patari.org

[vngelis]

Μουσουλμανα αμερικανιδα κερδισε την Μις Αμερικη
http://tinyurl.com/3y98kdz

Πολυ προοδο αυτοι οι Αμερικανοι λοιπον. Ολα τα ανεχονται.
Το μονο καλο στην υποθεση ειναι οτι εξαγριωνουν την αντισταση στης χωρες που πολεμανε και στην δικια τους χωρα και στην Ευρωπη πουλανε τον ...πολυπολιτισμο.

Δυο πολιτικες αναλογα το ακροατηριο. Το Δογμα Χυντιγκτον σε αριστη εφαρμογη... Η Κοντρα των Πολιτισμων.

Το μονο προβλημα στην υποθεση ειναι οτι δεν υπαρχει νεοταξικος πολυπολιτισμος που ειναι πολιτισμος. Ειναι η αφαιρεση των πολιτισμων...

[Μαντάμ Ποπαντούρ]

Αγαπητέ Γαβριά,
στο βιβλίο του Ντιντερό "ο ανηψιός του Ραμό", που είναι ένας διάλογος του ίδιου του συγγραφέα με τον ανηψιό του γνωστού την εποχή εκείνη μουσικού Ραμό, ο συγγραφέας κρατά τον ρόλο του ανθρώπου της "καλής" κοινωνίας, με ευγενική καταγωγή και λεπτούς τρόπους. Έχει διάλογο με έναν άλλο άνθρωπο (τον ανηψιό), "περιθωριακό" κατ´επιλογήν, όχι τυχαία, από αστική οικογένεια που του τα παρείχε όλα.
Φεύγει λοιπόν αυτός από το σπίτι του για να καταλάβει η οικογένειά του, μέσα από αυτήν την ανατροπή, ότι η ζωή που ζούσε δεν είχε και τόσο ενδιαφέρον. Βέβαια και ο ίδιος το καταλαβαίνει στο πετσί του.
Μέσα από πραγματικά φιλοσοφικούς διαλόγους ο Ντιντερό ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ να πάρει θέση για οτιδήποτε. Αφήνει τους αναγνώστές του να επιλέξουν τον τρόπο που εκείνους βολεύει.
Αυτό είναι από μόνο του ΘΕΣΗ.
Η προσφορά του συγγραφέα φαντάζομαι εντυπωσίαζε τον Μαρξ γι´αυτούς τους λόγους.
Όσο για την μπούργκα θα ήθελα να επισημάνω ότι αλλιώς θα ήταν αν μια γυναίκα την φορούσε π.χ. στη δουλειά της και την εμπόδιζε να κινηθεί αλλά και να δούμε την έκφρασή της και να συννενοηθούμε μαζί της και αλλιώς όταν την φοράει στο δρόμο.

[Γαβριάς]

Δεν έχω να προσθέσω κάτι καινούριο. Θα επαναλάβω ότι είναι πανεύκολο να πουλήσω "αντιισλαμισμό" και "φωταδισμό" και να σταθώ "υπεράνω των θρησκειών" και του "σκοταδισμού" και του "φανατισμού". Δεν ήταν όμως αυτή η πρόθεσή μου και νομίζω φαίνεται.
Και ούτε αυτός που θα μιλήσει για την ιστορικής σημασίας αντίσταση που προβάλλουν αυτή την στιγμή οι ηρωϊκοί Ταλιμπάν απέναντι στον πάνοπλο νατοϊκό νταβατζή, λειτουργώντας έτσι εν αγνοία τους και ως διασώστες του παγκόσμιου πολιτισμού από τα σαγόνια του παγκόσμιου ισοπεδωτή των πολιτισμών, είναι αναγκαστικά "ταλιμπανικός" και "μουτζαχεντινικός".

Είναι άλλωστε εύκολα αντιληπτό ότι ο υπό άλλες συνθήκες "καταδικαστέος φανατισμός του Ισλάμ", εντός του παραδοσιακού χώρου του Ισλάμ είναι τώρα μπούμεραγκ για τους πλανητάρχες και ατσαλώνει τους λαούς
α) ενάντια στις φονικές σιωνιστικές μηχανές του εκλεκτού παιδιού Ισραήλ,
β) ενάντια στα στρατεύματα Κατοχής και μαυραγοριτισμού στο Ιράκ,
γ) στις ελεεινές σταυροφορίες αναντίον του πλούσιου Αφγανιστάν
δ) στις απειλές κατάκτησης που εξαπολύονται κατά των τελευταίων ανεξάρτητων περιοχών της γης (Ιράν κλπ.).
Για όλα αυτά σίγουρα δεν μπορεί κανείς να πουλήσει αφέλεια, να αναπαράξει τα "ανθρωπιστικά" κλισέ και να παραστήσει τον "φωταδιστή" ή να μιλήσει για "ίσες αποστάσεις" και "επικίνδυνες μισαλλοδοξίες απ' όπου κι αν προέρχονται".
Ωστώσο συγχρόνως δεν γίνεται να μην ληφθεί υπ' όψιν και η πολιτισμική βιαοπραγία που στο όνομα της "ανεκτικότητας" καταργεί τα τελευταία ψήγματα ευρωπαϊκής ταυτότητας κάτω από το αστρονομικό βάρος της αμέτρητης εισαγόμενης αλλοδαπής μάζας. Αυτή η ευρωπαϊκή ταυτότητα, εν ανάγκη και μέσα από την απροκάλυπτη δουλεία και την αποικιοκρατία, εξέθρεψε τους Λουδοβίκους οι οποίοι εξασφάλιζαν φαγάκι στην αντιδραστική κουφαλίτσα τον Ντιντερό ο οποίος ανέθρεψε τον Μαρξ από τον οποίο προέκυψε ο Λένιν.
Παρεμπιπτόντως όμως, αυτή η "αντιδραστική" και κατά βάθος "φιλομοναρχική" κουφαλίτσα, ο Ντιντερό επετέλεσε έναν άθλο, πουλώντας -έστω εκ του ασφαλούς- "φωταδισμό" και "εγκυκλοπαιδεία". Γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να αναλωθεί στα συνήθη σπορ της κραιπάλης, αποκλειστικά και να μην διακατέχεται από αυτές τις "εκζητήσεις" του πνεύματος. Για την αστική τρυφή, το ασυνήθιστο αυτό χούι του Ντιντερό αποτελεί ανδραγαθία, επίτευγμα και παγκόσμια ευεργεσία. Δεν μπορούμε να τα μηδενίζουμε όλα επειδή ο Ντιντερό δεν ανταποκρίνεται 100% στο τέλειο πρότυπο επανασταταρά.
Κι ο Αριστοτέλης ήταν ανίκανος να φανταστεί κοινωνία δίχως δούλους. Μια κοινωνία δίχως εκμετάλλευση θα ήταν καταδικασμένη κατά τον Αριστοτέλη να πάει κατά διαόλου. Αν όμως τον είχαν τόσο μηδενιστικά απορρίψει οι κατοπινοί, επειδή κι ο Αριστοτέλης αποδείχτηκε εντέλει μια "αντιδραστική κουφαλίτσα" που έτρωγε φαγάκι από τον μπαμπά του "σφαγέα" Μεγαλέξαντρου και πούλαγε εκ του ασφαλούς πνεύμα, σήμερα θα ορίζαμε ως κορυφαία επαναστατική πράξη την ανταρσία που θα μας αποδέσμευε από τα δεσμά στα υπόγεια κωπηλασίας της ρωμαϊκής γαλέρας.

Οι επισημάνσεις αυτές είναι υποθέτω κοινότοπες. Ο κάθε Ντιντερό δεν έχει ανάγκη καμίας υπεράσπισης, η προσφορά του είναι ανεκτίμητη και επενδύθηκε ιστορικά από τα κινήματα παγκοσμίως.

Είναι πολύ λεπτό το ζήτημα και νομίζω το επισημαίνει και ο vngelis μιας και αυτός παρατηρεί "Δυο πολιτικες αναλογα το ακροατηριο. Το Δογμα Χάντιγκτον σε αριστη εφαρμογη... Η Κοντρα των Πολιτισμων."...

Δύο πολιτικές:

1) ακραιφνής αντιμουσουλμανισμός για αποδόμηση και των μουσουλμανικών κρατών στα πρότυπα της συνήθους αποδόμησης και των υπολοίπων εθνικών υποστάσεων. Ακραιφνής αντιμουσουλμανισμός που φτάνει μέχρι το κυνήγι ("ισλαμιστικών") μαγισσών προκειμένου να νομιμοποιούνται ηθικά οι "ανθρωπιστικές" σταυροφορίες.

2) Παράλληλα φαινομενικός "φιλομουσουλμανισμός" όπου αλλού γεωστρατηγικά βολεύει να διαλυθεί η ρημάδα η συλλογική συνείδηση περί εθνικού και πολιτισμικά ενιαίου. Η φόρα παρτίδα ασυλία στο τσεμπέρι, στον φερετζέ και τάχαμου στο Κοράνι που εφαρμόζουν προδοτικά οι ηγεσίες και η κατάργηση των "αναχρονιστικών" εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων των γηγενών ώστε να μην προσβάλεται λέει η "πολιτισμική ιδιαιτερότητα" των "πολυπολιτισμικών" μουσαφιρέων αποσκοπεί στα ίσια σε ένα μόνο πράγμα: Στο σπάσιμο του τσαμπουκά και της "ψευδαίσθησης" "εθνικής κυριαρχίας" την οποία κατά τις Δραγώνες και τις Ρεπούσηδες λάθος έχουν διαμορφώσει οι "ρατσιστές" και "για τα μπάζα" μισαλλόδοξοι και "εθνικιστικοί" ευρωπαϊκοί λαοί. Οι οποίοι λαοί πρέπει ντε και καλά να υιοθετήσουν τώρα το Ευαγγέλιο της Κόκα Κόλα όταν μέχρι πρότινος διδάσκονταν την υπεροχή των χριστιανικών αξιών του Δόγματος Τρούμαν έναντι της διαβολοκρατούμενης κομμουνιστικής αθεΐας.

