patari.org

[Α-Ω]

Οι Αμερικανοί απέτυχαν στο Ρωσικό ζήτημα
© RIA Novosti
Βικτόρια Νικηφόροβα
Το κύριο ερώτημα που τέθηκε από την Αμερική για την ειδική Ρωσική επιχείρηση στην Ουκρανία SVO είναι τι συμβαίνει με αυτούς τους Ρώσους; Γιατί οι τεχνολογίες που κατεδαφίζουν με επιτυχία κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο εδώ και δεκαετίες δεν λειτουργούν εναντίον τους;
Κατά το έτος που πέρασε από την αρχή της ουκρανικής σύγκρουσης, όλα τα ειδικά μέσα έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί εναντίον μας — και όχι μία φορά. Ήταν ένας οικονομικός και κοινωνικός πόλεμος σε πλήρη ανάπτυξη και σκόπιμα ακονίστηκε εναντίον εκατομμυρίων Ρώσων. Προσπάθησαν να μας καταστρέψουν κατεβάζοντας το ρούβλι και στερώντας μας την ελευθερία κινήσεων σε όλο τον κόσμο. Μας απαγορεύτηκε να χρησιμοποιούμε τραπεζικές κάρτες στο εξωτερικό και να πετάμε με αεροπλάνα, δεν μας δόθηκαν βίζες, προσπάθησαν να μας πάρουν ό, τι μπορούσαμε να φτάσουμε.

Την ίδια στιγμή υπήρχαν "ψυχικές" επιθέσεις, με τις οποίες προσπαθούσαν να μας τρομάξουν. Στην αρχή φοβηθήκαμε — είναι αστείο να το θυμόμαστε τώρα — από την αναχώρηση των καταστημάτων Mcdonald's και ειδών ένδυσης. Στη συνέχεια, οι άγριες φαντασιώσεις για τον ρωσικό στρατό συνεχίστηκαν σε συνεχή ροή, στη συνέχεια απειλές ότι θα τους πιάσουν όλους και θα τους βάλουν στη φυλακή και θα τους καταδικάσουν.
Οι Ρώσοι καταργήθηκαν στη Δύση, Οι Ρώσοι ντροπιάστηκαν και διαπομπεύθηκαν , στα ας πούμε, με επιρροή και κάπου ακόμη και πνευματικά παγκόσμια ΜΕΣΑ ενημέρωσης. Και παράλληλα με αυτή τη μιντιακή κραυγή, από τα ύψη του Αμερικανικού πολιτικού Ολύμπου έπεφταν αρκετά ουσιαστικές απειλές για "βομβαρδισμό της Μόσχας", δολοφονία του Πούτιν, ήττα και διαμελισμό - με συγχωρείτε, "αποαποικιοποίηση" - της Ρωσίας. Τελευταία, οι Αμερικανοί άρχισαν να ταρακουνάνε το θέμα γενικότερα: γιατί να μη μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία;
Και εμείς, εκπληκτικά, αντέξαμε σε όλα αυτά. Καταφέραμε να στρέψουμε πολλά προς όφελός μας. Κρατηθήκαμε στην Ουκρανία και προχωρήσαμε και πάλι μπροστά. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι συσπειρωθήκαμε με τρόπο που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν πριν. Αυτή είναι η κύρια ήττα των στρατηγικών μας αντιπάλων. Σήμερα αναγκάζονται να προβληματιστούν ξανά για το Ρωσικό ζήτημα.
Στην Ουάσιγκτον αγαπούν και ξέρουν πώς να αλλάξουν κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Αυτό ισχύει όχι μόνο για αποτυχημένα κράτη όπως η Αϊτή ή η Ουκρανία. Τι ήταν ο Μάιος του 1968 στη Γαλλία, αν όχι μια ριζική αλλαγή πορείας, η οποία σύντομα οδήγησε στην παραίτηση του στρατηγού ντε Γκωλ — του τελευταίου πραγματικά εθνικού ηγέτη της χώρας; Μια τυπική "χρωματιστή επανάσταση", θα λέγαμε σήμερα.
Μια σειρά παρόμοιων πραξικοπημάτων στις αρχές της δεκαετίας του 80-90 επέτρεψε στην Ουάσιγκτον να υποτάξει όλες τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σήμερα έναν Γερμανό καγκελάριο που θα αποκτήσει υπέρτατη εξουσία στη χώρα χωρίς την έγκριση του Λευκού Οίκου. Για να μην αναφερθούμε σε όλα αυτά τα ατυχή εδάφη - ας μην τα ονομάσουμε για να μην προσβάλλουμε - όπου όλη η ζωή διοικείται στην πραγματικότητα από τον Αμερικανό πρεσβευτή.
Με βάση την εμπειρία από την ηγεσία άλλων χωρών, οι Αμερικανοί έχουν υπολογίσει πολύ λογικά -για τους ίδιους-: τώρα θα στραγγαλίσουμε τη ρωσική οικονομία με κυρώσεις, θα δώσουμε όπλα στους Ουκρανούς, θα τρομάξουμε τους Ρώσους με πόλεμο με το ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα θα τους στείλουμε διαφανή μηνύματα κατά τη μεθοδολογία του Χίτλερ: εμείς, λένε, δεν πολεμάμε με τους ανθρώπους, αλλά με το καθεστώς, ρίξτε το καθεστώς, βάλτε τον δικό μας στην εξουσία και όλα θα είναι πάλι "όπως επί γιαγιάς".
Όλα αυτά έγιναν και ειπώθηκαν αρκετά ανοιχτά. "Ρώσε, παραδώσου!"ήρθε από κάθε δυτικό μέσο ενημέρωσης. Το Αμερικανικό καθεστώς περίμενε ανυπόμονα να ξεκινήσουν οι ταραχές στη Ρωσία και το κράτος να καταρρεύσει κάτω από ένα κύμα προβλημάτων.
Είναι δύσκολο στον σημερινό κόσμο να φανταστεί κανείς μια χώρα που, υπό τέτοια πίεση, θα μπορούσε να σηκωθεί και να σωθεί. Αλλά η Ρωσία, όπως λένε οι προπονητές μας,"έμεινε στα κέρατα της". Καταφέραμε να κερδίσουμε τον πρώτο γύρο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης.
Και τώρα οι αντίπαλοί μας άρχισαν να συνειδητοποιούν: μήπως δεν πρόκειται για τον Πούτιν, μήπως πρόκειται για αυτόν τον πεισματάρη και ακατανόητο λαό που κατοικεί στο ένα έβδομο της γης;
"Ο Πούτιν κατάφερε να επεκτείνει το κοινωνικό του συμβόλαιο με τον λαό", το Foreign Affairs θρηνεί σήμερα. Δεν το πέτυχε ο Πούτιν, το πετύχατε εσείς, οι αξιότιμοι στρατηγικοί μας αντίπαλοι! Εσείς ήσασταν που δεν μπορούσατε να κρύψετε το μίσος σας, εσείς ήσασταν που φωνάζατε σε κάθε γωνιά πως ονειρεύεστε να μας νικήσετε και να μας καταστρέψετε. Καταλάβαμε πολύ καλά τι θα μας περίμενε όλους σε περίπτωση ήττας μας. Σας ευχαριστούμε πολύ, τώρα θα πρέπει οπωσδήποτε να νικήσουμε. Το πολύπλοκο και αντιφατικό έθνος μας - παρ' όλες τις εσωτερικές μας διαφορές - συσπειρώθηκε σήμερα για τη νίκη.
Τι συμβαίνει με τους Ρώσους; Γιατί δεν φοβούνται τις ΗΠΑ όπως οι Γερμανοί ή οι Ιάπωνες, γιατί δεν προσεύχονται για το "χαλάζι στο λόφο", γιατί δεν λειτουργεί πάνω τους η αμερικανική εκπαίδευση; Γρίφος. "Είναι ένας γρίφος τυλιγμένος σε μυστήριο, τυλιγμένος σε μια παρωδία", είπε για τη χώρα μας ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος αντιπαθούσε εξαιρετικά τη Ρωσία. Δεν πρέπει να ταπεινωθούμε από την όμορφη φράση του - είναι μόνο ένας τρόπος να την απομυθοποιήσουμε. Αφού οι Ρώσοι είναι τόσο "ακατανόητοι", αυτό σημαίνει ότι μπορούν να σκοτωθούν, αυτό είναι το μόνο που σημαίνει για τους "εταίρους" μας.
Στην πραγματικότητα, οι εταίροι φοβούνται να λύσουν πραγματικά το μυστήριο μας. Διότι διαφορετικά θα πρέπει να παραδεχτούν το προφανές — όπως και εμείς, δισεκατομμύρια άνθρωποι στη Γη σκέφτονται σήμερα. Αυτοί είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι και τα έθνη που είναι κατηγορηματικά κουρασμένοι από την ηγεμονία της Ουάσιγκτον. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν στη Ρωσία, την Ουκρανία και την Ευρώπη, για να μην αναφέρουμε τον παγκόσμιο Νότο και Ανατολή. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι — δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι-μέσα στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όλοι θέλουν να λύσουν τα προβλήματά τους μόνοι τους — χωρίς να κοιτάξουν την Ουάσιγκτον —, να επιλέξουν ανεξάρτητα τους ηγέτες τους, να καθορίσουν τη μοίρα τους. Έχουν βαρεθεί με την τοπική ιστορία με την παρακμιακή λατρεία των διαστροφών, των ασθενειών και του θανάτου.
Η Ρωσία είναι συμπαθής στον κόσμο σήμερα, επειδή ήμασταν οι πρώτοι που σπεύσαμε στη μάχη με τον Αμερικανικό Λεβιάθαν, υποστηρίζοντας σθεναρά την ανεξαρτησία μας, την κυριαρχία μας, το δικαίωμά μας να ζούμε ελεύθερα σε μια ελεύθερη χώρα. Η ρωσική τέχνη φημίζεται για τις πρωτοποριακές αναζητήσεις της. Σήμερα είμαστε όλοι αβανγκάρντ: η Ρωσία προηγείται του υπόλοιπου κόσμου στον αγώνα της ενάντια στην αμερικανική ηγεμονία που εκλείπει. Το να είσαι Ρώσος είναι της μόδας, είναι cool, είναι το στυλ του αύριο.
Έχοντας σχεδιάσει να μας καταστρέψει, η Ουάσιγκτον μας συσπείρωσε και μας έκανε πιο δυνατούς. Ποτέ τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν καταλάβαμε τόσο καθαρά την αποστολή μας σε αυτόν τον κόσμο.
The -Americans- failed- on- the -Russian- question

[Obelix]

Το ανωτέρω από εδώ: РИА НОВОСТИ
_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!

[Μπαχαλάκιας]

[Obelix]