patari.org

[A-Ω]

Οι τέσσερις μαχαιριές

● Η πραγματική σχέση μεταξύ ελληνικού καπιταλισμού και εργαζόμενου ελληνικού λαού, μπορεί να αποδοθεί μόνο με την τίμια και αμακιγιάριστη δραματική εικόνα του αδίστακτου εγκληματία που χτυπάει με αλλεπάλληλες μαχαιριές το δεμένο θύμα του.

Στη συγκεκριμένη σχέση μεταξύ του εγκληματία και του θύματός του θα ασχοληθούμε μόνο με τέσσερις από αυτές τις μαχαιριές.


▬ Πρώτη μαχαιριά: Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης Οι καπιταλιστές εισήγαγαν γύρω στα 3,5 εκατομμύρια ξένους καθυστερημένους εργάτες με πεσμένα μεροκάματα και δικαιώματα, και φούντωσαν την ανεργία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων.

▬ Δεύτερη μαχαιριά: Αντί να εισάγουν με τις νόμιμες διαδικασίες και εφόσον χρειάζεται να καλύψουν κενές θέσεις εργασίας, ξένους εργάτες και εξομοιώσουν τα μεροκάματα και τα δικαιώματα των ξένων εργατών με αυτά των Ελλήνων εργαζομένων, όπως έλεγαν.κάνουν το ακριβώς το αντίθετο: Προσπαθούν να εξομοιώσουν τα μεροκάματα και τα δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων με αυτά των ξένων. Και αυτό το προσπαθούν διαμέσου της κατάργησης των πληρωμένων υπερωριών και της κατάργησης του οκταώρου, και με μεροκάματα το ενός τρίτου των Ελλήνων εργατών. Και από ότι φαίνεται με την συνδρομή των εργατοπατέρων όλων των αποχρώσεων και των πληρωμένων ΜΚΟ, τα έχουν καταφέρει μια χαρά.

▬ Τρίτη μαχαιριά: Η ελληνική και η κινεζική κυβέρνηση, κατ’ εντολή Της ΕΕ, ΔΝΤ, kαι των Ελλήνων εφοπλιστών, έκλεισαν συμφωνία για την ανεξέλεγκτη εισαγωγή πάμφθηνων κινεζικών προϊόντων, κατασκευασμένων σε συνθήκες δουλείας των Κινέζων εργατών. Με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες Έλληνες εργάτες της βιομηχανίας και βιοτεχνίας, να πεταχτούν στο δρόμο της ανεργίας και των στερήσεων.

▬ Τετάρτη μαχαιριά: Μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους στις γειτονικές βαλκανικές χώρες με πεσμένα μεροκάματα και εργατικά δικαιώματα. Και διαμέσου κρατικών επιδοτήσεων της κυβέρνησής τους, πληρώνονται κι από πάνω για τα έξοδα της μετακόμισής τους.

Και αφού πέταξαν και πετάνε στο δρόμο της μόνιμης δυστυχίας της ανεργίας, δεκάδες χιλιάδες εργάτες και εργάτριες. έχουν το θράσος να μιλάνε για ανάπτυξη και σημαντική μείωση της ανεργίας

▬ Και η αιμορραγία του εργαζόμενου ελληνικού λαού συνεχίζεται και θα συνεχιστεί, μέχρι την ημέρα που η εργατική τάξη θα αφυπνιστεί, θα λύσει τα δεμένα χέρια της, θα αφοπλίσει κai δέσει χειροπόδαρα τον αδίστακτο εγκληματία.