patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
Συχνές Ερωτήσεις
Αναζήτηση
Κατάλογος Μελών
Ομάδες Μελών
Εγγραφή
Προφίλ
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας
Σύνδεση
patari.org Αρχική σελίδα
->
Πολιτική συζήτηση
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μέγεθος γραμματοσειράς
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ανενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
Ανοιχτά φόρουμ
----------------
Πολιτική συζήτηση
Παιδική χαρά
Στο περιθώριο
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 29, 2019 12:14 am
Θέμα δημοσίευσης: More diplomacy
alfon έγραψε:
Obelix, αποφάσισε τι λες. Γράφεις
σεντόνια
για να αποδείξεις ότι οι Ρώσοι "άδειασαν" τον "υποτελή" τους Άσαντ επειδή επέτρεψαν στην "επίσης υποτελή τους" Τουρκία να κρατήσει κάποια περιορισμένα εδάφη που είχε ήδη καταλάβει.
Obelix έγραψε:
"Αν η Συρία αποφάσιζε να κινηθεί σοβαρά εναντίον των εισβολέων, ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, η Τουρκία ή θα λάκιζε, ή θα κατέρρεε..."
Και τώρα μας λες ότι ποτέ δεν έβαλες τέτοιο ζήτημα:
Obelix έγραψε:
"Οι Ρώσοι θα έπρεπε..." ΠΟΙΟΙ "Ρώσοι"; Η Ρωσία του Πούτιν; Απορώ πως κατάλαβες ότι "έβαζα ζήτημα να είχε πιαστεί η Ρωσία του Πούτιν με την Τουρκία".
Παρεμπιπτόντως, ούτε η Συρία είναι υποτελής στους Ρώσους (θα ήταν πολύ περισσότερο αν δεν "έπαιζαν" και οι Πέρσες με τη Χεζμπολλάχ), ούτε, ακόμη λιγότερο, η Τουρκία.
Έγραψα "σεντόνια" για να συμπεράνω ότι ο Άσαντ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το πατριωτικό - επαναστατικό καθεστώς που, "με την υποστήριξη της Ρωσίας, είχε πάρει στο κυνήγι τους Τούρκους εισβολείς για να τους καταδιώξει μέχρι πέρα από τα σύνορα". Διότι, όπως εξήγησα ήδη, κάποιοι άλλοι - δεν έχει σημασία ποιοι - κάπου στο διαδίκτυο, έδειχναν να πιστεύουν, ή, πιο σωστά, να ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΟΝΤΑΙ, ότι "ΑΥΤΟ ακριβώς συνέβαινε: Καταδίωξη της Τουρκίας από μια συνδυασμένη έφοδο Σύρων και Ρώσων". Δεν "έβαλα εγώ τέτοιο θέμα", κάποιοι άλλοι όμως στο διαδίκτυο το φαντασιώθηκαν. Το συμπέρασμά μου ήταν - και παραμένει - ότι ο Άσαντ είναι υποτελείς αναγκαστικά για να γλιτώσει το καθεστώς του. Ότι το να χαριστούν τα σύνορα στην Τουρκία με συνομιλίες στις οποίες δεν κλήθηκε καν η Συρία είναι ΑΠΩΛΕΙΑ για την τελευταία. Αλλά κέρδος για τον Άσαντ και το καθεστώς του. "Αγορά χρόνου παραμονής στην εξουσία με κοστολόγηση σε χώρο", αν θέλεις. Ο Άσαντ έσκυψε το κεφάλι στους προστάτες του, δίνοντας "γην και ύδωρ", έστω και λίγο. Τι θα μπορούσε να κάνει, αντί για τις οσφυοκαμψίες που έκανε προκειμένου να σώσει τον θρόνο του; Τουλάχιστον μια ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της συμφωνίας που του επεβλήθει - αν και εφόσον δεν είχε την δυνατότητα να κάνει πόλεμο μέχρι να εκδιώξει τους Τούρκους πέρα από τα σύνορα της χώρας του.
Έγραψα και ότι η Ρωσία έχει λόγους να χαϊδέψει την Τουρκία περισσότερο από την Συρία. Καθότι η γείτον μπορεί παντα να δοκιμάσει - αν μη τι άλλο - την επάνοδό της στους παραδοσιακούς συμμάχους (Η.Π.Α.) Δυνατότητα που δεν έχει ο Άσαντ προσδοκώντας να διασώσει με αυτόν τον τρόπο το καθεστώς του. Για τις Η.Π.Α. είναι πλέον θέμα γοήτρου - το λιγότερο! - να τον ξεκάνουν στο άψε σβήσε ως πρωταρχικό όρο για να δεχτούν να αντικαταστήσουν τους Ρώσους στην κατάπνιξη ενδεχόμενης εξέγερσης σαν αυτήν που γνώρισε η χώρα κατά τα τελευταία 10 έτη, και που ακόμα κάθε άλλο παρά έχει κοπάσει, κατά τα φαινόμενα. Το Συριακό κατεστημένο θα έπρεπε να χαρίσει το κεφάλι του Άσαντ στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, προκειμένου να ελπίζει - χωρίς και πάλι να έχει καμία εγγύηση! - σε κάποια στήριξη αυτής της πλευράς εναντίον του εξεγερμένου Λαού.
Όπως εξήγησα, πιστεύω πως το καθεστώς του Άσαντ είναι υποτελές στους Ρώσους, στον βαθμό που τους χρειάζεται για να μην σαρωθεί από τον Εξεγερμένο Λαό. Τα γεγονότα της προηγούμενης δεκαετίας αποτελούν απόδειξη για τον ισχυρισμό μου. Αν κάτι άλλαξε από τότε, μένει να το δούμε στην πράξη. Όσο για την Τουρκία, αν πίστευα πως "είναι άνευ όρων υποτελής στην Ρωσία", δεν θα έγραφα - ούτε θα πίστευα - ότι η γείτον μπορεί πάντα να "μουτζώσει" τους Ρώσους και να γυρίσει στους Αμερικανούς, σε περίπτωση που οι πρώτοι δεν θα της κάνουν το χατίρι της. Είναι και αυτή υποτελής, στον βαθμό που οι Ρώσοι της εξασφαλίζουν τα σύνορά της έναντι των ορέξεων των Η.Π.Α. και των μέχρι προσφάτως υποτακτικών τους Κούρδων, συνδυασμός που στοίχειωσε την γείτονα επί 20 περίπου έτη (2003 έως πρόσφατα).
Αυτά με την Χεζμπολάχ και το Ιράν δεν τα γνωρίζω καλά. Αν θέλεις μου τα εξηγείς εν τάχει;
alfons έγραψε:
Οι Ταλιμπάν απ' ότι ξέρω νικήθηκαν και η χώρα τους καταστράφηκε, όπως και το Ιράκ. Το ότι 10 χρόνια μετά δεν έχουν καταφέρει οι Αμερικάνοι να επικρατήσουν...
Vingt ans apres! Ιράκ: 2003 - σήμερα. Αφγανιστάν: 2001 - σήμερα.
alfon
Δημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 28, 2019 6:08 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Obelix, αποφάσισε τι λες. Γράφεις
σεντόνια
για να αποδείξεις ότι οι Ρώσοι "άδειασαν" τον "υποτελή" τους Άσαντ επειδή επέτρεψαν στην "επίσης υποτελή τους" Τουρκία να κρατήσει κάποια περιορισμένα εδάφη που είχε ήδη καταλάβει.
Obelix έγραψε:
"Αν η Συρία αποφάσιζε να κινηθεί σοβαρά εναντίον των εισβολέων, ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, η Τουρκία ή θα λάκιζε, ή θα κατέρρεε..."
Και τώρα μας λες ότι ποτέ δεν έβαλες τέτοιο ζήτημα:
Obelix έγραψε:
"Οι Ρώσοι θα έπρεπε..." ΠΟΙΟΙ "Ρώσοι"; Η Ρωσία του Πούτιν; Απορώ πως κατάλαβες ότι "έβαζα ζήτημα να είχε πιαστεί η Ρωσία του Πούτιν με την Τουρκία".
Παρεμπιπτόντως, ούτε η Συρία είναι υποτελής στους Ρώσους (θα ήταν πολύ περισσότερο αν δεν "έπαιζαν" και οι Πέρσες με τη Χεζμπολλάχ), ούτε, ακόμη λιγότερο, η Τουρκία.
Obelix έγραψε:
Χεζμπολάχ, Ταλιμπάν, Ιρακινή Αντίσταση στην Αμερικανικη κατοχή...Όλα αυτά δεν είναι επιτυχίες ενάντια στο 4ο Ράιχ; Τα έχουν νικήσει οι Αμερικανοί; Ή τα αντίθετο; Ή κόλλησες σε κάποια από τις λέξεις "επαναστατικά" και/ή "καθεστώτα";
Ακριβώς εκεί κόλλησα. Αλλοιώς κινείται ένα κίνημα αντίστασης, αλλοιώς ένα καθεστώς. Η απόσταση είναι η ίδια με την προαναφερθείσα.
Οι Ταλιμπάν απ' ότι ξέρω νικήθηκαν και η χώρα τους καταστράφηκε, όπως και το Ιράκ. Το ότι 10 χρόνια μετά δεν έχουν καταφέρει οι Αμερικάνοι να επικρατήσουν (και ούτε πρόκειται βέβαια, αφού έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί το "χρονικό παράθυρο" της παντοδυναμίας τους, έστω και φαινομενικής), είναι πολύ σημαντικό γεγονός. Από εκεί όμως μέχρι να λέμε ότι
"τα κατάφεραν μια χαρά"
και επομένως το ίδιο θα έπρεπε να επιδιώξει και η Συρία υπάρχει μια κάποια απόσταση. Ίση περίπου με αυτήν που έχουν οι ... [expletive deleted] με τις βούρτσες. Η Χεζμπολλάχ είναι η μόνη που πράγματι τα καταφέρνει μια χαρά. Μην ξεχνάς όμως ότι και η Χεζμπολλάχ έχει στο παρελθόν κάνει εκεχειρίες, και μάλιστα μονομερείς, με το σιωνιστικό ψευδοκράτος. Που πιθανόν να δείχνει ότι εκτιμάει την αξία του να "παίρνεις χρόνο με αντάλλαγμα χώρο".
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 28, 2019 3:42 am
Θέμα δημοσίευσης: Η διπλωματία των όπλων.
alfon έγραψε:
Κατ' αρχήν
, η Ρωσία πασχίζει αυτή την εποχή να αυξήσει τη "σφαίρα επιρροής" της - σωστότερα, τη σφαίρα συμμαχιών της. Το να αρχίζει να βομβαρδίζει υποψήφιους συμμάχους θα ήταν μάλλον αντιπαραγωγικό, δε νομίζεις;
Κατ' αρχήν
αν με τον όρο "υποψήφιοι σύμμαχοι" εννοείς την Τουρκία, δεν βλέπω τι το αντίθετο έγραψα εγώ. Αν εννοείς κανέναν άλλον, καλό θα ήταν να τον διευκρινήσεις.
Δεν ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά αυτά που έγραψα είχαν ως κεντρική ιδέα το ότι "η συμμαχία με την Τουρκία έχει σημασία για την Ρωσία". Ως αυτό το σημείο, μάλλον το ίδιο πράγμα λέμε.
alfon έγραψε:
Δεύτερον
, εκτός από την πιθανή έκβαση που αναφέρεις υπάρχουν πολλές άλλες. Μια ενδεχόμενη επίθεση Σύριων-Ρώσων-Κούρδων ενάντια στην Τουρκία θα την οδηγούσε να ζητήσει ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ. Είναι αρκετά πιθανόν να το πετύχαινε. Σε κάθε περίπτωση, κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε παραπέρα όξυνση του διεθνούς κλίματος, πράγμα που η Ρωσία δεν επιθυμεί. Το σίγουρο είναι ότι θα έστελνε την Τουρκία πίσω στην αγκαλιά της Δύσης, πράγμα που διαχρονικά η Ρωσία προσπαθεί να αποφύγει. Θα μπορούσε να οδηγήσει την Τουρκία να δεχτεί στο έδαφός της ΝΑΤΟϊκή αντιπυραυλική ασπίδα, σαν τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ή θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση και διαμελισμό της Τουρκίας, αυξάνοντας την ανασφάλεια στα σύνορα της Ρωσίας.
Και πάλι δεν βλέπω ΤΙ το "διαφορετικό" έγραψα εγώ. Να σου θυμίσω τι είχα γράψει, λίγο πιο πάνω:
Obelix έγραψε:
Η Συρία (ο Άσαντ) δεν έχει την δυνατότητα να απαγκιστρωθεί από την εξάρτηση από την Ρωσία. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στην ανατροπή του από τον ίδιο τον Λαό της Συρίας σε χρόνο dt. Όπως αποδείχτηκε κατά την αμέσως προηγούμενη περίοδο.
Αντίθετα, ο Ερντογάν, αν απογοητευτεί από τους Ρώσους, έχει, αν όχι την δυνατότητα, την αυταπάτη να ψαχτεί ξανά με τους παραδοσιακούς συμμάχους της άλλης όχθης του Ατλαντικού (επί τέλους, η γείτον ανήκει ακόμα στο NATO, για την ώρα έστω, και τυπικά).
Η Ρωσία έχει κάπως περισσότερους λόγους να "μην του χαλάσει την καρδιά του" παρά στον πολύ πιο εξαρτημένο από αυτήν Άσαντ.
Δεν ξέρω τι διαλαμβάνει το Άρθρο 5 του NATO (επέμβαση της "συμμαχίας" υπέρ χώρας - μέλους της;) αλλά να σου υπενθυμίσω επ' ευκαιρία ότι στην ατμόσφαιρα πλανάται μια γενική και αόριστη αίσθηση ότι η εν λόγω "συμμαχία" βαίνει προς διάλυση. Οπωσδήποτε ο Trump κραυγάζει σε πολλούς τόνους ότι "οι πόλεμοι έξω από τα σύνορα των Η.Π.Α. έλαβαν τέλος". Ξαφνικά τίθεται θέμα να αρχίσουν επεμβάσεις; Χωρίς τις Η.Π.Α.; Χωρίς κρουνούς κολλαριστών καταπράσινων Dollars?...ΠΟΙΟΙ από το NATO θα επέμβουν; Και μάλιστα υπέρ της Τουρκίας; Χωρίς βαριά ανταλλάγματα, όπως υποχώρηση στο θέμα των Κούρδων; (Υπογραμμίζω την λέξη "αυταπάτη" σχετικά με το ότι η Τουρκία ίσως θελήσει να "ψαχτεί με το NATO σε περίπτωση που η Ρωσία θα έδειχνε να "χαϊδεύει" τον Άσαντ περισσότερο από αυτήν.)
Κατά τα άλλα λέμε τα ίδια πράγματα: Η Ρωσία δεν θέλησε να τα χαλάσει με την Τουρκία - με την οποία δείχνει να τα πηγαίνει καλά τελευταία - στέλνοντάς την με τις κλωτσιές πίσω από εκεί που ήρθε: Στην Δύση.
alfon έγραψε:
Τρίτον
, αυτά που πήρε ο Σουλτάνος δεν είναι καθόλου τόσο σημαντικά όσο τα παρουσιάζεις. Στην πραγματικότητα μπορεί να αποδειχτεί ότι δεν πήρε τίποτα άλλο από έναν τρόπο να βγεί τηρώντας τα προσχήματα από το αδιέξοδο στο οποίο είχε μπλέξει. Αν το ψάξεις, θα δείς ότι πολύ περισσότερα (μαζί και το δικαίωμα να επεμβαίνει η Τουρκία σε βάθος 5 χιλιομέτρων ΜΟΝΗ ΤΗΣ) της είχε δώσει ο πατέρας Άσαντ πριν από 20 χρόνια και ενώ η χώρα του δεν ήταν ήδη ρημαγμένη από έναν πόλεμο.
Θα έπρεπε να διευκρινίσω από την αρχή ότι ποτέ δεν φαντάστηκα πως ο "σουλτάνος" πήγαινε για περισσότερα από όσα πήρε. Οπωσδήποτε δεν πήγαινε για κατοχή κανενός σημαντικού μέρους της Συρίας - μάλλον δεν πήγαινε για καμία κατοχή, γενικά. Καθότι η γείτον δεν έχει καμία δυνατότητα για κάτι τέτοιο: Να απασχολήσει στρατό για κατάληψη και μετά για φύλαξη εδαφών άλλης χώρας τα οποία θα άρπαζε. Εσύ έκανες λόγο για κατάληψη ενός 20% του Συριακού εδάφους, η οποία αποτράπηκε. Σου θυμίζω τα λόγια σου:
alfon έγραψε:
Από τη μεριά της η Συρία θα έβλεπε ένα μεγάλο μέρος (γύρω στο 20%) του εδάφους της να περνάει κάτω από τουρκική κατοχή.
Από την πρώτη στιγμή είχα την αντίληψη ότι ο Ερντογάν:
1) Δεν πήγαινε για τίποτα περισσότερο από ενίσχυση του προφίλ του στο εσωτερικό της χώρας του. Η από 3ετίας ολοκληρωτική ρήξη του με τον στρατό και με τους εθνικιστές της τελευταίας τον ανάγκασαν να παίξει τον "σκληρό πατριώτη", να εισπράξει κάμποσες χαιρετούρες από ποδοσφαιριστές και άλλους κατάλληλα αμειβόμενους, προκειμένου να τονωθεί το προφίλ του απέναντι στους αντιπάλους του, που είναι ακριβώς εκείνοι που εμπορεύονται εργολαβικά τον εθνικισμό και τον πόλεμο: Στρατός, "Γκρίζοι Λύκοι", Κεμαλιστές, κ.ο.κ.
2) Αποσπώντας την επιτυχία της τροπής των Κούρδων σε εκτεταμένη υποχώρηση, και - κυρίως! - την δια των βομβαρδισμών επισημοποίηση του γεγονότος ότι οι Κούρδοι πρέπει να ξεχάσουν για τα καλά την συμμαχία με τις Η.Π.Α., ότι η "χρυσή εποχή της αμερικανικής θωπείας" προς αυτούς ανήκει στο παρελθόν, ο Ερντογάν πήρε ό,τι μεγαλύτερη επιτυχία μπορούσε να προσδοκήσει, και, κατά την γνώμη μου, προσδοκούσε: Τόσα και όχι περισσότερα.
Όσο για τον πόλεμο που διεξήγαγε ο "σουλτάνος", αυτός έγινε κυρίως εναντίον αμάχων (βόμβες στο σωρό) και με επιδρομές Τουρκμένων και φιλότουρκων Κούρδων. Ο ίδιος ο Τουρκικός στρατός δεν δοκιμάστηκε σε κανέναν σοβαρό πόλεμο, όπως θα απαιτούσε η επιβολή κατοχής.
Τα 5 χλμ. του Άσαντ πατρός είναι, πιστεύω, λιγότερο ελκυστικά για τους Τούρκους από τα 10 χλμ. που πήραν τώρα, και μάλιστα με τους Ρώσους στο πλευρό τους. Το ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτήν την "φύλαξη των συνόρων" είναι μάλλον αίσθημα σιγουριάς για αυτούς: Επί 20 σχεδόν έτη έβλεπαν σαν μεγαλύτερο κίνδυνο από όλους την εύνοια των Αμερικανών προς τους Κούρδους. Σίγουρα το να βλέπουν τώρα την εύνοια των Ρώσων σε αυτούς τους ίδιους, το να έχουν και κοινές περιπολίες στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας, δεν πρέπει να τους είναι καθόλου δυσάρεστο, τουλάχιστον μέχρι να αλλάξουν τα τρέχοντα δεδομένα.
alfon έγραψε:
Τέταρτον
, σε ένα μακροχρόνιο πόλεμο συνήθως και οι δύο εμπόλεμοι βγαίνουν χαμένοι. Το να λέμε εμείς, καθισμένοι στους καναπέδες μας, ότι οι Σύριοι θα έπρεπε να είχαν επιτεθεί στους Τούρκους είναι εύκολο. Πιθανόν όμως αν πάμε στη Συρία και το πούμε να μας λυντσάρουν. Τον πόλεμο τον κάνεις μόνον όταν έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια. Για να τον αποφύγεις, ή ακόμη και να τον καθυστερήσεις, μπορεί υπό συνθήκες να δεχθείς ακόμη και απώλεια εδαφών ("να δώσεις χώρο για να πάρεις χρόνο", όπως έλεγε ο Λένιν για τη συμφωνία του Μπρεστ-Λιτόφσκ).
Σου υπενθυμίζω τι είχα γράψει:
Obelix έγραψε:
Το αν η Συρία υπό ένα επαναστατικό καθεστώς που θα είχε ανατρέψει τον Άσαντ θα μπορούσε να διεξάγει πλήρη και ίσως μακροχρόνιο πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, χωρίς την στήριξη της Ρωσίας - εφόσον θα είχε ενεργήσει παρά και ενάντια στις εντολές της - αυτό είναι κάτι που, οπωσδήποτε, σηκώνει συζήτηση.
Εσύ προχωράς σε κάποιο βάθος αυτής ακριβώς της συζήτησης. Πότε θα ήταν σκόπιμο να γίνει πόλεμος, τι πόλεμος θα ήταν αυτός, ζητήματα τακτικής...Δεν έχω αντίλογο, δεν είναι της στιγμής άλλωστε. Το καθεστώς που θα είχε την διάθεση να κάνει τέτοιον πόλεμο δεν είναι αυτό του Άσαντ, οπότε το μόνο εφικτό είναι η αναμονή.
alfon έγραψε:
Πέμπτον
, αντίθετα απ' ότι θέλει να εμφανίσει ο σουλτάνος, η Συρία ΔΕΝ έχασε εδάφη από αυτή τη συμφωνία, ούτε ντε φάκτο ούτε ντε γιούρε. Ντε φάκτο δεν έχασε τίποτε (αντίθετα, κέρδισε χωρίς να ρίξει ούτε ντουφεκιά το μεγαλύτερο μέρος της "Ροτζάβα") γιατί τα εν λόγω εδάφη δεν τα κατείχε, τα κατείχαν οι Αμερικάνοι και οι υποτελείς σε αυτούς Κούρδοι. Αυτή τη στιγμή η κυριαρχία της Συρίας στα εδάφη αυτά έχει αποκατασταθεί κατά 95%. Ντε γιούρε δεν έχασε τίποτε γιατί οι Τούρκοι και στη συγκεκριμένη συμφωνία αποδέχονται ότι τα συγκεκριμένα εδάφη είναι Συριακά. Μη βιαστείς να πεις ότι αυτός ο όρος είναι άνευ σημασίας. Μπορεί να έχει τεράστια σημασία, είδικά αν υπάρχουν μυστικά πρωτόκολλα προσαρτημένα στη συμφωνία που να προβλέπουν την αποχώρηση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα των Τούρκων από τις δύο κωμοπόλεις που κατέλαβαν.
Αφήνω κατά μέρος τις πληροφορίες ότι οι Τούρκοι έχουν συμφωνήσει να επιστρέψουν στην άμεση Συριακή κυριαρχία τους άλλους θύλακες που κατέχουν (Ιντλίμπ και Αφρίν), γιατί πρέπει οι πληροφορίες αυτές να επαληθευτούν από πράξεις.
Τώρα περνάμε στα "ΑΝ". Ούτε καν του Rudyard Kipling. Δεν έχω αντίλογο...
alfon έγραψε:
Έκτον
, η εκδοχή που αντιπροτείνεις (ότι οι Ρώσοι θα έπρεπε να είχαν εμπλακεί σε ανοιχτό πόλεμο ενάντια στην Τουρκία) βγαίνει μόνον από τη φαντασία σου. Θα μπορούσα και εγώ να σου πω ότι οι Ρώσοι πούλησαν εμάς επειδή δεν έβγαλαν το Ρώσικο στόλο στη Μεσόγειο για να επιτεθούν στην κατεχόμενη Κύπρο και να την ελευθερώσουν. Για άσκηση επί χάρτου είναι ενδιαφέρον, αλλά στην πραγματικότητα δε μπήκε ποτέ τέτοιο θέμα.
"Οι Ρώσοι θα έπρεπε..." ΠΟΙΟΙ "Ρώσοι"; Η Ρωσία του Πούτιν; Απορώ πως κατάλαβες ότι "έβαζα ζήτημα να είχε πιαστεί η Ρωσία του Πούτιν με την Τουρκία". Απεναντίας από την αρχή είχα διατυπώσει την άποψη ότι ο Πούτιν είχε κάθε συμφέρον να μην τα χαλάσει με τον Ερντογάν.
Η αλήθεια είναι ότι σε πολλά σημεία του διαδικτύου (ΟΧΙ εδώ, στο "Πατάρι") είδα ονειροπόλες δοξασίες σύμφωνα με τις οποίες "η Ρωσία και η Συρία παίρνουν φαλάγγι τους Τούρκους, η μια στο πλάι της άλλης". Όχι ότι "θα έπρεπε να το κάνουν", αλλά ότι "ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ". Ότι αυτό, δήθεν, συνέβαινε μπροστά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, από την στιγμή που ο Συριακός στρατός προήλασε όσο προήλασε. Θέλησα να τονίσω πόσο απέχει αυτή η ονειροφαντασία από την πραγματικότητα.
alfon έγραψε:
Obelix έγραψε:
Όμως τέτοια επαναστατικά καθεστώτα υπήρξαν και άλλα στην Ιστορία. Και τα κατάφεραν μια χαρά αντιμετωπίζοντας και το 4ο Ράιχ, και άλλες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις. Και μάλιστα στην Μέση Ανατολή: Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ...
"Με συγχωρείτε, τι τηλέφωνο πήρα;" που λέει το ανέκδοτο. Πότε ακριβώς τα επαναστατικά καθεστώτα της Παλαιστίνης, του Ιρακ και του Αφγανιστάν αντιμετώπισαν με επιτυχία το 4ο Ράϊχ και άλλες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις; Μήπως ζούμε σε διαφορετικούς πλανήτες;
Χεζμπολάχ, Ταλιμπάν, Ιρακινή Αντίσταση στην Αμερικανικη κατοχή...Όλα αυτά δεν είναι επιτυχίες ενάντια στο 4ο Ράιχ; Τα έχουν νικήσει οι Αμερικανοί; Ή τα αντίθετο; Ή κόλλησες σε κάποια από τις λέξεις "επαναστατικά" και/ή "καθεστώτα";
alfon έγραψε:
Obelix έγραψε:
Από κοντά και οι δυνάμεις του Εξεγερμένου Λαού της Συρίας, που μετά 10 χρόνια σφαγών και πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν ασίγαστες, σύμφωνα με όλους εκείνους που προβλέπουν "αναβίωση του Ισλαμικού Χαλιφάτου", κάτι το οποίο επιχειρούν να "δικαιολογήσουν" με την...εισβολή της Τουρκίας και τις...φυλακές που άνοιξαν οι επιδρομείς, αφήνοντας ελεύθερους τους "κρατούμενους του ISIS".
Εδώ διαφέρουν οι εκτιμήσεις μας. Αν το καθεστώς του Άσαντ καταφέρει να ανακτήσει όλα τα εδάφη της χώρας του, ή τη συντριπτική πλειοψηφία τους, νομίζω ότι αυτό θα του δώσει τεράστιο κύρος και θα κερδίσει αρκετά χρόνια ζωής.
Πιστεύεις ότι όλη η εξέγερση που αντιμετώπισε επί 10 χρόνια ο Άσαντ, και που θα τον είχε σαρώσει χωρίς την επέμβαση των Ρώσων, επιλύθηκε για αυτόν επειδή έκανε καλά τους Κούρδους; "Κοντός ψαλμός αλληλούια"...
alfon
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 27, 2019 12:45 am
Θέμα δημοσίευσης:
Πιθανόν να πρόκειται για απλές διαδόσεις, αλλά κυκλοφορεί η φήμη ότι στο Σότσι που δέχτηκε ο Πούτιν το Σουλτάνο για συνομιλίες, είχε κρεμάσει στον τοίχο αντίγραφο του πίνακα του Ίλυα Ρέπιν "Οι Κοζάκοι του Ζαπορόγκ συντάσσουν ένα μανιφέστο" (Запорожці пишуть листа турецькому султану), το πρωτότυπο του οποίου βρίσκεται στο Ερμιτάζ.
πατήστε, πάνω στην φωτογραφία, με το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού, για να μεγαλώσει
Μεταφέρω τη φήμη αυτή με κάθε επιφύλαξη.
alfon
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 27, 2019 12:38 am
Θέμα δημοσίευσης:
Obelix, κάνεις ασκήσεις επί χάρτου, στηρίζοντας υποθέσεις επί υποθέσεων και παραβλέποντας πραγματικά γεγονότα τα οποία είτε δε γνωρίζεις, είτε τα θεωρείς ασήμαντα. Από τη μεριά τους, τόσο ο Άσαντ όσο και ο Πούτιν κάνουν ασκήσεις επί του εδάφους και αυτό αναγκαστικά τους δίνει διαφορετική οπτική.
Κατ' αρχήν
, η Ρωσία πασχίζει αυτή την εποχή να αυξήσει τη "σφαίρα επιρροής" της - σωστότερα, τη σφαίρα συμμαχιών της. Το να αρχίζει να βομβαρδίζει υποψήφιους συμμάχους θα ήταν μάλλον αντιπαραγωγικό, δε νομίζεις;
Δεύτερον
, εκτός από την πιθανή έκβαση που αναφέρεις υπάρχουν πολλές άλλες. Μια ενδεχόμενη επίθεση Σύριων-Ρώσων-Κούρδων ενάντια στην Τουρκία θα την οδηγούσε να ζητήσει ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ. Είναι αρκετά πιθανόν να το πετύχαινε. Σε κάθε περίπτωση, κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε παραπέρα όξυνση του διεθνούς κλίματος, πράγμα που η Ρωσία δεν επιθυμεί. Το σίγουρο είναι ότι θα έστελνε την Τουρκία πίσω στην αγκαλιά της Δύσης, πράγμα που διαχρονικά η Ρωσία προσπαθεί να αποφύγει. Θα μπορούσε να οδηγήσει την Τουρκία να δεχτεί στο έδαφός της ΝΑΤΟϊκή αντιπυραυλική ασπίδα, σαν τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ή θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση και διαμελισμό της Τουρκίας, αυξάνοντας την ανασφάλεια στα σύνορα της Ρωσίας.
Τρίτον
, αυτά που πήρε ο Σουλτάνος δεν είναι καθόλου τόσο σημαντικά όσο τα παρουσιάζεις. Στην πραγματικότητα μπορεί να αποδειχτεί ότι δεν πήρε τίποτα άλλο από έναν τρόπο να βγεί τηρώντας τα προσχήματα από το αδιέξοδο στο οποίο είχε μπλέξει. Αν το ψάξεις, θα δείς ότι πολύ περισσότερα (μαζί και το δικαίωμα να επεμβαίνει η Τουρκία σε βάθος 5 χιλιομέτρων ΜΟΝΗ ΤΗΣ) της είχε δώσει ο πατέρας Άσαντ πριν από 20 χρόνια και ενώ η χώρα του δεν ήταν ήδη ρημαγμένη από έναν πόλεμο.
Τέταρτον
, σε ένα μακροχρόνιο πόλεμο συνήθως και οι δύο εμπόλεμοι βγαίνουν χαμένοι. Το να λέμε εμείς, καθισμένοι στους καναπέδες μας, ότι οι Σύριοι θα έπρεπε να είχαν επιτεθεί στους Τούρκους είναι εύκολο. Πιθανόν όμως αν πάμε στη Συρία και το πούμε να μας λυντσάρουν. Τον πόλεμο τον κάνεις μόνον όταν έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια. Για να τον αποφύγεις, ή ακόμη και να τον καθυστερήσεις, μπορεί υπό συνθήκες να δεχθείς ακόμη και απώλεια εδαφών ("να δώσεις χώρο για να πάρεις χρόνο", όπως έλεγε ο Λένιν για τη συμφωνία του Μπρεστ-Λιτόφσκ).
Πέμπτον
, αντίθετα απ' ότι θέλει να εμφανίσει ο σουλτάνος, η Συρία ΔΕΝ έχασε εδάφη από αυτή τη συμφωνία, ούτε ντε φάκτο ούτε ντε γιούρε. Ντε φάκτο δεν έχασε τίποτε (αντίθετα, κέρδισε χωρίς να ρίξει ούτε ντουφεκιά το μεγαλύτερο μέρος της "Ροτζάβα") γιατί τα εν λόγω εδάφη δεν τα κατείχε, τα κατείχαν οι Αμερικάνοι και οι υποτελείς σε αυτούς Κούρδοι. Αυτή τη στιγμή η κυριαρχία της Συρίας στα εδάφη αυτά έχει αποκατασταθεί κατά 95%. Ντε γιούρε δεν έχασε τίποτε γιατί οι Τούρκοι και στη συγκεκριμένη συμφωνία αποδέχονται ότι τα συγκεκριμένα εδάφη είναι Συριακά. Μη βιαστείς να πεις ότι αυτός ο όρος είναι άνευ σημασίας. Μπορεί να έχει τεράστια σημασία, είδικά αν υπάρχουν μυστικά πρωτόκολλα προσαρτημένα στη συμφωνία που να προβλέπουν την αποχώρηση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα των Τούρκων από τις δύο κωμοπόλεις που κατέλαβαν.
Αφήνω κατά μέρος τις πληροφορίες ότι οι Τούρκοι έχουν συμφωνήσει να επιστρέψουν στην άμεση Συριακή κυριαρχία τους άλλους θύλακες που κατέχουν (Ιντλίμπ και Αφρίν), γιατί πρέπει οι πληροφορίες αυτές να επαληθευτούν από πράξεις.
Έκτον
, η εκδοχή που αντιπροτείνεις (ότι οι Ρώσοι θα έπρεπε να είχαν εμπλακεί σε ανοιχτό πόλεμο ενάντια στην Τουρκία) βγαίνει μόνον από τη φαντασία σου. Θα μπορούσα και εγώ να σου πω ότι οι Ρώσοι πούλησαν εμάς επειδή δεν έβγαλαν το Ρώσικο στόλο στη Μεσόγειο για να επιτεθούν στην κατεχόμενη Κύπρο και να την ελευθερώσουν. Για άσκηση επί χάρτου είναι ενδιαφέρον, αλλά στην πραγματικότητα δε μπήκε ποτέ τέτοιο θέμα.
Obelix έγραψε:
Όμως τέτοια επαναστατικά καθεστώτα υπήρξαν και άλλα στην Ιστορία. Και τα κατάφεραν μια χαρά αντιμετωπίζοντας και το 4ο Ράιχ, και άλλες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις. Και μάλιστα στην Μέση Ανατολή: Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ...
"Με συγχωρείτε, τι τηλέφωνο πήρα;" που λέει το ανέκδοτο. Πότε ακριβώς τα επαναστατικά καθεστώτα της Παλαιστίνης, του Ιρακ και του Αφγανιστάν αντιμετώπισαν με επιτυχία το 4ο Ράϊχ και άλλες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις; Μήπως ζούμε σε διαφορετικούς πλανήτες;
Obelix έγραψε:
Από κοντά και οι δυνάμεις του Εξεγερμένου Λαού της Συρίας, που μετά 10 χρόνια σφαγών και πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν ασίγαστες, σύμφωνα με όλους εκείνους που προβλέπουν "αναβίωση του Ισλαμικού Χαλιφάτου", κάτι το οποίο επιχειρούν να "δικαιολογήσουν" με την...εισβολή της Τουρκίας και τις...φυλακές που άνοιξαν οι επιδρομείς, αφήνοντας ελεύθερους τους "κρατούμενους του ISIS".
Εδώ διαφέρουν οι εκτιμήσεις μας. Αν το καθεστώς του Άσαντ καταφέρει να ανακτήσει όλα τα εδάφη της χώρας του, ή τη συντριπτική πλειοψηφία τους, νομίζω ότι αυτό θα του δώσει τεράστιο κύρος και θα κερδίσει αρκετά χρόνια ζωής.
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2019 8:01 pm
Θέμα δημοσίευσης: Μια περεταίρω ανάλυση:
Μια διευκρίνηση: Ξαναδιαβάζοντας το ανωτέρω κείμενό μου είδα πως είχα γράψει την εξής πρόταση:
"Αν η Συρία αποφάσιζε να κινηθεί σοβαρά εναντίον των εισβολέων, η Τουρκία ή θα λάκιζε, ή θα κατέρρεε..."
Σκόπιμο είναι να συμπληρωθεί αυτή η πρόταση, ως ακολούθως:
"Αν η Συρία αποφάσιζε να κινηθεί σοβαρά εναντίον των εισβολέων, ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, η Τουρκία ή θα λάκιζε, ή θα κατέρρεε..."
Ό,τι και αν εξετάζει κανείς για την στάση της Τουρκίας, της Συρίας, των Κούρδων, κλπ. πρέπει να το εξετάζει σε συνδυασμό με την στάση και τα όσα αφορούν τις Η.Π.Α. και την Ρωσία. Ό,τι λαμβάνει χώρα, έχει ως έχει πάντα σε συνδυασμό με τις μεθοδεύσεις και τις επιδιώξεις των δύο αυτών "ρυθμιστών" της Υφηλίου (των δύο αυτών..."πλανηταρχών" - το τελευταίο με μια γερή δόση ειρωνείας).
Αν η Συρία προχώρησε ή δεν προχώρησε σε πόλεμο και εκδίωξη της Τουρκίας πέρα από τα βόρεια σύνορά της, έπραξε ως έπραξε λόγω ΚΑΙ του γεγονότος ότι η επικυρίαρχός της Ρωσία ΤΗΝ ΔΙΕΤΑΞΕ ανάλογα. Αν η Τουρκία έχει αυτήν την στιγμή τον έλεγχο των βορείων συνόρων της Συρίας, αυτό έγινε έτσι - σε καθοριστικό βαθμό - επειδή τέτοια υπήρξε η επιλογή και η διαταγή ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ. Αν η διαταγή - ή έστω, το "πράσινο φως" - εκ μέρους του Πούτιν αφορούσε έφοδο των Συριακών δυνάμεων κατά των επιδρομέων του Ερντογάν, με παράλληλη σύμπραξη σε αυτό ΚΑΙ των Κούρδων - όσων από αυτούς δέχτηκαν να συμμαχήσουν τελικά με τον Άσαντ - και με ΣΤΗΡΙΞΗ της Ρωσίας στο δορυφορικό καθεστώς της Δαμασκού, δεν τίθεται κανένα ζήτημα ποια θα ήταν η έκβαση μιας τέτοιας αναμέτρησης, εναντίον μιας Τουρκίας που - από ότι δείχνουν όλα - δεν είχε να περιμένει τίποτα από τον άλλοτε παραδοσιακό σύμμαχό της, τις Η.Π.Α. Όμως τέτοια διαταγή δεν δόθηκε. Τέτοιο πράσινο φως δεν υπήρξε. Τέτοια στήριξη δεν διατέθηκε. Διαταγή, στήριξη, και επιλογή της Ρωσίας ήταν η απόδοση των βορείων συνόρων της Συρίας στον Ερντογάν. Και ο Άσαντ απλά υπάκουσε τους ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ του.
Αυτά όλα μοιάζουν σαν "περιττολογίες". Πράγματα "αυτονόητα". Η σημασία τους βρίσκεται στα συμπεράσματα που μπορεί κανείς να βγάλει για το καθεστώς του Άσαντ. Ο τελευταίος, ουσιαστικά, έδωσε "γην και ύδωρ" (ελάχιστο, έστω) στον "σουλτάνο" της Άγκυρας, προκειμένου να υπακουσει στις διαταγές του προστάτη του (Πούτιν) και να εξασφαλίσει την διατήρηση του καθεστώτος του ενάντια στον εξεγερμένο Συριακό Λαό. Φέρθηκε με άλλα λόγια σαν τυπικός ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ.
Το αν η Συρία υπό ένα επαναστατικό καθεστώς που θα είχε ανατρέψει τον Άσαντ θα μπορούσε να διεξάγει πλήρη και ίσως μακροχρόνιο πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, χωρίς την στήριξη της Ρωσίας - εφόσον θα είχε ενεργήσει παρά και ενάντια στις εντολές της - αυτό είναι κάτι που, οπωσδήποτε, σηκώνει συζήτηση. Όμως τέτοια επαναστατικά καθεστώτα υπήρξαν και άλλα στην Ιστορία. Και τα κατάφεραν μια χαρά αντιμετωπίζοντας και το 4ο Ράιχ, και άλλες ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις. Και μάλιστα στην Μέση Ανατολή: Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ...Από κοντά και οι δυνάμεις του Εξεγερμένου Λαού της Συρίας, που μετά 10 χρόνια σφαγών και πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν ασίγαστες, σύμφωνα με όλους εκείνους που προβλέπουν "αναβίωση του Ισλαμικού Χαλιφάτου", κάτι το οποίο επιχειρούν να "δικαιολογήσουν" με την...εισβολή της Τουρκίας και τις...φυλακές που άνοιξαν οι επιδρομείς, αφήνοντας ελεύθερους τους "κρατούμενους του ISIS".
Αν ο Άσαντ ήταν ο "πατριώτης" που τον παρουσιάζουν ορισμένοι, θα έπρεπε να είχε τουλάχιστον καταγγείλει την συμφωνία Πούτιν - Ερντογάν που έδωσε δώρο στον τελευταίο τα σύνορα της χώρας του. Και αν το ενδιαφέρον του ήταν να διαφυλλάξει την Συρία, θα μπορούσε να είχε χτυπήσει τους Τούρκους εισβολείς μέχρι την τελική τους εκδίωξη. Συμμαχόντας με τους Κούρδους εκείνους που ήταν πρόθυμοι για κάτι τέτοιο - έχοντας ξεπουληθεί από τις Η.Π.Α. - και καλώντας τον Λαό της Συρίας υπό τα όπλα, σε αγώνα για την χώρα του. Όμως αυτό που πάσκιζε και πασκίζει να πετύχει ο Άσαντ εδώ και 10 χρόνια είναι να ΚΑΤΑΠΝΙΞΕΙ αυτόν τον Λαό. Η ελευθερία και η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας είναι γι' αυτόν ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ ΕΙΔΗ. Όπως απέδειξε η "μούγγα στην στρούγγα" με την οποία υποδέχτηκε την συμφωνία απόδοσης των συνόρων της Συρίας στον Ερντογάν. Η ΟΠΟΙΑ ΕΓΙΝΕ ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ.
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2019 5:23 am
Θέμα δημοσίευσης: "Κέρδη και ζημίαι..."
alfon έγραψε:
Δηλαδή φαντάζεσαι ότι αυτό που ήθελε η Συρία αυτή τη στιγμή είναι να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία;
Αντιστρέφω την ερώτηση: Φαντάζεσαι εσύ πως η Τουρκία ήθελε (και είχε την δυνατότητα, προσθέτω εγώ) να εμπλακεί σε πόλεμο με την Συρία; Με το μισό και πλέον στρατό (την ηγεσία) στις φυλακές ή υπό διωγμό; Με την οικονομία της ως έχει (μαύρα χάλια);
Το ότι έκανε κάτι λίγες επιδρομές βομβαρδίζοντας κυρίως αμάχους (άσε που το μεγαλύτερο μέρος των εχθροπραξιών το έκαναν συμμορίες "συμμάχων" Τουρκμένων, φιλότουρκων Κούρδων κ.α.) σημαίνει ότι είχε την Συρία "του χεριού της"; Ένας πλήρης πόλεμος φάνηκε πως θα ένωνε τους Κούρδους με τον Άσαντ εναντίον της γείτονος. Οπότε η τελευταία θα είχε να κάνει και με τους Κούρδους του εσωτερικού της. Για να μην αναφέρουμε το τι θα είχε να αντιμετωπίσει η Τουρκία και από άλλες χώρες της περιοχής. Αν η Συρία αποφάσιζε να κινηθεί σοβαρά εναντίον των εισβολέων, η Τουρκία ή θα λάκιζε, ή θα κατέρρεε...Έναν πόλεμο τον είχε προφανώς χαμένο. Η Ρωσία όμως την πήρε από το χέρι και την έβαλε φρουρό των Συνόρων της Συρίας σε κάποιο βάθος ΜΕΣΑ στο έδαφος της τελευταίας. Εκεί που η Συρία και οι Κούρδοι θα τους είχαν πετάξει ΕΞΩ και σε αρκετή απόσταση ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ.
alfon έγραψε:
Όμως αυτή η προέλαση έγινε με την υποστήριξη των Ρώσων. Οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση, δεν κινούνται με τα κριτήρια που θα θέλαμε.
Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει η τελευταία αυτή εκτίμηση για τους Ρώσους. ΠΟΙΑ είναι "τα κριτήρια που θα θέλαμε";
Μου φαίνεται πάντως πως οι τελευταίοι στήριξαν αρκετά τους Τούρκους, δίνοντάς τους αυτά ακριβώς που προσδοκούσαν Αμφιβάλω τα μέγιστα ότι ο Ερντογάν πήγαινε σοβαρά για να καταλάβει υπολογίσιμα εδάφη της Συρίας. Μια εξασφαλιση των συνόρων, εκατέρωθέν τους είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να φαντασιωθεί - και το πέτυχε.
Συνολικά, αν κάποιος ζήμιωσε από τον πόλεμο, με μικρή απώλεια κυριαρχίας (έλεγχος συνόρων) είναι η Συρία (μετά τους Κούρδους, εννοείται, οι οποίοι αναγκάζονται τώρα "να τα πάρουν όλα από την αρχή", έχοντας δεχθεί ένα γερό μάθημα). Οι Ρώσοι, πάτρωνες σε αυτήν την φάση τόσο του Ερντογάν, όσο και του Άσαντ, απεφάνθησαν ότι ο πρώτος από τους δύο υποτακτικούς της θα είχε ένα μικρό κέρδος σε βάρος του δεύτερου.
Ανάμεσα στην Τουρκία και την Συρία - δορυφόροι και οι δύο της Ρωσίας, υπό τις σημερινές συνθήκες - η Ρωσία ευνόησε κατά τι την πρώτη έναντι της δεύτερης. Και λογικά, αν θέλεις την γνώμη μου. Η Συρία (ο Άσαντ) δεν έχει την δυνατότητα να απαγκιστρωθεί από την εξάρτηση από την Ρωσία. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στην ανατροπή του από τον ίδιο τον Λαό της Συρίας σε χρόνο dt. Όπως αποδείχτηκε κατά την αμέσως προηγούμενη περίοδο. Αντίθετα, ο Ερντογάν, αν απογοητευτεί από τους Ρώσους, έχει, αν όχι την δυνατότητα, την αυταπάτη να ψαχτεί ξανά με τους παραδοσιακούς συμμάχους της άλλης όχθης του Ατλαντικού (επί τέλους, η γείτον ανήκει ακόμα στο NATO, για την ώρα έστω, και τυπικά). Η Ρωσία έχει κάπως περισσότερους λόγους να "μην του χαλάσει την καρδιά του" παρά στον πολύ πιο εξαρτημένο από αυτήν Άσαντ.
alfon
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2019 3:27 am
Θέμα δημοσίευσης:
Δηλαδή φαντάζεσαι ότι αυτό που ήθελε η Συρία αυτή τη στιγμή είναι να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία;
Ο Συριακός στρατός έσπευσε, επωφελούμενος από την εκεχειρία, να προωθήσει τις θέσεις του όσο περισσότερο γινόταν. Όπως έχει γίνει πολλές φορές στην Ιστορία, όποιος πατήσει πρώτος σε μία περιοχή την κρατάει.
Όμως αυτή η προέλαση έγινε με την υποστήριξη των Ρώσων. Οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση, δεν κινούνται με τα κριτήρια που θα θέλαμε.
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2019 11:20 am
Θέμα δημοσίευσης: "Δεν τον παίζουν..."
Μόνο που - όσο νάναι - Ρωσία και Τουρκία δεν άδειασαν μόνο τους Κούρδους, αλλά και την...Συρία. Όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν ερήμην της τελευταίας (η απουσία της από τις συναντήσεις και "συνομιλίες" Πούτιν - Ερντογάν, και Ερντογάν - Τραμπ ήταν κραυγαλέα). Όσο για τα βόρεια σύνορά της, αυτά χαρίστηκαν στην Τουρκία (εκτός αν αλλάξει κάτι σε δεύτερο χρόνο) την στιγμή που έμπαινε ζήτημα ο Συριακός στρατός να τρέψει τον στρατό του "σουλτάνου" σε φυγή. Οπότε ο Πούτιν - υπό το μειδίαμα του Τραμπ - πήρε τον "σουλτάνο" από το χεράκι, του είπε: 'Έλα, έλα! Πάρε τα σύνορα να τα φυλάς, σαν καλό παιδάκι, και μην φωνάζεις!" Και στον Άσαντ είπε "Σιωπή!", και απλά να αποδεχτεί τις εντολές που του δόθηκαν.
alfon
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2019 2:02 am
Θέμα δημοσίευσης:
Επιστολή του πρέσβη της Συρίας στον ΟΗΕ προς το Συμβούλιο Ασφαλείας
10/10/2019
πηγή:
https://undocs.org/pdf?symbol=fr/S/2019/806
https://www.voltairenet.org/article207928.html
Κατ' εντολήν της κυβέρνησής μου, θα ήθελα να σας διαβιβάσω τη δήλωση που εξέδωσε το Υπουργείο Εξωτερικών και Αποδήμων της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας όσον αφορά τη στρατιωτική συγκέντρωση στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας:
Η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας καταδικάζει με τον πλέον έντονο τρόπο τις απερίσκεπτες δηλώσεις και τις εχθρικές προθέσεις του τουρκικού καθεστώτος και τη συγκέντρωση στρατευμάτων στα συριακά σύνορα, η οποία συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και καταφανή παραβίαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας στα οποία το Συμβούλιο επιβεβαιώνει ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η ενότητα, η ακεραιότητα και η κυριαρχία της Συρίας.
Η εχθρική συμπεριφορά του καθεστώτος Erdoğan αποκαλύπτει με σαφήνεια τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στην επικράτεια της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, κάτι που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα πρόσχημα. Ο επιδιωκόμενος στόχος του τουρκικού καθεστώτος για διασφάλιση των συνόρων αντιφάσκει με την άρνηση του καθεστώτος και την παραβίαση της συμφωνίας των Αδάνων. Η κυβέρνηση Erdoğan θα ήταν σε θέση να επιτύχει αυτόν τον στόχο, αρκεί να σεβόταν και να συμμορφωνόταν με τη συμφωνία αυτή.
Η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας καθιστά υπεύθυνες ορισμένες κουρδικές οργανώσεις για τα όσα συμβαίνουν λόγω της υποταγής τους στα αμερικανικά σχέδια. Στις προηγούμενες συναντήσεις μας με τις οργανώσεις αυτές, τις προειδοποιήσαμε επανειλημμένα για τους κινδύνους αυτών των σχεδίων και τους παροτρύναμε να μην χρησιμοποιούνται ως εργαλεία στην υπηρεσία της αμερικανικής πολιτικής εναντίον της πατρίδας τους. Ωστόσο, οι οργανώσεις αυτές επέμεναν να είναι τα εργαλεία ξένων δυνάμεων.
Η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας επαναβεβαιώνει το απαραβίαστο, την κυριαρχία και την ακεραιότητα της επικράτειάς της και επαναλαμβάνει την αποφασιστικότητά να απαντήσει στην τουρκική επιθετικότητα με όλα τα νόμιμα μέσα. Επιπλέον, τονίζει ότι είναι έτοιμη να αγκαλιάσει τους πεπλανημένους της πολίτες αν επιστρέψουν στα λογικά τους τους, με σκοπό να διατηρήσουν την ασφάλεια και την ενότητα της επικράτειας και του λαού της Συρίας.
Η Συρία θα ήθελε να επισημάνει ότι το καθεστώς του Ερντογάν θα τοποθετούσε τον εαυτό του στις τάξεις των τρομοκρατικών ομάδων και ένοπλων συμμοριών αν συνέχιζε με την επιθετικότητά του και με τον τρόπο αυτό θα έχανε κατηγορηματικά τον ρόλο του εγγυητή στη διαδικασία της Αστάνα και θα προκαλούσε ένα συντριπτικό πλήγμα όλη την πολιτική διαδικασία.
Θα ήμουν ευγνώμων αν η παρούσα επιστολή μπορούσε να εκδοθεί ως έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Μπασάρ Ζα'αφαρί
Πρέσβης της Συρίας στον ΟΗΕ
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2019 1:12 am
Θέμα δημοσίευσης: Κάτι έμαθαν...
Με δύο λόγια οι Κούρδοι δέχτηκαν να κάνουν την κίνηση που δεν έκανε η Ελλάδα κατά την τελευταία φάση της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Όταν της δόθηκε η ευκαιρία να αντικαταστήσει την υποδούλωση στους Βρετανούς και Αμερικανούς Ιμπεριαλιστές με μια συμφωνία με την νεοσύστατη τότε Σοβιετική Ρωσία. Της δόθηκε αυτή η ευκαιρία...Και την κλώτσησε. Η συνέχεια είναι γνωστή.
Ίσως οι Κούρδοι να έλαβαν αυτά τα ιστορικά στοιχεία υπ' όψη...
alfon
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2019 12:18 am
Θέμα δημοσίευσης:
https://www.voltairenet.org/article208025.html
Ο παλιός πρόεδρος της Γαλλίας είναι ο πρώτος που αναγνώρισε την ήττα του παλιού κόσμου. Σε συνέντευξη στην AFP δήλωσε:
"Τι έγινε σε αυτό το πιθανά τελευταίο στάδιο της συριακής σύγκρουσης; Η νίκη όλων όσους δε θέλαμε να δούμε να θριαμβεύουν. Το καθεστώς του Μπασάρ, η τουρκία που θέλει να κυνηγήσει τους Κούρδους, που είναι σύμμαχοί μας και ο Βλαντιμίρ Πούτιν που είναι ο ειρηνοποιός και που έχει ο ίδιος στραατιώτες που έρχονται, όπως άλλωστε και οι Ιρανοί, να προστατέψουν και να σώσουν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ"
Ο Φρανσουά Ολάντ παρατηρεί την κρίση του δυτικού κόσμου του οποίου ο κύριος ηγέτης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ, αποφάσισε να μην παίξει άλλο το παιχνίδι:
"Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μείζον ερώτημα για το μέλλον του ΝΑΤΟ: Πώς να εμπιστευτείς έναν Αμερικανό πρόεδρο, το Ντόναλντ Τράμπ;"
alfon
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2019 12:09 am
Θέμα δημοσίευσης:
Οι Κούρδοι, δυστυχώς για αυτούς, πόνταραν στο κουτσό άλογο (τους Αμερικάνους). Έπαιξαν και έχασαν.
Το σχέδιο των Αμερικάνων ήταν να εργαλειοποιήσουν τους Κούρδους της Συρίας και της Τουρκίας (όπως έκαναν πρωτύτερα και στο Ιράκ) για να διαλύσουν τις χώρες τους, Σειρά θα είχε βέβαια και το Ιράν, το οποίο επίσέης χει σημαντική Κουρδική μειονότητα.
Ο Τράμπ, αναγνωρίζοντας την αδυναμία των ΗΠΑ να εφαρμόσουν το σχέδιο αυτό, αποχώρησε αφήνοντας τους άμεσα ενδιαφερόμενους (συν τη Ρωσία) να βρούν τη λύση. Λίγο πριν από αυτό "σχόλασε" το Μπόλτον για να έχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.
Ο Ερντογάν, επεχείρησε να κάνει μια φτηνή επίδειξη δύναμης. Είναι άγνωστο αν πράγματι πίστευε ότι μπορεί να επικρατήσει και αν ήταν διατεθειμένος να εμπλακεί σε μια σοβαρή και μακροχόρνια σύρραξη.
Το αμερικάνικο βαθύ κράτος λύσσαξε βλέποντας τα σχέδιά του να πετιώνται στο καλάθι των αχρήστων.
Οι Κούρδοι είναι πιθανό να μπορούσαν να αναχαιτίσουν ή τουλάχιστον να αδρανοποιήσουν την τουρκική επίθεση, αλλά αυτό θα γινόταν με αντάλλαγμα τεράστιες απώλειες.
Από τη μεριά της η Συρία θα έβλεπε ένα μεγάλο μέρος (γύρω στο 20%) του εδάφους της να περνάει κάτω από τουρκική κατοχή.
Τη λύση έδωσε η Ρίωσα με ένα συνδυασμό κινήσεων που κάποιο χαρακτηρίζουν αριστοτεχνικό.
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο μεσολάβησε ανάμεσα στη Συρία και τους Κούρδους και πέτυχε να ζητήσουν οι τελευταίοι την προστασία του Συριακό και του Ρώσικου στρατού, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα την κυριαρχία του Συριακού κράτους στα εδάφη που έλεγχαν.
Μαζί με τον Τραμπ (γνωστό για τη μεγάλη και αμίμητη σοφία του), πέτυχε να σταματήσει η προέλαση των Τούρκων για να δωθεί χρόνος να ολοκληρώσει τις παρεμβάσεις της.
Σε συμφωνία μαζί της, ο Συριακός στρατός προέλασε ταχύτατα ωστε να εμποδίσει παραπέρα προέλαση των Τούρκων.
Κατόπιν των παραπάνω, προχώρησε στη συμφωνία με τον Ερντογάν που ουσιαστικά διατηρεί τα υπάρχοντα σύνορα: Ακυρώνονται τα σχέδια τόσο για τον τεμαχισμό της Τουρίκας, όσο και για της Συρίας.
Οι Κούρδοι γλυτώνουν τον κίνδυνο ενός μακροχρόνιου πολέμου στον οποίο θα είχαν τρομαχτικές απώλειες. Σε αντάλλαγμα ενταφιάζουν τα σχέδια - ούτως ή άλλως μη ρεαλιστικά πλέον - για δημιουργία ενός "ανεξάρτητου" Κουρδιστάν, προτεκτοράτου στην πραγματικότητα των Αμερικάνων.
Η Συρία ανακτά το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της που ελέγχονταν ακόμη από τρίτες δυνάμεις, χωρίς να χρειστεί να ρίξει γι αυτό ούτε μία ντουφεκιά.
Οι Τούρκοι βλέπουν να απομακρύνεται ο κίνδυνος διαμελισμού της χώρας τους ενώ ταυτόχρονα γλυτώνουν από την προοπτική ενός μακροχρόνιου πολέμου με απρόβλεπτη έκβαση ενάντια στους Κούρδους. Σε αντάλλαγμα, ξεχνάνε τα σχέδια για κατοχή μέρους της Συρίας. Το πιθανότερο είναι ότι αργά ή γρήγορα (και μάλλον γρήγορα) θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν και τα υπόλοιπα συριακά εδάφη που συνεχίζουν να κατέχουν.
Οι τουρκμένοι εθελοντές/μισθοφόροι που πολεμούσαν με τισ πλάτες του τουρκικού στρατού, το πιθανότερο είναι ότι θα εγκαταλλειφθούν στην τύχη τους.
Η Ρωσία αναλαμβάνει το ρόλο εγγυητή των συνόρων. Ουσιαστικά έχει πλέον γίνει ο ισχυρός παίκτης στη Μέση Ανατολή που καθορίζει τις εξελίξεις.
Οι ΗΠΑ, αναγνωρίζοντας ότι δε μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο, αποσύρονται από την περιοχή. Είναι γεγονός ότι η "προδοσία" των Κούρδων από τη μεριά τους δίνει ένα μάθημα σε όποιον θέλει να το δει: Οι ΗΠΑ πετάνε τους συμμάχους/υποχείριά τους σα στιμμένα λεμόνια, ενώ αντίθετα η Ρωσία τιμάει τις συμμαχίες της ακόμη και αν χρειάζεται για αυτό να κάνει μεγάλες θυσίες (για τις οποίες, βέβαια, θα ανταμειφθεί πλουσιοπάροχα στο μέλλον με τον αναβαθμισμένο ρόλο της).
alfon
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2019 12:08 am
Θέμα δημοσίευσης: Re: "Κοινές περιπολίες"...
Obelix έγραψε:
Και ΑΔΕΙΑΣΑΝ τους Κούρδους;
Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν. Τον προδότη ουδείς.
Obelix
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 24, 2019 12:47 am
Θέμα δημοσίευσης: "Κοινές περιπολίες"...
Και ξαφνικά ΤΙ έγινε;
Τα βρήκε ο Ερντογάν με τον Πούτιν
; Και ΑΔΕΙΑΣΑΝ τους Κούρδους;
Υψηλόβαθμος Τούρκος αξιωματούχος χαρακτήρισε «εξαιρετική» τη συμφωνία.
"Η προηγούμενη συμφωνία Τουρκίας-ΗΠΑ περιοριζόταν στο κεντρικό τμήμα της μεθορίου, ανάμεσα στις συριακές πόλεις Τελ Αμπιάντ και Ρας αλ Άιν, όπου επικεντρωνόταν και η στρατιωτική επιχείρηση των τουρκικών δυνάμεων. Με τη νέα συμφωνία Τουρκίας-Ρωσία, το μήκος της περιοχής από την οποία θα πρέπει να αποχωρήσουν οι YPG είναι τριπλάσιο και καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης που επιθυμούσε τη Τουρκία να συμπεριληφθεί στη ζώνη ασφαλείας. Η Τουρκία θα διατηρήσει το πάνω χέρι στη ζώνη μεταξύ Τελ Αμπιάντ (την οποία κατέλαβε με την έναρξη της επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης) και Ρας αλ Άιν (απ’ όπου αποχώρησαν οι Κούρδοι την Κυριακή). Θα έχει δηλαδή υπό τον άμεσο έλεγχό της μια ζώνη μήκους 120 χιλιομέτρων."
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας