patari.org

[Δ. Τούμπανης]

Οργουελιανή έξοδος απ’ την κρίση: Νέα Παγκόσμια Χρηματοοικονομική Τάξη, παγκόσμιο νόμισμα και παγκόσμια κυβέρνηση

Μετά τη σύνοδο κορυφής των G20, στο Λονδίνο, ανακοινωθήκαν σχέδια για την τη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου νομίσματος για να αντικαταστήσει το δολάριο στο ρόλο τού παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Στο ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής δηλώνεται ότι «Έχουμε συμφωνήσει στην υποστήριξη ενός κοινού ταμείου ΕΤΔ (Ειδικών Τραβηχτικών Δικαιωμάτων) το οποίο θα εισφέρει $ 250δισ. στην παγκόσμια οικονομία για να αυξηθεί η παγκόσμια ρευστότητα» (το ρευστό δηλαδή). Τα ΕΤΔ, θα είναι «πλαστικό χρήμα και θα εκδίδεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.»

Η λονδρέζικη Telegraph ανέφερε ότι «οι ηγέτες των G20 εξουσιοδότησαν το ΔΝΤ (το αμερικανοκρατούμενο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) να παράγει χρήμα για ν’ αρχίσει παγκόσμια η «βαθμιαία χαλάρωση». Υποτίθεται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα μπαίνει, εκ των πραγμάτων, στο παιχνίδι. Και θα είναι, λέει, έξω από κάθε ηγεμονικό έλεγχο.

Εκτός ελέγχου όμως πρόκειται να μείνει και η κρίση. Οι 20 κομπογιαννίτες, είναι απ’ τη μοίρα καταδικασμένοι να κάνουν πάντα λάθος διάγνωση και να διαλέγουν λάθος γιατρικό. Το αποτέλεσμα των «μέτρων» θα είναι να προκαλέσουν μια ώρα αρχήτερα την γενική καταστροφή. Νομίζουν (γιατί έτσι τους αρέσει) ότι για όλα τα προβλήματα και τις οικονομικές συμφορές φταίει το χρήμα. Κι άλλο δεν σκέφτονται παρά πως θα μεταρρυθμίσουν τις διεθνής νομισματικές σχέσεις, ώστε να πετύχουν την εύρυθμη λειτουργία του παγκόσμιου εμπορίου.

Τι είναι όμως το χρήμα (εδώ εννοούμε το χαρτονόμισμα) πέρα από ένα γραμμάτιο που εκδίδεται με την εγγύηση του κράτους για να διαμεσολαβεί στις ανταλλαγές αγαθών και να τις διευκολύνει; Σε κατώτερες βαθμίδες της κοινωνικής εξέλιξης, οι άνθρωποι αντάλλασαν πράγμα με πράγμα. Κάποια απ’ αυτά, που ήταν πιο εύχρηστα, πχ. τ’ αυγά, διαμεσολαβούσαν στις ανταλλαγές και έπαιζαν τον ρόλο του χρήματος. Ποιος θα μπορούσε ν’ αποδώσει την ευθύνη στ’ αυγά, για τα οποιαδήποτε προβλήματα αντιμετώπιζε η φυσική οικονομία εκείνων των εποχών όπου οι οικονομικές σχέσεις ήταν απλές και διάφανες; Ή αν όχι στ’ αυγά, στα μέταλλα που επίσης ήταν χρήσιμα και όλοι τα ήθελαν;

Μόνο στην βαθμίδα της εμπορευματικής παραγωγής, που κορυφώνεται με τον καπιταλισμό, όπου το καθετί παράγεται για να πουληθεί, πριν καταναλωθεί, που ο καταμερισμός της εργασίας μας αναγκάζει να παράγουμε για να τα καταναλώσουν άλλοι, αυτή η σχέση που δεν είναι παρά μια σχέση κοινωνική, σχέση των ίδιων των ανθρώπων, «παίρνει την φαντασμαγορική μορφή μιας σχέσης ανάμεσα στα πράγματα»(Μαρξ).

Όπως στη νεφελώδη περιοχή του θρησκευτικού κόσμου τα δημιουργήματα του ανθρώπινου νου και της φαντασίας φαίνονται προικισμένα με δική τους ζωή και σχέσεις, το ίδιο γίνεται και στον κόσμο των εμπορευμάτων. «Φετιχισμό του εμπορεύματος», ονομάζει ο Μαρξ αυτό το φαινόμενο που η πιο ακραία μορφή του είναι ο φετιχισμός του χρήματος.
Όπως ο άγριος σκαλίζει σε ένα κορμό δέντρού μυστηριώδεις μορφές και καταλήγει να αποδίδει στο ξύλινο ξόανο που ο ίδιος δημιούργησε, δυνάμεις μεταφυσικές και υπερφυσικές που στέκονται πάνω απ’ τον ίδιο, ορίζουν την τύχη του και τον εξουσιάζουν, έτσι και ο σύγχρονος άνθρωπος, που δεν έχει ακόμα απελευθερωθεί απ’ τις προλήψεις του άγριου, αποδίδει στο κρατικό τραπεζογραμμάτιο αυτοτελή ύπαρξη και δυνάμεις που ορίζουν τις τύχες των ανθρώπων. Βλέπουμε δηλαδή το αντίθετο απ’ αυτό που πραγματικά συμβαίνει.

Έτσι οι κομπογιαννίτες μας, αντί να δουν στην χρηματοοικονομική κρίση την αντανάκλαση της κοινωνικής κρίσης, την κρίση των ανθρώπινων σχέσεων, τις αντιφάσεις ανάμεσα στις παραγωγικές σχέσεις και στο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, βλέπουν την κοινωνική κρίση σαν αντανάκλαση και υποπροϊόν της χρηματοοικονομικής. Κι αντί να σκεφτούν πως να δαμάσουν την αιτία, πασχίζουν ν’ αποτρέψουν το μοιραίο αποτέλεσμα.

Οι δυτικοί «αναλυτές» πιστεύουν (ή μάλλον ελπίζουν ) ότι με τα Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα, με τον καιρό, πιθανό να εξελιχθούν σε ένα χώρο συσπείρωσης ξένων τραπεζών, ειδικά της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας και να μετασχηματιστούν σε παγκόσμια χρηματοπιστωτική ρυθμιστική αρχή, με πολυεθνική σύνθεση, με άλλα λόγια σε παγκόσμια κεντρική τράπεζα, η οποία θα εξασφαλίσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Η διεθνής οικονομική και πολιτική ελίτ, με ηγεσία τους Αμερικάνους, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την τρέχουσα παγκόσμια οικονομικής κρίση για να υλοποιήσει «λύσεις» που θα φέρουν τον κόσμο πλησιέστερα σα μια «νέα παγκόσμια χρηματοοικονομική τάξη, παγκόσμιο νόμισμα και παγκόσμια κυβέρνηση». Με επικεφαλής τις ΗΠΑ, εννοείται!

Είναι σημαντικό να δει κανείς προσεκτικά τις κινήσεις που προτείνονται και υλοποιούνται κατά τη διάρκεια της κρίσης. Οι εμπνευστές των προτάσεων που δεν είναι νέες, αλλά γνωστά σχέδια που προωθούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα, θεωρούν ότι η κρίση προσφέρει ευκαιρίες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες διαμόρφωσης μιας νέας παγκόσμιας τάξης στην παγκόσμια οικονομία -και όχι μόνο στην οικονομία.

[Δ. Τούμπανης]

Νέο Μπρέττον Γουντς για πλανητική δικτατορία.

Τον Οκτώβριο του 2008, ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, δήλωσε ότι «πρέπει να οικοδομηθεί ένα νέο Μπρέττον Γουντς - μια νέα διεθνής χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική για τα επόμενα χρόνια.»……«πρέπει να μεταρρυθμίσουμε το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, πάνω σε συμφωνημένες αρχές διαφάνειας, εντιμότητας, ακεραιότητας, ευθύνης, καλής εσωτερικής και διασυνοριακής συνεργασίας.» Και ο έντιμος Μπράουν είναι τόσο έντιμος που θέλει παγκόσμια τράπεζα ελεγχόμενη απ’ τους Αμερικάνους και το ΔΝΤ!

Στις 17 Οκτωβρίου 2008, ο Γκόρντον Μπράουν έγραψε στην Washington Post, ότι αυτό το νέο Μπρέττον Γουντς πρέπει να έχει όλα τα χαρίσματα που αναφέραμε πιο πάνω. Ότι αυτό είναι πρόταση όλων των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι θέλουν επίσης να προκύψει απ’ το νέο Μπρέττον Γουντς παγκόσμια διακυβέρνηση! «Συμφωνήσαμε (οι Ευρωπαίοι ηγέτες - χωρίς τους Ευρωπαίους πολίτες!) ότι οι επείγουσες αποφάσεις για την εφαρμογή αυτών των αρχών θα πρέπει να ξεριζώσουν τον ανεύθυνο και συχνά κρυφό δανεισμό που είναι το επίκεντρο των προβλημάτων μας. Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε τη διασυνοριακή εποπτεία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Κοινά παγκόσμια πρότυπα για τη λογιστική παρακολούθηση και ρύθμιση.»

Στις αρχές του Οκτωβρίου 2008, ο Μπράουν είπε ότι, «οι διευθυντές των κεντρικών τραπεζών που θα συγκεντρώνουν αυτή την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον για τη διάσκεψη του ΔΝΤ - Παγκόσμιας Τράπεζας να συζητήσουν για την κρίση, το μεγάλο ζήτημα είναι να θεσπιστεί ένας παγκόσμιος οικονομικός «χωροφύλακας» που θα εξασφαλίσει ότι το κραχ του 2008, δεν θα μπορεί ποτέ να επαναληφθεί.» Παραπέρα, «κάθε οργάνωση με εξουσίες αστυνόμευσης της παγκόσμιας οικονομίας, θα πρέπει να περιλαμβάνει εκπροσώπους όλων των μεγάλων χωρών - των Ηνωμένων Εθνών»

[Δ. Τούμπανης]

Περιφερειακά Νομίσματα: Αντι-εθνικισμός American Style!

Το 2007, το περιοδικό για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο, «Το Τέλος των Εθνικών Νομισμάτων», με το οποίο άνοιξε συζήτηση πάνω στην αστάθεια των διεθνών αγορών συναλλάγματος, και στο γεγονός ότι πολύ λίγες «σοβαρές» λύσεις έχουν προταθεί, για την αντιμετώπιση των διαδοχικών νομισματικών κρίσεων. Ο συγγραφέας θέτει το ερώτημα, «θα δεχτούν οι κυβερνήσεις να χάσουν την εθνική τους ανεξαρτησία για να βάλουν τέλος στην οικονομική αστάθεια;» Απαντάει ο ίδιος με τα εξής: «Αυτή είναι μία επικίνδυνα λανθασμένη διάγνωση,» και ότι «Η σωστή κατεύθυνση δεν είναι να επιστρέψουμε σε ένα μυθικό παρελθόν νομισματικής ανεξαρτησίας, με έλεγχο των κυβερνήσεων στο τοπικό συμφέρον και στην συναλλαγματική ισοτιμία και την ξένοιαστη άγνοιά του υπόλοιπου κόσμου. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εγκαταλείψουν την θανατηφόρα εθνική αντίληψη που απαιτεί από αυτές να έχουν τον έλεγχο πάνω στο νόμισμα που χρησιμοποιείται στην επικράτειά τους. Εθνικά νομίσματα και παγκόσμιες αγορές απλά είναι πράγματα ασύμβατα. Ανακατεμένα μαζί προκαλούν μια θανάσιμη διεργασία νομισματικών κρίσεων και γεωπολιτικών εντάσεων και δημιουργούν έντονες τάσεις προς τον επιζήμιο προστατευτισμό. Για χάρη παγκόσμιας ασφάλειας, οι χώρες θα πρέπει να εγκαταλείψει τον νομισματικό εθνικισμό και να καταργήσουν τα ανεπιθύμητα νομίσματα, τα οποία ευθύνονται πολύ για την σημερινή αστάθεια.»

Ο συγγραφέας εξηγεί ότι, ο «Νομισματικός εθνικισμός είναι απλά ασύμβατος με την παγκοσμιοποίηση. Ήταν πάντα, παρότι αυτό δεν έγινε αισθητό παρά μόνο απ’ τη δεκαετία του 1970, όταν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου αντιλήφθηκαν ότι τα νομίσματά τους ήταν ουσιαστικά άχρηστα.» Ο συγγραφέας αναφέρει ότι, «Από την στιγμή που η οικονομική ανάπτυξη γίνεται αδύνατη έξω απ’ τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, οι χώρες θα πρέπει να εγκαταλείψουν τον νομισματικό εθνικισμό. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αντικαταστήσουν τα εθνικά τους νομίσματα με το δολάριο ή το ευρώ ή, στην περίπτωση της Ασίας, να συνεργαστούν για την δημιουργία ενός νέου νομίσματος για μια πολυεθνική συγκριτικά μεγάλη και οικονομικά ποικιλόμορφη περιοχή.» Ουσιαστικά, σύμφωνα με το συντάκτη, η λύση έγκειται στη δημιουργία περιφερειακών νομισμάτων.

Τον Οκτώβριο του 2008, το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της «Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» Weald Nowotny είπε ότι ένα "τρι-πολικό'' παγκόσμιο νόμισμα σύστημα αναπτύσσεται μεταξύ της Ασίας, της Ευρώπης και των ΗΠΑ και ότι αυτός είναι σκεπτικιστής αν μπορεί το δολάριο ΗΠΑ να ανακάμψει.

[vngelis]

Ενω ολος ο τυπος ασχολειται συνεχως με την χρηματοπιστωτικη κριση, δηλαδη τα προβληματα που εχουν οι τραπεζιτες δεν τονιζουν τι ακριβως γινεται. Οι τιμες των κατοικιων στην Αμερικη εχουν πεσει ειδη 20% και 1 στους 10 ειδη δεν μπορουν να πληρωσουν τους τοκους και καθυστερουν και περιπου 19 εκ κατοικιες παραμενουν αδειες ενω οι αστεγοι τωρα πληθαινουν. Πανω απο 4.4 εκ δουλιες εχουν χαθει περιπου 650χιλλιαδες καθε μηνα τους τελευταιους 3 μηνες. Ενω επισημως η ανεργια ειναι 8.1% ο πραγματικος αριθμος ειναι γυρω στα 15%. Οι αγορες αυτοκινητων εχουν πεσει κατα 41%

Ενας οικονομολογος δηλωσε προσφατα οτι οι ανθρωποι αγοραζαν αυτοκινητα, τηλεωρασεις πλασμα και ψυγεια σαν να ειταν τα εβδομαδαια τους ψωνια, τωρα αγοραζουν τα ψωνια τους σαν να ειναι τα αυτοκινητα τους. Οπως στην δεκαετια του 1930 οι αγροτες πετουν το γαλα ενω οι ανθρωποι πεινανε και σκωτονουν και τις αγελαδες τους. Η μονη εταιρια που στην δεκαετια του 1930 η General Electric που πληρωνε αμοιβες στις μετοχες τις προσφατα ανακοινωσε οτι κοβει τις αμοιβες κατα 2/3!


Ειμαστε σε Μικρη η Μεγαλη Υφεση? Οι αστοι οικονομολογοι αρχικα μιλαγα για υφεση με το σχεδιαγραμμα V με καθετη πτωση και καθετη ανοδο αμεσως μετα. Αρχικα ειπαν για υφεση που ειχε το σχημα U που θα κραταγε μακρυτερο πριν γινει ανακαμψη. Τωρα πολλοι λενε οτι εχει σχημα L που θα πεσει κατευθειαν κατω και θα μεινη εκει. Ο υπευθυνος της Μαικροσοφτ αφου ανακοινωσε 5,000 απολυσεις, οι πρωτες για αυτη την μεγαλη εταιρεια δηλωσε οτι το

«μοντελο μας δεν ειναι για γρηγορη ανακαμψη. Το μοντελο μας ειναι οτι τα πραγματα θα πεσουν και δεν θα ξαναανεβουν. Οι οικονομια θα μικρυνει» (Ταιμς της Νεας Υορκης 23 Ιανουαριου)

Η οπως δηλωσε ο αρχι-οικονομολογος της Wachovia Bank (Ταιμς της Νεας Υορκης 7 Μαρτιου)
«Αυτες οι δουλειες δεν προκειται να γυρισουν πισω.. Πολυ απ’την παραγωγη η δεν θα πραγματοποιηθη η δεν θα γινει η θα πραγματοποιηθη καπου αλλου εκτως απ’την Αμερικη. Θα υπαρξουν λιγοτερα μαγαζια, λιγοτερα εργοστασια, λιγοτερες χρηματοπιστωτικες εταιριες.»

Τυπωνοντας τωρα χρημα οι Αμερικανοι σκοπευουν να ¡λυσουν’ την ιδια την κριση, δηλαδη την κριση υπερπαραγωγης, υποκαταναλωσης, και την μειωση του ποσοστου κερδους. Στην δεκαετια του 1970 οταν προτοεμφανιστηκαν τα σημαδια της τελικης αυτης κρισης ο ιμπεριαλισμος μπορεσε να δωσει μια ανασα ζωης στο ιδιο του το συστημα με την πτωση της πρωην-ΕΣΣΔ και το ανοιγμα της Κινας προς την Δυση. Μεταφεροντας ολοκληρες βιομηχανιες στην Ασια κερδισαν μια δεκαετια και βαλε και με την υπερπαραγωγη ολων των προιοντων καταναλωσης και την μαζικη εισροη μεταναστων εφεραν την πτωτικη ταση του ποσοστου κερδους στον πατω παλι, εξισωσαν την αγοραστικη δυναμη των λαων της Ευρωπης αφου η μονιμοτητα στην εργασια εγινε παρελθον. Και με δανεια αφου υπερχρεωσαν τους λαους ολοι προσπαθησαν να ζησουν. Τα δανεια ομως σε καποια φαση θα σταματαγαν. ΑΣε τετοια φαση ειμαστε τωρα. Και για να επιστρεψη το ποσοστο κερδους στο επιπεδο που ειταν πριν μια δεκαετια, οι Ασιατες πρεπει να δεχτουν να δουλευουν για λιγοτερο απο $1 την ημερα, και οι δυτικοι να ζουν σαν Μοναχοι σε μοναστηρια, ποιος λοιπον θα καταναλωνη την υπερπαραγωγη προιοντον?

Ουτε κυκλικη ειναι η σημερινη κριση, ουτε προσορινη αλλα μακροχρονια και συστεμικη, καταστροφικη. Εχει σχεση με την ιστορικη πτωση της Αμερικης. Συντομα στην δικη μας ζωης θα γινει γνωστο.

[anatheorisi]

Ο Νομισματικός διεθνισμός τάχα (σήμερα το κατάλαβαν!) είναι απλά ασύμβατος με την ύπαρξη εθνών. Ήταν πάντα, παρότι αυτό δεν έγινε προφανές παρά μόνο απ’ τη δεκαετία του 1970, όταν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου αντιλήφθηκαν ότι τα νομίσματά τους ήταν ουσιαστικά άχρηστα. Από την στιγμή που η οικονομική ύφεση γίνεται δυνατή στις διαδικασίες της «εθνικοποίησης», οι χώρες θα πρέπει να εγκαταλείψουν τον νομισματικό διεθνισμό τους όπως το ευρώ. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις επενδύσεις σε διεθνή νομίσματα με εθνικά νομίσματα πια στην περίπτωση της Ασίας, να δεχτούν την ύπαρξη εθνικού νομίσματος για κάθε χώρα. Αλλιώς δεν υπάρχει έξοδος από την κρίση.

Όσο δεν υπάρχει έξοδος από την κρίση μοιραία θα έχουμε ανεργία και επομένως υποκατάσταση ντόπιων από λαθρομετανάστες πράγμα που θα εντείνει την κατάσταση ανέχειας και κρίσης της ελληνικής οικονομίας. Με το ευρώ η κατάσταση έχει γίνει ακόμη χειρότερη, η Ελλάδα έχει γίνει ο αδύναμος κρίκος της παγκόσμιας αλυσίδας και είναι λογικό να έρχονται όλο και περισσότεροι λαθρομετανάστες με αποτέλεσμα έναν φαύλο κύκλο μιζέριας – φτώχειας – κρίσης – λαθρομετανάστευσης κτλ. Ακόμη κι αν όλες οι καπιταλιστικές χώρες βγουν απ’ την κρίση εμάς θα μας πάρει πολύ περισσότερο καιρό εφόσον έχουμε

1. νομισματικό διεθνισμό,
2. κατάσταση ανέχειας και κρίσης,
3. αποβιομηχάνιση που εντείνεται με τους λαθρομετανάστες που απασχολούνται σε μη παραγωγικούς τομείς αλλά συνυπάρχουν με την ανεργία και άρα τη δημιουργούν

Από τον φαύλο κύκλο υπάρχει διέξοδος;

[Επισκέπτης]

οπως λεει και ο vngelis υπάρχει μια ολοπλευρη κριση δηλαδη

Τυπωνοντας τωρα χρημα οι Αμερικανοι σκοπευουν να ¡λυσουν’ την ιδια την κριση, δηλαδη την κριση υπερπαραγωγης, υποκαταναλωσης, και την μειωση του ποσοστου κερδους.


αρα η θα μειωσουν το κεφαλαιο η θα αυξησουν την καταναλωση η θα αυξησουν το ποσοστο κερδπυς πραγμα που μπορει να γινει με αυξηση των ειτοκιων, μειωση των καταθεσεων και αυξηση των χορηγιων προς το καπιταλιστικο κεφαλαιο

[vngelis]

Αλλη σχετικη αναλυση για τα κρυφα σχεδια νεου παγκοσμιου νομισματος
http://info.interactivist.net/node/12567

[perastikos]

Επειδή ο κύριος καθηγητής είναι γνωστός, και παραμένει γνωστός και με το νέο του ψευδώνυμο (Anatheorisi) και τα επίτηδες ορθογραφικά λάθη και και επειδή όπως στο παρελθόν δεν θέλει να εκφράσει απόψεις, να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει στα διάφορα θέματα, αλλά μόνο να μπαχαλέψει την ιστοσελίδα, παρακαλώ τους διαχειριστές να μας απαλλάξουν άπαξ και δια παντώς απ’ την παρουσία του. Η ανοχή απέναντι σε τέτοια υποκείμενα είναι απαράδεκτη.

[ΑΛΗΘΕΙΕΣ]

Ο συνολικός δανεισμός της Ελλάδας θα ξεπεράσει τα 43,7 δις ευρώ, που προβλεπόταν αρχικά για φέτος, είπε χθες ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) στο Reuters. Η χώρα έχει δανειστεί μέχρι στιγμής περίπου 40 δισ. ευρώ, καταβάλλοντας υψηλό premium στους επενδυτές σε σχέση με την Γερμανία τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο εν μέσω ανησυχιών για την δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας μεσούσης της κρίσης.
«Ο στόχος για περίπου 44 δισ ευρώ ήταν ο στόχος του προûπολογισμού για να καλυφθούν τα χρεολύσια και οι τόκοι», είπε ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Σπύρος Παπανικολάου.
«Λαμβάνοντας υπόψιν τα προβλεπόμενα ελλείμματα (του προûπολογισμού) είναι πολύ πιθανό το ποσό του δανεισμού να αυξηθεί πάνω από τα 44 δισ ευρώ», είπε ο κ. Παπανικολάου. Δεν έδωσε, ωστόσο, συγκεκριμένο νούμερο.

Το δημόσιο χρέος της χώρας διαμορφώνεται στο 98% του ΑΕΠ και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην ευρωζώνη μετά την Ιταλία. Το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να διαμορφωθεί στο 3,7% του ΑΕΠ φέτος, ενώ σύμφωνα με την Εurostat ανήλθε στο 5% πέρυσι.

Ο Σπ.Παπανικολάου είπε ότι ο ΟΔΔΗΧ σχεδιάζει την επανέκδοση ενός τριετούς και ενός δεκαετούς ομολόγου έως τα τέλη Ιουνίου.

«Προβλέπουμε ότι η αγορά θα υποδεχθεί θετικά τις δύο εκδόσεις και θα καλυφθούν άνετα», είπε. Πρόσθεσε δε, ότι ο ΟΔΔΗΧ διερευνά επίσης την έκδοση ομολόγων σε άλλα νομίσματα έως τα τέλη του έτους. «Θα διερευνήσουμε έως το τέλος του έτους την έκδοση ομολόγου σε δολάρια και ίσως σε γεν».
Το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου διαμορφώνονταν στις 210 μονάδες βάσης, έναντι του αντίστοιχου γερμανικού ομολόγου την Πέμπτη, το χαμηλότερο επίπεδο από τις αρχές Ιανουαρίου, όταν ξεπέρασε τις 300 μονάδες βάσης.

«Η μείωση είναι εντυπωσιακή. Οφείλεται στο γεγονός ότι τα spreads είχαν διευρυνθεί δυσανάλογα το προηγούμενο διάστημα και αυτή τη στιγμή κινούνται στην θετική κατεύθυνση, αν και παραμένουν υψηλά», είπε ο κ. Παπανικολάου. «Ευελπιστούμε ότι θα συνεχίσουν να μειώνονται περαιτέρω».

[ΕΔΩ ΤΑ ΚΑΛΑ ΟΜΟΛΟΓΑ]

Σε μια ιστορική απόφαση προχώρησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκειμένου να αντλήσει γρήγορα τα κεφάλαια που χρειάζεται για το νέο πρόγραμμα δανεισμού ύψους 500 δισ. δολαρίων.
Το ΔΝΤ αποφάσισε την έκδοση ομολόγων τα οποία αναμένεται ότι θα αγοράσουν αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία και η Ινδία, ενώ θα πρέπει να αποπληρωθούν σε ένα με δύο χρόνια. Στόχος είναι η χρηματοδότηση δανείων προς χώρες-μέλη που πλήττονται από την οικονομική κρίση.
Το ΔΝΤ έχει εδώ και δεκαετίες την καταστατική δυνατότητα της έκδοσης ομολόγων, αλλά δεν την έχει χρησιμοποιήσει έως τώρα, για να αποφύγει το βραχυπρόθεσμο δανεισμό. Τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ πιέζουν για τη γρήγορη ενεργοποίηση του δανειοδοτικού προγράμματος των 500 δισ. δολαρίων, ώστε να στηριχθούν οι ευάλωτες οικονομίες, μετά τις αποφάσεις της G20.

Την άντληση κεφαλαίων μέσω πώλησης ομολόγων σε αναπτυσσόμενες χώρες εξετάζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προς αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.
Όπως αναφέρουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, χώρες όπως η Κίνα και η Βραζιλία έχουν ήδη εκφράσει ενδιαφέρον για τα εν λόγω χρεόγραφα, ενώ έτοιμη να αγοράσει τίτλους του ΔΝΤ ύψους περίπου 10 δισ. δολαρίων φέρεται να είναι η Ινδία.
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Στρος Καν, εξέφρασε την αισιοδοξία του για την αποτελεσματικότητα του νέου, εναλλακτικού τρόπου συγκέντρωσης πόρων. «Τα ομόλογα προσφέρουν ευελιξία», δήλωσε χαρακτηριστικά και η απόδοσή τους θα συνδεθεί με το «καλάθι» νομισμάτων (Special Drawing Rights) του Ταμείου.