Στους αμερικανικούς σχεδιασμούς οι ευρωπαϊκοί λαοί δεν πρέπει μόνο να συνηθίσουν σε κάτι πολιτισμικά αλλοπρόσαλο και ξένο για το έθος τους (δεν συζητάμε καν για τις κατακτήσεις τους) αλλά πρέπει να εθιστούν και στην συνειρμική εικόνα της επιβολής και της εισβολής που συνιστά ένας μιναρές. Και ο οποίος λόγω "πολιτικής ορθότητας" θα ήταν μια χαρά ιδέα να ξεφυτρώσει άμα λάχει και καταμεσής των Βερσαλιών. Και για την Ευρώπη, την ένοχη Ευρώπη του αμοραλισμού, του καιροσκοπισμού, της αποικιοκρατίας και των σταυροφοριών, ο μιναρές και το Ισλάμ, ξυπνάει είτε το θέλουμε είτε όχι προαιώνιες μνήμες εισβολής και σφαγών. Μιας εισβολής στρατιωτικής και πολιτισμικής που προηγήθηκε πολύ πριν οι ξεβράκωτοι ευρωπαίοι αποπειραθούν αντεκδίκηση και "αντεπίθεση" επειδή μυρίστηκαν φαγάκι στους "Αγίους Τόπους". Δεν είναι μόνο ένοχοι και ιμπεριαλιστές οι "χριστοήθεις" σταυροφόροι. Ήταν και το Ισλάμ τέτοιο και μάλιστα ο πρώτος ιστορικά που έκανε την αρχή στην αντιπαράθεση Ισλαμ-"Δύσης".
Άρα το "φοβικό σύνδρομο" του ευρωπαίου απέναντι σε φερετζέδες και μιναρέδες δεν είναι μια απλή, "αψυχολόγητη" και "κρυπτορατσιστική" υπόθεση. Έχει ιστορικό υπόβαθρο και πολιτισμικό, άρα πολιτικό. Όμως ο αμερικάνος της "φιλανθρωπίας" και του "πολυπολιτισμού" τα έχει όλα γραμμένα και εκείνο που προέχει είναι η πολτοποίηση.

Επομένως την μεταΘατσερική ζούγκλα του νεοφιλελεύθερου φασισμού ας μην την συγχέουμε με την ευρωπαϊκή πνευματική ταυτότητα που μέσα από τον γερμανό Γκαίτε ή τον τάδε γάλλο "κουφαλίτσα" καταστάλλαξε σε κάποιες αδιαπραγμάτευτες αρχές πάνω στις οποίες βασίστηκε ο επιστημονικός σοσιαλισμός, γιατί αλλιώς είναι βέβαιο θα βολοδέρναμε ακόμη στον παραδείσιο ιδεαλισμό της Ανατολής.
Αν η μέχρι πρότινος ξυπόλητη ευρωπαϊκή νεόπλουτοκρατία, στραβοχώνεψε τις ανακαλύψεις της ίδιας της τής διανόησης και τα απέβαλε υπό μορφή ωφελιμιστικών κοπράνων τύπου "ο θάνατός σου η ζωή μου", τότε την ευθύνη δεν την έχει το ευρωπαϊκό πνεύμα αλλά το ευρωπαϊκό στομάχι και έντερο.

[Κ.Ν.]

«Γαλλική» απόφαση σε πόλη της Ισπανίας
Παρασκευή, 28 Μαΐου

Την απόφαση να απαγορευτεί από εδώ και στο εξής η χρήση ολόσωμου καλύμματος από τις γυναίκες σε εμφανίσεις τους σε δημόσιους χώρους πήραν οι υπεύθυνοι της πόλης Λερίντα στη βορειο-ανατολική Καταλονία της Ισπανίας.

Συγκεκριμένα, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία (23 ψήφοι υπέρ, μια κατά και δύο αποχές) ένα κείμενο με το οποίο «περιορίζεται η χρήση ολόσωμου καλύμματος, άλλων ενδυμάτων και αξεσουάρ που καλύπτουν τελείως το πρόσωπο και εμποδίζουν την αναγνώριση σε χώρους και σε εγκαταστάσεις του δήμου».

Πριν από λίγες μέρες, η γαλλική κυβέρνηση κατέθεσε προς ψήφιση ένα νόμο που απαγορεύει σε όλους τους δημόσιους χώρους την μπούρκα.

ΣΩΣΤΑ:ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ.