patari.org Αρχική σελίδα patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
 
 Συχνές ΕρωτήσειςΣυχνές Ερωτήσεις   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Κατάλογος ΜελώνΚατάλογος Μελών   Ομάδες ΜελώνΟμάδες Μελών   ΕγγραφήΕγγραφή 
 ΠροφίλΠροφίλ   Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

14 Μαρτίου, διπλή επέτειος.

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 14, 2011 1:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: 14 Μαρτίου, διπλή επέτειος. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Την σημερινή ημέρα αξίζει να την μνημονεύσουμε.

Σαν σήμερα, 14 Μαρτίου, η Ανθρωπότητα έγινε πλουσιότερη αλλά και φτωχότερη. Κατά έναν τιτάνιο στοχαστή.

Στις 14 Μαρτίου γεννήθηκε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Στις 14 Μαρτίου έφυγε από τον κόσμο ο Καρλ Μαρξ. Με διαφορά 4 ετών. Γερμανο - Εβραίοι και οι δύο, που κατέβαλαν, όμως, προσπάθειες να μην ξεχωρίζουν μέσα στο έθνος όπου ζούσαν.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1879 στο Ulm τις Γερμανίας. Έζησε στο Μόναχο έως την ηλικία των 16 ετών, οπότε και μετοίκησε στην Ελβετία. Εκεί μαθήτευσε 1 έτος στο Γυμνάσιο του Aarau όπου και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Μέση Εκπαίδευση. Στη συνέχεια φοίτησε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης.

Υπήρξε ο (κυριότερος) θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας, η οποία έφερε επανάσταση στον τρόπο που βλέπομε το Χώρο, το Χρόνο την ¾λη, το Σύμπαν, και η οποία αποτελεί θριαμβευτική δικαίωση πολλών κεφαλαιωδών εκτιμήσεων του Διαλεκτικού Υλισμού, κυρίως επειδή απέδωσε σε μαθηματική γλώσσα το γεγονός της ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΟΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ των παραπάνω συνιστωσών του Σύμπαντος: Ο Χώρος, ο Χρόνος, η Μάζα, η Ενέργεια είναι όψεις ενός και του αυτού νομίσματος, επηρεάζουν τα μεν τα δε, εξαρτώνται τα μεν από τα δε, εξελίσσονται δυναμικά.

Ο Αϊνστάιν προσέφερε πολλά και σε άλλους κλάδους της Φυσικής (Κβαντική Φυσική, Στατιστική Μηχανική). Είχε ενδιαφέρον και συμμετοχή και στα πολιτικά και ιστορικά δρώμενα των καιρών του. Σίγουρα με πολλά λάθη: Χαρακτηριστικά, αμέσως μετά τον Β' Παγκ. Πόλεμο, έβλεπε (στην αρχή, μετά άλλαξε γνώμη πάνω σε αυτό, και μάλιστα με πικρία!) τις Η.Π.Α. και τον (υποτελή τους) Ο.Η.Ε. σαν θεματοφύλακα της παγκόσμιας ειρήνης και ελευθερίας. Ωστόσο ήταν ΣΑΦΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ στη δημιουργία Κράτους του Ισραήλ (όταν του προτάθηκε να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του κράτους αυτού, απέρριψε την προσφορά με διπλωματικό τρόπο) χαρακτηρίζοντάς ορισμένες πρακτικές και προσωπικότητες του έως και "φασιστικές" (EINSTEIN ON ZIONISM, EINSTEIN ON ZIONISM 2). Παράλληλα, εκτιμούσε πως «κάποια μέρα η Ανθρωπότητα θα θυμάται την ΕΣΣΔ μόνο για τα θετικά της επιτεύγματα».

Ο Καρλ Μαρξ γεννήθηκε στις 5 Μαΐου 1818 στο Τρηρ της Ρηνανίας. Σπούδασε 1 έτος στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και στη συνέχεια μετεγγράφει στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου και έκανε τη γνωριμία του με τη Διαλεκτική Φιλοσοφία του Χέγκελ. Αυτό σημάδεψε βαθειά τη σκέψη και τη ζωή του. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Φιλοσοφία, παρά τις αρχικές πιέσεις εκ μέρους του πατέρα του να ασχοληθεί με τη Νομική Επιστήμη.

Ο Μαρξ υπήρξε ο θεμελιωτής του Διαλεκτικού και του Ιστορικού Υλισμού , μαζί με τον Φρίντριχ Ένγκελς. Πρώτος αυτός αναγνώρισε την Πάλη των Τάξεων ως την κινητήριο δύναμη της Ιστορίας, το γεγονός ότι η Οικονομία, η Ιστορία και η Κοινωνία εξελίσσονται δυναμικά, βάση Νόμων, όπως και η Φύση (η Αστική Φιλοσοφία απορρίπτει αυτή την αντίληψη, διακηρύσσοντας ότι οι Άνθρωποι, και άρα και η Κοινωνία τους, ενεργούν και εξελίσσονται με βάση την «ελεύθερη θέλησή τους») και προσδιόρισε θεμελιακά αυτούς τους Νόμους εις ό,τι αφορά το τρέχον Κοινωνικό - Ιστορικό σύστημα, τον Καπιταλισμό.

Αν και περιορισμένη, δεν είναι ωστόσο αξιοκαταφρόνητη και η συνεισφορά του στις Φυσικές Επιστήμες και τα Μαθηματικά («Μαθηματικά Χειρόγραφα», εργασίες πάνω στον Διαλεκτικό Υλισμό) όπως άλλωστε και ένα κάποιο ποιητικό έργο που άφησε.

Πριν από όλα όμως ο Καρλ Μαρξ ήταν ένας ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ. Δεν ήταν ένας «αβλαβής» στοχαστής «των σαλονιών», μία «επαναστατική νότα» στην πνευματική επικυριαρχία του Αστικού Πολιτισμού, όπως πολλοί επιχειρούν, άμεσα ή έμμεσα, να τον παρουσιάσουν εδώ και δεκαετίες. Στόχος του, έργο του, ήταν (και παραμένει!) η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ της Κοινωνίας των Αστών, της τελευταίας αυτής βαθμίδας στις Ταξικές Κοινωνίες που βασίζονται στην εκμετάλλευση Ανθρώπου από Άνθρωπο. Στόχος του ήταν και παραμένει η ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ των ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ και η αναρρίχησή τους στη θέση του ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ και του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ - ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗ της Κοινωνίας και της Ιστορίας. Στόχος του ήταν και παραμένει το πέρασμα της Ιστορίας και της Κοινωνίας από την ΤΥΦΛΗ και ΑΝΑΡΧΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ πορεία στην ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.

Όπως ο Αϊνστάιν, έτσι και ο Μαρξ πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του εξόριστος, χωρίς πατρίδα. Όσο ζούσε και ήταν ενεργός, οι Εκμεταλλευτές τον πολέμησαν λυσσαλέα, δεν του άφησαν καταφύγιο επί προσώπου Γης. Μετά το θάνατό του προσπάθησαν να τον μετατρέψουν σε «αβλαβές εικόνισμα». Ειπώθηκαν πολλά και τεράστια ψεύδη για αυτόν: Ότι η κοσμοθεωρία του «δεν ταυτιζόταν», δήθεν, με τον Λενινισμό, ότι ο Λένιν προσέθεσε τα στοιχεία της Επανάστασης και της Δικτατορίας του Προλεταριάτου χωρίς αυτά να ανήκουν εξ υπαρχής στον Μαρξισμό, ακόμα και ότι «το Κράτος εθεωρείτο από τον Λένιν (αλλά ποτέ από τον Μαρξ) ως ένα όργανο αποκλειστικά για την κυριαρχία της Αστικής Τάξης»! (Ν. Πουλαντζάς: «Το Κράτος, η Εξουσία, ο Σοσιαλισμός».) Τίποτα από αυτά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα: «Ας τρέμουν οι Κυρίαρχες Τάξεις μπροστά σε μία Κομμουνιστική Επανάσταση!» διεκήρυτταν ο Μαρξ και ο Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, ήδη από τo 1848. Και προέβλεπαν την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ ως το μέσον για τη μετάβαση από την Αστική στην Σοσιαλιστική Κοινωνία.

Άλλα ψεύδη και παραποιήσεις που έχουν ειπωθεί για τον Μαρξ ήταν και το ότι «στόχο είχε την διάλυση του Έθνους - Κράτους» (Φράνσις Γουίν: «Καρλ Μαρξ», Εκδόσεις «Ωκεανίδα», σ. 20) ότι διακήρυττε πως η Θρησκεία είναι «αποβλακωτική» («όπιο του Λαού»), κ.ο.κ. Η αλήθεια είναι πως ο Μαρξ είχε έναν μόνο στόχο: Την Επαναστατική Ανατροπή της Ταξικής Κοινωνίας! Όλα τα άλλα (Έθνος, Κράτος, Θρησκεία, Ιδεολογία, κ.ο.κ.) ανήκουν στο «εποικοδόμημα», στη βάση του οποίου βρίσκεται η Οικονομία και η Πάλη των Τάξεων, και το πώς θα εξελιχθούν διέπεται από τους νόμους της Διαλεκτικής της Ιστορίας: Δεν αποτελεί «θεμελιώδη στόχο» των Κομμουνιστών, όπως και δεν θεωρήθηκε ποτέ από τον Μαρξ ως δικός του «θεμελιώδης στόχος». Όσο για τη Θρησκεία, ο Μαρξ διεκήρυττε πως ήταν μία «παρηγοριά» μπροστά στη σκληρότητα του Κόσμου, «το πνεύμα ενός κόσμου από όπου λείπει το πνεύμα», «τα άνθη πάνω στις αλυσίδες που επιχειρούν να τις σκεπάσουν». Δεν είχε υπ’ όψη του ΚΑΜΜΙΑ «ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗ»!

Σήμερα πολλοί επιχειρούν να παρουσιάσουν τον Μαρξ ως μία «γραφική φιγούρα» από το παρελθόν, έναν «συμπαθητικό τύπο» που «τόσο παρεξηγήθηκε και διαστρεβλώθηκε» (από τον «κακό Λένιν» και τους «βαρβάρους Μπολσεβίκους»). Άλλοι πάλι επιχειρούν να τον παρουσιάσουν ως μία «τραγική μορφή» που ενώ αγωνιζόταν για την απελευθέρωση της Ανθρωπότητας «έθεσε τα θεμέλια του Σταλινικού δεσποτισμού» ο οποίος είναι «φυσική συνέπεια των θεωριών του».

Για όλους αυτούς τους κυρίους έχει ήδη έλθει, και βρίσκεται εν εξελίξει η ιστορική τους συνέτιση. Ο δρόμος της κατάρρευσης της τελευταίας αυτοκρατορίας ανοίγει βαθμιαία αλλά αδυσώπητα στις εξεγερμένες Αραβικές Χώρες, στις ίδιες τις Η.Π.Α. (Wisconsin, etc.) στις ολοένα διογκούμενες εργατικές κινητοποιήσεις των χωρών της Ε.Ε., και, φυσικά, στους ολέθρους που υπέστησαν και υφίστανται στο Ιράκ, Αφγανιστάν...και όπου αλλού τολμήσουν να «δείξουν τα δόντια τους»!
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 16, 2011 8:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ευαγόρας Παλληκαρίδης Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Τελικά η επέτειος είναι τριπλή:

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Απαγχονίστηκε από τους Άγγλους Ιμπεριαλιστές, κατά τα πρώτα 2 λεπτά (!) της 14ης Μαρτίου 1957.

_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 14, 2012 10:35 am    Θέμα δημοσίευσης: Επέτειος και ανασκόπηση. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Ήρθε και εφέτος η τριπλή επέτειος.

Αρκετά συνέβησαν από πέρυσι τέτοια μέρα: Το κίνημα των αγανακτισμένων (άσχετα αν κάποιοι κρύβονταν από πίσω) έστειλε οριστικά τα κόμματα της "αριστεράς" στον σωρό των σκουπιδιών της Ιστορίας, όντας η πρώτη φορά, μετά την χούντα, που ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ Λαού κατέβηκαν στους δρόμους όχι απλά "χωρίς" τα κόμματα της ψευτοαριστεράς, αλλά ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΑ ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΝ. Η εμπειρία που κέρδισαν από το εν λόγω κίνημα (σαν πρώτη γεύση, ακολούθησαν πολλές άλλες) έκανε, επίσης, συνείδηση όλων όι οι ειρηνικές συγκεντρώσεις, έστω και όταν έχουν τεράστια μαζικότητα, έχουν μείνει πίσω από τα γεγονότα, και ότι το 4ο Ράιχ θα επιχειρήσει τσακίσει κάθε κίνηση (έστω και εκατομμυρίων ανθρώπων) η οποία δεν θα βάλει σαν στόχο της να του κάνει το ίδιο ακριβώς.

Οι πολιτικοί έπαψαν να κυκλοφορούν καν στον δρόμο: Η παραμικρή δημόσια εμφάνιση οδηγεί αμέσως σε προπηλακισμούς των, αν όχι και σε χειρότερα. Οι παρελάσεις έγιναν πεδίο άμεσης αναμέτρησης με τους δοσίλογους του 4ου Ράιχ, καθώς και σύμπραξης Λαού και Στρατού.

Η κυβέρνηση του Τσολάκογλου Β' (ΓΑΠ) έπεσε, αποτελώντας, ίσως την τελευταία κοινοβουλευτική. Αντικαταστήθηκε από μια άλλη που αποτελεί σαφή ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ (των τελευταίων υπολειμμάτων) του κοινοβουλίου με σαφή στόχο την ολοσχερή κατάργηση όσων απομένουν από αυτό που κάποτε ήταν κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Η οικονομία του 4ου Ράιχ οδηγείται με ταχείς, ολοένα πιο ξέφρενους, ρυθμούς στην πλήρη κατακρίμνηση, ενώ κανένας από τους εγκεφάλους δεν φαίνεται να έχει ούτε την παραμικρή ιδέα ως προς το τι να πρέπει να πράξουν.

Οι Αμερικανοί δολοφόνοι των Λαών έφυγαν με την ουρά στα σκέλια από το Ιράκ, ενώ η παρόμοια - ή το πιθανότερο, πολύ πιο οικτρή! - διαφυγή τους από το Αφγανιστάν δείχνει να είναι ζήτημα μηνών.

Το χρέος των Η.Π.Α. αποκαλύφθηκε πως αγγίζει τα 200 τρισεκατομμύρια, αντί τα 14 που ήταν η επίσημη εκδοχή, ενώ η σύλληψη του Strauss Kahn, με την κατηγορία του..."βιασμού", έφερε στη δημοσιότητα την εξαφάνιση "προς άγνωστον κατευθυνσιν" και αυτού του χρυσού του κρατικού θησαυροφυλακίου των Η.Π.Α. στο Fort Knox.

Σεισμοί και καιρικό φαινόμενα που εγείρουν υποψίες για μετεωρολογικούς και γεωφυσικούς πολέμους εμφανίζονται με όλο και πιο μεγάλη αφθονία.

Συνολικά ο μεν καπιταλισμός είναι ετοιμόρροπος όσο ποτέ έως τώρα, ενώ από την άλλη η παταγώδης απουσία οργανωτικής δύναμης της Εργατικής Τάξης η οποία θα τον ανέτρεπε σε μια νύκτα, αν υπήρχε, είναι ενοχλητικά αισθητή και οδυνηρή, επίσης όσο ποτέ έως τώρα.

Αυτά εκ του προχείρου, ως ανασκόπηση από την περασμένη επέτειο της έλευσης του Άλμπερτ Αϊνστάιν στην Γη (14/3/1879) και της αποχώρησης του Καρλ Μαρξ (14/3/1883) από αυτήν. Δεν είναι υπερβολική η πρόγνωση ότι του χρόνου την ίδια μέρα θα έχουμε ανασάνει από το σάπιο κουφάρι της νέας τάξης και από τις καταστροφές που επιχειρούνται σε βάρος της ζωής μας. Ας θυμηθούμε πώς στις αρχές του 1917 οι φιλελεύθεροι της δύσης χλεύαζαν τν Ρωσικό Λαό για την "καθυστέρησή" του ("Τα ζώα! Πώς ανέχονται ακόμα τον Τσάρο;;;") ενώ προς το τέλος του ίδιου έτους έλεγαν έντρομοι: "Δεν δαγκώναμε τη γλώσσα μας!!!"
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 14, 2013 8:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Νέα ανασκόπηση. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Ξημερώνει και εφέτος η τριπλή επέτειος.

Από πέρυσι μέχρι εφέτος συνέβησαν και πάλι αρκετές εξελίξεις.

Η οικονομία και μαζί της η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων κατακρημνίζεται πλέον κάθετα και με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα. Οι συνέπειες της κρίσης και ιδιαίτερα της πολιτικής ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ των Λαών από το 4ο Ράιχ, όχι με βόμβες και σιδηρόφρακτες μεραρχίες αλλά με δολοφονική λιτότητα και λυσσαλέα αποδόμηση όχι μόνο της παραγωγής - η οποία βάλλεται πρωτίστως - αλλά και της γενικότερης κοινωνίας (υγεία ασφάλιση, πολιτισμός, ανθρώπινες σχέσεις, κλπ.) έχουν πλέον αρχίσει να γίνονται ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΑΙΣΘΗΤΕΣ. Η διαφορά από πέρυσι και πρόπερσι είναι ότι τότε ακόμα αναμένονταν σε κάποιο βαθμό, ενώ τώρα πλέον έχουν έρθει, υφίστανται, και μόνη προοπτική τους η επιδείνωση, αν το σύστημα δεν ανατραπεί εκ θεμελίων. Πριν 1 - 2 χρόνια, για παράδειγμα, οι άνθρωποι έχαναν τις δουλειές τους, επιβίωναν με τα ελάχιστα αποθέματά τους και / ή με τις συντάξεις των γονέων τους, και περίμεναν με φρίκη την στιγμή που τα δύο τελευταία αυτά μέσα επιβίωσης θα εξανεμίζονταν. Η στιγμή αυτή έχει πλέον έρθει εδώ και καιρό: Τα αποθέματα στέρεψαν, οι συντάξεις κατακρεουργούνται, και οι πολίτες αντιμετωπίζουν μια ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΗ και ΠΑΡΑΝΟÚΚΗ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ η οποία, μέσα σε μια κατάσταση ΥΣΤΕΡΙΑΣ, επιχειρεί με κάθε μέσο να ΑΡΠΑΞΕΙ κάθε μέρα τα ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ από ό,τι την προηγουμένη, από εκεί που δεν έχει πλέον απομείνει τίποτα για να λεηλατηθεί...

Το δεύτερο δεδομένο που έγινε πλέον εξ ίσου αισθητό από πέρυσι είναι η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΑΠΟΥΣΙΑ μίας ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ. Είναι δε φανερό πως οι διεργασίες μέσα στις μάζες για την δημιουργία της είναι ήδη σε εξέλιξη. Πράγματι, ο Λαός πέρασε ήδη μέσα από το στάδιο των διαδηλώσεων - περιπάτων στο Θησείο ή των αναμετρήσεων με τους πραιτοριανούς του 4ου Ράιχ και τους καταιγισμούς των δολοφονικών χημικών με μόνο αποτέλεσμα την επόμενη μέρα η μεν βουλή ("το μπουρδέλο") να στέκεται όπως πάντα στην θέση της άθικτη - ιδίως όσον αφορά τον δοσιλογικό συρφετό που φωλιάζει μέσα της - τα δε εκάστοτε μέτρα εξόντωσης να έχουν απλούστατα περάσει, εξ αιτίας, σαφέστατα της έλλειψης μιας ηγεσίας που θα συντόνιζε την ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΑΤΗ διάθεση του κόσμου και θα έθετε ως πολιτικούς στόχους τα αναγκαία και αυτονόητα: Έξοδο από την Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ, κατάργηση του μνημονίου και των χρεών, κλπ. Επίσης ήλθε και παρήλθε το στάδιο των απαλλαγμένων από άμεσες κομματικές εξουσίες - και μάλιστα ΕΝΑΝΤΙΩΝ σε αυτές - ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΝ κινητοποιήσεων («αγανακτισμένοι») των πρώτων από το Νοέμβριο του 1973 - οι οποίες όμως δεν ήταν παρά μεθοδεύσεις ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ της αγανάκτησης των χιλιάδων δοκιμαζόμενων ανθρώπων (μέσα από το διαδίκτυο, το Facebook, κλπ.) χωρίς να καταστεί στην πρώτη αυτή φάση δυνατόν ο κόσμος να τις στρέψει ενάντια σε εκείνους που τις μεθόδευσαν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι αξιοπρόσεκτο πως από πέρυσι τον Φεβρουάριο (2012) δεν έχει λάβει χώρα καμία από τις τεράστιες κινητοποιήσεις – μαχητικές ή ειρηνικές - που ξεκίνησαν στις 5 Μαΐου 2010, ούτε καμία από τις πολλαπλές αναμετρήσεις με τις δυνάμεις καταστολής του 4ου Ράιχ με διαστάσεις και ένταση όπως εκείνες των δύο προηγούμενων ετών. Ο λόγος; Προφανώς ο κόσμος βρίσκεται πλέον σε αναμονή για κάτι καινούργιο, μια νέα δύναμη, μια νέα προοπτική η οποία θα τον οδηγήσει στην ΝΙΚΗ. Και όχι σε εκδρομές στο Θησείο ή σε σκέτη δηλητηρίαση από τα δακρυγόνα χωρίς κανένα κέρδος. Κανένα, πέρα από την από καιρό κατάργηση των αυτοδύναμων μονοκομματικών κυβερνήσεων και τις ουκ ολίγες πανικόβλητες διαρροές των βουλευτών των δοσιλογικών κομμάτων, γεγονότα θετικά μεν αλλά δυσανάλογα μικρής σημασίας σε σύγκριση με τους αγώνες και τις αναμετρήσεις που οδήγησαν σε αυτά.

Με δύο λόγια η όλη κατάσταση θυμίζει παροδική γαλήνη πριν το νέο ξέσπασμα της θύελλας, το οποίο αυτή τη φορά θα γίνει με άλλους πολιτικούς όρους και συσχετισμούς, και με νέες πολιτικές δυνάμεις, στην υπηρεσία των συμφερόντων του Λαού, αυτή την φορά. Οι δοκιμαζόμενοι Έλληνες βρίσκονται σε περισυλλογή, πριν επιλέξουν τις επόμενες αγωνιστικές κινήσεις τους. Ένα στοιχείο που επίσης οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα είναι το γεγονός ότι, ναι μεν οι μεγάλες συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και οι ανάλογες αναμετρήσεις έχουν υποχωρήσει προσωρινά, ο κόσμος ωστόσο δίνει το μαχητικό παρών σε άλλα πεδία, όπως εκείνα της Κερατέας και της Χαλκιδικής. Αυτό, προφανώς επειδή σε αυτά τα πεδία οι κινητοποιήσεις οργανώνονται τοπικά, άμεσα από τους ίδιους τους πολίτες, και είναι έτσι σε θέση να βάζουν ζητήματα και στόχους συγκεκριμένους και ουσιώδης (όχι γενικά και αόριστα "αντικαπιταλιστικούς' ή "εκδηλώσεις ανυπακοής") οι οποίοι στην μεν Κερατέα στέφθηκαν ήδη με επιτυχία, στην δε Χαλκιδική έχουν καλές προοπτικές για κάτι παρόμοιο. Και μέσα από παρόμοιες εξελίξεις ο αγωνιζόμενος κόσμος βρίσκει πολύ καλύτερα τον δρόμο του προς την οικοδόμηση των νέων φορέων και μορφών αγώνα που θα τον οδηγήσουν στην νίκη, παρά όντας εγκλωβισμένος στους μηχανισμούς της δοσιλογικής "αριστεράς", έστω και στα πλαίσια μαχητικών κινητοποιήσεων στο Σύνταγμα. (Αυτονόητα, το τελευταίο, μαζί με την βουλή και τα υπουργεία είναι ο τελικός στόχος, η πορεία όμως προς τα εκεί περνά σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις τοπικές αυτοοργάνωτες κινητοποιήσεις τύπου Κερατέας, Χαλκιδικής, κλπ.)

Το τρίτο πεδίο στο οποίο ακονίστηκε η πείρα των Ελλήνων είναι το κοινοβούλιο και οι εκλογές: Πέρα από τις κάθε είδους κινητοποιήσεις που σκιαγραφήσαμε πιο πάνω, ο κόσμος δοκίμασε και τις ενδεχόμενες «κοινοβουλευτικές λύσεις» μέσα από εκλογές, στέλνοντας τα παραδοσιακά κόμματα του κατοχικού «κοινοβουλίου» στα σκουπίδια της ιστορίας και αναδεικνύοντας προς στιγμήν άλλα μέσα από τα υπάρχοντα. Τα τελευταία (ΣΥΡΙΖΑ, Χ.Α.) ήσαν μάλιστα κόμματα που ξεκίνησαν από τα μικροσκοπικά μόρια του κοινοβουλευτικού τοπίου, τέτοια ώστε αν κάποιος προέβλεπε πριν 4 ή 5 έτη την αύξηση της δύναμης που γνώρισαν πέρυσι των Μάιο και Ιούνιο θα χαρακτηριζόταν ως παράφρων ή αχαλίνωτος ευφυολόγος. Και αυτή η προσπάθεια υπήρξε διδακτική και με αρκετή χρησιμότητα, δεδομένου ότι κατέστησε το δοσιλογικό κοινοβούλιο παντελώς αχρηστευμένο, χωρίς καμία διαθέσιμη δύναμη η οποία θα ήταν σε θέση να επωμισθεί την παράταση του βίου και της «υπέρ 4ου Ράιχ» λειτουργίας του. Οδηγήθηκε όμως και αυτή, τελικά, σε αδιέξοδο, και μάλιστα ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΟ: Το δοσιλογικό «κοινοβούλιο» είναι χωρίς υπερβολή ΝΕΚΡΟ, ωστόσο η πολιτική δύναμη η οποία θα απομακρύνει το κουφάρι του από το προσκήνιο και θα το οδηγήσει στον σωρό των απορριμμάτων της ιστορίας ΛΑΜΠΕΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ.

Τέλος έρχονται να προστεθούν οι πολυάριθμες απεργιακές κινητοποιήσεις (Χαλυβουργική, οδηγοί ταξί, συγκοινωνιακών μέσων, αγρότες, κ.α.) οι οποίες κατέστησαν παραπάνω από σαφές ότι με τις υπάρχουσες, μέχρι στιγμής, ηγεσίες, η μόνη τους προοπτική είναι να παραμένουν σε ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΑΣΗ και να μην έχουν άλλο αποτέλεσμα από την ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ και ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ των συμμετεχόντων.

Όλα τα παραπάνω θέτουν με τρόπο καθαρό όσο το φως της ημέρας τον ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΟ ΖΩΤΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΤΟΧΟ: Μια ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ με ξεκάθαρους ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥΣ στόχους. Η δύναμη αυτή πρέπει να οικοδομηθεί άμεσα («εχτές» κατά την γνωστή έκφραση)! Και προς αυτήν την κατεύθυνση φαίνεται να προσανατολίζεται πλέον η μεγάλη πλειοψηφία των δοκιμαζόμενων Ελλήνων.
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 14, 2018 11:37 am    Θέμα δημοσίευσης: "Τετραπλή" από σήμερα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Στις 14 Μαρτίου 1879 γεννήθηκε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Στις 14/3/1883 έφυγε ο Καρλ Μαρξ.

Στις 14/3/1957 ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Ευαγόρας Παλλικαρίδης απαγχονίστηκε από τους βρετανούς ιμπεριαλιστές στην Κύπρο.

Στις 14/3/2018 η ανθρωπότης και η επιστήμη χάνουν τον Stephen W. Hawking.

Τρεις μεγάλοι άνθρωποι απωλεσθέντες έναντι ενός μεγάλου ανθρώπου γεννηθέντος...Στ' αλήθεια, αυτή η ημερομηνία οφείλει μια μεγάλη αποζημίωση στην ανθρωποτητα!


_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
επισκέπτης
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 14, 2018 1:16 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Για εξήγησε μου κάτι, Obelix, γιατί αναφέρεις τον Μαρξ και τον Ευαγόρα στο ίδιο ποστ κι εμένα με χαρακτήρισες ρομαντικό εθνικιστή ή κάτι τέτοιο που στο άρθρο για το μέλλον της Τουρκίας (Παίζει κόντρα με Τουρκία; κλπ) αναφέρθηκα στις κρητικές επαναστάσεις του 190υ αιώνα και την στάση των Εγγλέζων; Δεν θέλω να ξαναπιάσω τη συζήτηση εκείνη, αλλά θα με ενδιέφερε να διαβάσω την άποψη σου. Μήπως γιατί το 1858 που ανέφερα χαρακτηριστικά ήταν προ του Κεφαλαίου του Μαρξ κι ο Παλληκαρίδης απαγχονίστηκε 100 χρόνια αργότερα; Που ήταν αναμφισβήτητα πατριώτης, αλλά και σαφώς όχι μαρξιστής.
Επιστροφή στην κορυφή
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 14, 2018 6:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: "Κόκκινο πανί..." Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

επισκέπτης έγραψε:
Για εξήγησε μου κάτι, Obelix, γιατί αναφέρεις τον Μαρξ και τον Ευαγόρα στο ίδιο ποστ


Ανέφερα μαζί τον Αϊνστάιν, τον Μαρξ, τον Ευαγόρα, και τον Hawking. Όχι μόνον τον "Μαρξ και τον Ευαγόρα". Ο λόγος: Ότι η 14 Μαρτίου είναι επέτειος και για τους τέσσερεις. ΤΙ δεν καταλαβαίνεις;

επισκέπτης έγραψε:
κι εμένα με χαρακτήρισες ρομαντικό εθνικιστή ή κάτι τέτοιο


Από ΠΟΥ προκύπτει ότι ο χαρακτηρισμός αφορούσε (και) ΕΣΕΝΑ;

επισκέπτης έγραψε:
Που ήταν αναμφισβήτητα πατριώτης, αλλά και σαφώς όχι μαρξιστής.


Τον είχες ρωτήσει και σου είχε πει ότι "δεν ήταν Μαρξιστής";

Γιατί δεν θέτεις θέμα με βάση το ότι αναφέρω στο ίδιο ποστ τους Αϊνστάιν και Hawking μαζί με τον Ευαγόρα; Αφού ο τελευταίος "σαφώς δεν ήταν φυσικός"!

_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας