patari.org

[Παρατηρητής]

Όταν ο «μικρός ΣΥΡΙΖΑ» πυροβολεί τον «μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ»

Του Σταύρου Λυγερού

Εάν οι πολίτες νομίζουν ότι ψηφίζουν πατριωτική Αριστερά και τους προκύψουν εθνομηδενιστές θα πρόκειται για πολιτικοεκλογική αεροπειρατεία.

Η θεμελιώδης αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί στην Κουμουνδούρου αντανακλούν τους συσχετισμούς στην παραδοσιακή εκλογική βάση του 4%. Δεν εκφράζουν, όμως, τους εκλογικούς πρόσφυγες (κυρίως κεντροαριστερούς) που το 2012 έδωσαν το 27%.

Δεν είναι τυχαίο ότι για τις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους επέλεξε κατά κανόνα κομματικούς υποψηφίους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν το φάσμα εκλογικής πανωλεθρίας.

Για να ανταποκριθεί σ' αυτό το ιστορικό αίτημα, ο Τσίπρας πρέπει να αποστασιοποιηθεί από τις απολύτως μειοψηφικές ιδεοληψίες που κυριαρχούν στην Κουμουνδούρου.

ΒΙΝΤΕΟ: http://www.youtube.com/watch?v=VnKZ8RMkuG8

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ξαναπυροβολήσει τα πόδια της, αλλά αυτή τη φορά το τραύμα στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές ενδέχεται να αποδειχθεί μοιραίο. Στην Κουμουνδούρου θεωρούσαν ανοήτως ότι το κόψιμο της Σαμπιχά Σουλεϊμάν από το ευρωψηφοδέλτιο θα περνούσε ντούκου.

Η υπόθεση, όμως, λειτούργησε σαν καταλύτης για να τεθούν ευρύτερα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που η κομματική γραφειοκρατία αντιλαμβάνεται το εθνικό συμφέρον και βεβαίως για την ικανότητά της να χειρισθεί τα εθνικά θέματα. Μ' αυτή την έννοια, ο Τσίπρας προσέφερε πολύτιμο δώρο στον Σαμαρά.

Πέρα, όμως, από την πολιτική διάσταση, υπάρχουν και δύο ακόμα διαστάσεις. Η πρώτη είναι το γεγονός πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παραβίασε την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, με την οποία ενέκρινε την υποψηφιότητα Σαμπιχά. Η δεύτερη διάσταση είναι ο ανθρωποφαγικός τρόπος, με τον οποίον η Κουμουνδούρου αντιμετώπισε τη ρομά ακτιβίστρια. Αντί να της δώσει εξηγήσεις, άφησε δημοσίως να αιωρούνται άθλιοι υπαινιγμοί.
Ας σημειωθεί ότι η νομαρχιακή επιτροπή Ξάνθης, που χάλασε τον κόσμο για την υποψηφιότητα της Σαμπιχά, είχε εγκρίνει ενθέρμως την υποψηφιότητα (για το περιφερειακό συμβούλιο) του δεδηλωμένου Τούρκου εθνικιστή Κουρτ, ο οποίος υπερηφανεύεται για τις σχέσεις του με τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων.

Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ούτε ο πολιτικός στραβισμός της νομαρχιακής επιτροπής ούτε οι απολύτως περιθωριακές απόψεις του Χριστόπουλου. Το πρόβλημα είναι ότι ο Τσίπρας, που διεκδικεί να κυβερνήσει την Ελλάδα, αποδέχεται αυτές τις πρακτικές κι απόψεις. Η Κουμουνδούρου κάλυψε πολιτικά τη νομαρχιακή της Ξάνθης και για να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από τις απόψεις Χριστόπουλου επιστράτευσε τον Γλέζο!

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ποσοστό της τάξεως του 4% δεν είχαν μεγάλη σημασία τα όσα έλεγαν στελέχη του. Τώρα, όμως, που ζητάει από τους Έλληνες να του εμπιστευθούν τη διακυβέρνηση, δεν αρκούν οι γενικολογίες και οι υπεκφυγές. Οφείλει να ξεκαθαρίσει πως αντιλαμβάνεται τα εθνικά συμφέροντα.

