patari.org

[Μεταλληνός]

Εδώ και δύο μήνες περίπου, οι σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία, οξύνονται όλο και περισσότερο καθημερινά. Η εκατέρωθεν αύξηση της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες, πιό σωστά ανάμεσα στις κυβερνήσεις των δύο χωρών, συντηρείται ( αν δεν υποδαυλίζεται στην πραγματικότητα) από τους δημοσιογράφους ένθεν κακείθεν, αλλά και από διάφορες δηλώσεις πολιτικών. Και η αλήθεια όσον αφορά στους τελευταίους, (τους πολιτικούς) οι Τούρκοι με επικεφαλής τον Ερντογάν, φροντίζουν να έχουν τα πρωτεία από άποψη οξύτητας δηλώσεων, αν αυτές φυσικά μεταφράζονται και μεταφέρονται σωστά στα μάτια, ή τα αυτιά μας. Αυτός ο τρόπος ειδησεογραφίας αλλά και μεταφοράς (από τους μεν στους δε και αντίστροφα) προκλητικών δηλώσεων, είναι γνωστή και κλασσική άλλωστε μέθοδος όταν για κάποιους λόγους κριθεί πως είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί και να συντηρηθεί εχθρικό κλίμα ανάμεσα σε δύο χώρες.

Διανύουμε μία περίοδο παγκόσμιας αστάθειας. Αστάθειας οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, και με έναν πόλεμο σε εξέλιξη ανάμεσα στην Ρωσία, και την Ουκρανία, ο οποίος διεξάγεται στις παρυφές της Δυτικής Ευρώπης. Και το διπλό ερώτημα που προκύπτει αβίαστα, είναι τούτο.

1) Υπάρχει περίπτωση τα μεγάλα αφεντικά που κινούν τα νήματα από τα παρασκήνια, να αφήσουν αυτή την στιγμή να ξεσπάσει ένας πόλεμος στο νότιο ανατολικό τμήμα της Ευρώπης μεταξύ δύο χωρών του ΝΑΤΟ; και σε μία εποχή που λόγω των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων και κοινωνικοπολιτικών διαιρέσεων η Ευρώπη μοιάζει με μπαρουταποθήκη η οποία είναι έτοιμη να εκραγεί;

2) Είναι πραγματικά σε θέση οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας με τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτή την στιγμή να προχωρήσουν σε μία έστω και σύντομη πολεμική αναμέτρηση;

Ας εξετάσουμε λίγο καλύτερα αυτές τις δύο βασικές παραμέτρους. Η Ευρώπη στο σύνολό της, βρίσκεται σήμερα στην χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσε να βρεθεί από την λήξη του Β' Παγκόσμιου πόλεμου μέχρι τις μέρες μας. Τα ασφυκτικά πλαίσια της Γερμανοκρατούμενης Ε.Ε μέσα στα οποία εγκλωβίστηκαν αυθαίρετα οι λαοί της, σε άμεση συνάρτηση με την Ευρωζώνη, πλαίσια τα οποία στην πραγματικότητα ήταν ο ευρωπαϊκός βραχίονας της παγκοσμιοποίησης, μετατράπηκαν σε εφιάλτη. Ο οποίος διέλυσε κάθε αυταπάτη των ευρωπαίων πολιτών για την δήθεν "μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια" που ευαγγελίζονταν στις αρχές της ίδρυσής της οι διάφοροι ένθερμοι προπαγανδιστές. Προπαγανδιστές δεξιοί, αλλά και "αριστεροί"....

Αν το ποτήρι ξεχείλισε για τους Ευρωπαίους με τα καθολικά δικτατορικά μέτρα που βίωσαν τα τελευταία δύο χρόνια με το πρόσχημα του "κορωνοϊού", η πρόσφατη αντιρωσική υστερία των "φωστήρων" της κομισιόν, που έσκυψαν και πάλι δουλικά το κεφάλι μπροστά στον γερομπάϊντεν, έκανε το ίδιο το ποτήρι θρύψαλα αυτή την φορά, οριστικά και τελεσίδικα. Επειδή (όπως αναμενόταν άλλωστε) οι βλακώδεις κυρώσεις που επέβαλαν στην Ρωσία έχουν ήδη γυρίσει μπούμεραγκ πάνω στα χοντροκέφαλά τους. Κάτι που σημαίνει πως σε άμεση συνάρτηση με την πληθωριστική λαίλαπα η οποία όχι μόνο δεν πρόκειται να σταματήσει αλλά αντίθετα θα χειροτερεύει καθημερινά, το φάσμα της μαζικής καταστροφής επιχειρήσεων, της ακρίβειας, της ανεργίας, και σε τελευταία ανάλυση της δυστυχίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων βρίσκεται πλέον ολοφάνερα πρό των πυλών. Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν που ήδη συμβαίνουν, θα αφήσουν να ξεσπάσει κι ένας πόλεμος στο μαλακό τους υπογάστριο; και μάλιστα την στιγμή κατά την οποία η Ουκρανία τους αργά αλλά σταθερά συρρικνώνεται; τόσο βλάκες;

Την ίδια στιγμή οι χώρες που υποτίθεται πως βρίσκονται στα πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης, η Ελλάδα και η Τουρκία, έχουν από οικονομική άποψη τα μαύρα τους τα χάλια. Σε τέτοιο βαθμό, που ξεπερνούν κατά πολύ τον μέσο όρο οικονομικής δυσπραγίας των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών. Η Ελληνική οικονομία φλερτάρει ήδη ανοικτά με το τέταρτο μνημόνιο, με το χρέος της να βρίσκεται στο σημείο που βρισκόταν τότε (2010) που ξεκίνησε το πρώτο. Δηλαδή πάνω κάτω κοντά στα 400 δις ευρώ, κι' ας πανηγυρίζουν οι κυβερνητικοί παπαγάλοι πως "τάχα έχει πλησιάσει η στιγμή που θα βγούμε επί τέλους από την οικονομική επιτήρηση των δανειστών". Άλλωστε αψευδής μάρτυρας της οικτρής οικονομικής κατάστασης της χώρας, είναι ο ίδιος ο Ελληνικός λαός, εργάτες αγρότες, χαμηλοσυνταξιούχοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, που βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους την αγωνία και την αβεβαιότητά τους για τις χειρότερες μέρες που τις βλέπουν, κι'αν δεν τις βλέπουν τις διαισθάνονται, να πλησιάζουν απειλητικές όσο ποτέ άλλοτε....

Αν η Ελληνική οικονομία βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, αυτή της Τουρκίας έχει ήδη γκρεμοτσακιστεί μέσα σ' αυτόν. Η εποχή της ανέμελης "γκλαμουριάς" των μεγάλων πόλεων (π.χ Κωνστ/πολης) που κατασκεύασε τον μύθο του μεγάλου τιμονιέρη, δηλαδή του Ερντογάν, και στηρίχθηκε σε μία ξέφρενη πληθωριστική πολιτική μηδενικών επιτοκίων και άκρατου δανεισμού, έχει γυρίσει πλέον στο αντίθετό της. Ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 70%, η λίρα έχει μεταβληθεί σε ένα άχρηστο κουρελόχαρτο, και η συντριπτική πλειοψηφία του Τούρκικου λαού, αυτή την στιγμή λιμοκτονεί....

Όχι, κανένας από τους δύο δεν είναι σε θέση σήμερα, έστω και να διανοηθεί στα σοβαρά αυτή την συγκεκριμένη στιγμή, την πιθανότητα ενός πολέμου. Και πολύ περισσότερο ο Ερντογάν. Αναφερόμαστε κυρίως στον Τούρκο "Σουλτάνο", επειδή είναι αυτός που λεκτικά εμφανίζεται σαν "αδιάλλακτος τσαμπουκάς". Φροντίζοντας όμως προσεκτικά να μένει πάντα μόνο στα λόγια. Επειδή αφ' ενός γνωρίζει και αυτός και το όποιο επιτελείο του (πολύ καλύτερα από κάθε άλλον) την απελπιστική οικονομική κατάστασή τους, που τους κάνει να νιώθουν σαν να κάθονται πάνω σε τόνους δυναμίτη με αναμμένα ήδη τα φυτίλια. Και αφ' ετέρου,(και αυτό είναι το σημαντικότερο) επειδή γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά, πως η Ελλάδα δεν είναι φυσικά κάποια στρατιωτική υπερδύναμη, αλλά την ίδια στιγμή δεν είναι ούτε Συρία, ούτε Λιβύη, και αν εμπλακεί σε πραγματικό πόλεμο μαζί της δεν θα είναι σαν να κάνει εκδρομή σε μαγευτικά τοπία.

Τότε για ποιόν λόγο αυτός ο ορυμαγδός; Πιστεύουμε επειδή ακριβώς δεν πρόκειται να γίνει τίποτα στο τέλος, όπως έχει γίνει τόσες φορές κατά το παρελθόν, και επειδή όλη αυτή η φασαρία βολεύει σ' αυτή την φάση και τον Μητσοτάκη, αλλά και τον Ερντογάν. Και όχι μόνο αυτούς τους δύο, αλλά και το σύνολο σχεδόν των αντιπολιτευόμενων κομμάτων που έχει απέναντί του ο καθένας από αυτούς, στο μέτρο που για όλους αυτούς τους κυρίους, ο βασικός εχθρός τους είναι οι λαοί των χωρών τους. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, συντηρώντας αυτό το πολεμικό κλίμα, προσπαθούν να τους κρατούν μακριά από τα πραγματικά προβλήματα που έχουν, την ίδια στιγμή που εξασκούνται εκ του ασφαλούς, κάνοντας "πατριωτική" γυμναστική ενόψει των επερχόμενων εκλογών που έχουν να αντιμετωπίσουν αναγκαστικά και οι δύο αλλά και οι διάφοροι εκατέρωθεν "αντιπολιτευόμενοι".
Για να μην πούμε πως η συνολική "πολεμική". συγκυρία, μυρίζει από μακριά συνεννόηση, αφού η ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες, άρχισε να κλιμακώνεται αμέσως μετά την συνάντηση που είχαν οι δυό τους στην Τουρκία στις 13 του Μάρτη, συνάντηση που κατα γενική ομολογία είχε γίνει μέσα σε πάρα πολύ καλή και φιλική ατμόσφαιρα. Τί άλλαξε λοιπόν ξαφνικά τις επόμενες μέρες που ακολούθησαν;

Να υπενθυμίσουμε πως ο Μητσοτάκης επείγεται πολύ περισσότερο από τον Ερντογάν, για την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, καθώς η όποια "δημοτικότητα" είχε καταρρέει, την ίδια στιγμή που είναι υποχρεωμένος καθημερινά να διαψεύδει ένα τέτοιο σενάριο, εκτός,(όπως ισχυρίζεται) εάν προκύψουν έκτακτοι εθνικοί λόγοι. Και ο κίνδυνος που λέγεται Ερντογάν είναι ο βασικότερος "εθνικός λόγος" που υπάρχει αυτό τον καιρό. Διαψεύδει λοιπόν συνέχεια το σενάριο των πρόωρων εκλογών, ( οι κακές γλώσσες λένε πως θα γίνουν το φθινόπωρο) την ίδια στιγμή που κάνει συνέχεια περιοδείες στην επαρχία, ανακοινώνει επίσημα γυναικεία ονόματα για τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ, ενώ παράλληλα υποχρεώνει όλους τους υπαλλήλους του κόμματός του, να έχουν τελειώσει με τις καλοκαιρινές τους άδειες, μέχρι τις 15 Αυγούστου.....

Ωστόσο η επίκληση των "εθνικών κινδύνων" απ' ότι φαίνεται, δεν πρόκειται να τελειώσει με την διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών. Υπάρχει και άλλο ένα βασικό ζήτημα που αυτοί (οι εθνικοί κίνδυνοι!) θα πρέπει να τακτοποιήσουν...
Όπως είναι γνωστό, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, (πρόωρες ή όχι) θα διεξαχθούν υποχρεωτικά με το σύστημα της απλής αναλογικής. Κάτι που σημαίνει πως αποκλείεται να υπάρξει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης ενός ή και δύο ακόμα κομμάτων. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο σχηματισμός κάποιας κυβέρνησης "εθνικής ενότητας" θα βρίσκεται πρό των πυλών. Πρόκειται για ένα σημαντικό ενδεχόμενο, το οποίο αυτόματα έρχεται να "κουμπώσει" και με την αιφνίδια επανεμφάνιση του Κ. Καραμανλή ύστερα από τόσα χρόνια σιωπής, και την υπερκομματική ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής.
Ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη ώρα, στην κατάλληλη θέση. Να λοιπόν που οι "εθνικοί κίνδυνοι" είναι σε θέση να λύνουν πολλά προβλήματα, βγάζοντας πολλούς ανθρώπους από δύσκολη θέση.......

[Obelix]

Καλό θα ήταν να προστεθεί και άλλο ένα ερώτημα:

Είναι δυνατόν η Ελλάδα ή η Τουρκία να εμπλακούν σε οποιονδήποτε πόλεμο με δική τους πρωτοβουλία και από δική τους ανεξάρτητη πολιτική και γεωστρατηγική επιλογή;

Για την Ελλάδα -την σημερινή Ελλάδα, του Μητσοτάκη, του Τσίπρα, και του Ανδρουλάκη, αλλά και όλων των άλλων θρυμμάτων (Βαρουφάκης, Λαφαζάνης, Κασιδιάρης & CIA)- η απάντηση είναι αυτονόητη: "Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;" Το σημερινό καθεστώς στην Ελλάδα λειτουργεί σαν ρομποτάκι που κάνει ότι προβλέπει το πρόγραμμά του με κουμπάκια που πατιόνται στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Κάποια αναλαμπή αυτόνομης επιλογής σχετικά με τον Αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης έληξε όχι μόνο άδοξα, αλλά και με πολλά θύματα (πυρκαγιές 2008) και τον Κώστα Καραμανλή να αποκτά τον τίτλο του "μπουχέσα" που τον συνοδεύει από τότε. Όμως η Τουρκία έχει δείξει ότι σε μερικές περιπτώσεις είχε την πυγμή να τραβήξει δικό της δρόμο, ανεξάρτητα, ακόμα και αντίθετα, από τον κατά παράδοση (ήδη από το 1922) Υπερατλαντικό Αφέντη της. Π.χ. ακριβώς στο ζήτημα του πετρελαιαγωγού ή και στο πιο πρόσφατο των S300. Όμως από αυτό το σημείο και μέχρι να έχει την ικανότητα ή ακόμα και το συμφέρον να κάνει έναν πόλεμο, π.χ. με την Ελλάδα ή την Συρία, η απόσταση είναι μεγάλη.

Είδαμε την Τουρκία να παρεμβαίνει πολεμικά στην Κύπρο το 1974. Όλοι γνωρίζουν ότι οι λόγοι για αυτό βρίσκονταν όλοι στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Για την ίδια την Τουρκία η κατοχή της Β. Κύπρου είναι καθαρά ΕΞΟΔΟ (και μάλιστα μεγάλο) η κάλυψη του οποίου βασίζεται στην οικονομική στήριξη των Η.Π.Α. ενώ η ίδια δεν θυμόταν καν την Κύπρο για δεκαετίες. Αν την "θυμήθηκε" γύρω στο τέλος της 10ετίας του '50, αυτό ήταν κατ' εντολή των Αγγλοαμερικανών και για δικές τους καθαρά μεθοδεύσεις. Πιο πρόσφατα η επέμβαση στην Συρία έγινε με την γείτονα να αναζητά στην κυριολεξία "νταβατζή" στην όλη επιχείρηση: Αρχικά περίμενε την στήριξη των Αμερικανών, οι τελευταίοι την άδειασαν, και τώρα βρίσκεται εκεί σε περιπολίες βάθους 10 χλμ. σαν βοηθός των περιπολιών που διενεργούν οι Ρώσοι (στους οποίους κατέφυγε όταν οι Αμερικανοί την απογοήτευσαν). Στην Λιβύη έσπευσε να αντιπαρατεθεί (με...drones!) στον Χάφταρ, καθαρά ως μπράβος των Η.Π.Α. (η συμφωνία με την κυβέρνηση ανδρεικέλων της Λιβύης για την "ΑΟΖ" που χρησίμευε μόνο για αναζήτηση ψήφων από τον "σουλτάνο", ενώ οι πολλαπλές αλλεπάλληλες "γεωτρήσεις" έχουν φέρει στο φως μόνο θαλασσινό...νεράκι είναι μάλλον κωμική). Όσο για την παρουσία της στο Αφγανιστάν και την "φρούρηση" του αεροδρομίου της Καμπούλ (όπου οι Ταλιμπάν της έδειξαν ευγενικά την πόρτα) δεν χρειάζεται καν ανάλυση για να φανεί ότι έγινε στην υπηρεσία του παλιού καλού αφέντη της...που εισέπραττε τότε την κλωτσιά του από εκεί.

Το συμπέρασμα είναι ότι η Τουρκία δεν έχει ΟΥΤΕ δυνατότητα αλλά ΟΥΤΕ (ενδεχομένως) συμφέρον να προβεί σε πολεμικές επιχειρήσεις χωρίς αυτό να γίνεται κατ' εντολή και με τις πλάτες κυρίως των Η.Π.Α., η, εν ελλείψει δική τους (π.χ. Συρία) με τις πλάτες κάποιας άλλης μεγάλης δύναμης (της Ρωσίας στην προκειμένη περίπτωση). Η Τουρκία είναι ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ δύναμη και ΟΧΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, ώστε να έχει δικά της συμφέροντα από επεκτατικούς πολέμους, ή δική της δυνατότητα να τους διεξαγάγει. Πρόκειται για ένα καθεστώς, ένα κράτος, που γεννήθηκε από την νικηφόρα επικράτηση μιας επανάστασης (παρ' όλες τις αντιδραστικές και αιμοσταγείς πτυχές της τελευταίας) ύστερα από επιτυχή αντιμετώπιση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης που έγινε στο έδαφός της. Σαν τέτοια έχει δική της Εθνική Ταυτότητα και δυνατότητες αντίστοιχων επιλογών, όσο και αν στην πορεία χρειάστηκε να σκύψει σε μεγάλο βαθμό το κεφάλι στους δυνατούς της Γης και να υπακούσει στις εντολές τους, μη έχοντας την δύναμη -ή την επαρκή αποφασιστικότητα- να τους αντιπαρατεθεί. Όλα αυτά αντίθετα από το "ελληνικό" κράτος που από την πρώτη στιγμή του (1830) ήταν ένα ΤΕΧΝΗΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ από κορυφής έως ονύχων, και κατά συνέπεια δεν διέθετε ποτέ ΚΑΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ, και λειτουργούσε πάντα σαν το "ρομποτάκι" που περιγράψαμε πιο πάνω.

Οι εθνικές επιλογές της Τουρκίας όμως δεν εκτείνονται έως την πλήρη Εθνική Αυτονομία και τις δικές της γεωστρατηγικές επιλογές. Φθάνουν μόνο έως την μίζερη δυνατότητα και "αποφασιστικότητα" να αναζητά άλλη ασπίδα (άλλον "νταβατζή") όταν ο παραδοσιακός τέτοιος της την αδειάζει. Όπως έκανε και κάνει με την Ρωσία πρόσφατα. Αντίθετα με τις "ελληνικές" κυβερνήσεις που παραμένουν αξιοθρήνητα κολλημένες στο άρμα (πιο σωστά: στην εξάτμιση) του 4ου Ράιχ (Η.Π.Α. - Ε.Ε.) χωρίς να τολμούν όχι να αναζητήσουν έστω άλλον προστάτη αν αυτός "τους τελειώσει", αλλά ούτε καν να δουν αυτό που έχουν μπροστά στα μάτια τους: Ότι τα αφεντικά τους ένθεν και εκείθεν του Ατλαντικού έχουν εγκαταλείψει μια μάχη (π.χ. τα μέτρα και τις απαγορεύσεις για την ψευτοπανδημία) και συνεχίζουν να χτυπιόνται με αυτήν για καιρό μετά, έχοντας μείνει τελείως μόνοι...
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!

[Πατερίτσας]

Ελλάδα και Ευρώπη στη δίνη μεγάλων αλλαγών

Η Εθνική προδοσία, της υπογραφής και της κύρωσης από τη Βουλή των Ελλήνων, της Συμφωνίας των Πρεσπών, από την προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κατέστησε για μας, επιτακτική ανάγκη, την στήριξη ακόμα κι αυτής της Νέας Δημοκρατίας, που δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα που δημιούργησε ο Εθνάρχης, προκειμένου να απαλλαγούμε απ´αυτούς.
Παρ´ ότι γνωρίζαμε, επακριβώς, ποιός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά και ποιά η σχέση του, τόσο με τη διαπλοκή και το μαύρο χρήμα, όσο και με την εξάρτησή του, από τον ξένο παράγοντα, λόγω οικογενειακών ''αμαρτιών'', εδώ και πολλές δεκαετίες.
Φοβούμενοι όμως πως έρχονται τα χειρότερα, μιας και τα στελέχη της τότε κυβέρνησης, μας προϊδέαζαν γι´αυτό, αφού δήλωναν πως ο επόμενος στόχος τους, θα ήταν μία ανάλογη συμφωνία και με τους Τούρκους, για το Αιγαίο, αποφασίσαμε να τον στηρίξουμε, με τη λογική του λιγότερο κακού και με την ελπίδα ότι το Εθνικό αίσθημα του Νεοδημοκράτη, θα υπερισχύσει στην Κοινοβουλευτική ομάδα μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης και πως θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στις προθέσεις της ηγεσίας.
Όχι, δεν τρέφαμε αυταπάτες, ούτε φυσικά και πιστέψαμε πως οι κληρονόμοι του Εθνικού κτηματομεσίτη και πρόδρομου του ξεπουλήματος της Μακεδονίας μας, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θα είχαν ποτέ την πρόθεση να αλλάξουν την εσχάτη προδοσία των Πρεσπών, όπως υπόσχονταν προεκλογικά, επιχειρώντας να εξαπατήσουν τον Έλληνα ψηφοφόρο και να του υφαρπάξουν την ψήφο του.
Ερχόμενοι μάλιστα σε σύγκρουση με όσους διαχρονικά, στήνανε από κοινού, παιχνίδια εναντίον της Ελλάδος.
Όμως δεν υπήρχε και άλλη εναλλακτική.
Και στην τελική, πετύχαμε, να τεθεί εν αμφιβόλω, τουλάχιστον, η Συμφωνία των Πρεσπών, από τη στιγμή που οι πρόθυμοι ''γαλάζιοι'' συνεχιστές της, δεν τόλμησαν να φέρουν στη Βουλή, προς κύρωση, τα πρωτόκολλα που προέβλεπε αυτή.
Επειδή όμως, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πνέει πλέον τα λοίσθια και από στιγμή σε στιγμή, είναι πολύ πιθανόν να οδηγηθούμε σε εκλογές, μιας και δείχνει παντελώς ανίκανη να διαχειριστεί τα νέα δεδομένα που ξεκινούν να διαδραματίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο, ως επακόλουθα της Ρωσο-Ουκρανικής σύγκρουσης, επιβάλλεται να δούμε την επόμενη ημέρα.
Ειδικά, βλέποντας τις κινήσεις της, τον τελευταίο καιρό (συνάντηση Παναγιωτόπουλου-Ακάρ, παρουσία Δένδια στην Αχρίδα) και τα μηνύματα που επιχειρεί να στείλει σ´εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να στήνουν και να ξε-στήνουν κυβερνήσεις σ´αυτή τη χώρα.
Και θα πρέπει να δούμε την επόμενη ημέρα, με υπευθυνότητα.
Με ιδιαίτερη προσοχή και χωρίς να παρασυρόμαστε από επιπόλαιες ή κυρίως σκόπιμες προτροπές, όπου παρουσιάζουν την άμεση πτώση της κυβέρνησης, ως λύση.
Ναι, συμφωνούμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν είναι απλά ανίκανος, αλλά είναι επικίνδυνος.
Η επόμενη κυβέρνηση όμως θα είναι εκείνη που θα διαχειριστεί τη νέα κατάσταση.
Άρα η πτώση του και μόνο. δεν λύνει το πρόβλημα.
Ίσως μάλιστα, αν δεν προετοιμαστούμε κατάλληλα, να το οξύνει.
Καθώς, το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις εκλογές, πιθανότατα θα μας οδηγήσει σε μία συγκυβέρνηση, δύο, τριών ή και περισσοτέρων κομμάτων, όπου είναι βέβαιο, πως προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία, θα εκτελέσει κατά γράμμα τις ταγές, τόσο των ΗΠΑ όσο και των Βρυξελλών.
Ασχέτως κι αν αυτές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, με το Εθνικό συμφέρον.
Σίγουρα, τα πράγματα είναι δύσκολα.
Να θυμάστε όμως, πως στη Δημοκρατία, δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Και η λύση θα βρεθεί, αλλά και θα δοθεί, από την παράταξη που πάντα αναλαμβάνει να βγάλει την Ελλάδα από δύσκολες καταστάσεις.
Από τη Νέα Δημοκρατία.
Όμως, την πραγματική, την αληθινή Νέα Δημοκρατία.
Και όχι απ´αυτό το τερατούργημα, που δημιούργησαν οι πανούργοι καπηλευτές, του ονόματος, της ιστορίας και των υποστηρικτών της.

Πυρήνας Υποστηρικτών Κώστα Καραμανλή

https://www.facebook.com/sofiatziora.lamprosdrosos

Εδω η ομιλια του Καραμανλη
https://www.youtube.com/watch?v=KPpjSu1mT98&t=139s


Μετα την ομιλια του Καραμανλη στο μεγαρο μουσικης ηρθε και η ανακοινωση του πυρηνα των υποστηρικτων του...Μεταλληνε ποσο μπροστα βλεπεις.Ευγε

[Κ.Ν.]

Ρουκέτες εναντίον τουρκικής βάσης στο βόρειο Ιράκ
https://www.skai.gr/news/world/rouketes-enantion-tourkikis-vasis-sto-voreio-irak?utm_source=Internal-Links&utm_medium=Sidebar&utm_campaign=Newsfeed
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η Τουρκία είναι αδύνατον να ανοίξει νέο μέτωπο πολέμου και ειδικά κατά της Ελλάδας.

[Obelix]

Και ξαφνικά πάμε σε «ήρεμα νερά» με τους Τούρκους;
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!

[Μεταλληνός]

Σίγουρα, απ' ότι φαίνεται, βρισκόμαστε μπροστά σε μία μικρή κωλοτουμπίτσα. Η επιδίωξη και των δύο έχει τοποθετήσει το χρονικό όριο της θεατρικής παράστασης "εμπόλεμη κατάσταση" (τουλάχιστον για την Ελλάδα) μέχρι και την διεξαγωγή (όποτε και αν γίνουν) των εκλογών, αλλά και των μετέπειτα εσωτερικών εξελίξεων. Αυτός ο στόχος ισχύει, και δεν πρόκειται να τον εγκαταλείψουν. Ωστόσο, είναι υποχρεωμένοι να λάβουν υπόψη τους και μερικά πράγματα τα οποία ενδιαφέρουν άμεσα και τους δύο. Έχουμε εισέλθει ήδη στην καλοκαιρινή περίοδο. Ο καλοκαιρινός τουρισμός για Ελλάδα και Τουρκία, είναι τόσο σημαντικός, όσο για έναν διψασμένο άνθρωπο, ένα ποτήρι με παγωμένο νερό. Ποιός λογικός ξένος τουρίστας θα ξεκινούσε να κάνει διακοπές στα παράλια αλλά και τα νησιά του Αιγαίου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα μίας πολεμικής σύγκρουσης;

Γι' αυτό και μιλάμε για "κωλοτουμπίτσα". Επειδή πιστεύουμε πως αμέσως μετά το καλοκαίρι, η θεατρική παράσταση θα ξεκινήσει και πάλι.....

[Μεταλληνός]

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ; ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ "In.gr"



"Αναλυτές και διπλωμάτες στην Αθήνα υπογραμμίζουν ότι η κλιμάκωση της ρητορικής εναντίον της Ελλάδας από την πλευρά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οφείλεται σε πολλούς παράγοντες
«Ακραία πρόκληση…»

«Ψεύτης ο έλληνας πρωθυπουργός…»

«Απειλεί ο σουλτάνος…»

«Οι Έλληνες να μην ξεχνούν ότι 100 χρόνια πριν τους πετάξαμε στη θάλασσα…»

«Θα σας φάνε τα μαύρα ψάρια και το αλμυρό νερό…»

«Δεν αστειεύομαι. Το τίμημα θα είναι βαρύ…»

Το κλίμα στα ελληνοτουρκικά γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Σε επίπεδο ρητορικής, μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι θυμίζει 2020. Ίσως και παλαιότερες εποχές. Με τις δύο πλευρές να παίζουν σε ένα διαρκές πινγκ πονγκ δηλώσεων, με τη συμμετοχή και των ΜΜΕ.

Διαβάστε επίσης: Φόβοι ότι η Άγκυρα θα στήσει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο

Στα λόγια τα «θερμά επεισόδια» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία διαδέχονται το ένα το άλλο το τελευταίο διάστημα. Και δη μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ.

Σαν ένας «πικρός καφές» που σε επαναφέρει στην πραγματικότητα μετά το γλυκό, όπως ο χαλβάς από ρεβύθια.

Ο τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όταν άρχισε να «πυροβολεί» με δηλώσεις την Αθήνα έμοιαζε σαν έτοιμος από καιρό.

Είχε προειδοποιήσει άλλωστε, λέγοντας ότι περίμενε να δει τι θα έλεγε ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον για να αντιδράσει ανάλογα.

Και έτσι έπραξε.

Ωστόσο σύμφωνα με τουρκικές πηγές και η Αθήνα δεν τήρησε τα συμφωνημένα «ως όφειλε».

Η Άγκυρα δε έχει θέσει συγκεκριμένους έλληνες υπουργούς υπό παρακολούθηση τόσο για τις δηλώσεις τους ή τις κινήσεις τους που χαρακτηρίζει «προκλητικές» και επιχειρεί να στηρίξει σε αυτούς το αφήγημα της, ότι η Αθήνα «ξεκίνησε πρώτη».

Ή καλύτερα για την τουρκική ρητορική «δεν σταμάτησε ποτέ να προκαλεί».

Αναλυτές και διπλωμάτες στην Αθήνα υπογραμμίζουν ότι η κλιμάκωση της ρητορικής εναντίον της Ελλάδας από την πλευρά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οφείλεται σε πολλούς παράγοντες.

Οι εκλογές του 2023 στην Τουρκία, με τον Ερντογάν να βαδίζει προς την αναμέτρηση ενώ βλέπει την οικονομία σαν τη μεγαλύτερη απειλή που τον καταδιώκει να τον εξαφανίσει, όπως έκανε με τους προκατόχους του στο παρελθόν είναι ένας από αυτούς τους παράγοντες.

Το 2023 κατά τον τούρκο πρόεδρο πρέπει να μπει στη βάση ενός αφηγήματος μεγαλείου που θα παραπέμπει στην Οθωμανική Αυτοκατορία και όχι σε μία «στριμωγμένη» Τουρκική Δημοκρατία.

Το εθνικιστικό αφήγημα ήταν και παραμένει στην ατζέντα, με την αντιπολίτευση να υιοθετεί τις επιθέσεις στην Ελλάδα. Σαν κάτι εύκολο να πουλήσει σε ένα κουρασμένο κοινό.

Η ατζέντα Ερντογάν περί αποστρατικοποιήσεων των νησιών και αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, που μπαίνει στο τραπέζι σε συνδυασμό με τις αμερικανικές βάσεις επί ελληνικού εδάφους, στρέφεται και προς τις διεκδικήσεις της Άγκυρας προς την Ουάσιγκτον.

Διεκδικήσεις που ανοίγουν με αφορμή το παιχνίδι του τούρκου προέδρου με όχημα τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Στις αναλύσεις που γίνονται στην Αθήνα επισημαίνεται ότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα «θερμό επεισόδιο» και επί του πεδίου, το οποιο θα μπορούσε να έχει αφορμή ίσως ένα «ατύχημα».

Για το αν θα μπορούσε η Τουρκία να στείλει ένα γεωτρύπανο σε περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας, διπλωμάτες και αναλυτές αναφέρουν ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει, αλλά θα πρέπει να δοθεί η παραμικρή αφορμή από την πλευρά τη Αθήνας.

Οποιαδήποτε συνομιλία, συνάντηση, ή αναφορά σε έρευνες στην περιοχή της Κρήτης, θα ξεκλείδωνε αυτό το σενάριο για την Άγκυρα.

Η Αθήνα δηλώνει ότι δεν θα ακολουθήσει την Άγκυρα στην «πολεμική ρητορική» και κάνει «σημαία» της την ψυχραιμία και το διεθνές δίκαιο.

Ωστόσο για τις αντίστοιχες τουρκικές πηγές η ένταση όσο συμφέρει την Τουρκία ίσως να συμφέρει και την Ελλάδα.

Τουρκικές πηγές ισχυρίζονται εδώ και καιρό, από την πλευρά τους, ότι αν η Άγκυρα «τραβάει το σκοινί» και η Αθήνα δεν κάνει κάτι για να «μην το σπάσει». «Το αντίθετο» μάλιστα σχολιάζουν.

Για την τουρκική πλευρά είναι «κόκκινο πανί» το ότι η ελληνική διπλωματία προχωρά σε αυτό που ονομάζει «διεθνοποίηση» των τουρκικών προκλήσεων και παραβατικότητας, ενώ και αναζητά, όπως λένε, αφορμές για επίθεση στην Άγκυρα, τις οποίες ονομάζει «νόμιμη άμυνα».

Σημειώνουν δε ότι και η Ελλάδα έχει εκλογές με ορίζοντα το 2023.

Και όπως λένε τουρκικές πηγές ακόμα και αν η Αθήνα «ισχυρίζεται» ότι δεν προκαλεί την ένταση, την «συντηρεί». Και αν δεν τη συντηρεί την αφήνει να εξελιχθεί, χωρίς να προσπαθεί να κάνει κάτι να ρίξει τους τόνους.

Με δηλώσεις και όχι μόνο.

Σύμφωνα δε με ισχυρισμούς πηγών της γείτονος και για την ελληνική κυβέρνηση ίσως μία προσφυγή στις κάλπες με ατζέντα τα «εθνικά θέματα» να ήταν ένα επιθυμητό σενάριο.

Ειδικά, όπως λένε, στη σκιά των αγορών που έχει κάνει η Αθήνα στο τομέα της άμυνας το τελευταίο διάστημα, αλλά και της κρίσης που έρχεται λόγω του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Για αυτούς τους κύκλους η ένταση – η πρόκληση και η συντήρηση της, ή έστω η ανοχή της – είναι μία win win κατάσταση, (ή kazan kazan αν προτιμάτε) όπως ισχυρίζονται για τους κυβερνώντες και στις δύο πλευρές.

Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στο τέλος Ιουνίου δείχνει να αλλάζει τη ρητορική των υπουργών της Τουρκίας, αλλά όχι του ίδιου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Με τα σενάρια να κάνουν λόγο ακόμα και για μία συνάντηση του τούρκου προέδρου με τον έλληνα πρωθυπουργό, εάν υπάρξει άνωθεν – αμερικανική – παρέμβαση.

Η Αθήνα άλλωστε απέναντι σε όλα αυτά δηλώνει ότι απαντά στις προκλήσεις διά της διπλωματικής οδού και εξακολουθεί να θέλει τους διαύλους επικοινωνίας ανοιχτούς…"

https://www.in.gr/2022/06/19/in-analysis/ti-psaxnei-sto-pazari-tis-enasis-tin-ellada-o-erntogan/

[Obelix]

Από διάλογό μου στο Facebook:

".............
• Όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι Αμερικανονατοϊκές βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Σούδα, Άκτιο και αλλού νομιμοποιούνται ως στρατιωτικοί στόχοι των Ρωσικών πυραύλων και βομβαρδιστικών. Η αναστολή της λειτουργίας, το κλείσιμό τους, είναι στοιχειώδες μέτρο αυτοπροστασίας.
............................."
(Από την κοινοποίηση μηνύματος για την αποψινή συγκέντρωση)

Σχόλιο άλλου χρήστη (με πολλαπλές αναρτήσεις στο προφίλ του, ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, με κορώνες σχετικά με την "απειλή των Αμερικανικών Βάσεων επί Ελληνικού εδάφους κατά της Τουρκίας":

"μηπως αυτο που λες,στην τελευταια παραγραφο,περιμενει απο απεναντι ο μογγολος?????"

Δική μου απάντηση:

"Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως υπάρχει άνθρωπος που βλέπει τις αμερικανονατοϊκές βάσεις σαν "προστασία της Ελλάδας" (ΑΝ αυτό είναι που εννοείς!)"

Από τον συγκεκριμένο χρήστη έφαγα αμέσως "μπλοκ".

Είναι φανερό ότι η "εξ ανατολών απειλή" χρησιμοποιείται εντατικά και για να "καθαγιάσει" την παραμονή της Ελλάδας υπό την κυριαρχία του 4οθ Ράιχ (Η.Π.Α. - Ε.Ε.) ως "απαραίτητης για την προστασία της χώρας μας από τον έναν και μοναδικό προαιώνιο εχθρό της". Σε συνδυασμό με την διακήρυξη ότι "Οι κακοί Ρώσοι είναι σύμμαχοι με τους κακούς Τούρκους, και άρα καλά κάνουν οι προστάτες μας Αμερικανοί και τους πολεμούν!"

Ας θυμηθούμε και τους "πανηγυρισμούς" των ΜΜΕ για το show του Αμερικάνικου drone πάνω από το Αιγαίο, ως "απόδειξη της προστασίας που μας παρέχουν οι Η.Π.Α."

Τα ανωτέρω βρίσκονται εδώ: https://www.facebook.com/groups/1685516005134157/?multi_permalinks=1708041732881584
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!

[Μαρίνος Αντύπας]

Η Ελλάδα σήμερα είναι μια χώρα με χαμηλό επαναστατικό κίνητρο,και σε αυτό ευθύνονται οι αστικές κυβερνήσεις,η μετάπτωση του Κ.Κ.Ε σε κώμα αστικό και αντεπαναστατικό,αλλά και ο θάνατος της τελευταίας ενεργής ελπίδας για αλλαγή του λαού πού άκουγε στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ-Τσίπρας.Ο λαός σήμερα προσπαθεί να βρεί κάποιον να πιαστεί απο τα 'μαλλιά του´και να αναδυθεί μαζί του στην επιφάνεια της δημοκρατίας και της ισονομίας,προσπαθεί να σωθεί αλλά και να ζήσει.Σήμερα εκτός απο το κίνητρο μας λείπει και ο ηγέτης,καθώς το αστικό σύστημα έχει φροντίσει να τους εξαφανίζει πριν εμφανιστούν καν.Οπως έχει φροντίσει να εξαφανιστούν οι γνώσεις που μετέδιδαν τα βιβλία ιστορίας που αποτύπωναν την αλήθεια του ρού της αλλά και το πως έχει εξελιχθεί(Με ταυτόχρονο έλεγχο των Μ.Μ.Ε και του ηλεκτρονικού τύπου).Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι ότι τα σχολικά βιβλία αλλά και τα υπόλοιπα σύγχρονα βιβλία ιστορίας λογοτεχνίας και πολιτικής μας μιλούν για τον Μικρασιατικό συνωστισμό αλλά δεν διαβάσαμε πουθενά τον λόγο που ο Ελληνικός τακτικός στρατός βρέθηκε στα βάθη της Αγκυρας να κυνηγά τον εκεί επαναστάτη Κεμάλ που πολεμούσε τον Σουλτάνο και την μοναρχία.
Εχει επίσης φροντίσει στον κυνοβουλευτισμό να εισέρχονται μόνο δικοί τους έγκριτοι ή αλλιώς "άριστοι"υπαλληλοι για να νομιμοποιούν τον φασισμό τους στα έδρανα της βουλής,στον ναό της δημοκρατίας,ξεπλένοντας εκείνη την στιγμή το βρώμικο τους χέρι,ακουμπώντας το στην άφεση αμαρτιών...το ευαγγέλιο της ορκωμοσίας,γι αυτο και παρατηρείται στις στημένες τελικά εκλογές(αφού δεν έχεις άλλη επιλογή εκτός απο αυτήν που σου παρέχουν) η αποχή να αγγιζει το 50%.

Τι μπορεί να βοηθήσει τον λαό-εργάτη-αγρότη-στρατιώτη να βρεί παλι αυτό το κίνητρο της επανάστασης και να διώξει τους "βιαστές" του;

Ας δούμε λίγο ένα γεγονός άγνωστο στο ευρυ κοινό που συντελέστηκε μέσα στην μεγαλύτερη εργατική επανάσταση μέχρι σήμερα και που ολοκληρώθηκε όταν πλέον ωρίμασε το 1917 αλλά ξεκίνησε να διαφαίνεται η νίκη απο το 1905 άγουρο άγουρο ακόμη,και παραμένει ακόμη και σήμερα ο φάρος στην αναζήτηση του δρόμου της σωτηρίας μας.

-Τον Ιανουάριο του 1917 η Τσαρική Ρωσία καλεί εξόριστους απο τον τσαρισμό για στρατιωτική θητεία και άμεση συμμετοχή στα πολεμικά μέτωπα του Α´Π.Π με την Αντάντ.

Η Ρωσία βρισκόταν σε μεγάλη στενότητα σε άνδρες πριν κληθούν ορκισμένοι επαναστάτες στο στρατό όπου ήτο σίγουρο ότι θα κήρυτταν απειθαρχία. Περισσότεροι λοιπόν από δεκαπέντε εκατομμύρια άνδρες είχαν κινητοποιηθεί. Αλλά οι απώλειες ήταν καταστροφικές. Η έλλειψη όπλων και πυρομαχικών, η ανεπαρκής βιομηχανία πυρομαχικών, οι διαλυμένες μεταφορές, η απάτη στον εφοδιασμό του στρατού, η ανικανότητα στην Ανώτατη Διοίκηση, η γραφειοκρατική παράλυση και η διοικητική διαφθορά, οδήγησαν τον στρατό σε σφαγή. Το 1917 οι νεκροί ήταν ήδη δυόμισι εκατομμύρια. υπήρχαν τρία εκατομμύρια τραυματίες και αιχμάλωτοι. Νοσοκομεία και σταθμοί τραυματιών γέμισαν από αρρώστους. Η σπατάλη της ανθρώπινης ζωής δεν μπορούσε να αντισταθμίσει την ηθική και υλική προτεραιότητα των στρατευμάτων,ούτε την αταξία και την ακολασία στα μετόπισθεν.

Όσο περισσότερο συνεχιζόταν ο πόλεμος, τόσο λιγότερο κατανοητοί ήταν οι στόχοι του για τους ανθρώπους που ήταν θύματά του. Ο πατριωτικός ενθουσιασμός ήταν νεκρός, η καχυποψία στοίχειωνε τα συντάγματα που ανασυντάσσονταν μετά από κάθε ήττα, ο εκνευρισμός και η απελπισία έπλητταν τους εξουθενωμένους στρατιώτες, «τυφλούς μάρτυρες», κουρασμένους από τη μάχη με τις ξιφολόγχες εναντίον των Γερμανικών πολυβόλων και τους παρακινούσαν-οδηγούσαν-παρότρυναν με μαστιγώματα.Υπήρχαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο λιποτάκτες και στασιαστές το 1917.

Στο εσωτερικό απο την άλλη, η θέση της απολυταρχίας δεν ήταν καλύτερη. Η πτώση της αγροτικής παραγωγής λόγω των διαδοχικών "μεταφορών" εκατομμυρίων ενήλικων εργατών στην βιομηχανία, η φθορά των σιδηροδρόμων, οι απαιτήσεις του στρατού, η κερδοσκοπία και ο αποκλεισμός παρέλυσαν σιγά σιγά την προμήθεια των πόλεων. Τα καύσιμα και οι πρώτες ύλες έλειπαν από τα εργοστάσια, τα περισσότερα από τα οποία ήταν σε πολεμικές εργασίες. Η αναρχία στη διοίκηση απέτρεπε κάθε ορθολογική χρήση των πόρων. Στο Ζέμστβος και σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις, η «φωτισμένη κοινωνία» προσπαθούσε μάταια να αποκαταστήσει τις κρατικές αποτυχίες. Η υποτίμηση του ρουβλίου και η άνοδος των τιμών μείωναν τους μισθούς και έκαναν τη ζωή όλο και πιο δύσκολη για τους εργάτες που οδηγήθηκαν σε απεργίες για αυτοάμυνα. Οι στατιστικές έδειχναν αυξανόμενο αριθμό απεργιών. Αστυνομικές αναφορές έδιναν επανειλημμένες προειδοποιήσεις για επανάσταση. Η αγανάκτηση στο στρατό συνδυάστηκε με τη γενική εχθρότητα προς τον τσαρισμό.

Ταυτόχρονα, τα δικαστικά σκάνδαλα και η τυφλή πολιτική της κυρίαρχης "καμαρίλας", κλόνισαν τα τελευταία στηρίγματα του τσαρικού καθεστώτος. Οι εκφυλισμένοι ηγεμόνες, περιτριγυρισμένοι από τυχοδιώκτες, τσαρλατάνους και τρελούς, στους οποίους κυριαρχούσε και λατρευόταν ένας μεθυσμένος μοναχός, αποθάρρυναν και τους πιο πιστούς υπηρέτες τους. Παρά τις πιο αδιάφορες συμβουλές και τα πιο ανησυχητικά συμπτώματα, ο Νικόλαος Β' υπερασπίστηκε τα ανόητα μέτρα των εκλεκτών Υπουργών του ενάντια στις επιθυμίες μιας Δούμας, η οποία ήταν η ίδια ένα αντιδραστικό σώμα. Μάταια τα κόμματα της Δεξιάς κατήγγειλαν πιστά τις «αποκρυφιστικές δυνάμεις», τη διαφθορά και την προδοσία στις κυρίαρχες κλίκες. Ακόμη και μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας παραιτήθηκαν από τη συμμετοχή τους σε συνωμοσίες του παλατιού για την καθαίρεση του Τσάρου για να σωθεί η μοναρχία. Μεγάλοι Δούκες και στρατηγοί ετοίμαζαν πραξικοπήματα. Η δολοφονία του Ρασπούτιν ήταν απλώς μια (απαίσια)βοηθητική επιχείρηση.

Δύο αντίπαλες αρχές επιστρατεύτηκαν ταυτόχρονα στα ερείπια του παλιού καθεστώτος, το οποίο είχε καταρρεύσει σχεδόν χωρίς αγώνα κάτω από την πίεση σχεδόν ολόκληρου του πληθυσμού. Η εξέγερση κόστισε λιγότερα από χίλια πεντακόσια θύματα, συμπεριλαμβανομένων των τραυματιών. Οι επαρχίες ακολούθησαν ομόφωνα την πρωτεύουσα.

Ο Τρότσκυ είχε πει:

Ο πόλεμος αναμφισβήτητα έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της επανάστασής μας. Αποδιοργάνωσε ουσιαστικά τον απολυταρχισμό. διέλυσε τον στρατό. ενθάρρυνε τη μάζα. Αλλά, ευτυχώς, δεν δημιούργησε την επανάσταση, και αυτό είναι ευτυχές, γιατί μια επανάσταση που γεννιέται από τον πόλεμο είναι ανίκανη. είναι προϊόν εξαιρετικα δυσκολων συνθηκών, στηρίζεται σε εξωτερικές δυνάμεις και δείχνει ανίκανη να διατηρήσει τις κατακτημένες θέσεις.
( Aναφέρονταν βέβαια στην πρώιμη Επανάσταση του 1905 αλλά και στον Ρωσο-Ιαπωνικό Πόλεμο αλλά δεν πάυει να ισχύει σαν κανόνας σε κάθε πόλεμο.)

Ο Α´παγκόσμιος πόλεμος που πήρε μέρος και η τσαρική Ρωσία κατέστησε δυνατή τη συνεργασία μεταξύ εργατών και αγροτών που έλειπε το 1905 στο εσωτερικό της χώρας. Επιπλέον, είχε αναπτύξει ορισμένες βιομηχανίες και είχε τονίσει τη συγκέντρωση του προλεταριάτου στην Πετρούπολη και τη Μόσχα. Τα κενά που δημιουργήθηκαν από την κινητοποίηση και την τεράστια σφαγή αντιμετωπίστηκαν από μια ροή αγροτών στις μεγάλες πόλεις. Αυτή η νέα αμόρφωτη εργατική τάξη, χωρίς καθιερωμένες ή συντηρητικές παραδόσεις, αλλά και χωρίς τεχνικές γνώσεις ή πολιτική παιδεία, ήταν ένα λευκό φύλλο επαναστατικής ιδιοσυγκρασίας για κάθε κόμμα ικανό να ερμηνεύσει τις φιλοδοξίες του, φιλοδοξίες ριζικά σαφείς αλλά συγκεχυμένες στις εξωτερικές τους εκδηλώσεις.

Οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν καλύτερο βιοτικό επίπεδο και δημοκρατικά προνόμια. οι αγρότες ποθούσαν γη στην κατοχή των παρασίτων. οι στρατιώτες ήθελαν ειρήνη. Αλλά αυτοί οι ίδιοι στρατιώτες ήταν ως επί το πλείστον αγρότες άπληστοι όμως για γη. Οι εργάτες δεν ενδιαφέρθηκαν λιγότερο για την ειρήνη,ούτε οι αγρότες για την ελευθερία. Επιπλέον, οι καταπιεσμένες εθνικότητες της Αυτοκρατορίας πεινούσαν για αυτονομία και εθνική ανεξαρτησία. Η μάζα του λαού, ομόφωνη για ορισμένες επιτακτικές ανάγκες, περίμενε με ανυπομονησία τη Συντακτική Συνέλευση να ικανοποιήσει αυτές τις ζωτικές απαιτήσεις-Ολες οι εξουσίες στα Σοβιέτ-
Στην προσπάθεια αυτήν βρήκαν στο πλάι τους δύο τεράστιες ηγετικές προσωπικότητες με τεράστιες πολιτικές και κοινωνικές γνώσεις με τον μαρξισμο ριζωμένο μέσα τους, που είχαν καθολική αποδοχή στο εσωτερικό αλλά και τεράστια απήχηση στα κινήματα του εξωτερικού.Μιλάμε σαφώς για τους Λένιν και Τρότσκυ.

Πτώση της αγροτικής παραγωγής βιώνουμε και σήμερα,κερδοσκοπία σε ιδιωτικο και δημόσιο τομεα επίσης,απαιτήσεις τεράστιου στρατιωτικού εξοπλισμού,μη ορθολογική χρήση των πόρων,άνοδος των τιμών και μείωση τον μισθών,δικαστικά σκάνδαλα,τυφλη πολιτική και εκφυλισμένοι πολιτικοί,περιτριγυρισμένοι από τυχοδιώκτες, τσαρλατάνους και τρελούς,ακόμη και ο νέος Ρασπούτιν υπάρχει στην χώρα μας.
Μπορεί ένας νέου τύπου πόλεμος να βοηθήσει τον λαό να βρεί πάλι το κίνητρο της επανάστασης και να αποτινάξει απο πάνω του τα αστικα δεσμά;
Στην Ρωσία σήμερα φαίνεται αυτό να ισχύει πάλι,εκ του μέχρι τώρα αποτελέσματος της ειδικής επιχείρησης 'Ζ'.Είμαι βέβαιος ότι αν οι πολιτικοί και βολευτές εκατέρωθεν του Αιγαίου χρησιμοποιήσουν έναν πόλεμο για να εξυπηρετήσουν τα πολιτικά και οικονομικα τους συμφέροντα θα δημιουργήσει τις βάσεις στον Ελληνικο λαό για την δική του πολιτική κοινωνική και ταξική παλινόρθωση.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που χρειάζεται είναι η ιστορική αναζήτηση να γίνεται με ορθές πληροφορίες και πάντα με γνώμονα την εξέλιξη.Η ΈΝΤΑΞΗ μας σε πολιτικούς πυρήνες συζήτησης και αντλησης πληροφοριών και ιδεών θα μας βοηθήσει να διευρύνουμε τις γνώσεις μας και θα μας οδηγήσει στην αναζήτηση τρόπων απόταξης των σατανάδων μας,και να είσαστε σίγουροι ότι τότε και οι κατ επάγγελμα επαναστάτες,θα εκπλαγούν με την επανάσταση...

[Αρης]

Το έθνος που θα κατακτήσει πρώτο το σοσιαλισμό θα δει όλες τις φρενήρεις δυνάμεις της αντίδρασης να εκτοξεύονται εναντίον του ταυτόχρονα. Θα χαθεί αν δεν είναι το ίδιο διατεθειμένο να αρπάξει ένα ξίφος, να απαντήσει σφαίρα με σφαίρα, ώστε η εργατική τάξη άλλων χωρών να έχει χρόνο να οργανωθεί και να ξεσηκωθεί με τη σειρά της».
Αυτο συμβαινει σήμερα στα χώματα της Σοβιετικής ενώσεως,και ο χειμώνας σε Γαλλία,Ιταλία,Γερμανία,Ισπανία θα βγάλει στους δρόμους τις εργατικές τάξεις και η δάδα της Ρωσίας θα πυροδοτήσει τον ξεσηκωμό σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τα δεδομένα σε σχέση με το παρελθόν έχουν λίγο διαφοροποιηθεί και θα πρέπει μαζί με τις καπιταληστικές κυβερνήσεις να φύγουν και οι μετανάστες που δημιούργησε ο καπιταλισμός γιατί θα χρησιμοποιηθούν σαν αντεπαναστάτες απο τους σύγχρονους Μενσεβίκους,αναρχικούς,Λευκούς...
Για την υλοποίηση των ιδεών πρέπει να συμμετάσχουν άντρες με πρακτική ικανότητα και ηγέτες γαλουχημένοι στην Μαρξιστική ιδεολογία,και αυτοί θα ξεπηδήσουν ΜΟΝΟ απο τα αριστερά και στην συνέχεια θα παρασύρουν και τα πλήθη...


Κανένας "Καπετάνιος" διορισμένος απο τα υπάρχοντα κώμματα,καμία νέα Βάρκιζα,κανένας νέος Ζαχαριάδης γιατί οι αριστεροί επλήρωσαν πολλά εν άγνοια τους στο παρελθόν.Μάτωναν για έτη πολλά...

[Obelix]

[Κ.Ν.]

Και μην ξεχνάμε την περίπτωση της παράδοσής Αμπντουλάχ Οτσαλάν, στο τούρκικο καθεστώς από το ελληνικό κράτος. Του ηγέτη του ΡΚΚ και σύμβολο της μάχης για την ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Του πάνω από τα 18 εκατ, Κούρδων που ζούνε στην Τουρκία και πολεμούσε ένοπλα το τουρκικό καθεστώς για την ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους.

Του ποιο σημαντικού σύμμαχου της Ελλάδας απέναντι στο Τουρκικό καθεστώς τον οποίο δεν θα παρέδινε τον Οτσαλάν στην περίφημη Τουρκική MIΡ των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, ή τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την εντολή του Πάγκαλου στο Σάβα Καλεντερίδη να πετάξει έξω από την ελληνική πρεσβεία στην Κένια, για να γίνει η σύλληψη του Οτσαλάν στις 15 Φεβρουαρίου 1999 μπροστά στην ελληνική πρεσβεία. Όχι βέβαια από τον Σάβα Καλεντερίδη που αρνήθηκε να πάρει την ευθύνη, αλλά χωρίς να γνωρίζουμε ποιοι πέταξαν έξω από την ελληνική πρεσβεία τον Οτσαλάν δίνοντας τον βορά στην MIΡ της Τουρκίας κατόπιν συνεργασίας, με την ελληνική κυβέρνηση. Που σημαίνει πως από τότε το ελληνικό προδοτικό καθεστώς δεν ήθελε να πολεμήσει την Τουρκία. Αλλιώς δεν παράδινε τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν στο τουρκικό καθεστώς,Πόσο μάλλον σήμερα οπου δεν υπαρχει αξιομαχος τουρκικός στρατός οπου τον καρατόμισε με το ψευτοπραξικόπημα που έγινε μέρα μεσημέρι και αφού προηγουμένος το είχαν ανακοιινώσει οι συνεργάτες του Ερτογκάν για να κάανουν εκαθαρίσεις στον τουρκικό στρατό και για να μην ανακατεύται στην πολιτική της Τουρκίας που είχε λόγο καθώτι έλεγχε συμαντικό κομμάτι της τουρκικής οικονομίας και που ήταν ενα εμπόδιο για την Νέα-Τάξη πραγμάτων...
https://www.dw.com/el/20-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CE%BF%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%BD/a-47483741