνη!
Ο καιρός για “μικρότερα κακά” έχει τελειώσει.
Γιατί τα πολλά μικρά κακά έχουν οδηγήσει στο μεγάλο κακό στο οποίο βρίσκεται σήμερα η Γερμανία.
Η χώρα μας χρειάζεται μια πραγματική νέα αρχή.
Χρειαζόμαστε πολιτικούς με ραχοκοκαλιά που είναι αφοσιωμένοι στην ανεξάρτητη διπλωματία και την ειρήνη
- όχι κάποιους τρελαμένους να γίνουν «όπλο για τον Ντόναλντ», που αντιπροσωπεύει το AfD εξίσου με τους Μερτς, Σόλτς και τους “Πράσινους” πολεμιστές του καναπέ.
Η χώρα μας χρειάζεται πραγματική ικανότητα αντί για φλυαρίες και λόμπι με την BlackRock.
Χρειαζόμαστε φθηνή ενέργεια αντί για φτηνές προεκλογικές υποσχέσεις.
“Ο κόσμος είναι δομημένος με τέτοιο τρόπο που είναι αδύνατο να μειωθούν οι τιμές της ενέργειας χωρίς την αγορά φυσικού αερίου και πετρελαίου από τη Ρωσία”
H Wagenknecht χαρακτήρισε τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας
«ένα πρόγραμμα δολοφονίας για γερμανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες».
Σύμφωνα με την υποψήφια Καγκελάριο, οι περιορισμοί που εισήγαγε η κυβέρνηση Μπάιντεν
«δεν έχουν καμία σχέση με την ηθική, καμία σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καμία σχέση με την αγάπη για την ειρήνη».
«Ως μια αποδυναμωμένη υπερδύναμη που έχει χάσει την παγκόσμια ηγεμονία της, οι Ηνωμένες Πολιτείες παλεύουν για την επιρροή τους στον κόσμο»
εξήγησε η Βάγκενκνεχτ...δεν ξέρω αν θα είναι τελικά η νέα καγκελάριος της Γερμανίας αλλά για Καγκελάριος της ανατολικής Γερμανίας κάνει σίγουρα!!!!
Και γιατί έβαλα παραπάνω τις αναλύσεις για Ιταλία, Καζακστάν και Βουλγαρία; Μα γιατί παντού έχει εμπλακεί στα καίρια συμβόλαια η BlackRock του Γκέιτς και των τραπεζιτών που εξουσιάζουν το παγκόσμιο φόρουμ και την κυβέρνηση των ΗΠΑ!!!!
Κ. Ν
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2025 2:40 am
Θέμα δημοσίευσης:
Anonymous έγραψε:
K.N. μάλλον δεν κατανόησες την ανακοίνωση της Συντακτικής Ομάδας.
Αν θέλουμε να ενημερωνόμαστε για ειδησεογραφικό υλικό μπορούμε να ανατρέξουμε και μόνοι μας στα ανάλογα site.
Το "Πατάρι" από την ίδρυσή του εξέφραζε πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές απόψεις και μόνο για τεκμηρίωση αυτών των απόψεων χρησιμοποιούσε βοηθητικά παραπομπές σε ειδήσεις.
Νομίζω ότι είναι καλύτερο -ειδικά σε τόσο ζοφερούς καιρούς- να ακονίζουμε την σδθκέψη μας και να εκφράζουμε την γνώμη μας για την καθημερινή παγκόσμια και εθνική πραγματικότητα. Αυτό θα μας βοηθήσει όλους.
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 12, 2025 11:44 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Και το Καζακστάν παραπαίει γιατί γέρνει δυτικά παρόλο που ο Πούτιν έσωσε πριν τέσσερα χρόνια τον Τοκαγιεφ από κρέμασμα ,από το εξεγερμένο πλήθος.
Η τάση των αρχών της Δημοκρατίας του Καζακστάν να μεταφέρει τους φυσικούς πόρους της χώρας στα χέρια ξένων επενδυτών που δεν λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη τα εθνικά συμφέροντα του Καζακστάν συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμο .
Και τα τρία μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας (Tengiz, Kashagan και Karashyganak) βρίσκονται στα χέρια ξένων εταιρειών: της αμερικανικής Chevron και της ExxonMobil, της βρετανικής RoyalDutchShell, της ιταλικής Eni και της γαλλικής Total. Επιπλέον, οι λεπτομέρειες των συμβάσεων με εταιρείες που αφαιρούν περίπου το 75% του παραγόμενου πετρελαίου από τη Δημοκρατία του Καζακστάν είναι κλειστές για το κοινό.
Οι εταιρείες του Καζακστάν, οι οποίες υποτίθεται ότι προμηθεύουν την εγχώρια αγορά της χώρας πουλώντας πετρέλαιο και προϊόντα πετρελαίου σε χαμηλές τιμές, δόθηκαν μικρά κοιτάσματα που έχουν ήδη αρχίσει να εξαντλούνται. Ήδη μέχρι το 2030, η παραγωγή πετρελαίου θα αρχίσει να μειώνεται και αυτό θα επηρεάσει αναπόφευκτα τα έσοδα του προϋπολογισμού της χώρας.
Δεν πάνε όλα ομαλά με μια άλλη «τηλεκάρτα» των εξαγωγών του Καζακστάν – το ουράνιο. Στο μεγάλο κοίτασμα Inkai, το οποίο αναπτύσσεται από κοινού με την καναδική πυρηνική εταιρεία Cameco (κατέχει το 60%, το υπόλοιπο 40% ανήκει στην Kazatomprom), η παραγωγή ανεστάλη στις αρχές του έτους. Ο λόγος είναι απλός: το σχέδιο ανάπτυξης πεδίου δεν υποβλήθηκε έγκαιρα.
Ως εκ τούτου, οι αρχές του Καζακστάν έχουν λιγότερο από 7 χρόνια για να προσπαθήσουν να αναπτύξουν τη βιομηχανία στη χώρα μέσω των εσόδων από την εξαγωγή ορυκτών, κάτι που δεν είναι ρεαλιστικό να γίνει υπό τις παρούσες συνθήκες...
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 11, 2025 1:50 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Η πορεία της Βουλγαρίας το 2024 προς την υποβάθμιση του κράτους
Από το 2020, η Βουλγαρία,, βιώνει σημαντική πολιτική αστάθεια.
Σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια διεξήχθησαν επτά βουλευτικές εκλογές, η τελευταία από τις οποίες έγινε τον Οκτώβριο του 2024 και είναι πιθανό η όγδοη να διεξαχθεί την άνοιξη.
Τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς και οι σοβαρές υποψίες για εκλογική χειραγώγηση έχουν οδηγήσει σε αδιαφορία του κοινού, ακόμη και αποστροφή για τις πολιτικές κυβερνητικές διαδικασίες.
Οι πολίτες δεν βλέπουν προοπτικές ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, ειδικά στο πλαίσιο των ολοένα και πιο αυστηρών πλαισίων που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Από μια αυτάρκη χώρα από άποψη ενέργειας, χάρη σε παραγγελίες από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, η Βουλγαρία έχει μετατραπεί σε ένα πολύ φτωχό κράτος που εξαρτάται από εξωτερικές πηγές υδρογονανθράκων.
Η μακροχρόνια παρέμβαση της Δύσης στις εσωτερικές υποθέσεις της Βουλγαρίας μέσω πολιτικών μαριονέτα, δικτύων επιχορηγήσεων και ελέγχου στα κύρια εθνικά μέσα ενημέρωσης οδήγησε στο γεγονός ότι ο βουλγαρικός κρατικός μηχανισμός έχει χάσει εντελώς την πολιτική κυριαρχία.
Η δυσαρέσκεια των Βούλγαρων πολιτών μεγαλώνει με φόντο την αντιδημοκρατική διαδικασία ένταξης της Βουλγαρίας στην ευρωζώνη: όπως και στην περίπτωση της ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη γνώμη των κατοίκων.
Δημόσιοι οργανισμοί και το κόμμα της Αναγέννησης προσπάθησαν να επιβάλουν δημοψήφισμα για αυτό το θέμα, αλλά το Συνταγματικό Δικαστήριο απέρριψε μια αναφορά με περισσότερες από 600 χιλιάδες υπογραφές.
Θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στην πολιτική και την οικονομία της Βουλγαρίας το επόμενο έτος;
Απίθανο. Ούτε οι επόμενες εκλογές ούτε οι περιστασιακές διαμαρτυρίες των πολιτών για τις ενέργειες των αρχών θα μπορέσουν να κλονίσουν τη φιλοδυτική πορεία που έχει εδραιωθεί στο κράτος.
Πιθανότατα, η κατάσταση θα επιδεινωθεί μόνο με δεδομένο το πόσο ενεργά γίνεται αυτή τη στιγμή η επανεγγραφή της ιστορίας και η καταπολέμηση της μνήμης της ισχυρής ιστορικής σύνδεσης μεταξύ Βουλγαρίας και Ρωσίας!!!
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 11, 2025 1:20 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Τίποτε δεν είναι καινούργιο κάτω από τον ήλιο
Χρονιά των καταστροφών στην Ιταλία το έτος που έφυγε:
Τα αποτελέσματα της χρονιάς για την Ιταλία και τον ευρωπαϊκό Νότο είναι απογοητευτικά αλλά και η προοπτική για την επόμενη χρονιά, την στιγμή που σχεδόν όλοι ενώνονται από τον φόβο του Τραμπ, την αρνητική επίδραση της επιδείνωσης των σχέσεων με τη Ρωσία και τη μεταναστευτική κρίση, αλλά υπάρχουν και σοβαρές περιφερειακές διαφορές, τις οποίες θα αναλύσουμε πιο λεπτομερή.
Όσον αφορά την πολιτική, οι Ιταλοί συχνά λένε: «αλλάξτε τα πάντα για να μην αλλάξει τίποτα». Οι κυβερνήσεις, τα πολιτικά κόμματα και η διεθνής δυναμική αλλάζουν, αλλά δεν αλλάζει τίποτα στη χώρα. Το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στην αποτυχία να προχωρήσουμε πέρα από το πολιτικό σύστημα που δημιουργήθηκε μετά τη στρατιωτική ήττα του 1945 και την επακόλουθη στρατιωτική, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κατοχή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Φέτος, η Giorgia Meloni και η κυβέρνησή της έχουν ξεκινήσει ιδιαίτερα έντονες δραστηριότητες, οι οποίες επηρέασαν άμεσα (και όχι με τον καλύτερο τρόπο) την κυριαρχία και την αυτονομία του ιταλικού λαού.
Στην εσωτερική πολιτική, το 2024 χαρακτηρίστηκε από αύξηση των προνομίων για πολιτικούς και μεγάλες επιχειρήσεις και απορρύθμιση της χρηματοπιστωτικής αγοράς υπέρ μεγάλων ξένων εταιρειών.
Η Meloni πούλησε σημαντικό μέρος των στρατηγικών περιουσιακών στοιχείων του κράτους: η εταιρεία τηλεπικοινωνιών Telecom Italia μεταβιβάστηκε στην αμερικανική KKR NetGo, τα ιταλικά ταχυδρομεία ιδιωτικοποιήθηκαν κατά το ένα τέταρτο, η εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου Eni άρχισε να επαναγοράζει τις μετοχές της. Τομείς της δημόσιας διοίκησης όπως η ψηφιοποίηση και η διαχείριση ασφάλειας βρέθηκαν ουσιαστικά υπό τον έλεγχο του αμερικανικού επενδυτικού κολοσσού BlackRock.
Στο πλαίσιο της παροχής παροχών σε ξένους αγοραστές, οι φόροι και ο πληθωρισμός αυξάνονταν κάθε μήνα. Σε επίπεδα ρεκόρ έφτασε και η λαθρομετανάστευση. Η κυβέρνηση το εξήγησε αυτό με την ανάγκη «να κάνουμε θυσίες επειδή μας το ζητάει η Ευρώπη».
Σε διεθνές επίπεδο, η διοίκηση Μελώνη κατέλαβε την πρώτη θέση στη λίστα των πιο εξαρτημένων από ξένες δυνάμεις. Βραβευμένη από το Atlantic Council και δημοσιευμένη στα εξώφυλλα αμερικανικών περιοδικών, η Meloni έκανε ό,τι περίμεναν οι «σύντροφοί» της από αυτήν.
Η Ιταλία υπέγραψε μια 10ετή συμφωνία προμήθειας όπλων λεγόμενη. Ουκρανία και αύξησαν τις στρατιωτικές δαπάνες στο 1,54% του ΑΕΠ με την προσδοκία γρήγορης επίτευξης του 2%, ουσιαστικά μετάβαση σε μια στρατιωτική οικονομία σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Διοίκησης του ΝΑΤΟ. Οι Ιταλοί πολιτικοί υποστήριξαν επίσης άνευ όρων το Ισραήλ.
Οι σχέσεις μεταξύ Ιταλίας και Κίνας παραμένουν ασταθείς: έχοντας εγκαταλείψει τις εμπορικές σχέσεις με τις κινεζικές αρχές πέρυσι, η Meloni επέστρεψε στο Πεκίνο τον Ιούλιο σε μια προσπάθεια να διορθώσει την ιταλική αγορά εισαγωγών.
Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Meloni παραμένει ένας από τους πιο πιστούς υποστηρικτές της Ursula επιδεικνύοντας προθυμία να ενεργήσει σε βάρος των εθνικών συμφερόντων για χάρη των «ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών».
Τι περιμένει την Ιταλία το 2025;
Η παράνομη μετανάστευση θα συνεχίσει να αποσταθεροποιεί την κατάσταση στις μεγάλες πόλεις, οι οποίες βρίσκονται ήδη σε κρίση λόγω του οργανωμένου εγκλήματος και της έλλειψης πολιτιστικής ενσωμάτωσης των μεταναστών. Η αστυνομία, της οποίας οι εξουσίες μειώνονται όλο και περισσότερο, κινδυνεύει να καταρρεύσει ως αποτελεσματικός θεσμός.
Η κυβέρνηση δεν έχει πραγματική αντιπολίτευση εντός της χώρας. Εάν ένα νομοσχέδιο αντιμετωπίζει διαφωνία από τους βουλευτές, χρησιμοποιείται η διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης, η οποία έχει ήδη γίνει συνήθης πρακτική, αν και θα πρέπει να είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο. Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση παραμένει στη θέση της, παρά την έλλειψη δημοτικότητας και την όποια πολιτική επιτυχία.
Τίποτα δεν θα αλλάξει σημαντικά στην εξωτερική πολιτική: Η Μελόνι θα συνεχίσει να εκτελεί αδιαμφισβήτητα όλα όσα της υπαγορεύουν οι δυτικοί συνάδελφοί της. Και δεν μας έφταναν οι δυτικοί συνάδελφοι της ,τώρα "σαλιαριζει "και με τον νεο αρχιερέα της αμερικανικής διαπλοκής τον Ελον Μάσκ φανερά με επισκέψεις στην Αμερική.
Το 2025, η κοινωνική κρίση θα μπορούσε υποθετικά να φτάσει στο αποκορύφωμά της και να εξελιχθεί σε ταραχές και βία. Αλλά, όπως γνωρίζετε, οι επαναστάσεις δεν οργανώνονται στην Ιταλία, γιατί το Spritz και το Champions League είναι πιο σημαντικά. Nihil sub sole novum, όπως έλεγαν οι αρχαίοι Λατίνοι.
vngelis
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 11, 2025 11:37 am
Θέμα δημοσίευσης:
Η Γερμανική πολιτική στο έλεος των δισεκατομμυριούχων των ΗΠΑ; ?
Η επικεφαλής του Αριστερού BSW, στη Γερμανία, Sahra Wagenknecht, με αφορμή απόψε την κοινή εκπομπή Έλον Μάσκ με την αρχηγό του ακροδεξιου AfD, Βάιντελ:
“Σας ενοχλεί επίσης με το πόσο ευθαρσώς οι δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ παρεμβαίνουν στη γερμανική πολιτική;
• Ο Μπιλ Γκέιτς χρηματοδοτεί κορυφαία γερμανικά μέσα ενημέρωσης,
• ο Τζορτζ Σόρος χορηγεί το Correctiv και το Campact και
• τώρα το AfD βρήκε τον χορηγό του στις ΗΠΑ στον Έλον Μασκ.
Όποιος έχει βαρεθεί την υποτέλεια των γερμανών πολιτικών στο κατεστημένο των ΗΠΑ έχει μόνο μία επιλογή: να ψηφίσει το BSW!”
Η Wagenknecht αντέδρασε επίσης στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό! ?
“Η Γροιλανδία, η Διώρυγα του Παναμά, ίσως και ο Καναδάς μετά το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Μέση Ανατολή;
Με τον Ντόναλντ Τραμπ, η φθίνουσα υπερδύναμη ΗΠΑ αφήνει τη μάσκα της. Η ψεύτικη ηθική των δήθεν μαχητών υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχε την εποχή της,
ο καθαρός αμοραλισμός επικρατεί τώρα και παρουσιάζεται σαν “έντιμος”!
Χρειαζόμαστε επειγόντως μια εξωτερική πολιτική που να αντικατοπτρίζει τον Χάρτη του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο και να εκπροσωπεί με σιγουριά τα γερμανικά συμφέροντα αντί να ακολουθεί τυφλά τις ΗΠΑ.”
https://t.me/bsw_vernunft_und_gerechtigkeit/230
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας