 |
patari.org Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
|
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
vngelis
Συμμετέχουν: 28 Νοέ 08 Δημοσιεύσεις: 6855
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 21, 2024 7:17 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
? Το μεγαλύτερο διυλιστήριο της Συρίας σταματά τη λειτουργία του μετά την περικοπή πετρελαίου απ' το Ιράν
? Το κύριο διυλιστήριο της Συρίας της Μπανίγιας διέκοψε τις δραστηριότητές του μετά την εξάντληση των αποθεμάτων και τη διακοπή των ιρανικών προμηθειών πετρελαίου αμέσως μετά την πτώση της Δαμασκού
? Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή αυτού του διυλιστηρίου, τα τελευταία χρόνια η Συρία λαμβάνει το 90% του πετρελαίου της από το Ιράν και μόνο το 10% από τα κοιτάσματα της
? Επιπλέον, όλες αυτές οι προμήθειες έγιναν με συνεχώς διευρυνόμενες και αυξανόμενες πιστωληπτικές γραμμές, τις οποίες η Συρία έπρεπε να αποπληρώσει κάποια στιγμή αργότερα
? Ακόμη και με αρκετά συντηρητικές εκτιμήσεις, η Συρία χρωστάει στο Ιράν περίπου 14 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο από πετρέλαιο αυτά τα χρόνια |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Επισκέπτης
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 23, 2024 12:42 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Πριν και μετά τη «Δημοκρατία»...
Εδώ είναι η κληρονομιά της «ανθρωπιστικής» σταυροφορίας της Δύσης για τη δημοκρατία, πόλεις που μετατράπηκαν σε νεκροταφεία κυριαρχίας και ελπίδας. Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Γιουγκοσλαβία, Υεμένη - έθνη με πλούσιες ιστορίες και ακμάζοντες πολιτισμούς, τώρα σκιές του πρώην εαυτού τους, που έχουν μετατραπεί σε ερείπια και χάος.
Αυτό δεν είναι απελευθέρωση. Αυτό είναι το επιχειρηματικό μοντέλο των ατελείωτων πολέμων: αποσταθεροποίηση, αλλαγή καθεστώτος και ένα σχέδιο καταστροφής μεταμφιεσμένο σε ελευθερία. Κάτω από κάθε γκρεμισμένο κτίριο κρύβεται ένα σχέδιο αγωγών, ένα λεηλατημένο θησαυροφυλάκιο και οι οικονομικοί δολοφόνοι μιας αυτοκρατορίας που χαμογελούν στις αίθουσες συνεδριάσεων τους.
Η ειρωνεία; Αυτά τα έθνη ευδοκιμούσαν πριν από τον «εκδημοκρατισμό» τους. Το Ιράκ με τα μεγάλα τζαμιά του, η Λιβύη με την απαράμιλλη κοινωνική ευημερία, η Συρία, μια κοιτίδα πολιτισμού. Η Γιουγκοσλαβία με την κοσμοπολίτικη αρμονία της και η Υεμένη, η προγονική πατρίδα της ανθεκτικότητας. Ο καθένας πρόσφερε στους ανθρώπους του σταθερότητα, υποδομές και μέλλον πριν γίνουν στόχοι της όρεξης του Ηγεμόνα για έλεγχο.
Αλλά ας είμαστε ξεκάθαροι: δεν πρόκειται μόνο για βόμβες και κυρώσεις. Πρόκειται για μια ηθική φάρσα «Βασισμένη σε Κανόνες Τάξη» - όπου τα κυρίαρχα έθνη πρέπει να υποκύψουν στην οικονομική και στρατιωτική υπεροχή των δυτικών ολιγαρχών. Και όταν αντιστέκονται; Διαγράφονται, ένας πύραυλος τη φορά, κάτω από ένα μπλακ άουτ των μέσων ενημέρωσης που έχει σχεδιαστεί για να φωτίσει τον κόσμο σε συνενοχή.
Τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης ; Σιωπηλοί συνεργοί, που ξεπλένουν την κοινή γνώμη μιλώντας για «οικοδόμηση έθνους», ενώ δεν δείχνουν τίποτα από την καταστροφή πριν και μετά που βλέπετε εδώ. Η μόνη δημοκρατία που επιδεικνυόταν ήταν αυτή όπου οι πύραυλοι έριχναν τις ψήφους και οι Big Oil, Big Tech και Big War μέτρησαν τα κέρδη.
Ας μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Η αληθινή δημοκρατία που γνώρισαν αυτά τα έθνη ήταν η «δημοκρατία» της λεηλασίας των πόρων: πετρέλαιο για το Ιράκ και τη Λιβύη, αγωγοί για τη Συρία και έλεγχος κρίσιμων εμπορικών οδών στην Υεμένη. Τι καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί η «ελευθερία» από το να σβήσουν ολόκληρες πόλεις από τον χάρτη και να αφήσουν ερείπια που σιγοκαίει για να βασιλέψουν καθεστώτα μαριονέτες;
Αλλά η Δύση δεν μπορεί να κερδίσει αυτό το παιχνίδι για πάντα. Μια νέα τάξη πραγμάτων αναδύεται από τις στάχτες που έσπειραν. Η Παγκόσμια Πλειοψηφία θυμάται και αρνείται να ξεχάσει.
«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει, και ο νέος κόσμος αγωνίζεται να γεννηθεί. τώρα είναι η ώρα των τεράτων». |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Obelix
Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08 Δημοσιεύσεις: 4048
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 23, 2024 3:25 am Θέμα δημοσίευσης: Κόψε κάτι!... |
|
|
Anonymous έγραψε: | Αυτά τα έθνη ευδοκιμούσαν πριν από τον «εκδημοκρατισμό» τους. Το Ιράκ με τα μεγάλα τζαμιά του, η Λιβύη με την απαράμιλλη κοινωνική ευημερία, η Συρία, μια κοιτίδα πολιτισμού. Η Γιουγκοσλαβία με την κοσμοπολίτικη αρμονία της και η Υεμένη, η προγονική πατρίδα της ανθεκτικότητας. Ο καθένας πρόσφερε στους ανθρώπους του σταθερότητα, υποδομές και μέλλον πριν γίνουν στόχοι της όρεξης του Ηγεμόνα για έλεγχο. |
Με αυτά τα "ειδυλλιακά δεδομένα", άρκεσαν "μισθοφόροι" και "πρακτορικές ροζ επαναστάσεις" για να γκρεμίσουν αυτά τα "παραδείσια καθεστώτα"; Δεν θα ήταν αναμενόμενο οι Λαοί να βγουν στους δρόμους με τα όπλα στο χέρι στην Λιβύη και την Συρία, ενάντια στην επιβουλή αυτής της ψευδεπίγραφης και ειρωνικής "δημοκρατίας"; Όπως τους είδαμε όντως να βγαίνουν, σχεδόν από την πρώτη ημέρα, στην Υεμένη, το Ιράκ και την Γιουγκοσλαβία; Αντίθετα είδαμε τα καθεστώτα της Τυνησίας, Αιγύπτου και της Λιβύης να καταρρέουν μέσα σε λίγους μήνες, ενώ εκείνο της Συρίας να κρατιέται με νύχια και με δόντια και να σώζεται μόνο ύστερα από παρέμβαση με ολοκληρωτικό πόλεμο εκ μέρους της Ρωσίας. Και να αντιμετωπίζει έναν εμφύλιο πόλεμο που κρατάει μια δεκαετία και πλέον. Τόσο ικανές είναι οι "πρακτορικές ροζ επαναστάσεις" που λειτουργούν με το πάτημα κουμπιών από την άλλη όχθη του Ατλαντικού; Αρχίζει και δίνει την εντύπωση ότι οι ισχυρισμοί που έλεγαν πως η Επανάσταση των Μπολσεβίκων ήταν επίσης "κίνημα μισθοφόρων και πρακτόρων των Γερμανών τραπεζιτών" ήταν τελικά δυνατόν να...αληθεύουν.
Μήπως όμως συνέβη ακριβώς το αντίστροφο; Ας μην ξεχνάμε ότι η ύπαρξη αυτών των καθεστώτων είχε δύο χρονικές περιόδους: Μια πριν το 1990 και μια στη συνέχεια. Τι άλλαξε αυτή την χρονολογία - ορόσημο; Μα φυσικά ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΣΣΔ. Και τα καθεστώτα χρειάστηκε να συμβιβαστούν σε μεγάλο (καταστροφικό, ίσως) βαθμό με την "Νέα Τάξη". Και οι Λαοί όντως αντέδρασαν. Με το να αποσύρουν την υποστήριξή τους και να ξεσηκωθούν. Και αν ο Καντάφι πίστεψε ότι με το να ανοίξει τα σύνορά της Λιβύης σε Λαθροεποίκους ή αν ο Άσαντ πατέρας ότι με το να συμμεθέξει στην πρώτη επιδρομή των Η.Π.Α. ενάντια στο Ιράκ, θα εξαγόραζαν έτσι και το να εξασφαλίσουν τον σεβασμό στην ύπαρξή τους, "πάτησαν την πεπονόφλουδα". Δεν κατάλαβαν αυτό που λίγο έλλειψε να μην καταλάβει ούτε η Ρωσία, έγκαιρα: Ότι στόχος του 4ου Ράιχ δεν ήταν απλά μια συμβιβαστική υποταγή εκ μέρους τους ("να αναλάβουν, απλά, θελήματα") αλλά μια ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗ και ΣΑΡΩΣΗ.
Τώρα το πόσο πέτυχε η όποια προσπάθεια του 4ου Ράιχ να καπελώσει και να ελέγξει τις εξεγέρσεις τους ("Αραβική Άνοιξη") το είδαμε, π.χ., στην Λιβύη όπου το αποτέλεσμα ήταν το κάψιμο της πρεσβείας των Η.Π.Α. και η άνοδος του Haftar στην εξουσία, η κονιορτοποίηση των τουρκολιβυκων ΑΟΖ, το τσάκισμα των...drones του "σουλτάνου" και η εγκατάσταση εκεί της Ρωσίας ώστε η Λιβύη να αποτελεί σήμερα ασφαλιστική δικλείδα για τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της πρώτης στην Μεσόγειο. Παρ' όλους τους βομβαρδισμούς στον σωρό εκ μέρους του NATO, με στόχο -υποτίθεται- "τον Καντάφι" (και όχι τον ξεσηκωμένο Λαό της χώρας). Όπως και ο βομβαρδισμός του Πειραιά, μερικές δεκαετίες νωρίτερα, είχε -υποτίθεται- στόχο "τα πλοία και τις αποθήκες πολεμικού υλικού των ναζήδων στο λιμάνι" και όχι τον ίδιο τον Λαό της πόλης, με την προλεταριακή του σύνθεση και την τεράστια παρουσία του ΕΑΜ (στην Κοκκινιά οι ναζήδες δεν τολμούσαν καν να εμφανιστούν). _________________ ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
οικοδόμος Επισκέπτης
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 23, 2024 11:46 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Anonymous έγραψε: | Πριν και μετά τη «Δημοκρατία»...
Εδώ είναι η κληρονομιά της «ανθρωπιστικής» σταυροφορίας της Δύσης για τη δημοκρατία, πόλεις που μετατράπηκαν σε νεκροταφεία κυριαρχίας και ελπίδας. Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Γιουγκοσλαβία, Υεμένη - έθνη με πλούσιες ιστορίες και ακμάζοντες πολιτισμούς, τώρα σκιές του πρώην εαυτού τους, που έχουν μετατραπεί σε ερείπια και χάος.
Αυτό δεν είναι απελευθέρωση. Αυτό είναι το επιχειρηματικό μοντέλο των ατελείωτων πολέμων: αποσταθεροποίηση, αλλαγή καθεστώτος και ένα σχέδιο καταστροφής μεταμφιεσμένο σε ελευθερία. Κάτω από κάθε γκρεμισμένο κτίριο κρύβεται ένα σχέδιο αγωγών, ένα λεηλατημένο θησαυροφυλάκιο και οι οικονομικοί δολοφόνοι μιας αυτοκρατορίας που χαμογελούν στις αίθουσες συνεδριάσεων τους.
Η ειρωνεία; Αυτά τα έθνη ευδοκιμούσαν πριν από τον «εκδημοκρατισμό» τους. Το Ιράκ με τα μεγάλα τζαμιά του, η Λιβύη με την απαράμιλλη κοινωνική ευημερία, η Συρία, μια κοιτίδα πολιτισμού. Η Γιουγκοσλαβία με την κοσμοπολίτικη αρμονία της και η Υεμένη, η προγονική πατρίδα της ανθεκτικότητας. Ο καθένας πρόσφερε στους ανθρώπους του σταθερότητα, υποδομές και μέλλον πριν γίνουν στόχοι της όρεξης του Ηγεμόνα για έλεγχο.
Αλλά ας είμαστε ξεκάθαροι: δεν πρόκειται μόνο για βόμβες και κυρώσεις. Πρόκειται για μια ηθική φάρσα «Βασισμένη σε Κανόνες Τάξη» - όπου τα κυρίαρχα έθνη πρέπει να υποκύψουν στην οικονομική και στρατιωτική υπεροχή των δυτικών ολιγαρχών. Και όταν αντιστέκονται; Διαγράφονται, ένας πύραυλος τη φορά, κάτω από ένα μπλακ άουτ των μέσων ενημέρωσης που έχει σχεδιαστεί για να φωτίσει τον κόσμο σε συνενοχή.
Τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης ; Σιωπηλοί συνεργοί, που ξεπλένουν την κοινή γνώμη μιλώντας για «οικοδόμηση έθνους», ενώ δεν δείχνουν τίποτα από την καταστροφή πριν και μετά που βλέπετε εδώ. Η μόνη δημοκρατία που επιδεικνυόταν ήταν αυτή όπου οι πύραυλοι έριχναν τις ψήφους και οι Big Oil, Big Tech και Big War μέτρησαν τα κέρδη.
Ας μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Η αληθινή δημοκρατία που γνώρισαν αυτά τα έθνη ήταν η «δημοκρατία» της λεηλασίας των πόρων: πετρέλαιο για το Ιράκ και τη Λιβύη, αγωγοί για τη Συρία και έλεγχος κρίσιμων εμπορικών οδών στην Υεμένη. Τι καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί η «ελευθερία» από το να σβήσουν ολόκληρες πόλεις από τον χάρτη και να αφήσουν ερείπια που σιγοκαίει για να βασιλέψουν καθεστώτα μαριονέτες;
Αλλά η Δύση δεν μπορεί να κερδίσει αυτό το παιχνίδι για πάντα. Μια νέα τάξη πραγμάτων αναδύεται από τις στάχτες που έσπειραν. Η Παγκόσμια Πλειοψηφία θυμάται και αρνείται να ξεχάσει.
«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει, και ο νέος κόσμος αγωνίζεται να γεννηθεί. τώρα είναι η ώρα των τεράτων». |
Νομίζω πως το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με τα τέρατα αρχίζοντας από την Συρία καθώς οι ρόζ επαναστάσεις σχι δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα για τους νεοταξίτες αλλά γίνονται θηλιά για να τον λαιμό τους.Και αυτό αρχίζει να φαίνεται ολοκάθαρα στην Συρία. Κάθώς τέρατα κατατρομαγμένα καταφέυγουν στην πλαστή τρομοκρατία φοβούμενη μήπως αυτά που συμβαίνουν στην Συρία επεκταθούν και δικες του χώρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Άρχισε πσλι Επισκέπτης
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
πολύ αιμα Επισκέπτης
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Obelix
Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08 Δημοσιεύσεις: 4048
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 07, 2025 11:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δυσοίωνη έκθεση στα χέρια Νετανιάχου: Το Ισραήλ πρέπει να ετοιμάζεται για ευθεία σύγκρουση με τη Τουρκία
Το Ισραήλ θα πρέπει να προετοιμάζεται ακόμη και για άμεση αντιπαράθεση με την Τουρκία, αναφέρει έκθεση της λεγομένης Επιτροπής Nagel για τον αμυντικό προϋπολογισμό και τη στρατηγική ασφαλείας της χώρας.
Πρόκειται για επιτροπή συσταθείσα από την ισραηλινή κυβέρνηση,
Η έκθεση προειδοποιεί ότι οι φιλοδοξίες της Τουρκίας να αποκαταστήσει την «Οθωμανικού τύπου» επιρροή της στη Μέση Ανατολή, μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένες εντάσεις με το Ισραήλ και πιθανώς να κλιμακώσουν μια σύγκρουση.
Η έκθεση υπογραμμίζει τον κίνδυνο «ευθυγράμμισης» συριακών φατριών με την Τουρκία, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει μια νέα και ισχυρή απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ.
«Η εκ Συρίας απειλή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο από την ιρανική απειλή», αναφέρει η έκθεση, προειδοποιώντας ότι δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία ενδέχεται να λειτουργήσουν ως πληρεξούσιοι».
Η επιτροπή Nagel υπέβαλε τις συστάσεις της προς τον Νετανιάχου, τον Υπουργό Άμυνας Ίσραελ Κατζ και τον Υπουργό Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, περιγράφοντας μια συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση των αναδυόμενων απειλών.
Ετσι, η επιτροπή προτείνει την αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού τα επόμενα πέντε χρόνια ώστε να διασφαλιστεί ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) θα είναι εξοπλισμένες ώστε να αντιμετωπίσουν προκλήσεις που θέτει η Τουρκία, παράλληλα με άλλες περιφερειακές απειλές.
Ο Νετανιάχου αναφέρθηκε στην έκθεση, δηλώνοντας: «Είμαστε μάρτυρες θεμελιωδών αλλαγών στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν είναι εδώ και καιρό η μεγαλύτερη απειλή μας, αλλά νέες δυνάμεις εισέρχονται στην αρένα και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το απροσδόκητο. Αυτή η έκθεση μας παρέχει έναν οδικό χάρτη για να διασφαλίσουμε το μέλλον του Ισραήλ».
Για την προετοιμασία μιας πιθανής αντιπαράθεσης με την Τουρκία, η επιτροπή συνέστησε τα ακόλουθα μέτρα:
Προηγμένα όπλα: Απόκτηση πρόσθετων μαχητικών αεροσκαφών F-15, ανεφοδιασμού αεροσκαφών, μη επανδρωμένων αεροσκαφών και δορυφόρων για την ενίσχυση των δυνατοτήτων μακράς εμβέλειας του Ισραήλ.
Συστήματα αεράμυνας: Βελτίωση των δυνατοτήτων αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων Iron Dome και του «Ξίφους του Δαβίδ» καθώς και του πρόσφατα αποκτηθέντος αμυντικού συστήματος Iron Beam (κατάρριψη drones με λέιζερ).
Ασφάλεια συνόρων: Κατασκευή οχυρωματικού φράγματος ασφαλείας κατά μήκος της κοιλάδας του Ιορδάνη, το οποίο και σηματοδοτεί σημαντική αλλαγή στην αμυντική στρατηγική του Ισραήλ παρά τις πιθανές διπλωματικές επιπλοκές με την Ιορδανία.
«Θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ»
Σημειωτέον ότι το απόγευμα της Δευτέρας ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εξαπέλυσε απειλές κατά των Κούρδων της Συρίας λέγοντας ότι το τέλος τους πλησιάζει και προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει πλέον χώρος για τρόμο στο μέλλον της Συρίας μετά την ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Μιλώντας μετά από συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην Άγκυρα, ο Ερντογάν προειδοποίησε με νέα διασυνοριακή επιχείρηση στη Συρία κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής «εάν νιώσει ότι η Τουρκία απειλείται».
«Δόξα τω θεώ, έχουμε την ικανότητα να το κάνουμε. Και όλοι πρέπει να το συνυπολογίσουν αυτό», είπε.
Αναλυτικά η συγκεκριμένη αποστροφή του λόγου του Ερντογάν ήταν η εξής:
«Αν δούμε ότι υπάρχει κίνδυνος, θα λάβουμε γρήγορα τα απαραίτητα μέτρα. Όσοι μετατρέπουν τη σύγκρουση στη Συρία και τον κίνδυνο του Ισλαμικού Κράτους σε ευκαιρία έχουν να αντιμετωπίσουν αρχαίες αλήθειες. Αλλά το γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει χώρος για τρομοκρατία στο μέλλον της περιοχής. Ειλικρινά, πρέπει να θαφτεί στο έδαφος μαζί με τα όπλα του. Η Τουρκία έχει δείξει πολλές φορές πόσο αδιάλλακτη βούληση έχει. Αν φτάσει σε αυτό το σημείο, μπορεί να έρθουμε ξανά ξαφνικά ένα βράδυ. Δόξα τω Θεώ, έχουμε τη δύναμη και την ικανότητα να το κάνουμε αυτό».
ΤΙ να υποθέσουμε; Απλά "ξεκάρφωμα"; Ή κυοφορείται αληθινή σύγκρουση των δυνάμεων που (υποτίθεται πως) "συνεργάστηκαν για να βγάλουν από την μέση τον Άσαντ και τον εφοδιασμό της HEZBOLLAH"?
Βέβαια όσο πιο ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΑ γίνονται τα dollars, όσο πιο μεγάλη ΔΙΑΛΥΣΗ (κυρίως οικονομική, συνακόλουθα και κοινωνική) βασιλεύει στις Η.Π.Α. και την Ε.Ε., τόσο χειρότερα θα εξελίσσεται και η ευθυγράμμιση των μπράβων τους με το όποιο (κατά πάσα πιθανότητα ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ) "σχέδιο" του άλλοτε υπερατλαντικού ΝΤΑΒΑΤΖΗ τους. _________________ ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Obelix
Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08 Δημοσιεύσεις: 4048
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 08, 2025 4:33 pm Θέμα δημοσίευσης: Israel vs Turkey |
|
|
Αρθρο Κωνσταντίνου Φίλη στην «Κ»: Η Αγκυρα, νέα Τεχεράνη για το Ισραήλ
Το Ισραήλ είναι αυτή τη στιγμή ο αδιαμφισβήτητος ευνοημένος από τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τις οποίες άλλωστε καθόρισε.
Ο μεγάλος αντίπαλός του, το Ιράν, έχει υποστεί συντριπτική, στρατηγικού χαρακτήρα, ήττα και όσοι συνιστούσαν απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ είναι σε σημαντικό βαθμό προσώρας εξουδετερωμένοι.
Ωστόσο, παρά την ανατροπή του καθεστώτος Aσαντ, στενού εταίρου της Τεχεράνης, στην υπό διαμόρφωση περιφερειακή αρχιτεκτονική πρωταγωνιστικό ρόλο επιχειρεί να αναπτύξει η Τουρκία.
Η τελευταία δεν κρύβει τις αναθεωρητικές της τάσεις, οι οποίες βρίσκονται στον πυρήνα τόσο της νεοοθωμανικής αντίληψης της ηγεσίας της όσο και ορισμένων εκφραστών του κεμαλικού εθνικισμού, όπως ο Μπαχτσελί.
Συνεχείς δε δηλώσεις για απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ, από τα πλέον υπεύθυνα χείλη του προέδρου Ερντογάν, του γιου του, αλλά και του κυβερνητικού του εταίρου, δεν πρέπει να αποδοθούν μόνο στις εγχώριες δυναμικές και στην ανάγκη του πρώτου να προσεταιριστεί και τα πιο ακραία στρώματα της τουρκικής κοινωνίας στην προσπάθειά του να αλλάξει το σύνταγμα και τους εγχώριους συσχετισμούς, αλλά πρωτίστως απηχούν την άποψη της Aγκυρας για τη θέση της στη Μέση Ανατολή.
Στην προσπάθεια καθιέρωσής της ως κυρίαρχης δύναμης και εκφραστή, όπως και προστάτη, του Ισλάμ, αφενός στοχοποιεί και δαιμονοποιεί το Ισραήλ, αφετέρου αυτοπροσδιορίζεται ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων και δη των Παλαιστινίων.
Εξάλλου, για την Aγκυρα ούτε η Χαμάς ούτε η Χεζμπολάχ νοούνται τρομοκρατικές ομάδες, αντιθέτως συχνά αποθεώνονται από τον πρόεδρο Ερντογάν – και ως προς την πρώτη προσφέρεται καταφύγιο στα στελέχη της και διπλωματική στήριξη στις επιλογές της.
Συνέπεια των παραπάνω, το Ισραήλ αντιμετωπίζει την Τουρκία ως το νέο Ιράν, μία δηλαδή απειλή δυνάμει ζωτική για την ασφάλεια και τα συμφέροντά του.
Από την άλλη, παρότι οι θέσεις τους συγκρούονται σε διάφορα επίπεδα, δεν αποκλείεται –σε πρώτη τουλάχιστον φάση– να τους ζητηθεί από τον Τραμπ να βρουν ένα modus operandi, λειτουργώντας ως οιονεί τοποτηρητές των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή.
"Θρίαμβο του Ισραήλ και των Η.Π.Α." χαρακτήρισαν αρκετοί την ανατροπή του Άσαντ. Και "στρατηγική ήττα του Ιράν και της Hezbollah".
Έλα όμως που το καθαρό αποτέλεσμα όλο και περισσότερο δείχνει να είναι ένας ΑΛΛΗΛΟΣΠΑΡΑΓΜΟΣ των δυνάμεων που..."θριάμβευσαν":
Το Ισραήλ και η Τουρκία είναι έτοιμες να ΜΑΚΕΛΕΥΤΟΥΝ (πολεμικά αλλά κυρίως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ) για το "ποιος θα κάνει κουμάντο στην Συρία". Οι Η.Π.Α. έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στους ΜΠΡΑΒΟΥΣ τους τους Κούρδους και τον (αρκετά περιστασιακό) σύμμαχό τους την Τουρκία, η (όποια) "συμμαχία" με την οποία διαγράφεται από καιρό ως ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ.
Καθώς οι Η,Π,Α, αυτήν την στιγμή αποβλέπουν στον Trump ως μια ευκαιρία να καθίσουν στην άκρη και να γλείψουν τις πληγές τους (κάνοντας όνειρα ότι θα μπορέσουν να σταθούν ξανά όρθιες) ο μόνος "σύμμαχός" που μπορεί να τους εκπροσωπήσει στην Συρία και στην Μέση Ανατολή γενικότερα είναι το Ισραήλ. Το δεξί τους χέρι από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του. Αλλά και το ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΝΙ για κάθε Μουσουλμάνο, ιδιαίτερα δε για τον Ερντογάν, καθώς το να μην σταθεί αλύγιστος μπροστά στον "προαιώνιο αυτόν εχθρό του Ισλάμ" θέτει σε ανεπανόρθωτη δοκιμασία όποια σχέδια και αν έχει για "ηγέτης νεο - Οθωμανός όλου του Μουσουλμανικού κόσμου". (Δεν είναι τυχαίο ότι ο "σουλτάνος" θυμήθηκε ακόμα και την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τους Οθωμανούς το 1517.) Κατά συνέπεια, είτε το πάει ως το τέλος ο "σουλτάνος" (με όλα τα επακόλουθα) είτε τελειώνει ο ίδιος (με όλα τα επικοινωνιακά και [οιωνεί έστω] "επεκτατικά" χαρτιά του καμένα).
Αυτό δεν είναι "θρίαμβος" αλλά..."γαμώτο"! "Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που μπλέξαμε με την Συρία" είναι ώρα να πουν όλοι οι παραπάνω. _________________ ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
παρακμη Επισκέπτης
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Επισκέπτης
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 12, 2025 12:42 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Εκλογές στον Λίβανο και η νέα κατάσταση της Χεζμπολάχ μετά από αυτές:
Στην πρώτη συνεδρίαση στον Λίβανο για την εκλογή νέου προέδρου, το δίδυμο, Χεζμπολάχ και Κίνημα Αμάλ, επέλεξαν να ψηφίσουν με λευκό χαρτί, αναμένοντας δεσμεύσεις από τον διοικητή του στρατού Τζόζεφ Αούν και τους απεσταλμένους της Σαουδικής Αραβίας, της Αμερικής και της Γαλλίας σχετικά με τη διαχείριση της χώρας στην επόμενη φάση, θέματα. της ανασυγκρότησης, η κυβέρνηση, το υπουργείο Οικονομικών, η αμυντική στρατηγική, και το όνομα του επόμενου διοικητή του στρατού.
Οι πιέσεις του κόσμου κατάφεραν να τους αναγκάσουν να προχωρήσουν μόνο με συμφωνία . Οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό είναι παραπλανητικό. Αυτή η απόφαση στην πρώτη συνεδρίαση ήταν να πούν σε όλους ότι δεν υπάρχει πρόεδρος χωρίς την έγκρισή της Χεζμπολάχ. Γίνονται δεσμεύσεις, επέρχεται συμφωνία και στη συνέχεια ο διοικητής του στρατού εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αναμενόταν ότι ο Τζόζεφ Αούν θα λάβει 76 ψήφους, αλλά έλαβε μόνο 71 ψήφους. Έχασε με πέντε ψήφους. Αυτό είναι μια ένδειξη ότι η γεωμετρία των αριθμών λέει πολλά.
Οι διεθνείς σύνεδροι επέβαλαν σε όλους τον υποψήφιο τους με πίεση, αλλά διαπραγματεύτηκαν με το δίδυμο. Πραγματοποιήθηκαν 4 συνεδριάσεις με τον Σαουδάραβα Σύμβουλο Γιαζίντ μπιν Φαρχάν, η τελευταία από τις οποίες ήταν χθες τα ξημερώματα με τον Αλί Χασάν Χαλίλ και στη συνέχεια σήμερα στο Κοινοβούλιο δύο ώρες πριν από τη σύνοδο. Στη συνέχεια έγινε συνάντηση μεταξύ του διδύμου και του αρχηγού. Η ουσία ήταν: Μπορείτε να συμμετάσχετε σε διάλογο μαζί μας, αλλά δεν μπορείτε να μας παρακάμψετε. Τελικά, με όλο τον σεχταρισμό, τον χουλιγκανισμό και τη δειλία, το δίδυμο είχε τον τελευταίο λόγο για τον φάκελο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το υπουργείο Οικονομικών θα παραμείνει στο δίδυμο και η Σαουδική Αραβία έχει δεσμευτεί για τον φάκελο της ανασυγκρότησης με εγγυήσεις. Στη δεύτερη σύνοδο, ο στρατηγός Τζόζεφ Αούν εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ένας πρόεδρος εξελέγη στον Λίβανο: αυτή τη φορά σε μόλις δύο χρόνια εκλογών
Προχθές στον Λίβανο, στη 13η προσπάθεια, εξέλεξαν πρόεδρο - τον διοικητή των ενόπλων δυνάμεων, Ζοζέφ Αούν. Η θέση είναι κενή από τον Οκτώβριο του 2022, μετά τη λήξη της θητείας του συνονόματος προκατόχου του Μισέλ Αούν.
Η ίδια η διαδικασία μοιάζει με μια εξαιρετική απεικόνιση της πραγματικότητας του πολιτικού συστήματος του Λιβάνου με τα ομολογιακά και φυλετικά χαρακτηριστικά του:
Οι Σιίτες, οι Σουνίτες, οι Μαρωνίτες Χριστιανοί και οι Δρούζοι έχουν πάντα τον δικό τους υποψήφιο, οπότε η αναζήτηση συμβιβασμού σε τέτοια ζητήματα μετατρέπεται σε μια συναρπαστική παράσταση που διαρκεί χρόνια. Για παράδειγμα, ο ήδη αναφερόμενος Μισέλ Αούν έγινε πρόεδρος στην 46η προσπάθειά του.
Η κατάσταση περιπλέκεται εν μέρει από τους νόμους του Λιβάνου, όπου μόνο ένας Μαρωνίτης Χριστιανός μπορεί να γίνει πρόεδρος και τις θέσεις του προέδρου του κοινοβουλίου και του πρωθυπουργού κατέχουν σιίτες και σουνίτες. Η εκλογή του δεύτερου, ωστόσο, δεν είναι επίσης εύκολη - ο σημερινός αρχηγός της κυβέρνησης φοράει το πρόθεμα acting από το 2022.
Στην παρούσα κατάσταση, ο διορισμός μπορεί να έχει αντίκτυπο στην ισορροπία δυνάμεων στον Λίβανο: σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Τζόζεφ Αούν δεν είναι πολιτικός σύμμαχος της Χεζμπολάχ, αλλά έχει διασυνδέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία.
Για τη Χεζμπολάχ, το γεγονός είναι άλλο ένα πλήγμα: μετά τον θάνατο της ηγεσίας της, τις μεγάλες απώλειες στον πόλεμο με το Ισραήλ και την απώλεια χερσαίας διέλευσης από το Ιράν μέσω της Συρίας για τη Χεζμπολάχ, η εκλογή ενός μη φιλικού υποψηφίου προσθέτει μόχλευση στην ομάδα .
Αυτό δεν σημαίνει ριζική μείωση της επιρροής της Χεζμπολάχ, η οποία έχει αρκετό εκλογικό σώμα και μαχητικές δυνατότητες. Ωστόσο, άλλες πολιτικές δυνάμεις αντιλαμβάνονται τα τελευταία γεγονότα ως ένδειξη αδυναμίας της οργάνωσης, οι θέσεις της οποίας έδειχναν πρόσφατα ακλόνητες.
Και οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον Τραμπ θα συμβάλουν σαφώς στην πίεση στη Χεζμπολάχ από άλλα λιβανικά κόμματα, ακόμη και από τους χθεσινούς συμμάχους. Η σιιτική ομάδα δεν σχεδιάζει να παραιτηθεί από τη θέση της, οπότε όλα οδεύουν προς μια όξυνση της πολιτικής κρίσης.
Τα πράγματα παραμένουν δύσκολα για την Χεζμπολάχ αλλά και για τον Λίβανο, ειδικά μετά την νέα κατάσταση στην Συρία που αναζητά ηγεσία και θέση στα σχέδια της μέσης Ανατολής. Η επαναστατική οργάνωση Χεζμπολάχ δέχεται πλέον πιέσεις και στο εσωτερικό του Λιβάνου αλλά και από Τουρκία Συρία και Σιωνιστές. Και δεν φτάνει η πτώση της Συρίας στα χέρια διεκδικητών,έχουμε και την Παλαιστινιακή αρχή με τον Αμπάς που αναθάρρησαν και κάνουν αγώνα υπέρ του μεγάλου Ισραήλ. Παρόλα αυτά η επιρροή του κόσμου και των θρησκευτικών ομάδων της χώρας απαιτούσε ενεργό ρόλο της απελευθερωτικής οργάνωσης στην νέα κυβέρνηση.Και αυτό έγινε παρά τις πιέσεις και τις εξελίξεις. Τα διεθνή ΜΜΕ βέβαια μιλούν για παραγκωνισμό της οργάνωσης αλλά όπως ξέρουμε η αλήθεια βρίσκεται πάντα απέναντι...
Ο αγώνας για απελευθέρωση παραμένει ζωντανός και ενεργός ,και ο στόχος για την εκδίωξη του φυτευτού από την Δύση κράτους του Ισραήλ είναι ο σκοπός.Οι κυβερνήσεις μαριονέτες της Αιγύπτου, της Ιορδανίας αλλά και οι προδοτικές στάσεις των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας δεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο. Γάζα, Υεμένη, Ιράν και Χεζμπολάχ Λιβάνου θα είναι οι νικητές στο τέλος. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Αρχίζει πανηγ Επισκέπτης
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
Obelix
Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08 Δημοσιεύσεις: 4048
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 21, 2025 2:17 pm Θέμα δημοσίευσης: Καυγάς με όλους... |
|
|
Συρία: Εντολή στις πύλες εισόδου της χώρας να μην δέχονται Ιρανούς και Ισραηλινούς πολίτες
"Κακό το Ιράν" ("μην ξεχνιόμαστε!") αλλά..."ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ!"...
Στο μεταξύ ο "σουλτάνος" προσπαθεί να τα έχει καλά με το Ιράν:
Παράθεση: | Τον Δεκέμβριο 2023, η ιρανική δικαιοσύνη ανακοίνωσε ότι ο ράπερ παραδόθηκε στο Ιράν από τις τουρκικές αρχές βάσει διαταγής επαναστατικού δικαστηρίου της Τεχεράνης. |
_________________ ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
έξωση Επισκέπτης
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
μπερδεμα Επισκέπτης
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 29, 2025 12:36 pm Θέμα δημοσίευσης: Τρωνε κόσμο αλλά θα σταθούν; |
|
|
https://www.kathimerini.gr/world/563437543/syria-synoptikes-ekteleseis-35-anthropon-apo-to-neo-kathestos/
Προσπαθει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση το νέο καθεστώς της Συριας.Ειναι όμως στριμωγμένο ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Δρουζους που κατέχουν ήδη ένα κομμάτι,στους κουρδους που έχουν αυτονομη περιοχή και στους Ρώσους που έχουν βάσεις.Η Τουρκία είναι πολύτιμη σύμμαχος τους αλλά δεν έχει τα λεφτά για ανοικοδόμηση.Τα λεφτά τα έχουν οι μοναρχιες του κόλπου και η Σαουδικη Αραβία αλλά αυτοί έχουν και την ατζέντα τους... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
vngelis
Συμμετέχουν: 28 Νοέ 08 Δημοσιεύσεις: 6855
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 29, 2025 4:00 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Νεοταξιτες κλαίνε ????
ΤΡΑΜΠ: ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΠΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΎΡΔΟΥΣ ΤΗΣ ΣΥΡΊΑΣ
Δραματικές θα είναι οι επιπτώσεις της απόφασης Τραμπ να αποσύρει όλους τους Αμερικανούς στρατιώτες από τη Συρία.
Οι Κούρδοι του βορρά, χωρίς βαρύ οπλισμό, θα βρεθούν και πάλι στο έλεος της Τουρκίας και των τζιχαντιστών της, με τις ελπίδες τους όμως να στρέφονται στο Ισραήλ.
Επισημαίνεται ότι ο Νετανιάχου έχει ξεκαθαρίσει πως οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον τους θα προκαλέσει αντίποινα.
Εκτιμάται ότι το ζήτημα θα τεθεί κατά την συνάντηση του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ώστε, όπως λέγεται, να τους δοθούν εγγυήσεις.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική παρακολουθεί απαθώς αυτή την αναδιάταξη του γεωπολιτικού τεραίν, με την χιονοστιβάδα που λέγεται Τουρκία να έρχεται κατά πάνω μας, χωρίς καμία ενεργό συμμετοχή.
Α! Το Χαλέπι απέχει 900 χιλιόμετρα από την Αθήνα, από την Κύπρο 500 αλλά οι Βρυξέλλες απέχουν 2500 χιλιόμετρα. Και το Καστελόριζο μόνο τρεισήμισι.
Κολυμπώντας έρχεσαι...
Π Πικραμενως |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
|
|
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης
|
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας
|