patari.org

[perastikos]

Διάλογοι για το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης

Τούς μεταφέρω απ’ το Πολιτικό Καφενείο γιατί βρήκα ότι έχουν ενδιαφέρον. Καλό είναι όλες οι παρεμβάσεις να διαβαστούν. Οι κρίσεις δικές σας. Υπάρχουν και κείμενα του Μαρξ και του Ένγκελς πάνω στο σε παρόμοια προβλήματα της εποχής τους. Από perastikos


Όχι στο Ρατσισμό
Η κυβερνητική «επίλυση» του προβλήματος της δεύτερης γενιάς μεταναστών

¿δυνεν όρος και έτεκεν μυν!

¿δυνεν όρος και έτεκεν μυν. Αυτό το αρχαίο ρητό ταιριάζει απόλυτα στη κυβέρνηση που αφού μας βομβάρδισε επί χρόνια με οργανωμένες διαρροές και υποσχέσεις για την επερχόμενη «επίλυση» του μέγιστου ανθρώπινου και κοινωνικού προβλήματος της δεύτερης γενιάς των μεταναστών (τουλάχιστον 200.000 νέες και νέοι συμπατριώτες μας!), ετοιμάζεται τώρα να περάσει από τη Βουλή αυτό που η ίδια αποκαλεί «διευθέτηση» και εμείς σκέτη και απάνθρωπη κοροϊδία.
Γιατί όμως αυτή η απορριπτική στάση όταν –μας λένε- η σημερινή κυβερνητική διευθέτηση συνιστά πρόοδο σε σχέση με την παντελή ανυπαρξία δικαιωμάτων που υπήρχε μέχρι τώρα; Η απάντησή μας είναι απλή: Επειδή η «διευθέτηση» δίνει –και μάλιστα υπό περιοριστικούς όρους- ένα ψίχουλο προκειμένου να παγιώσει για τα επόμενα χρόνια μια κατάσταση που μεταφράζεται στη πεισματική άρνηση να αναγνωρίσει το αυτονόητο. Δηλαδή, το στοιχειώδες δικαίωμα των παιδιών των μεταναστών που γεννήθηκαν και/ή μεγάλωσαν και πήγαν σχολείο στην Ελλάδα να αντιμετωπίζονται από το κράτος όπως οι φίλοι και συμμαθητές τους: ως ´Ελληνες πολίτες.

Αντί λοιπόν να απαντάει επιτέλους θετικά στο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά της δεύτερης γενιάς μεταναστών, η περίφημη κυβερνητική διευθέτηση τους παραχωρεί «την ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος». Δηλαδή, το δικαίωμα να ανανεώνουν την άδεια παραμονής τους όχι κάθε χρόνο αλλά κάθε πενταετία! Οποία γενναιοδωρία αρρωστημένων εγκεφάλων! Και αυτή όμως η τόσο… «απλόχερη» παραχώρηση δεν γίνεται ούτε σε όλους/ες, ούτε άνευ όρων. Οι δικαιούχοι πρέπει α) να έχουν γονείς που «εξακολουθούν να διαμένουν νόμιμα στη Χώρα» (με άλλα λόγια, εξαιρούνται εκείνοι/ες οι γονείς των οποίων έχουν πεθάνει, δεν διαμένουν ή δεν διαμένουν νόμιμα στη χώρα), β) να έχουν «διανύσει την πρωτοβάθμια και γυμνασιακή εκπαίδευση» (με άλλα λόγια εξαιρούνται εκείνοι/ες που π.χ. δεν έχουν πάει στο γυμνάσιο ή ακόμα και στο δημοτικό), γ) να έχουν «συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους» (με άλλα λόγια, εξαιρούνται όσοι/ες δεν έχουν κλείσει τα 18 τους), και δ) να έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα (με άλλα λόγια, εξαιρούνται οι νέοι και οι νέες που δεν έχουν γεννηθεί εδώ ακόμα και αν οι γονείς τους ήλθαν στην Ελλάδα όταν το παιδί τους ήταν 2 ημερών, 2 μηνών ή 2 ετών)!
Ευχαριστούμε λοιπόν αλλά δεν θα πάρουμε αυτή τη «διευθέτηση» που δεν διευθετεί απολύτως τίποτα αλλά διαιωνίζει ένα τεράστιο κοινωνικό και κυρίως, ανθρώπινο πρόβλημα που δηλητηριάζει ολάκερη την ελληνική κοινωνία.

Ο αγώνας συνεχίζεται…

Καμπάνια «Όχι στο Ρατσισμό από την Κούνια»

* * * * *

Επισκέπτης
Αυτό από πού προκύπτει;
Κάνατε πανελλήνιες δημοσκοπίσεις; Ρωτήσατε έναν έναν τους ανθρώπους ;
Η Πιάνετε τον «σφυγμό» της κοινωνίας , που λένε και οι απατεωνοπολιτικοί;

* * * * *


Βάσω από ΣΟ
Εσύ έχεις κάνει δημοσκόπηση και σου έβγαλε το αντίθετο αποτέλεσμα; Ή θα ήθελες η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού να ήταν ρατσιστές;

Και στην τελική το δικαίωμα στη ζωή των συνανθρώπων μας δεν είναι αντικείμενο πλειοψηφίας ή μειοψηφίας. Μπορείς να καταλάβεις ότι όλοι οι άνθρωποι (ανεξαρτήτου εθνικότητας και θρησκεύματος) έχουν τα ίδια δικαιώματα με σένα;
* * * * *


Επισκέπτης
Εγώ ούτε έκανα δημοσκόπηση(άλλωστε δεν το ισχυρίζομαι), ούτε θα ´ήθελα το ένα η το άλλο , αλλά αυτοί που επικαλούνται : “συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας” , έχουν την ευθύνη να στηρίζουν κάπου αυτό που λένε και βέβαια πρακτικά και όχι βάση «αίσθησης». Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις προκύπτουν από το σύνταγμα και τους νόμους, και της υποχρεώσεις απένατη σε διεθνής οργανισμούς και κατά περίπτωση το συμφέρον του κράτους . Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πάντα σωστοί η επαρκής

* * * * *


perastikos
ΠΑΡΑΘΕΣΗ:
[Αντί λοιπόν να απαντάει επιτέλους θετικά στο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά της δεύτερης γενιάς μεταναστών]

Μάλλον ο σύντροφος ήθελε να πει συντριπτική μειοψηφία και εκ’ παραδρομής έγραψε το αντίθετο. Η γνώμες των Ελλήνων πάνω στο ζήτημα των αλλοδαπών είναι πλέον ταμπού για τους δημοσκόπους, τους εθνοπατέρες κάθε χρώματος και απόχρωσης, και τα ΜΜΕ. Η τελευταία δημοσκόπηση που έχω στα χέρια μου είναι της VPRC και δίνει τον Δεκέμβρη 2003 ποσοστό των Ελλήνων που δεν θέλουν ξένους να ζουν στην Ελλάδα 82,7%. Δεν ξέρω για άλλες εφημερίδες αλλά τα στοιχεία αυτά μπορεί κανείς να τα βρειστην Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2003.
Πάντως δεν μπορώ αποκλείσω να έγινε μειοψηφία η τότε συντριπτική πλειοψηφία. Ίσως ο φίλος που ανέβασε το πρώτο ποστ να μας παρουσιάσει κάποια στοιχεία. Μήπως όμως το 82,7% του 2003 έχει γίνει σήμερα 92,7% το 2008; Είναι κι αυτό μια πιθανότητα. Ή όχι;

* * * * *


Είδα φως και μπήκα
Λες να γίνουμε όλοι ρατσιστές και φασιστομούρηδες ρε περαστικέ; Και χαρά εσύ ε; Κουρεμένο μυαλό

* * * * *


perastikos
Ευτυχώς φίλε μου που υπάρχεις εσύ, τα κόμματα της εξουσίας και οι συνήθεις δουλοκτήτες να σώζεται την δημοκρατική τιμή του ελληνικού λαού, που με την λογική(; ) σου έχει γίνει κατά 92,7% «ρατσιστής» και «φασιστομούρης»!
Το περίεργο και εκείνο που με προβληματίζει, είναι πως συμβαίνει στην πολυαγαπημένη «μας» δημοκρατία (ή δημιοκρατία; ) να γίνεται αυτό που θέλει το 7,3% ενώ το 92,7% να μη μετράει καθόλου. Μας κυβερνάει άραγε δικτατορία κάποιας μαρξιστικής μειοψηφίας, και δεν το έχω πάρει χαμπάρι; Ή μήπως η εφαρμοζόμενη πολιτική στο λάθρο-μεταναστευτικό εφαρμόζεται απ’ τη δικτατορία του κεφαλαίου; Και υπό τους ενθουσιώδεις αλαλαγμούς μερίδας μικροαστών οι οποίοι ελπίζουν να διασωθούν αν επιβληθεί στον κόσμο της δουλειάς καθεστώς μοντέρνας δουλοπαροικίας;

* * * * *


BHXOS
Φίλε perastike. Πριν μερικά χρόνια είχα γράψει το παρακάτω άρθρο το οποίο στο παραθέτω για προβληματισμό. Είναι και σήμερα το ίδιο επίκαιρο. Μπορεί να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα που βάζει στα κεφάλια των ανθρώπων η κυρίαρχη ιδεολογία.

O ρατσισμός είναι πρωτίστως βαθύτατα ταξικό ζήτημα και σαν τέτοιο αφορά άμεσα το παρόν και το μέλλον της εργατικής τάξης και του κινήματός της.
Ο ρατσισμός – κι ο αντιρατσισμός – δεν είναι αυθύπαρκτα δημιουργήματα των ανθρώπινων μυαλών ´η των δημαγωγών. Έχουν βαθιές κοινωνικές-ιστορικές ρίζες στη ίδια τη δομή και τις κινητήριες αντιφάσεις του καπιταλισμού.

Η ΝΕΑ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

Δεν υπάρχει αντισημίτης που να μην δηλώνει ότι έχει φίλους Εβραίους, δεν υπάρχει ρατσιστής στην Ελλάδα που να μην δηλώνει ότι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα και σίγουρα δεν υπάρχει εθνικιστής κάτοικος της Νέας Μηχανιώνα, μαθητής ´η γονιός, που να μην δηλώνει ότι συμπαθεί βαθύτατα τον φουκαρά Αλβανό Οδυσσέα.

Ακόμα περισσότερο: πάμπολλοι πολίτες σε όλη τη χώρα, εκτός Νέας Μηχανιώνας, όλα τα κοινοβουλευτικά Κόμματα, μαζί και τα αθωώτατα ΜΜΕ, καυτηριάσανε τις ρατσιστικές αθλιότητες της Νέας Μηχανιώνας σαν νάτανε κάποιο αιφνίδιο, απρόσμενο και μεμονωμένο κρούσμα που αφορά αποκλειστικά τον τοπικό Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων… Σαν να μην υπήρχε η Θέρμη κι η απαγόρευση χρήσης των λεωφορείων από Αλβανούς. Σαν να μην υπήρχε η μαζική σφαγή αλλοδαπών οικονομικών προσφύγων από μανιακό πιστολά-προστάτη του Γένους. Σαν να μην βρίσκεται η Νέα Μηχανιών παντού: σε κάθε τόπο υπερεκμετάλλευσης της εργασίας των μεταναστών, σε πόλεις και χωριά, μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα των Ολυμπιακών της κυρίας Γιάννας με τις καθημερινές εκατόμβες εργατικών θυμάτων στα εργοτάξια.

Η Νέα Μηχανιών βρίσκεται κι ανάμεσα σ’ αυτούς που καταδικάζουν τα ρατσιστικά φαινόμενα στη Νέα Μηχανιών. Μήπως δεν είναι τα ΜΜΕ που δαιμονοποιούν τους Αλβανούς και την «εγκληματικότητα των ξένων» μεταναστών; Μήπως δεν είναι οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί που καλλιεργούν συστηματικά και συντηρούν, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, από τον εμφύλιο πόλεμο και μέχρι τις μέρες μας, την πατριδοκαπηλία, τις παρακρατικές και παραεκκλησιαστικές οργανώσεις; Ποιοι ξεσήκωσαν τα βαλκανικά δαιμόνια του σοβινισμού με τα αλήστου μνήμης συλλαλητήρια κατά των «Γυφτοσκοπιανών» ´η τις λαοσυνάξεις του Χριστόδουλου για τις ταυτότητες; Οι κάτοικοι της Νέας Μηχανιώνας;

Ποιοι πάθανε υστερία όταν ο Άρειος Πάγος, τελείως πρόσφατα, αναγνώρισε τα αυτονόητα, την ύπαρξη στη Θράκη μειονότητας που αυτοπροσδιορίζεται σαν τουρκική; Ποιοι ουρλιάζανε στην άδεια σύντομης επίσκεψης στα πατρογονικά τους που δόθηκε σε εξόριστους, γέροντες πια, Σλαβομακεδόνες πολιτικούς πρόσφυγες; Ποιοι απαγορεύουν στους «ντόπιους» της Μακεδονίας να μιλούν την γλώσσα τους χορούς τους και να τραγουδούν τα τραγούδια τους; Είναι κάτι καινούργιο αυτό που το ανακαλύψαμε έκπληκτοι μετά τη Νέα Μηχανιώνα;

Ποιοι βεβηλώνουν κατ’ επανάληψη, μέχρι και πριν λίγες εβδομάδες, με χιτλερικές σβάστικες κι αντισημιτικά συνθήματα τάφους και συναγωγές των Εβραίων στα Γιάννινα, τα Τρίκαλα, τη Θεσσαλονίκη, την Αθηνά κάτω από τα αδιάφορα (και κατ’ άλλους συνένοχα) μάτια των τοπικών αστυνομικών αρχών; Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων της Νέας Μηχανιώνας;
Ποιοι κάνουν τα αστυνομικά γιουρούσια στους καταυλισμούς των Τσιγγάνων; Οι καταληψίες μαθητές της Νέας Μηχανιώνας κι οι Ελληναράδες γονείς τους;

Δείτε από την άλλη και τους «αντιρατσιστές» της πολυθρόνας που τάχατες διαρρηγνύουν τώρα τα ιμάτια τους. Ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στον αντιρατσισμό Κομμάτων που τρέφουν στους κόλπους τους τους Παπαθεμελήδες ´η τους Ανδεουλάκους και τους Καμμένους, που θρέψανε (ΝΔ) ´η προωθούν τώρα (ΠΑΣΟΚ), για μικροκομματικούς λόγους, τον Καρατζαφέρη;

Ακόμα, ας προσέξουμε και τον «αντιρατσιστικό» λόγο της επίσημης Αριστεράς σήμερα, όπως ακούστηκε και στη πρόσφατη περιπέτεια του μικρού Οδυσσέα της Νέας Μηχανιώνας. Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος δεν παρέλειψε να πει ότι «τέτοιες πράξεις μας εκθέτουν στο εξωτερικό», σάμπως να πρέπει να δώσουμε εξετάσεις κι ο ρατσισμός να πρέπει να πολεμηθεί για τα μάτια της (αρχιρατσιστικής) Ευρωπαϊκής Ένωσης!... Ο Μανόλης Γλέζος, πάλι, που διάφοροι, μαζί και οι μεταμοντέρνοι μαοϊκοί της «Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας» (πρώην Α-συνέχεια), τον θέλουν επικεφαλής ενός πόλου της παν-Αριστεράς, διατυμπάνισε: «Εάν ο μικρός Οδυσσέας δήλωνε ότι πιστεύει στα πανανθρώπινα ιδανικά της γαλανόλευκης θα του έδινα να κρατήσει την σημαία»!!! Μπράβο για την απαίτηση δήλωσης ελληνοφροσύνης! Όσον αφορά, πάλι το ΚΚΕ, για να έχει οποιαδήποτε πειστικότητα ο αντιρατσιστικός του λόγος ας κοιτάξει καλύτερα να βάλει πρώτα τάξη στα του οίκου του, όπου αλωνίζουν οι πατριώτες της «Νεμέσεως» της Λιάνας Κανέλλη κι ετοιμάζονται να φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια του οι διάφοροι Σταμφορόπουλοι… Ο εθνικισμός δεν καταπολεμείται με εθνικισμό και Ζουγκανοβισμό.
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες, όσο σκληρή κι αν είναι η πραγματικότητα. Ακόμα κι η Αριστερά που στην Ελλάδα έχει μια μακριά παράδοση πάλης ενάντια στον εθνικισμό, τον αντισημιτισμό και τον ρατσισμό, ακόμα κι η λεγόμενη «ριζοσπαστική» Αριστερά που συχνά μπερδεύει τον αντιιμπεριαλισμό με τον εθνικισμό και τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό, δεν έχει μείνει αλώβητη από το δηλητήριο. Ένα τμήμα της πάλι έχει εναποθέσει τον αντιρατσισμό στις κερδοφόρες υπηρεσίες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και στα προγράμματα υποδοχής μεταναστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά ο ρατσισμός είναι πρωτίστως βαθύτατα ταξικό ζήτημα και σαν τέτοιο αφορά άμεσα το παρόν και το μέλλον της εργατικής τάξης και του κινήματος της.

Ο ρατσισμός – κι ο αντιρατσισμός – δεν είναι αυθύπαρκτα δημιουργήματα των ανθρώπινων μυαλών ´η των δημαγωγών. Έχουν βαθιές κοινωνικές-ιστορικές ρίζες στη ίδια τη δομή και τις κινητήριες αντιφάσεις του καπιταλισμού. Το φούντωμα στην Ελλάδα του «πνεύματος της Νέας Μηχανιώνα» είναι αναπόσπαστα δεμένο με την όξυνση όλων των κοινωνικών προβλημάτων και την ταξική ανασύνθεση του ίδιου του προλεταριάτου που ακολουθεί το βάθεμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, ιδιαίτερα τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, τις καταρρεύσεις στην Ανατολή και την είσοδο μεταναστευτικών μαζών σε συνθήκες ογκούμενης ανεργίας και γενικευμένης ανασφάλειας.
Ο καπιταλισμός από την μια γκρεμίζει κάθε εμπόδιο στη πλανητική εξάπλωση των κεφαλαίων κι από την άλλη ορθώνει γιγάντια τείχη στη κίνηση των μαζών που ο ίδιος εξαθλιώνει και υποχρεώνει να ξεριζωθούν από τον τόπο τους. Από την μια πίνει το αίμα των μεταναστών – παλιότερα των Ελλήνων στη Γερμανία, σήμερα των Βαλκανίων, Αφρικανών κι Ασιατών στην Ελλάδα και την Ευρώπη – κι από την άλλη, τους υποβάλλει σε άθλιες συνθήκες εγκλεισμού σε γκέτο και σε άγρυπνο αστυνομικό έλεγχο (με το αζημίωτο…).

Ο ελληνικός καπιταλισμός χρωστάει πολλά στους φτωχοδιάβολους που ζητούν στον ήλιο μοίρα. Δεν είναι λίγος καιρός που υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη κοκορεύονταν ότι μπήκαμε στην ΟΝΕ σε μεγάλο βαθμό χάρη στη πάμφθηνη εργασία των Αλβανών μεταναστών. Η υπερεκμετάλλευση των μεταναστών, μαζί με την ανεργία, χρησιμοποιείται σα δύναμη ασφυκτικής συμπίεσης των μισθών των αυτοχθόνων, ενώ ο ρατσισμός χρησιμοποιείται όχι απλώς για την κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων αλλά και για την πειθάρχηση και τον έλεγχο των εργατών, αυτοχθόνων και μεταναστών, με ´η χωρίς δουλειά.

Το χειρότερο είναι ότι οι μηχανισμοί χειραγώγησης πατάνε πάνω σε ψυχολογικές-ιδεολογικές υποδοχές που η ίδια η κρίση δημιουργεί ´η αναγεννά. Ο Βίλχελμ Ράιχ δεν είχε λάθος όταν μιλούσε για τις γερμανικές μάζες που ποθούσαν τον φασισμό. Τι κρύβεται πίσω από την ανομολόγητη απόλαυση που ολοφάνερα ένοιωθαν οι γονείς κι οι μαθητές της Νέας Μηχανιώνας κρατώντας την αποκλειστικότητα του κονταριού της σημαίας, εμποδίζοντας το Σύμβολο να πέσει στα χέρια του αλλοεθνούς με το υπέροχο ομηρικό όνομα Οδυσσέας; Η κρίση του συστήματος διασαλεύει όλη τη συμβολική του τάξη που παύει να δίνει μια στέρεη βάση στη συγκρότηση της υποκειμενικότητας. Αυτή η δομική ανασφάλεια ανθρώπων, κατά τα αλλά ευαίσθητων και «φιλάνθρωπων», που χάνουν όχι απλώς τη δουλειά ´η ένα σίγουρο μέλλον γι’ αυτούς και τα παιδιά τους αλλά κυριολεκτικά το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, τροφοδοτεί την συχνά ακατανόητη έκρηξη εχθρότητας και βίας ενάντια στον Άλλο, τον Ξένο, τον Αλβανό, τον κάθε ξεριζωμένο σύγχρονο Οδυσσέα του κόσμου τούτου, το αντικαθρέφτισμα του εαυτού τους που χάνουν.

Το πρόβλημα δεν λύνεται με ξόρκια ´η με κατάρες κατά της Νέας Μηχανιώνα που μετατρέπεται έτσι κι αυτή στον βολικό αποδιοπομπαίο τράγο που επιτρέπει στους μικροαστούς να κοιμούνται ήσυχοι και στους αστούς να κάνουν την αισχρή δουλειά τους. Ο ρατσισμός χτυπιέται στη ρίζα του: στη πάλη για την ανατροπή του συστήματος που τον γεννά μαζί με την μαζική ανεργία και τη φρίκη του καθημερινού καπιταλιστικού εφιάλτη. Στη συλλογική αυτή πάλη η εργατική τάξη αποκτά δεσμούς αλληλεγγύης, ταξική συνείδηση, διεθνισμό, γίνεται η καθολική τάξη για την οποία μιλούσε ο Μαρξ, το υποκείμενο της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης.

_________________
Υπεύθυνος Υλης και Συντακτικής Επιτροπής του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ και Admin του forum.
Μουσικοσυνθέτης - Καθηγητής Μουσικής - Πιανίστας

* * * * *


Παναγιώτης Λίλλης
Σύμφωνο Μετανάστευσης: Η ρατσιστική πολιτική του Σαρκοζί στην Ε.Ε.

Ο Ευρωπαίος επίτροπος για τη Δικαιοσύνη, Ζακ Μπαρό, δήλωνε μετά την άτυπη συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Είναι ανάγκη να έχουμε μια Ευρώπη ανοιχτή, αλλά με τους κανόνες του παιχνιδιού, γενναιόδωρη αλλά και πειθαρχημένη».
Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί εξηγούσε πιο πριν ότι «η Ευρώπη δεν έχει τα μέσα να καλωσορίζει όσους τη βλέπουν σαν Ελ Ντοράντο και γι’ αυτό χρειάζεται να πολεμήσουμε την παράνομη μετανάστευση». Ο κ. Σαρκοζί, που είναι στην πρώτη γραμμή του πολέμου ενάντια στους μετανάστες από τότε που ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης στην κυβέρνηση Σιράκ, προωθεί ένα «Σύμφωνο για τη μετανάστευση μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν επικεντρώνεται μόνο στη «λαθρομετανάστευση» αλλά και στη λεγόμενη «συμπεριφορά» των νόμιμων μεταναστών σ’ όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, που πρέπει να είναι «συμβατή» με τον «ευρωπαϊκό πολιτισμό».

Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ο Έλληνας υπουργός Εσωτερικών, διευκρίνιζε ότι « ο σκοπός μας δεν είναι μια Ευρώπη-φρούριο αλλά μια μεταναστευτική πολιτική που έχει αφετηρία τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και τη δημοκρατία».
Από κοντά συμπλήρωνε ο Γερμανός ομόλογός του ότι «δεν βλέπω κανένα τείχος γύρω από την Ευρώπη.
Βεβαίως, αν ξεπεράσουμε πρώτα την κυνικότητα των δηλώσεων για τον «ευρωπαϊκό πολιτισμό», όπου μάλλον οι κύριοι υπουργοί και πρωθυπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης εννοούν τις «θετικές αξίες της αποικιοκρατίας», τότε μπορούμε να δείξουμε κατανόηση και για τη στραβωμάρα του Γερμανού υπουργού για το τείχος που υψώνεται γύρω από την Ευρώπη ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση

Παρ’ όλα αυτά μας μένει το καθήκον να εξηγήσουμε το περιεχόμενο αυτού του «Συμφώνου για τη Μετανάστευση» που προωθεί σαν πρώτη προτεραιότητα, η γαλλική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Σύμφωνο, που θα εγκριθεί τον Οκτώβρη στη σύνοδο των πρωθυπουργών της Ε.Ε. και θα υπερισχύει του «εθνικού δικαίου», έχει 5 θεματικούς άξονες: επιτρέπει στα κράτη - μέλη να καθορίζουν τον αριθμό των μεταναστών με βάση τις ανάγκες τους, απαγορεύει τις μαζικές νομιμοποιήσεις «λαθρομεταναστών», ενισχύει με ειδική αστυνομική υπηρεσία (FRONTEX) τα εξωτερικά ευρωπαϊκά σύνορα, εναρμονίζει τη νομοθεσία για το άσυλο και τέλος προωθεί συμφωνίες με τις χώρες του Τρίτου Κόσμου για τον μαζικό «επαναπατρισμό» των προσφύγων.

Πίσω όμως από την άχρωμη τεχνοκρατική γλώσσα κρύβεται μια πολύ σκληρή πολιτική ενάντια στους φτωχούς του κόσμου. Ακόμη και η όμορφη λέξη «εναρμόνιση» δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες. Η «ευρωπαϊκή επιτροπή για τις πολιτικές ελευθερίες, Δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων» ξεκαθάριζε ότι «εναρμόνιση» δεν σημαίνει βασικός κατώτερος μισθός για τους μετανάστες γιατί αυτό αντίκειται, στην απελευθέρωση των αγορών.

Αλλά το περιεχόμενο του «Συμφώνου για την Μετανάστευση», πέρα από νεοφιλελεύθερο, είναι και τρομοκρατικού πνεύματος. Αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη σαν απόπειρα διείσδυσης «μουσουλμάνων τρομοκρατών». Έτσι το ζήτημα της μετανάστευσης από μαζικό κοινωνικό πρόβλημα μετατρέπεται σε ζήτημα που το διαχειρίζονται η αστυνομία και η συνοριοφυλακή.
Υπάρχει όμως και κάτι περισσότερο από το νεοφιλελευθερισμό και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που διατρέχει το λεγόμενο Σύμφωνο. Με τη «λαθρομετανάστευση» παραβιάζεται η λεγόμενη νομιμότητα. Η παραβίαση των νόμων δεν είναι αποδεκτή για κανένα λόγο και αιτία από την ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη. Πολύ περισσότερο αυτή την εποχή της κρίσης, που προκαλεί μεγάλη αγανάκτηση και έχει ήδη πυροδοτήσει αγώνες αντίστασης... Και ενώ έρχεται ένας πολύ δύσκολος χειμώνας για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την πολιτική τους.

Έτσι οι «λαθρομετανάστες» πρέπει να μπλοκάρονται πριν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Και όσοι συλλαμβάνονται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να απελαύνονται χωρίς όρους. Ήδη το ευρωκοινοβούλιο έχει ψηφίσει στις 18/6 με άνετη πλειοψηφία νόμους που καθιστούν την «λαθρομετανάστευση» βαρύ ποινικό αδίκημα.
Για να εφαρμοστούν όμως οι νέοι νόμοι χρειάζονται θετικά παραδείγματα που να στέλνουν μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Στις 10 του Ιούλη, ο Ισπανός πρωθυπουργός Θαπατέρο συναντήθηκε με τον κ. Καραμανλή στην Αθήνα με αντικείμενο συζήτησης το μεταναστευτικό. Την ίδια μέρα βρέθηκε ένα σαπιοκάραβο έξω από τα ισπανικά χωρικά ύδατα με 33 πρόσφυγες και με 15 ανθρώπους που είχαν πεθάνει από πείνα και δίψα και όχι από πνιγμό (9 από αυτούς παιδιά). Ο κ. Θαπατέρο ανάμεσα στις άλλες δηλώσεις του αναφέρθηκε με μεγάλη ευσπλαχνία στην τραγωδία. Τι συνέβη όμως και πέθαναν από πείνα και δίψα τόσοι άνθρωποι; Μήπως το ισπανικό Λιμενικό δεν τους επέτρεπε να προσεγγίσουν τις ισπανικές ακτές;

Η υποκρισία όμως του Θαπατέρο δεν είναι τίποτα μπροστά στη χυδαιότητα της καλής ελληνικής τηλεόρασης, που ανακάλυψε, μετά από ενδελεχή έρευνα, ότι οι πρόσφυγες που θέλουν να αποβιβαστούν στα ελληνικά νησιά, όταν βρουν κλειστό το δρόμο από το ελληνικό Λιμενικό, βυθίζουν τις βάρκες τους για να αναγκάσουν τους γενναίους Έλληνες λιμενοφύλακες να βουτήξουν στα κρύα νερά του Αιγαίου για να τους σώσουν... Και όλα αυτά ενώ οι διεθνείς καταγγελίες για απάνθρωπη μεταχείριση και βασανιστήρια προσφύγων στα χέρια του Λιμενικού πληθαίνουν. Τελευταίο παράδειγμα η Νορβηγική Επιτροπή για τους Πρόσφυγες, που αντιδρά στην επαναπροώθηση στην Ελλάδα «λαθρομεταναστών» γιατί παραβιάζονται συστηματικά και με άγριο τρόπο τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι προκλήσεις της Ε.Ε.
Το «Σύμφωνο για την Μετανάστευση» έρχεται να απαντήσει σε τρεις βασικές, αλλά όχι μοναδικές, προκλήσεις που έχει μπροστά του ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός.
Η πρώτη είναι στο εσωτερικό του. Η οικονομική κρίση αλλά και οι μαζικές αντιστάσεις ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό προαναγγέλλουν μια περίοδο σκληρών κοινωνικών αναμετρήσεων. Φαίνεται ότι όλο και περισσότερο η Ευρώπη γίνεται ήπειρος της ταξικής πάλης από ήπειρος της κοινωνικής ειρήνης. Οι «λαθρομετανάστες», η ισλαμοφοβία και τα ζητήματα του νόμου και της τάξης γίνονται κυρίαρχα στην πολιτική ατζέντα των αντιδραστικών δυνάμεων. Οι «λαθρομετανάστες» ιδιαίτερα είναι ένας εύκολος στόχος για να τους φορτώσεις τα κοινωνικά δεινά. Και από αυτήν την πολιτική υπάρχουν ήδη κερδισμένοι: Σαρκοζί στη Γαλλία, Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, δημοτικές εκλογές σε Ρώμη και Λονδίνο.

Η δεύτερη πρόκληση είναι εξωτερική. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου και όλων των βασικών τροφίμων έχουν προκαλέσει μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή από τη Δυτική Αφρική μέχρι την Ινδονησία. Οι εξεγέρσεις των πεινασμένων στις χώρες του Τρίτου Κόσμου είναι κόκκινος συναγερμός για την παγκόσμια σταθερότητα. Πριν απ’όλα κινδυνεύουν, κράτη – στηρίγματα, του διεθνούς ιμπεριαλισμού (π.χ. Αίγυπτος) από τις εκρήξεις λαϊκής οργής. Αμέσως στη συνέχεια όμως, ακολουθούν τεράστια κύματα απελπισμένων προσφύγων που δίνουν καθημερινό αγώνα επιβίωσης και στρέφονται προς τον αναπτυγμένο Βορρά, την Ε.Ε. Ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός, που έχει στραγγίσει επί δεκαετίες όλη την Αφρική και μεγάλες περιοχές της Ασίας, αυτή τη φορά προσπαθεί να υψώσει νομοθετικά, ιδεολογικά και αστυνομικά ένα τείχος που να μην μπορούν να το διαπεράσουν οι απελπισμένοι με οποιονδήποτε τρόπο. Είναι το τείχος που δεν μπορεί να δει ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών... Είναι ο πόλεμος του Βορρά ενάντια στο Νότο σε νέα φάση.

Υπάρχει και μία τρίτη πρόκληση, και αυτή εξωτερική, αλλά διαφορετικής υφής. Είναι η Λατινική Αμερική. Τα τελευταία χρόνια η Λατινική Αμερική έχει κάνει μια μεγάλη στροφή στα αριστερά. Βάση αυτής της στροφής είναι ένα τεράστιο ριζοσπαστικό αντινεοφιλελεύθερο και αντιιμπεριαλιστικό ρεύμα που διατρέχει όλη την ήπειρο από πάνω μέχρι κάτω.
Ταυτόχρονα όμως, οι κοινωνίες της Λατινικής Αμερικής, παρά τις προόδους που έχουν κάνει, μαστίζονται από ενδημική φτώχεια. Έτσι εκατομμύρια άνθρωποι φτάνουν έξω από τις πύλες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή. Το «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση», η ντιρεκτίβα της ντροπής, όπως την λένε σχεδόν όλοι οι ηγέτες των χωρών της Λατινικής Αμερικής, είναι ένα ωμό χτύπημα σε αυτές τις ελπίδες.

Είναι γεγονός ότι οι Λατινοαμερικάνοι μετανάστες εργάτες στέλνουν πίσω στις χώρες τους σχεδόν 45 δισ. ευρώ κατά έτος, πολύ περισσότερα από τις ξένες επενδύσεις και τη λεγόμενη διεθνή βοήθεια. Όσο δε για τη Βολιβία του Μοράλες, τα μεταναστευτικά εμβάσματα αντιστοιχούν περίπου στο 10% του ΑΕΠ.
Είναι περισσότερο από προφανές ότι το «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση» δεν σκοπεύει μόνο στη ρύθμιση των μεταναστευτικών ροών στην Ε.Ε. αλλά ότι γίνεται μία από τις αιχμές της ιμπεριαλιστικής πολιτικής ενάντια στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη Λατινική Αμερική.

Αντίσταση και προοπτική

Την απάντηση στο «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση» δεν μπορούν να τη δώσουν μόνοι τους οι πρόσφυγες στο μέσο της θάλασσας, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή οι ανήμπορες κυβερνήσεις των χωρών του Τρίτου Κόσμου και της Λατινικής Αμερικής ακόμη. Το βάρος της ευθύνης πέφτει πρώτα απ ¡όλα στους ώμους του ευρωπαϊκού προλεταριάτου και των οργανώσεών του (συνδικάτα και κόμματα).
Σε μια περίοδο κρίσης που οι εξελίξεις επιταχύνονται και σχεδόν δέκα μήνες πριν τις ευρωεκλογές του 2009, το ζήτημα των μεταναστών και ο ρατσισμός αποκτούν μια ιδιαίτερη βαρύτητα.
Η Αριστερά μπροστά σε αυτή την κατάσταση δεν μπορεί να σωπαίνει ή να μιλάει γενικόλογα. Το άμεσο πρόγραμμά μας πρέπει να είναι: Κάτω το «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση»

Σύνορα ανοιχτά για τους πρόσφυγες. Διάλυση του ΝΑΤΟ και των βάσεων. Να γυρίσουν πίσω αμέσως όλα τα ελληνικά και ευρωπαϊκά στρατεύματα από κάθε είδους δήθεν ειρηνευτικές κ.λπ. αποστολές.
Ίσα οικονομικά και πολιτικά δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες. Οι ξένοι εργάτες να γραφτούν στα συνδικάτα. Μόνο η εργατική ενότητα και πάλη είναι εγγύηση για μια καλύτερη ζωή.
Τέλος, ενάντια στον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και ρατσισμό πρέπει να αντιτάξουμε το κοινό μέτωπο των εργατών της Ευρώπης, των μεταναστών και των λαών του Τρίτου Κόσμου.

* * * * *


Επισκέπτης
Παναγιώτης Λίλλης έγραψε:
«Είναι ανάγκη να έχουμε μια Ευρώπη ανοιχτή, αλλά με τους κανόνες του παιχνιδιού, γενναιόδωρη αλλά και πειθαρχημένη».

100% ΣΩΣΤΟ

* * * * *


Επισκέπτης
Αν δηλαδή ένας Έλληνας πολίτης έχει αντίρρηση να μετατραπεί η χώρα του σε πολυπολιτισμική, είναι γι αυτό ρατσιστής; Πολύ εύκολους τους έχετε τους χαρακτηρισμούς-ταμπέλες. Προπαντός, δεν ανέχεστε την διαφορετική άποψη κι αυτό είναι ένα από τα δείγματα της φασιστικής νοοτροπίας

Πού την βρήκανε αυτήν την συντριπτική πλειοψηφία και γιατί η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι υπέρ του να δοθεί ελληνική υπηκοότητα στους μετανάστες δεύτερης γενιάς; Υπάρχει καμμία λογική εξήγηση γι αυτό;

* * * * *


Perastikos
ΠΑΡΑΘΕΣΗ από BHXOS:

[Δεν υπάρχει αντισημίτης που να μην δηλώνει ότι έχει φίλους Εβραίους, δεν υπάρχει ρατσιστής στην Ελλάδα που να μην δηλώνει ότι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα]

Μ’ άλλα λόγια, αν πω εγώ ότι δεν είμαι ρατσιστής ισχύει το αντίθετο απ’ αυτό που δηλώνω: Είμαι ρατσιστής! Αν όμως πεις εσύ ότι είσαι αντιρατσιστής ισχύει αυτό που δήλωσες. Ωραία «θεωρία». Και πολύ βολική. Εφαρμόζεται κατά το δοκούν!

Όμως μια και το βάζεις το ζήτημα θα σου πω την γνώμη μου: Ναι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού. Εκεί που εκδηλώνεται δεν έχει να κάνει πραγματικά με ράτσες αλλά με συμφέροντα που κρύβονται πίσω από βλακώδεις φυλετικές θεωρίες. Ένας πραγματικός ρατσισμός υπάρχει: Ο κοινωνικός. Αν λάχει σε ένα φτωχό Έλληνα να κατοικίσει στην Εκάλη οι πλούσιοι Έλληνες γείτονές του θα τον κοιτούν σα σκουλήκι και θα κάνουν ότι μπορούν να τον διώξουν διότι η παρουσία του υποβαθμίζει την αριστοκρατική συνοικία τους.

Μη μου πεις τώρα για τον Πλεύρη και τους ομοίους του. Αυτός και ο Μιχαλολιάκος βγάζουν μεροκάματο πουλώντας ρατσισμό. Είναι μισθοδοτούμενοι απ’ την ΚΥΠ. Υπάρχουν έγγραφα που το αποδεικνύουν (τα βρίσκεις και στο διαδίκτυο).

Ο ελληνικός λαός δεν έχει πρόβλημα με τις ράτσες των λαθρομεταναστών, ούτε θεωρεί τη δική του ράτσα ανώτερη απ’ τις άλλες. Αυτοί οι ισχυρισμοί θα μπορούσαν να είναι ασήμαντες ανοησίες αν δεν γίνονταν εκ του πονηρού: Χρησιμοποιούνται για να αποπροσανατολίσουν και να συγκαλύψουν το πραγματικό πρόβλημα. Είναι ψυχολογικός πόλεμος κατά του Ελληνικού λαού, για να αποθαρρυνθούν οι αντιστάσεις και να τον κάνουν να δεχτεί παθητικά την κακιά του μοίρα, που άλλοι αποφάσισαν γι’ αυτόν, χωρίς αυτόν.

Το πρόβλημα για τον ελληνικό λαό δεν είναι οι ράτσες αλλά οι συνέπειες απ’ την πλημμύρα των λαθρομεταναστών, που συνεχίζεται στο άπειρο και έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην απασχόληση, τους μισθούς, το επίπεδο της ζωής και σε πολλά άλλα πράγματα. Θα πρέπει να στρουθοκαμηλίζουμε αν δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό.

Υ.Γ.: Τα σεντόνια δεν ενδείκνυνται στον διάλογο.


* * * * *


-Aνατροπέας-
Η Β/ γεννιά μεταναστών είδικά οι Αλβανοί ( το 5-7%) έχουν δική τους επιχείρηση.
Μερικοί είναι και εκκατομυριούχοι.
Δεν υπάρχει ποιό καθίκι από έναν πρώην λιγούρη, που κάνει την χρηματική του συσώρευση.
Λέμε κανίβαλοι, ειδικά οι κουφάλες αλβανοί.
Έχουν πάρει όλα τα κόλπα των ελλήνων-άλλων κανιβάλων-, όταν κανιβάλιζαν σε μισθούς, χοντρή δουλειά και τρομοκρατία.
Βάζουν και το δικό τους αναβαθμισμένο κανιβαλισμό και χέσε μέσα...όπως λένε γνωστοί σύντροφοι διεθνηστές αλβανοί εργάτες.
Το διαρκή σύνθημα παραμένει:

ΈΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ,

ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ.

* * * * *


BHXOS
Perastike: Έγραψα: «Δεν υπάρχει αντισημίτης που να μην δηλώνει ότι έχει φίλους Εβραίους, δεν υπάρχει ρατσιστής στην Ελλάδα που να μην δηλώνει ότι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα». Τα ίδια δε λες και εσύ; «Ναι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού…» μου γράφεις. Που διαφωνείς; Αντίθετα βεβαιώνεις αυτά που λέω.

Και συνεχίζεις απτόητος: «Το πρόβλημα για τον ελληνικό λαό δεν είναι οι ράτσες αλλά οι συνέπειες απ’ την πλημμύρα των λαθρομεταναστών, που συνεχίζεται στο άπειρο και έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην απασχόληση, τους μισθούς, το επίπεδο της ζωής και σε πολλά άλλα πράγματα. Θα πρέπει να στρουθοκαμηλίζουμε αν δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό»!!! Δηλαδή φίλε μου που δεν είσαι ρατσιστής και δε στρουθοκαμηλίζεις. Για σένα οι «λαθρομετανάστες» φταίνε για τους χαμηλούς μισθούς; Τις συντάξεις πείνας; Την ανείπωτη ακρίβεια; Την ανύπαρκτη Παιδεία; Την ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη; Για το αβέβαιο μέλλον;

Οι «λαθρομετανάστες» που ψάχνουν για ένα κομμάτι ψωμί είναι η αιτία που κράτος και εκκλησία, σε συνεργασία με δικαστικούς, δικηγόρους και όλα τα λαμόγια έχουν κατακλέψει τα Ταμεία και ξεπουλήσει τη χώρα;

Και ποιος ψηφίζει αυτά τα λαμόγια της ΝΔ, ή του ΠΑΣΟΚ, ή του ΛΑΟΣ (που μάλλον έχει και τη δική σου ψήφο) ώστε να συνεχίζουν να καταστρέφουν και σένα που δε θα βάλεις ποτέ μυαλό και αντί να κυνηγάς αυτούς που ευθύνονται για όσα τραβάμε (Έλληνες και αλλοδαποί) εσύ τους ψηφίζεις και έρχεσαι εδώ να με νουθετήσεις; ΕΣΥ. Και όλοι σαν κι εσένα που μυξοκλαίνε αντί να αγωνίζονται. Που δε τολμούν να τα βάλουν με τους «μεγάλους» και τα βάζουν με τους εξαθλιωμένους. Ξέρεις ποιος ευθύνεται περισσότερο από όλους για τα χάλια μας και γι’ αυτή την κατάσταση; ΕΣΥ. Και ο κάθε ΕΣΥ.

* * * * *


*********** Η συζήτηση συνεχίζεται σε επόμενο μήνυμα ***********

[perastikos]

Επισκέπτης
ΠΑΡΑΘΕΣΗ:
«Δεν υπάρχει αντισημίτης που να μην δηλώνει ότι έχει φίλους Εβραίους, δεν υπάρχει ρατσιστής στην Ελλάδα που να μην δηλώνει ότι δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα».

Αυθαίρετοι αφορισμοί, χωρίς λογική βάση. Ο Αχμενατζάτ δηλώνει ότι έχει φίλους Εβραίους; Εγώ που όντως έχω φίλους Εβραίους, είμαι αντισημίτης;

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ρατσισμός, αλλά ξενοφοβία και το πράγμα είναι εντελώς διαφορετικό. Κατ' αρχάς, ρατσισμός = φυλετισμός, δηλαδή α παραδοχή ότι υπάρχουν διάφορες φυλές με κοινά γνωρίσματα. Πέραν τούτου, ουδέν. Μέσα στην απέραντη αγραμματοσύνη των πολλών, επεκράτησε "ρατσισμός" να σημαίνει το διαφυλετικό ΜΙΣΟΣ. Έτερον, εκάτερον. Μισώ κάποιον επειδή είναι π.χ. Αλβανός και θέλω να τον αφανήσω από προσώπου γης. Αυτό είναι που εσύ ονομάζεις ρατσισμό και δεν υπάρχει στην Ελλάδα, όπως σωστά σου είπε ο περαστικός. Η Ελλάδα δέχτηκε μαζική εισβολή λαθρομεταναστών, είτε σου αρέσει είτε όχι, και μέσα σε 17 χρόνια μαζεύτηκαν στην χώρα 2,5 εκατομμύρια αλλοδαπών, κυρίως (50% περίπου) Αλβανών. Ήταν επόμενο ότι αυτό θα προκαλούσε προβλήματα, θα διερήγνυε τον κοινωνικό ιστό και θα δημιουργούσε προβλήματα πάσηε φύσεως. Το σοκ αυτό προκάλεσε μία ξενοφοβία καθόλου αδικαιολόγητη. Το αντίθετο θα ήταν περίεργο.
Αν εισβάλανε σε οποιαδήποτε χώρα μέσα 17 χρόνια λαθρομετανάστες που να ισούνται με το 25% του πληθυσμού της, ασφαλώς το ίδιο θα συνέβαινε. Ανθρώπινο είναι, άλλο αν εσύ και οι όμοιοί σου επαγγελματίες "αντιρατσιστές" κάνετε πως δεν το καταλαβαίνετε. Διότι, αν πράγματι δεν το καταλαβαίνετε, τότε ... δεν είναι και πολύ προς τιμήν σας!

* * * * *

BHXOS
Περιμένεις απάντηση τώρα; Η δική μου αίσθηση είναι ότι ο ρατσισμός έχει ριζώσει δυστυχώς σε πολύ μεγάλη μερίδα απλών ανθρώπων. Μάλλον δεν κατάλαβες λέξη από όσα έγραψα και απομόνωσες ένα κομμάτι, που ωστόσο και αυτό, επιβεβαιώνει την άποψή μου.

Σ' αυτά που έγραψα όμως στο τελευταίο μου σχόλιο δεν είπες λέξη. Τυχαία άραγε;

Ακου φίλε, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Απογοητευμένοι από τους πάντες κι απειλούμενοι από παντού, πλατειά λαϊκά στρώματα προχωρούν στα τυφλά, με το στιφό αίσθημα της επικρεμάμενης απειλής, με την ενστικτώδη ανάγκη να υπερασπιστούν τη ζωή τους, την οικογένειά τους, το σπίτι τους.

Ο λαός, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα και τις παραμεθόριες περιοχές, νιώθει βαθύτατη ανησυχία και δικαιολογημένη αβεβαιότητα για το μέλλον. Νιώθει να εκσφενδονίζεται στη δίνη ανεξέλεγκτων εξελίξεων, χωρίς την προοπτική μιας διεξόδου. Μόνος και προδομένος, ξανά, από "φίλους" και εχθρούς, ντόπιους και ξένους. Με "προστάτες", φίδια σε Ευρώπη κι Αμερική. Με ντόπια πολιτική ηγεσία χρεωκοπημένη, δεξιά κι "αριστερά", εθελόδουλη, ανίκανη, ανύπαρκτη. Είναι στον πολιτικό γκρεμό, στο πιο ξερό πολιτικό έδαφος, που ευδοκιμεί το άγριο φυτό του εθνικισμού και δίνει τους δηλητηριώδεις καρπούς του.

Απογοητευμένοι από τους πάντες κι απειλούμενοι από παντού, πλατειά λαϊκά στρώματα προχωρούν στα τυφλά με το στιφό αίσθημα της επικρεμάμενης απειλής, με την ενστικτώδη ανάγκη να υπερασπιστούν τη ζωή τους, την οικογένειά τους, το σπίτι τους. "Στον πατσιφισμό κι ακόμα στον πατριωτισμό των καταπιεσμένων, υπάρχει ένα στοιχείο που αντανακλά, από τη μιά, το μίσος στον καταστρεπτικό πόλεμο, και από την άλλη, μια προσκόλληση σ´ όσα πιστεύει ότι αποτελούν τα δικά του αγαθά - στοιχεία που πρέπει να ξέρουμε να αρπάζουμε και να βγάζουμε απ´ αυτά τα αναγκαία επαναστατικά συμπεράσματα" (Λ. Τρότσκι, Μεταβατικό Πρόγραμμα της 4ης Διεθνούς).

Oι πρωτοπόροι αγωνιστές, οι επαναστάτες διεθνιστές, περιφρονούν και αντιμάχονται τον αντιδραστικό εθνικισμό, όχι τις λαϊκές μάζες που παρασύρονται στην εθνικιστική παγίδα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα εξαπατούν τις μάζες, για να μην απομακρυνθούν τάχα απ´ αυτές.

Και μιας και αναφέρθηκε στην κουβέντα και ο σ. Αργυρός έχω να πώ τούτο: Μην ξεχνάμε την ιστορία και τι μεσολάβησε τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Εκείνοι που τσιρίζουν για τη Μακεδονία είναι οι ίδιοι που θάψανε την Κύπρο στην αυλόπορτα του Λευκού Οίκου και στο Νταβός. Κι όσο πιο βαθιά είναι βουτηγμένοι στο ξεπούλημα του κυπριακού λαού τόσο πιο εκκωφαντικά φωνάζουν κι αποπροσανατολιστικά θέλουν να στρέψουν τα βλέματα από το Νότο στο Βαρρά, για να κρύψουν την πομπή τους. Εκείνοι που βρίζουν περιφρονητικά και ρατσιστικά τους "πειναλέους των Σκοπίων" μετατρέπουν με τα μέτρα τους τον ελληνικό λαό σε έθνος πειναλέων και αποκλήρων. Εκείνοι που μιλούν για τη "Μεγάλη Ελλάδα" μετατρέπουν την Ελλάδα σε ένα Μεγάλο Λαύριο. Εκείνοι που τάζουν μια "νέα Βυζαντινή Αυτοκρατορία" καταβαραθρώνουν τη χώρα στη θέση μιας αποικίας.

Οπως τονίζει και το Μεταβατικό Πρόγραμμα της 4ης Διεθνούς "είμαστε έτοιμοι να υπερασπίσουμε την πατρίδα ενάντια στους ξένους καπιταλιστές, αν πρώτα δέσουμε χειροπόδαρα τους δικούς μας καπιταλιστές και τους εμποδίσουμε να επιτεθούν στις πατρίδες των άλλων, αν οι εργάτες και οι χωρικοί της χώρας μας γίνουν οι πραγματικοί της αφέντες, αν τα πλούτη της χώρας περάσουν από τα χέρια μιας απειροελάχιστης μειοψηφίας στα χέρια του λαού, αν ο στρατός από όργανο των εκμεταλλευτών γίνει όργανο των εκμεταλλευομένων".

Με την κατάρρευση των μεταπολεμικών ισορροπιών άνοιξαν και στα Βαλκάνια, με το μωσαϊκό των εθνών που τα κατοικεί, όλες οι ανεπούλωτες εθνικές και μειονοτικές πληγές. Οι τοπικοί οργανισμοί μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες: Στο νότο, υπάρχει, οξυμένος αφάνταστα, ´"πατροπαράδοτος" ανταγωνισμός της ελληνικής και τούρκικης άρχουσας τάξης. Η ελληνική αστική τάξη και η δεξιά κυβέρνησή της ονειρεύονταν να αξιοποιήσουν την ένταξη στην ΕΟΚ για να ηγεμονεύσουν στα Βαλκάνια. Γρήγορα τα όνειρα μετατράπηκαν σε εφιάλτη, καθώς όλοι οι παραδοσιακοί άξονες και γέφυρες (με τη Σόφια, τα Τίρανα ή το Βελιγράδι) κατάρρευσαν, η Τουρκία αναβαθμίστηκε ραγδαία σε όλη την περιοχή, και η ίδια η ΕΟΚ, με τους οξυμένους εσωτερικούς της ανταγωνισμούς, υπόταξε στα γενικότερά της συμφέροντα τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα αφήνοντάς την στα κρύα του λουτρού.

Βορειότερα, οι συγκρουόμενοι εθνικισμοί πρόβαλαν μέσα από τα ερείπια των γραφειοκρατικών καθεστώτων, σαν προϊόντα και παράγοντες αποδόμησης του προηγούμενου κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού. Οι παλιές νομενκλατούρες έχουν διασπαστεί σε εθνικιστικές-παλινορθωτικές κλίκες που διεξάγουν έναν λυσσαλέο αγώνα αλληλοεξόντωσης, με τον οποίο επιχειρούν να συγκεντρώσουν όσο δυνατό περισσότερους πόρους, που θα τους επιτρέψει με τους ευνοϊκότερους γι´ αυτές όρους να ολοκληρώσουν την παλινορθωτική πορεία και την ενσωμάτωση στην καπιταλιστική Ευρώπη και την παγκόσμια αγορά.

Οι συσχετισμοί και οι συμμαχίες ανάμεσα στους αλληλοσυγκρουόμενους τοπικούς εθνικισμούς διαρκώς μεταβάλλονται. Σε κάθε περίπτωση επικαθορίζονται, τροφοδοτούνται και χειραγωγούνται από τον ανταγωνισμό των κατά πολύ ισχυρότερων ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης και της Αμερικής. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας κι ο σερβο-κροατικός πόλεμος, αφετηρία της πυρκαγιάς που απλώνεται επικίνδυνα σ´ όλη τη Βαλκανική Χερσόνησο, πυροδοτήθηκε κυνικά από την ιμπεριαλιστική Γερμανία. Ηταν το πρώτο βήμα, μετά τη γερμανική ενοποίηση, του γερμανικού ιμπεριαλισμού για να αναδιαμορφώσει ολόκληρη την Ευρώπη σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα. Αλλά η Γερμανία δεν έχει γίνει "Τέταρτο Ράιχ". Είναι ο αδιαμφισβήτητος οικονομικός γίγαντας στην Ευρώπη, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, αλλά ένας πολιτικο-στρατιωτικός νάνος. Η μάχη για τον έλεγχο του βαλκανικού χώρου είναι ζωτικής σημασίας για το ποιά ιμπεριαλιστική υπερδύναμη θάχει άμεση δυνατότητα πρόσβασης και ελέγχου στις ανεξέλεγκτες εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια.

Δεν νοείται πραγματική λαϊκή πάλη ενάντια στον πολεμικό όλεθρο στα Βαλκάνια, που να μην είναι πρωταρχικά αντιιμπεριαλιστική πάλη ενάντια σ´ όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή, ενάντια στον ιμπεριαλισμό της Γερμανίας, της Ιταλίας, της ΕΕ συνολικά, της Αμερικής. Η πάλη αυτή ενάντια στις ιμπεριαλιστικές Μεγάλες Δυνάμεις που συγκρούονται μεταξύ τους χύνοντας το αίμα των άλλων, των βαλκανικών λαών, είναι αλληλένδετη με την πάλη ενάντια σ´ όλες τις τοπικές αντιδραστικές δυνάμεις και καθεστώτα: ενάντια στις αστικές τάξεις της Ελλάδας, της Τουρκίας, της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας που διαγωνίζονται μεταξύ τους για τη θέση του χωροφύλακα και τοποτηρητή των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Μονάχα ανατρέποντας τα τοπικά ερείσματα των ιμπεριαλιστών, τα Βαλκάνια θ´ ανήκουν πραγματικά στους βαλκανικούς λαούς, κατά το παλιό σύνθημα της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Ακόμα έχω να πώ και τα παρακάτω: Κανένας λαός δεν είναι ελεύθερος αν καταπιέζει έναν άλλο λαό!

Κάθε παραχώρηση ή κάλυψη της εθνικής καταπίεσης ενός άλλου λαού ή μειονότητας είναι παραχώρηση στο σωβινισμό και κάλυψη του ετοιμαζόμενου πολεμικού σφαγείου. Η συμφιλίωση και αλληλεγγύη ανάμεσα στους βαλκανικούς λαούς μπορεί να προωθηθεί όταν ο καθένας απ´ αυτούς αναντιωθεί τόσο σε βίαιες προσαρτήσεις ή διεκδικήσεις εδαφών των γειτόνων του όσο και στην καταπίεση των μειονοτήτων που ζουν μέσα στα δικά του εδάφη. Μόνο μια τολμηρή πολιτική ισονομίας και ισοπολιτείας, αναγνώρισης και σεβασμού των δικαιωμάτων κάθε μειονότητας, μπορεί να μονοιάσει τους λαούς και να εμποδίσει οποιαδήποτε χειραγώγηση των μειονοτικών ζητημάτων από ξένα αντιδραστικά κέντρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή, η άθλια και κυνική στάση της ελληνικής μπουρζουαζίας απέναντι στην ελληνική μειονότητα της Αλβανίας. Αφού η δεξιά εθνικοφροσύνη την κάλεσε να ξεσπιτωθεί και νάρθει στην Ελλάδα, μετά μάζεψε σαν αλβανούς τους "αδελφούς βορειοηπειρώτες", τους έριξε στις κλούβες, τους ξαπέστειλε πίσω στην Αλβανία για να "θυμηθεί" πάλι τα πογκρόμ που υφίστανται! Με τον ίδιο κυνισμό αντιμετωπίζει και τις "δικές μας" μειονότητες, τούρκικης ή σλάβικης καταγωγής, κάνοντάς τες πεσκέσι στην Αγκυρα ή τα Σκόιπια...

Οι διεθνιστές δεν εφευρίσκουν ούτε υποθάλπουν χωριστικά-εθνικιστικά κινήματα. Παλεύουν, όμως, ασυμβίβαστα κάθε μορφής εθνική καταπίεση, που έτσι η αλλιώς διαιωνίζει την ταξική καταπίεση των εργατών κι όλων των εκμεταλλευομένων, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, θρησκεία ή γλώσσα.

Μόνο η εργατική τάξη μπορεί να ενώσει όλους τους βαλκανικούς λαούς, στο δρόμο της σοσιαλιστικής επανάστασης και της οικοδόμησης μιας σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας των ελεύθερων, ανεξάρτητων και ισότιμων λαών της Βαλκανικής. Αυτό είναι το καθήκον πρώτα - πρώτα των κομμουνιστών - διεθνιστών και εμάς των Μαρξιστών Τροτσκιστών.

* * * * *


-Aνατροπέας-
Καθαρά πράγματα.
Ας απαντήσουντα κάθε είδους εθνίκια.
Δεξιά και "αριστερά".

* * * * *

Perastikos
ΠΑΡΑΘΕΣΗ από ΒΗΧΟΣ:

«Για σένα οι «λαθρομετανάστες» φταίνε για τους χαμηλούς μισθούς; Τις συντάξεις πείνας; Την ανείπωτη ακρίβεια; Την ανύπαρκτη Παιδεία; Την ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη; Για το αβέβαιο μέλλον;»

Οι λαθρομετανάστες μπορεί να μη φταίνε, με την έννοια ότι άλλοι τους έφεραν. Και είχαν πολύ καλούς λόγους για να το κάνουν. Αν δεν τους ήθελαν θα απαγόρευαν στους εργοδότες να προσλαμβάνουν αλλοδαπούς που βρίσκονταν παράνομα στη χώρα. Πρόκειται για προμελε-τημένη εισαγωγή μαύρης εργασίας η οποία γίνεται με τη μέθοδο της λαθρομετανάστευσης, επειδή οι αλήτες που μας κυβερνούν δεν θέλουν να επωμιστούν την ευθύνη για το έγκλημα που διαπράττουν. Το έκαναν να φαίνεται φυσική θεομηνία, κάτι σα τους …σεισμούς, που δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί τους! Απ’ την άλλη ενθαρρύνουν να έρχονται όλο και νέα κύματα λαθρομεταναστών, χωρίς τελειωμό, με το να νομιμοποιούν ή και να ελληνοποιούν τους παράνομους Γιατί λες να το κάνουν αυτό;
Γιατί χρηματοδοτούν, με εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, τις οργα-νώσεις αρωγής των λαθρομεταναστών; Για ανθρωπιστικούς λόγους, τα πουλάκια μου; Για βάλε στο google: «πρόγραμμα Equal - Μια Αγορά Εργασίας Ανοικτή για Όλους». Εκεί δια-βάζεις:

«Το ελληνικό Πρόγραμμα της Κ.Π EQUAL έχει συνολικό προûπολογισμό 141.251.103 ¤ και χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο με 105.9382.847 ¤ (ποσοστό 75%). Το ποσό που αντιστοιχεί στην Ελλάδα είναι 35.312.776 ¤ (ποσοστό 25%).».

Μήπως έχεις ιδέα γιατί αυτό που ονομάζουν «ρατσισμό» για να αποπροσανατολίσουν και να συγκαλύψουν το πραγματικό πρόβλημα το έχουν εντάξει στα εγκλήματα που τιμωρούνται με το δικαιακό τερατούργημα, τον αντιτρομοκρατικό νόμο;
Ρωτάς: «οι «λαθρομετανάστες» φταίνε για τους χαμηλούς μισθούς;» Εσύ τι λες; Ποιος φταίει; Ο καπιταλισμός, γενικά και αφηρημένα; Το λέμε αυτό και καθαρίζουμε μια και καλή με όλα;
Γιατί δεν μας λες με τι τρόπους ο καπιταλισμός κατεβάζει τους μισθούς; Την τιμή της εργατικής δύναμης, για να το πούμε αλλιώς; Όταν για μία και μοναδική θέση εργασίας μάχονται διακό-σιοι, ποιος θα την πρωτοπάρει, δεν θα πέσει το μεροκάματο; Όταν σε μια εποχή που τα ερ-γοστάσια στην Ελλάδα έκλειναν, το ένα πίσω απ’ το άλλο και υπήρχαν ήδη εκατοντάδες χι-λιάδες άνεργοι η τεχνητή αύξηση του ενεργού πληθυσμού κατά τρία εκατομμύρια τουλάχιστον δεν θα κατεβάσει τα μεροκάματα σε επίπεδα Μπαγκλαντές; Έτσι δεν λειτουργεί ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης; Δεν θα πολλαπλασιαστούν σε απίστευτα ύψη οι άνεργοι; Δεν Θα γίνουν οι τιμές των αγαθών υψηλές για το βαλάντιο μας;
Όταν οι υποδομές της χώρας αντιστοιχούν σε δέκα εκατομμύρια πληθυσμό και γίνουμε ξαφνικά δεκατέσσερα δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα με τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις συ-γκοινωνίες, την κατοικία και με πολλούς άλλους τομείς
Και όταν όλα αυτά γίνονται όχι σε ανύποπτο χρόνο αλλά σε μια εποχή κρίσης που για να την αντιμετωπίσουν οι καπιταλιστές και να βρουν διέξοδο κουβαλάνε τις επιχειρήσεις τους στην Ασία και ρίχνουν το κόστος με τσάμπα χέρια, τα κεφάλαια που μένουν για διάφορους λόγους στον τόπο καταγωγής τους δεν είναι και αυτά υποχρεωμένα να κάνουν κάτι ανάλογο; Να φέρουν τον τσάμπα στην Ευρώπη και στην Αμερική; Και εμείς τι πρέπει να πούμε γι’ όλα αυτά στους καπιταλιστές. «Καλά κάνετε, εμείς μαζί σας σύντροφοι αντιρατσιστές»;

* * * * *

Τελίτσας

Οι καπιταλιστές τη δουλειά τους κάνουν. Εσύ τι κάνεις perastike. Τα βάζεις με τα θύματα και όχι με τους θύτες. Αφού οι καπιταλιστές ευθύνονται - όχι γιατί τους έφεραν εδώ και σε όλη την Ευρώπη - αλλά γιατί διέλυσαν, βομβάρδισαν τις χώρες τους, τις έχουν υπό Κατοχή κλπ. - γιατί δεν πολεμάς αυτούς μαζί με τα θύματα αλλά δαιμονοποιείς τα θύματα;

Οι αλλοδαποί μετέφεραν τα εργοστάσιά τους σε διπλανές χώρες για να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο τους εκεί εργαζόμενους; Με τα ξεπουλήματα μήπως δεν υποφέρει η εργατική τάξη της Ελλάδας; Τι σχέση έχουν οι μετανάστες ρε φίλε που πας να δώσεις και θεωρητική χροια στον ρατσισμό σου.

Στα ερωτήματα που έβαλες απαντά το άρθρο του Βήχου που διάβασες μόνο την πρώτη πρόταση. Οσο υπάρχετε ΕΣΕΙΣ θα υποφέρουν Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενοι. Κατάλαβέ το και ΞΥΠΝΑ.

* * * * *


Perastikos
ΠΑΡΑΘΕΣΗ:
Οι καπιταλιστές τη δουλειά τους κάνουν. Εσύ τι κάνεις perastike.

Τι προτείνεις; Να κάνω κι εγώ την δουλειά των καπιταλιστών; Να φέρνω συνεχώς κι άλλους λαθρομετανάστες από πιο φτωχές ακόμα χώρες του κόσμου για να συμπιέσουν κι άλλο (οι καπιταλιστές) τα μεροκάματα;
Θα το έκανα για να μη σου χαλάσω το χατίρι, αλλά σκέπτομαι τους αλ-λοδαπούς οι οποίοι λένε: αμάν φτάνει πια. Όχι άλλοι μετανάστες. Κατα-στρεφόμαστε.

* * * * *


-Aνατροπέας-
Τι περαστικός( !) ρε σεις;
Αυτός είναι μονιμα ρατσιστής και μόνημα καλύπτει τους καπιταλιστές και το καπιταλιστικό τους κράτος.
Λοιπόν έχουμε και λέμε.
Τα μεροκάματα που σπάει μια μερίδα καταπιεζομέμων είναι ασφαλώς οι ανάγκες που υπάρχουν στους ξένους ,για πραγματική επιβίωση μετά πάντων ρίσκων.
Σκευτείτε γιατί φεύγουν από τις χώρες τους, ποιοί φταίνε, τι υποφέρουν και πόσα πληρώνουν και σε ποιούς και τι τραβάναι μέχρι να έρθουν-όσοι -έρθουν εδώ.
Αλλά από ανέκαθεν οι καπιταλιστές ανοίγουν και κλείνουν, όποτε θέλουν τα σύνορα.
Σύνορα ανοιχτά ( κονομάμε κι'όλας και σύνορα κλειστά, κονομάμαι κι'όλας), ή κλειστά, αυτό το κανονίζουν οι καπιταλιστές.
Και οι ξένοι είναι οι μόνοι που δεν φταίνε, που πράγματι πέρνουν μικρότερο μεροκάματο, για περισσότερη δουλειά.
Αλλά γιατί να δικαιλογίσω τους έλληνες συνταξιούχους που πέρνουν τη δουλειά από τους διαθέσημους, τους νέους από τους γέρους, τους ειδικευμένους από τους ανιδείκευτους, τους με ελαστικό ωράριο, τους συμβασιούχους, τους φαντάρους, τους δίωρους-τρίωρους και το λουρί της μάνας;
Και ακόμα και έτσι, οι αχόρταγοι καπιταλιστές, φευγατίζουν τις μπίζνες και τα καράβια τους για αλλού.
Και όταν λένε οι ρατσιστές ότι η αστυνιμία δεν κάνει καλλά τη δουλειά της και το κράτος μαζί με τους λαθρομετανάστες σπάνε τα μεροκάματα τι νόημα δίνουν σε λουμπεναρία, φασισταριά και κάθε ελληναρά;
Βούρ στους μετανάστες να τους ξηλοφορτώνουμε, να τους γκετοποιούμε και να τους στέλνουμε πισω στις πολεμικές χώρες τους;
Αυτό είναι το σωστό;

Αυτό είναι το σωστό!

ΕΛΗΝΕΣ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΈΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΌ

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

Είναι το σύνθημα για ΠΑΝΤΑ.

Και να πάνε να κουρεύνται ΟΛΟΙ οι ρατσιστές, από μπερδεμένους, έως τους ποιό συνειδητούς - χρησαυγήτες.

* * * * *


Μυρτώ
perastikos έγραψε:
ΠΑΡΑΘΕΣΗ:

[Οι καπιταλιστές τη δουλειά τους κάνουν. Εσύ τι κάνεις perastike.
... αλλά σκέπτομαι τους αλλοδαπούς οι οποίοι λένε: αμάν φτάνει πια. Όχι άλλοι μετανάστες. Καταστρεφόμαστε.]

Σε καταλαβαίνω...σύντροφε. Η μόνη σου έννοια πρωί, μεσημέρι και βράδυ είναι οι αλλοδαποί και πώς θα ζήσουν καλύτερα χωρίς άλλους μετανάστες!!! Αυτό είναι το αίτημά τους!!! ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!!! Αφού το λέει ο φίλος μας ο perastikos που πήρε και το όνομα κανονικού μέλους μας, γιατί να τον αμφισβητήσω; Έξω οι μετανάστες! Το απαιτούν οι...αλλοδαποί Για κατσαρόλα εγώ δε λέω. Αυτά μόνο ο Ανατροπέας ο αλητάμπουρας τα λέει

* * * * *

Perastikos
ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Εδώ και λίγο καιρό, οι εργάτες ιματισμού του Λονδίνου ίδρυσαν μια γενική ομοσπονδία για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα από τους εργοδότες, που στην πλειοψηφία τους είναι μεγαλοκαπιταλιστές. Το θέμα δεν είναι μόνο ν’ ανέβουν οι μισθοί στα επίπεδα των διαρκώς αυξανόμενων τιμών των μέσων επιβίωσης αλλά, επιπλέον, να μπει ένα τέλος στην υπερβολικά σκληρή μεταχείριση των εργατών σ’ αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας.

Τα αφεντικά προσπάθησαν να ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, φέρνοντας εργάτες από το Βέλγιο, τη Γαλλία και την Ελβετία. Πάνω σ’ αυτό το θέμα, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε στις βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία είχε πλήρη επιτυχία. Η προσπάθεια των εργοδοτών του Λονδίνου απέτυχε. Αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα των εργατών.
Έχοντας ηττηθεί στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, ξεκινώντας από την Σκωτία. Χάρη στο κίνημα του Λονδίνου, αναγκάστηκαν αρχικά να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών 15%, αρχικά και στο Εδιμβούργο. Την ίδια στιγμή όμως έστειλαν μυστικά στην Γερμανία ανθρώπους τους να στρατολογήσουν εργάτες, ειδικά από τις περιοχές του Ανόβερου και του Μεκλεμβούργου. Η πρώτη φουρνιά στάλθηκε κι όλας στο Εδιμβούργο. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατών είναι ο ίδιος με την εισαγωγή Ινδών κούληδων στην Τζαμάικα: δηλαδή η δ ι α τ ή ρ η σ η τ η ς μ ι σ θ ω τ ή ς σ κ λ α β ι ά ς.

Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου κατόρθωναν, χάρη στην εισαγωγή Γερμανών εργατών, να καταργήσουν τις παραχωρήσεις που ήδη έχουν κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα αντίκτυπό και στην Αγγλία. Κι αυτοί που θα υπέφεραν περισσότερο θα είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί εργάτες, που στην Μεγάλη Βρετανία είναι περισσότεροι από τους εργάτες των άλλων εθνών της Ηπειρωτικής Ευρώπης. Αυτοί οι ίδιοι οι νεο-εισαγόμενοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη χώρα, θα καταλήξουν σύντομα στο επίπεδο του παρία.

Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς εργάτες να αποδείξουν στους εργάτες των υπόλοιπων χωρών ότι και αυτοί, όπως οι αδελφοί τους στην Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, γνωρίζουν πως να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν α σ υ ν ε ί δ η τ ο ι μ ι σ θ ο φ ό ρ ο ι του κεφαλαίου στον αγώνα του ενάντια στην εργατική τάξη..

Για λογαριασμό του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών

Καρλ Μαρξ,
Λονδίνο, 4 Μαΐου 1866

* * * * *

Χμ!
Αυτό τώρα γιατί το έβαλες perastike; Για να μας πεις ότι και ο Μαρξ ήταν ρατσιστής όπως εσύ; Ο Μαρξ καλά έκανε τότε όπως καλά θα κάνουν και οι Ελληνες εργαζόμενοι να προστατέουν τη δουλειά τους από οποιουσδήποτε απεργοσπάστες, Ελληνες ή ξένους.

Αυτά τα κόλπα της εθνικιστικής αριστεράς, τύπου Τούμπανη και Ρεσάλτο να τα αφήσεις για αλλού ρατσιστάκο. Ο Μαρξ είπε συγχρόνως και το ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ, κάτι που δε το λέτε ποτέ. Στο κείμενο που παράθεσες ο Μαρξ λέει: "Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς εργάτες να αποδείξουν στους εργάτες των υπόλοιπων χωρών ότι και αυτοί, όπως οι αδελφοί τους στην Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, γνωρίζουν πως να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν α σ υ ν ε ί δ η τ ο ι μ ι σ θ ο φ ό ρ ο ι του κεφαλαίου στον αγώνα του ενάντια στην εργατική τάξη.." Δε μιλάει για τους Μετανάστες εργάτες, γενικά και αόριστα, αλλά για τους απεργοσπάστες μετανάστες. Που ανήκουν και ασυτοί στο πιο καταπιεσμένο τμήμα της εργατικής τάξης. Και τους καλεί ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ και να ανατρέψουν τους κεφαλαιοκράτες και το σύστημα. Κατάλαβες καθικάκι του Τούμπανη;
Μια ζωή διαστρεβλωτές και υποχείρια της ακροδεξιάς, του συστήματος και του πιο σάπιου τμήματος της εκκλησίας θα είσαστε. Με τη Χρυσή Αυγή και τον Εφραίμ ενάντια στους ξένους εργάτες, επικαλούμενοι το Μαρξ, Καθίκια.

* * * * *


Perastikos
Πάρε νάχεις

Φρ. Ένγκελς
Η ΙΡΛΑΝΔΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ.

Έχουμε ήδη αναφερθεί, με άλλες ευκαιρίες, στους Ιρλανδούς που έχουν μεταναστεύσει στην Αγγλία και θα πρέπει τώρα να ερευνήσουμε περισσότερο τις αιτίες και τα αποτελέσματα αυτής της μετανάστευσης.
Η ραγδαία επέκταση της αγγλικής βιομηχανίας δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εάν η Αγγλία δεν είχε στην διάθεση της, σαν εφεδρεία, τον πολυάριθμο και εξαθλιωμένο πληθυσμό της Ιρλανδίας. Στην πατρίδα τους οι Ιρλανδοί δεν είχαν τίποτα να χάσουν, ενώ στην Αγγλία είχαν πολλά να κερδίσουν. Και απ’ την ώρα που έγινε γνωστό στην Ιρλανδία ότι στη ανατολική ακτή του καναλιού του Αγίου Γεωργίου προσφέρεται σταθερή δουλειά και καλό μεροκάματο για γερά χέρια, χρόνο με το χρόνο το διαβαίνουν στρατιές Ιρλανδών.
Υπολογίζεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο έχει ήδη μεταναστεύσει, και συνεχίζουν ακόμα να περνούν κάπου πενήντα χιλιάδες το χρόνο, και σχεδόν όλοι κατευθύνονται στις βιομηχανικές ζώνες, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, συγκροτώντας την πιο παρακατιανή τάξη του πληθυσμού. 120.000 φτωχοί Ιρλανδοί ζουν στο Λονδίνο, στο Μάντσεστερ 40.000, στο Λίβερπουλ 34.000, στο Μπρίστολ 24.000, στην Γλασκόβη 40.000, στο Εδιμβούργο 29.000. Αυτοί οι άνθρωποι, που μεγάλωσαν σχεδόν χωρίς πολιτισμό, εξοικειωμένοι απ’ την νεαρή τους ηλικία σε κάθε είδους στερήσεις, απελέκητοι, αχαλίνωτοι και αδιάφοροι για το μέλλον, φέρνουν όλες τις βάναυσες συνήθειές τους μέσα σε μια τάξη του αγγλικού πληθυσμού που, είναι αλήθεια, λίγο κίνητρο έχει να καλλιεργήσει τη μόρφωση και την ηθική. Ας ακούσουμε τον Τόμας Καρλάιλ πάνω σε αυτό το θέμα:
«Σε όλους τους μεγάλους δρόμους και τις παρόδους σας υποδέχονται πρόσωπα με τα άγρια «μιλεσιανά»(*) χαρακτηριστικά, που σας κοιτάζουν κουτοπόνηρα, παράξενα, ανήσυχα, , μίζερα, και χλευαστικά. Ο Άγγλος αμαξάς, περνώντας με τ’ αμάξι του αστράφτει στον Μιλεσιανό μια καμουτσιά, τον καταριέται με την γλώσσα του και ο Μιλεσιανός προτείνει το καπέλο του για να ζητιανέψει. Αντιπροσωπεύει το χειρότερο κακό που έχει να πολεμήσει αυτή η χώρα. Ντυμένος στα κουρέλια του και γελώντας πρωτόγονα είναι έτοιμος ν’ αναλάβει κάθε δουλειά για την οποία δεν χρειάζεται παρά γερά μπράτσα και ράχη, για ένα μεροκάματο που φτάνει μόνο ν’ αγοράσει πατάτες. Για καρύκευμα του αρκεί μόνο το αλάτι, κοιμάται πανευτυχής στο πρώτο χοιροστάσιο ή σκυλόσπιτο που θα του τύχει, κουρνιάζει σε κάποια αποθηκούλα, και φορά ένα κοστούμι από κουρέλια, που το να το φορέσει κανείς ή να το βγάλει από πάνω του λέγεται ότι είναι μια δύσκολη επιχείρηση, που αναλαμβάνεται μόνο σε γιορτές ή σε ιδιαίτερες περιστάσεις. Ο Σάξονας, αν δεν μπορεί να δουλέψει μ’ αυτούς τους όρους δε βρίσκει δουλειά. Ο απολίτιστος Ιρλανδός, όχι χάρη στη δύναμή του, αλλά χάρη στο αντίθετο της δύναμης, εκτοπίζει τον ντόπιο Σάξονα και καταλαμβάνει την θέση του. Έτσι συντηρείται στο χάλι του, την αθλιότητα, και τον παραλογισμό του, στην απάτη και τη βία του μεθύστακα, έτοιμη μαγιά ξεπεσμού και αναταραχής. Οποιοσδήποτε με δυσκολία αγωνίζεται να σταθεί κολυμπώντας στην επιφάνεια, μπορεί τώρα να γνωρίσει ένα παράδειγμα πως ο άνθρωπος μπορεί να υπάρξει όχι κολυμπώντας, αλλά βυθισμένος ... Γι’ αυτό οι συνθήκες ζωής στα κατώτερα στρώματα των Άγγλων χειρωνακτών εργατών προσεγγίζουν όλο και περισσότερο σε αυτές των Ιρλανδών, καθώς ανταγωνίζονται μαζί τους σε όλες τις αγορές εργασίας: Έτσι κάθε εργασία, που απαιτεί μόνο δύναμη και ελάχιστη ειδίκευση πρέπει να γίνει, και γίνεται, όχι με το αγγλικό μεροκάματο αλλά με ένα μεροκάματο που ξεπερνά το ιρλανδικό, που το ξεπερνά δηλαδή τόσο όσο χρειάζεται κανείς για να λιμοκτονεί τρώγοντας πατάτες για τριάντα εβδομάδες το χρόνο, μα που κάθε ώρα που περνά, με την άφιξη κάθε νέου ατμόπλοιου, τείνει να εξισωθεί εντελώς».
Αν εξαιρέσουμε την υπερβολική και μονόπλευρη καταδίκη του ιρλανδικού εθνικού χαρακτήρα, ο Καρλάιλ έχει εδώ απόλυτα δίκιο. Αυτοί οι Ιρλανδοί που μεταναστεύουν για τέσσερις πένες στην Αγγλία, στριμωγμένοι συνήθως σα βόδια στο κατάστρωμα ενός ατμόπλοιου, εγκαθίστανται οπουδήποτε. Οι χειρότερες κατοικίες είναι αρκετά καλές γι’ αυτούς, λίγο τους απασχολούν τα ρούχα τους, αρκεί να συγκρατεί τα κουρέλια τους μια μόνο κλωστή, αγνοούν την χρήση των παπουτσιών, τρέφονται αποκλειστικά με πατάτες, κι’ ότι παραπάνω κερδίζουν το ξοδεύουν στο ποτό. Τι να τους κάνει μια τέτοια ράτσα τους υψηλούς μισθούς; Οι χειρότερες συνοικίες των μεγάλων πόλεων κατοικούνται από τους Ιρλανδούς. Όποτε μια συνοικία διακρίνεται για την ιδιαίτερη βρωμιά της και τα ερείπια της, ο παρατηρητής σίγουρα θα συναντήσει σ’ αυτήν κυρίως εκείνα τα κελτικά πρόσωπα που διακρίνονται απ’ τις σαξονικές φυσιογνωμίες των ντόπιων με την πρώτη ματιά, και θ’ ακούσει αυτή την τραγουδιστή και βαριά προφορά που ο γνήσιος Ιρλανδός ποτέ δεν χάνει. Έχω ακούσει περιστασιακά την κέλτο-ιρλανδική γλώσσα να μιλιέται στις πυκνοκατοικημένες συνοικίες του Μάντσεστερ. Η πλειοψηφία από τις οικογένειες που ζουν σε υπόγεια είναι σχεδόν παντού ιρλανδικής καταγωγής. Με λίγα λόγια, όπως λέει ο Δρ Κέυ, οι Ιρλανδοί ανακάλυψαν το ελάχιστο των βιοτικών αναγκών, και το μαθαίνουν τώρα στους άγγλους εργαζομένους. Επίσης έφεραν μαζί τους την βρωμιά και τον αλκοολισμό. Η έλλειψη καθαριότητας, που είναι η δεύτερη φύση του Ιρλανδού και δεν είναι τόσο επιβλαβής στη χώρα τους, στην ύπαιθρο όπου ο πληθυσμός είναι διεσπαρμένος, γίνεται τρομακτικά και σοβαρά επικίνδυνη στις πυκνά κατοικημένες μεγάλες πόλεις. Όπως συνηθίζει να το κάνει στην πατρίδα του, ο Μιλεσιανός αδειάζει όλα τα σκουπίδια του και τη βρωμιά μπροστά στην πόρτα του και δημιουργεί βόρβορους και σωρούς από κοπριές, που βρωμίζουν την εργατική συνοικία και μολύνουν την ατμόσφαιρα. Χτίζει το χοιροστάσιο του στους τοίχους των σπιτιών, όπως το έκανε στην πατρίδα του, και εάν τον εμποδίσουν να το κάνει αφήνει τα γουρούνια να κοιμηθούν στο δωμάτιο μαζί του. Αυτή η νέα και αφύσικη μέθοδος κτηνοτροφίας στις πόλεις είναι αποκλειστικά ιρλανδικής προέλευσης. Ο Ιρλανδός αγαπά το γουρούνι του όπως ο Άραβας το άλογο του, με τη διαφορά ότι το πουλά όταν είναι αρκετά παχύ για σφάξιμο. Κατά τ’ άλλα, τρώει μαζί με το γουρούνι του, κοιμάται μαζί του, τα παιδιά του παίζουν με το γουρούνι, ανεβαίνουν στην πλάτη του, και κυλιόνται μαζί του στους σωρούς από κοπριά, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε σε χιλιάδες περιπτώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Αγγλίας. Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς την βρωμιά και την έλλειψη ανέσεων που επικρατεί στα σπίτια τους. Ο Ιρλανδός δεν είναι συνηθισμένος στα έπιπλα, ένας σωρός άχυρα, μερικά κουρέλια, εντελώς άχρηστα σα ρουχισμός, του αρκούν για το νυχτερινό του κρεβάτι. Ένα κούτσουρο, μια σπασμένη καρέκλα, ένα παλαιό κασόνι για τραπέζι -τίποτε περισσότερο δεν χρειάζεται- μια τσαγιέρα, μερικές πήλινες κούπες και πιάτα εξοπλίζουν την κουζίνα του, η οποία είναι επίσης το υπνοδωμάτιο και το καθιστικό του. Όταν του λείπουν τα καύσιμα καίει ότι βρεθεί μπροστά του, καρέκλες, τις κάσες απ’ τις πόρτες, τα διακοσμητικά σανιδώματα του τοίχου, τα πατώματα, όλα παίρνουν το δρόμο για το τζάκι. Επιπλέον, γιατί να του χρειαστεί περισσότερος χώρος; Στην πατρίδα του η πλινθόκτιστη καλύβα του είχε ένα μόνο δωμάτιο για όλες τις οικιακές χρήσεις, άρα στην Αγγλία η οικογένειά του δεν έχει ανάγκη από περισσότερα δωμάτια. Έτσι η συνήθεια να στοιβάζονται πολλά άτομα σε ένα μόνο δωμάτιο, που τόσο διαδομένη είναι σήμερα, έχει την ρίζα της κυρίως στην ιρλανδική μετανάστευση. Και επειδή ο φτωχός διάβολος πρέπει να έχει και κάποια ευχαρίστηση, και η κοινωνία τον έχει αποκλείσει από όλες τις άλλες, οδηγεί τον εαυτό του στην κατανάλωση του οινοπνεύματος. Το ποτό είναι το μόνο πράγμα που κάνει ανεκτή τη ζωή του Ιρλανδού, το ποτό και η κεφάτη και ανέμελη ιδιοσυγκρασία του, έτσι ξεφαντώνει στο ποτό ως το σημείο της πιο κτηνώδους μέθης. Ο νότιος και ανέμελος χαρακτήρας του Ιρλανδού, η απελέκητη φύση του, που τον τοποθετεί σε επίπεδο ελάχιστα πάνω απ’ τον άγριο, η περιφρόνησή του για κάθε ανθρώπινη ευχαρίστηση την οποία, καθώς είναι απελέκητος είναι και ανίκανος να την νιώσει, η βρωμιά και η φτώχια του ευνοούν τον αλκοολισμό του. Ο πειρασμός είναι μεγάλος, δεν μπορεί να του αντισταθεί, και έτσι όταν έχει χρήματα τα ξεφορτώνεται στο λαρύγγι του. Τι άλλο να κάνει; Και πως μπορεί η κοινωνία να τον κατηγορήσει όταν τον φέρνει σ’ αυτή την θέση και κάνει σχεδόν αναπόφευκτο να καταλήξει ένας μέθυσος, όταν τον εγκαταλείπει στον πρωτογονισμό του;
Έναν τέτοιο ανταγωνιστή έχει να αντιμετωπίσει ο Άγγλος εργάτης, ένα ανταγωνιστή που κατέχει τη χαμηλότερη βαθμίδα της κλίμακας που μπορεί να υπάρχει σε μια πολιτισμένη χώρα και που ακριβώς για αυτόν τον λόγο, αρκείται σ’ ένα μεροκάματο κατώτερο απ’ οποιουδήποτε άλλου εργάτη. Επομένως, όπως λέει ο Καρλάιλ, δεν μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά παρά το μεροκάματο του Άγγλου εργάτη, σ’ όλους τους κλάδους όπου μπορεί να τον συναγωνιστεί ο Ιρλανδός, πέφτει όλο και περισσότερο. Και αυτοί οι κλάδοι είναι πολλοί. Όλοι οι κλάδοι στους οποίους απαιτείται ελάχιστη ή καθόλου τεχνική κατάρτιση είναι ανοικτοί στους Ιρλανδούς. Για δουλειές στις οποίες απαιτείται μακρόχρονη ειδίκευση ή μεθοδικότητα και επίμονη προσπάθεια, ο ασυνάρτητος, άστατος και μέθυσος Ιρλανδός είναι ιδιαίτερα ανεπαρκής. Για να γίνει μηχανικός, χειριστής εργαλειο-μηχανής, θα πρέπει να προσαρμοστεί στον αγγλικό πολιτισμό, στα αγγλικά ήθη, να γίνει ουσιαστικά Εγγλέζος.
Όμως για εργασία πιο απλή, με λιγότερη ακρίβεια, οπουδήποτε απαιτείται περισσότερο δύναμη παρά ικανότητα, ο Ιρλανδός είναι τόσο καλός όσο ο Άγγλος. Τέτοια επαγγέλματα έχουν κατακλυστεί από τους Ιρλανδούς. Χειρώνακτες-υφαντές, πλινθοκτίστες, χαμάληδες, αυτοί οι εργάτες που ψάχνουν γενικά για ένα μεροκάματο κ.λ.π., αριθμούν ολόκληρες ορδές Ιρλανδών και η πίεση αυτής της ράτσας συνετέλεσε, σε μεγάλο βαθμό να συμπιεστούν τα μεροκάματα και να υποβαθμιστεί η ίδια η εργατική τάξη. Κι αν ακόμα οι Ιρλανδοί που επέβαλαν την δική τους νοοτροπία σε διάφορα επαγγέλματα γινόντουσαν περισσότερο πολιτισμένοι, θα τους έμεναν αρκετές απ’ τις παλιές τους συνήθειες για να ασκούν στους Άγγλους συναδέλφους τους, μέσα στους χώρους δουλειάς, μια εκφυλιστική επιρροή –χωρίς να λογαριάσουμε την επιρροή του ίδιου του ιρλανδέζικου περιβάλλοντος. Γιατί, αν λάβουμε υπόψη ότι σε κάθε πόλη, το ένα πέμπτο ή το ένα τέταρτο των εργατών είναι Ιρλανδοί ή παιδιά Ιρλανδών που ανατράφηκαν στις συνθήκες της ιρλανδέζικης βρωμιάς, κανείς δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται όταν συναντά στη ζωή, στις συνήθειες, στο πνευματικό και ηθικό της επίπεδο, κοντολογίς στον χαρακτήρα, γενικά, της εργατικής τάξης, ένα σημαντικό μέρος απ’ τα ιρλανδέζικα χαρακτηριστικά. Αντίθετα είναι εύκολο να καταλάβουμε πως η εξευτελιστική θέση των Άγγλων εργατών, αποτέλεσμα της σύγχρονης ιστορίας μας και των άμεσων συνεπειών της, γίνεται ακόμα πιο εξευτελιστική από την παρουσία του ιρλανδέζικου ανταγωνισμού.

* * * * *


Χμ!
Eνα χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των ακροδεξιών και αριστερόδεξιων τουμπανιαίων πτωμάτων της κάποτε αριστεράς, είναι να επικαλούνται το Μαρξ ή τον Ένγκελς για να δώσουν κύρος στο ρατσισμό και την ανθρωποφαγία τους. Ετσι κάνει και ο Τούμπανης από πάνω που πρωτοστάτησε στις συνάξεις του Χριστόδουλου.

Παραλείπει να μας πει ο πάτος της πρώην αριστερής συνείδησής του ότι ο Μαρξ και ο Ένγκελς μιλούσαν για τις τότε συνθήκες ανάπτυξης της βιομηχανίας και του καπιταλισμού, ενώ σήμερα ο καπιταλισμός καταρρέει σαν την αξιοπρέπεια των Τουμπαναίων. Ομως ο Μαρξ ο οποίος περιέγραφε μια κατάσταση και πρότεινε λύσεις που δε τις αναφέρει ο τουμπανιασμένος perastikos γράφει στο συγκεκριμένο κείμενο: "Τι άλλο να κάνει; Και πως μπορεί η κοινωνία να τον κατηγορήσει όταν τον φέρνει σ’ αυτή την θέση και κάνει σχεδόν αναπόφευκτο να καταλήξει ένας μέθυσος, όταν τον εγκαταλείπει στον πρωτογονισμό του;".

Τι προτείνει λοιπόν στη συνέχεια, ο Μαρξ; (Γιατί έχει και συνέχεια ο Μαρξ και ο μαρξισμός). Προτείνει ένα ΜΕΤΩΠΟ ενάντια στον κοινό εχθρό. Καλεί τους εργάτες που μεταναστεύουν για ένα κομμάτι ψωμί να αγωνιστούν μέσα στη χώρα τους και αν δε γίνεται αλλιώς στη χώρα που θα μεταναστεύσουν ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΕΣ.

Δε λέει να τους λιανήσουν τα κεφάλια ή να ξεσπάσει ένας πόλεμος εργάτης εναντίον εργάτη. Αυτά τα λένε μόνο τα τουμπανιασμένα ρετάλια της πρώην αριστεράς. Θαυμάστε τους.

* * * * *

Ρε παιδιά δώστε κάτι στο...μαρξιστή perastiko που τη μία νοιάζεται για τους αλλοδαπούς και αμέσως μετά επικαλείται το μαρξ για να τους κατηγορήσει για τη φτώχεια που μας δέρνει!

Οι αλλοδαποί φταίνει όχι ο καπιταλισμός και οι κυβερνήσεις του! Αξιος ο μισθός σου τουμπανάκι. Πάρτον:


* * * * *

Perastikos
Κάθε αριστερός, όπως και κάθε άνθρωπος, μπορεί να έχει σύγχυση σε κάποια θέματα και να κάνει λάθος. Όταν έτσι έχει το πράγμα ο μπερδεμένος αριστερός προσπαθεί να καταλάβει τι λέει ο συνομιλητής του και σχετικά εύκολα διορθώνει το λάθος του. Αυτό όμως δεν συμβαί-νει με κάποιους από σας. Εγώ δεν δέχομαι ότι αυτοί οι «κάποιοι» είναι παραπλανημένοι αριστεροί αλλά ότι παριστάνουν τους αριστερούς ενώ έχουν πλήρη συνείδηση ποιον υπηρε-τούν. Θα δικαιολογούσα τις απόψεις τους τα πρώτα χρόνια του μεταναστευτικού φαινομένου. Όταν δεν είχε πάρει ακόμα την κατακλυσμική του έκταση. Άλλωστε τις είχα κι εγώ. Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και όλοι οι δραστήριοι αριστεροί είχαν τον χρόνο και τις ευκαιρίες να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει. Όσοι επιμένουν μετά από τόσο μακρά εμπειρία υπηρετούν σκοπιμότητες. Κι εκεί που υπάρχουν σκοπιμότητες τα λογικά επιχειρή-ματα περισσεύουν.
Αν εγώ επιμένω το κάνω για τους δικούς μου λόγους. Οπωσδήποτε όμως όχι για να σας πείσω. Ένας απ’ τους λόγους είναι το γεγονός ότι εδώ μπαίνουν αρκετά περισσότεροι απ’ αυτούς που γράφουν. Σίγουρα ανάμεσα τους υπάρχουν και κάποιοι που έχουν λόγους να σκεφτούν. Εσείς δεν έχετε τέτοιους λόγους. Γι’ αυτό δεν αντιμετωπίζω από σας επιχειρήματα αλλά δικολαβίστηκες Πουτανιές και τίποτε περισσότερο.
Απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ´90 το πιο εύκολο πράγμα που μπορούσε να κάνει όποιος ήθελε να εκληφθεί ως προοδευτικός, ήταν να επιδίδεται σ’ ένα ρεσιτάλ προσχηματικής και ανεδαφικής φιλανθρωπίας με αντικείμενο όλους εκείνους που ουδέποτε προσδιορίστηκαν με την ιδιότητα που πραγματικά είχαν: εισαγόμενοι σκλάβοι αντικαταστάτες των όποιων απείθαρχων εγχωρίων, θύματα και ακούσια πιόνια εργοδοτικού λοκάουτ κατά της ελληνικής εργατικής τάξης.
Αυτοί οι δήθεν αντιρατσιστές δεν υποστηρίζουν σήμερα παρά το δικαίωμα των αφεντικών να εισάγουν

[Επισκέπτης]

Γιατί καθεσαι και ανοιγεις κουβεντα στο πολιτικο καφενειο με παρακρατικους.


ολοι ξερουμε τι ρολο παιζουν.

[vngelis]