Εάν οι πολίτες νομίζουν ότι ψηφίζουν πατριωτική Αριστερά και τους προκύψουν εθνομηδενιστές θα πρόκειται για πολιτικοεκλογική αεροπειρατεία. Είναι κοινός τόπος ότι οι ιδεολογικές αντιλήψεις της Κουμουνδούρου, αλλά και η πολιτική της στα εθνικά θέματα, έχουν επηρεασθεί αποφασιστικά από τον εθνομηδενισμό της κομματικής μικρογραφειοκρατίας που προέρχεται κυρίως από το πάλαι ποτέ ΚΚΕεσωτ και ορισμένων συνιστωσών.

Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκουν ευήκοα ώτα στην Κουμουνδούρου όσοι αποκαλούν τη FYROM Μακεδονία, καταγγέλουν την καταπίεση της "μακεδονικής μειονότητας" στην Ελλάδα, μιλάνε για Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου κι όχι για ψευδοκράτος, χαρακτηρίζουν τις μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο ανταγωνισμό δύο εθνικισμών ή και φαντασιώσεις Ελλήνων εθνικιστών και τέλος ζητάνε να μην εμποδίζεται η είσοδος παράνομων μεταναστών. Είναι οι ίδιοι που αποκαλούν τη μουσουλμανική μειονότητα «ένα ενιαίο συμπαγές τουρκικό πράμα», θεωρώντας αφήγημα του ελληνικού εθνικισμού τη διάκριση σε τουρκογενείς, πομάκους και ρομά!

Ο Χριστόπουλος έχει δίκιο όταν δηλώνει δημοσίως ότι η Κουμουνδούρου τον επέλεξε για υποψήφιο ευρωβουλευτή ακριβώς λόγω αυτών των απόψεών του. Τις ίδιες απόψεις, άλλωστε, εξέφρασε και η νομαρχιακή επιτροπή Ξάνθης και η Αυγή στο κύριο άρθρο της περασμένης Τετάρτης. Ένα άρθρο που παρεμπιπτόντως απέπνεε έντονα σταλινικές μεθόδους.

Η θεμελιώδης αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί στην Κουμουνδούρου αντανακλούν τους συσχετισμούς στην παραδοσιακή εκλογική βάση του 4%. Δεν εκφράζουν, όμως, τους εκλογικούς πρόσφυγες (κυρίως κεντροαριστερούς) που το 2012 έδωσαν το 27%. Η στρατηγική πρόκληση για την Κουμουνδούρου είναι να υπερβεί την παραδοσιακή ιδεολογικοπολιτική περιχαράκωση του μικρού κόμματος διαμαρτυρίας, να αποκτήσει αίσθηση εθνικής ευθύνης και να μετεξελιχθεί σε αξιόπιστο κόμμα εξουσίας.

Το ζητούμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να απαλλάξει τη χώρα από τα δεσμά των μνημονιακών πολιτικών και να οικοδομήσει μία οικονομικά εύρωστη, κοινωνικά δίκαιη και εθνικά ισχυρή Ελλάδα. Για να ανταποκριθεί σ' αυτό το ιστορικό αίτημα, ο Τσίπρας πρέπει να αποστασιοποιηθεί από τις απολύτως μειοψηφικές ιδεοληψίες που κυριαρχούν στην Κουμουνδούρο. Η κομματική γραφειοκρατία, όμως, που θεωρεί τον εαυτό της ιδιοκτήτη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι διατεθειμένη να χάσει τον έλεγχο.

Ούτε, άλλωστε, ο Τσίπρας δείχνει αποφασισμένος να συγκρουσθεί μαζί της. Τα μέχρι τώρα βήματά του είναι μικρά και δειλά, ενώ δεν λείπουν και τα πισωγυρίσματα. Ίσως γιατί και ο ίδιος, ως παιδί του κομματικού σωλήνα, είναι μπολιασμένος μ' αυτές τις ιδεοληψίες και υποταγμένος στην άτυπη κομματική επετηρίδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι για τις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους επέλεξε κατά κανόνα κομματικούς υποψηφίους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν το φάσμα εκλογικής πανωλεθρίας. Εάν είχαν επιλέξει προσωπικότητες ικανές να προσελκύσουν και στις αυτοδιοικητικές κάλπες τους εκλογικούς πρόσφυγες, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό.

Όσο ο Τσίπρας δεν ολοκληρώνει τη ιδεολογικοπολιτική του υπέρβαση δεν θα αποκτήσει στόφα κυβερνήτη. Και βεβαίως δεν θα μπορεί να μετεξελίξει το κόμμα του. Προς το παρόν συνηθίζει να βάζει τις αντιθέσεις κάτω από το χαλί και να παλινδρομεί ανάμεσα σε συμπεριφορές κόμματος του 4% και κόμματος του 27%. Όποιος, όμως, πατάει σε δύο βάρκες πέφτει στη θάλασσα.

Αυτό που συμβολίζει και εκφράζει η υποψηφιότητα Σαμπιχά είναι στον αντίποδα αυτού που συμβολίζει και εκφράζει η υποψηφιότητα Χριστόπουλου. Για την οργανωτίστικη και ψηφοθηρική ματιά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Έτσι, όταν εκδηλώθηκε η επίθεση εναντίον της ρομά ακτιβίστριας με αναληθείς στερεοτυπικές κατηγορίες, ο Τσίπρας υποχώρησε ατάκτως, χωρίς να ψάξει την ουσία. Την έκοψε, νομίζοντας ότι δεν θα ανοίξει μύτη. Άνοιξε, όμως, τον ασκό του Αιόλου και θα πληρώσει εκλογικό κόστος. Όταν εξορίζεις την ιδεολογία και την πολιτική αυτές σε εκδικούνται. Το ίδιο κι όταν προκαλείς το πατριωτικό αίσθημα των ψηφοφόρων σου.

Όσο δεν αποσαφηνίζεται η ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία του "μεγάλου ΣΥΡΙΖΑ" οι αντιφάσεις θα αναβλύζουν σ' όλα τα επίπεδα. Και βεβαίως θα δίνουν ευκαιρίες στον πολυπλόκαμο προπαγανδιστικό μηχανισμό της «παράταξης του Μνημονίου» να επιτίθεται και να επιφέρει πλήγματα. Στην Κουμουνδούρου, όμως, δεν προβληματίζονται σοβαρά για τα αυτογκόλ και κυρίως για την ανικανότητά τους να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικοεκλογικά την πρωτοφανή κοινωνική οργή.

Πηγή: anemosantistasis.blogspot.com

[απελάτης]

Κάποιες παρατηρήσεις στο πολύ καλό άρθρο του Σταύρου Λυγερού. Το ΚΚΕ(εσωτερικού) μετεξέλιξη του οποίου -μέσω αρκετών μεταμορφώσεων- είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας των συνταγματαρχών εμφανίστηκε στους δρόμους με ένα χρώμα έντονα εθνικό. Στις διαδηλώσεις το μπλοκ του ήταν πάντα πλημμυρισμένο με ελληνικές σημαίες και μία κόκκινη με το σφυροδρέπανο. Εντελώς δικαιολογημένα αποσπούσε τότε τους χλευασμούς μας, όσο τώρα αποσπά επίσης δικαιολογημένους χλευασμούς ο εξοστρακισμός της ελληνικής σημαίας, την οποία ίσα που θυμούνται στις προεκλογικές περιόδους για να προσελκύσουν ψηφαλάκια.

Και στην μια και στην άλλη περίπτωση η στάση τους είναι εξ ίσου αντιδραστική και προδοτική. Στην άμεση μεταδικτατορική περίοδο η πληθώρα ελληνικής σημαίας αντανακλούσε την στροφή προς τον αποκληθέντα ευρω-κομμουνισμό, ο οποίος αντιπροσώπευε σύντομο στάδιο πριν την προσχώρηση των σταλινικών ΚΚ στο στρατόπεδο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, με αποκορύφωμα την διάλυση και του ίδιου του ρωσικού ΚΚΣΕ. Από το σημείο αυτό και πιο πέρα έχουμε την εξίσου αντιδραστική και προδοτική εγκατάλειψη τόσο της ελληνικής σημαίας όσο και της κόκκινης με το σφυροδρέπανο. Την θέση τους πήραν διάφορα εμπριμέ πανιά, τα οποία συμβολίζουν την εγκατάλειψη τόσο της ταξικής θέσης στο στρατόπεδο των εργαζομένων, όσο και την προσχώρηση στον εθνο-μηδενισμό και στην ιδέα της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, προς μία πλανητική κυβέρνηση των πολυεθνικών.

Ο Σταύρος Λυγερός αναφέρεται στον «μικρό Σύριζα του 4%», στον «μεγάλο Σύριζα του 27%» και στην ανάγκη ο μικρός Σύριζα να ευθυγραμμιστεί με τον μεγάλο. Όμως είναι ένα ζήτημα κατά πόσο υπάρχει ο Μεγάλος Σύριζα μέσα στο κόμμα. Εγώ πολύ αμφιβάλω. Ο συσχετισμός αυτός, μεγάλου και μικρού Σύριζα έχει να κάνει με αντιστοιχίες που αφορούν το εκλογικό σώμα και όχι με τους εσωκομματικούς συσχετισμούς. Από αυτή την άποψη μια αυριανή κυβέρνηση Σύριζα θα προκαλέσει μόνο την κατάρρευση του κόμματος, κατά τον ίδιο τρόπο που η κρίση προκάλεσε την κατεδάφιση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

[Μεταλληνός]

Πέρα και ξέχωρα απο τις σωστές παρατηρήσεις που κάνει ο "απελάτης" στο άρθρο του Σ. Λυγερού, υπάρχει και η προσέγγιση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην συγκεκριμένη προεκλογική περίοδο. Μιά προσέγγιση που ουσιαστικά είναι μιά λυσασμένη προσπάθεια, που κάνει το κόμμα του Τσίπρα, να μην τερματίσει πρώτο στις επερχόμενες εκλογές. Μιά ύπουλη προσπάθεια να διασωθεί απο την εκλογική συντριβή το αισχρό και προδοτικό κυβερνητικό συνοθήλευμα.

Ξεκίνησαν την συνειδητή αυτοδυσφήμιση αρκετά νωρίς. Έκοψαν δήθεν σαν "ακροδεξιό" τον Καρυπίδη απο υποψήφιο περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας. Έναν άνθρωπο που είχε προταθεί μετα επαίνων, απο όλα τα οργανωμένα μέλη της συγκεκριμένης περιφέρειας ερχόμενοι σε ανοικτή ρήξη μαζί τους.

Ακολούθησε η ένταξη του Βουδούρη στο ψηφοδέλτιο της περιφέρειας της Πελοποννήσου. Η ένταξη δηλαδή ενός αδίστακτου καιροσκόπου που έχει πάρει παραμάζωμα όλα τα κόμματα. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, και τώρα ΣΥΡΙΖΑ. Ενός τύπου που είναι κόκκινο πανί για όλο το εκλογικό σώμα.

Μέσα σε διάστημα μιάς εβδομάδας αμέσως μετά το Πάσχα, ακολούθησε κυριολεκτικά ένα μπαράζ ανθελληνικών δηλώσεων και ενεργειών απο τον ΣΥΡΙΖΑ: 1) Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση απο το ψηφοδέλτιο η Ρομά υποψήφια Σαμπιχά, επειδή "δεν άρεσε" στο Τούρκικο Προξενείο της Κομοτηνής. 2) Βγήκε ο Χριστόπουλος και έκανε δηλώσεις ονομάζοντας όλους τους Μουσουλμάνους Τούρκους!!!! Και 3) και καλύτερο; Διαβάστε τί δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων το ηλίθιο καθίκι και γνωστό ξεπουλημένο τομάρι ο Κούλογλου.

«Το ζήτημα της ονομασίας είναι μια γελοία διαμάχη που δημιούργησε ο Αντώνης Σαμαράς», δήλωσε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου, σε συνέντευξή του σε ΜΜΕ των Σκοπίων, ενώ πρόσθεσε ότι δεν τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα της διαμάχης αυτής, γιατί αυτός χρησιμοποιεί ήδη τον όρο Μακεδονία.

Σε συνέντευξή του στο Telegraf.mk, ο κ. Κούλογλου τόνισε: «Αυτή η παράλογη διαμάχη δημιουργήθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά. Τη δεκαετία του ’90, ήμουν από τους λίγους δημοσιογράφους που ανέφερα ότι το πρόβλημα αυτό σήμαινε πολιτική και εθνική αυτοκτονία. Δυστυχώς, αυτό αποδείχτηκε αλήθεια, καθώς η Ελλάδα έχει νικηθεί όσον αφορά στο θέμα αυτό. Έχω μιλήσει πολλές φορές για το ζήτημα σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις στα Σκόπια και για τις δυνατότητες που υπάρχουν να βρεθεί μια ειρηνική και ευάρεστη λύση. Αλλά σήμερα πληρώνουμε το τίμημα των πολιτικών του Σαμαρά».

Στη συνέχεια, ο κ. Κούλογλου αναφέρει ότι εθνικιστικά κινήματα, όπως η Χρυσή Αυγή και άλλα, ξεκίνησαν εκείνη την περίοδο.

«Φυσικά υπήρχαν άνθρωποι στη Μακεδονία, οι οποίοι επίσης ανταποκρίθηκαν με εθνικιστικούς τρόπους. Είναι ένα παιχνίδι μεταξύ δύο άκρων», σημείωσε.

Μάλιστα, ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι δεν ενδιαφέρεται και πολύ για το αποτέλεσμα της διαφοράς αυτής, καθώς αποκαλεί ήδη τη Μακεδονία με το όνομά της, δηλαδή Μακεδονία, όπως αναφέρει.

«Αποκαλώ τη Μακεδονία με το όνομά της – Μακεδονία, όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Η Ελλάδα πρέπει να βρει έναν τρόπο να σώσει την τιμή της. Πραγματικά δεν ξέρω τι λύσεις θα μπορούσαν να βρεθούν, αλλά εγώ πιστεύω ότι αυτό το πρόβλημα ανήκει στο παρελθόν. Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα σήμερα», εξηγεί ο κ. Κούλογλου.

Αν όλα αυτά δεν αποτελούν συνειδητή προσπάθεια πρόκλησης εκλογικού στραπάτσου τότε οι λέξεις έχουν πλέον χάσει το νόημά τους εντελώς. Θα μπορούσε βέβαια κάποιος να υπενθυμίσει το οτι ο Τσίπρας έβαλε στο Ευρωψηφοδέλτιο τον Γλέζο για να ..."ισοφαρίσει" - όπως λένε οι κωλοφυλλάδες και τα μπουρδελοκάναλα - όλα αυτά τα....αρνητικά. Τρίχες λέμε εμείς. Ο Γλέζος είχε ανέκαθεν ανεξάρτητες αντιλήψεις οι οποίες στην πλειοψηφία τους δεν έχουν καμία σχέση με την επίσημη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Την Δευτέρα 16 Μάη του 2011 π.χ. είχε δηλώσει σε συνέτευξή του στην εφημερίδα "Δημοκρατία": "Η αριστερά καλύπτει τα "λαθραία" αποβράσματα". Ιδού λοιπόν ο....λόγος. Με την κάθοδο του Γλέζου στις Ευρωεκλογές. οι Συριζαίοι θέλουν με τον ύπουλο αυτόν τρόπο να τον "παρκάρουν" στο λεγόμενο Ευρωκοινοβούλιο για να μην τον έχουν μέσα στα πόδια τους εδώ στην Ελλάδα.....

[γκαφα συριζα η επιλογη]

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=286338&catid=9

[αν δεν ειναι φημη]

http://www.eglimatikotita.gr/2014/04/blog-post_851.html