patari.org

[από Σ.Ο.]

Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και πρώην διπλωμάτης, HENRY KISSINGER, φαίνεται πως έχει προσυπογράψει την πραγματιστική προσέγγιση του TRUMP προς τη Ρωσία. Παρόλα ταύτα αυτό το γεγονός εγείρει αμέτρητα ερωτήματα, αν αναλογιστούμε πως ο εν λόγω διπλωμάτης αποτέλεσε τον άνθρωπο που ανέπτυξε το αμερικανικό δόγμα περιορισμού της Ρωσίας το οποίο τηρήθηκε για δεκαετίες. Δεν είναι μόνο η σκοπιμότητα αυτής της μεταστροφής που προκαλεί αυτό τα ερωτήματα, αλλά και η πρόθεση του αμερικανικού κατεστημένου να ακολουθήσει τη συμβουλή του KISSINGER ή να συνεχίσει να παρακωλύει τις προσπάθειες του TRUMP.

O HENRY KISSINGER, πρώην ΥΠΕΞ και τέως Σύμβουλος Προέδρου των ΗΠΑ επί θεμάτων Εθνικής Ασφάλειας, πιστεύει ότι η Washington και η Μόσχα θα πρέπει να προσεγγίσουν η μία την άλλη και να αρχίσουν σοβαρό διάλογο. Στις 20/01/17, στο Οικονομικό Φόρουμ του Davos, o Αμερικανός πρώην διπλωμάτης επαίνεσε τη λιγότερο συγκρουσιακή και περισσότερο πολιτική προσέγγιση απέναντι στη Ρωσία, που επέδειξε ο Αμερικανός Πρόεδρος, D. TRUMP. O KISSINGER επεσήμανε ότι συμφωνεί με τη γενική στάση του Προέδρου TRUMP απέναντι στη Μόσχα. Μάλιστα αιτιολόγησε την άποψή του, λόγω της σημασίας της ιδιαίτερης ιστορίας της Ρωσίας, της έκτασής της η οποία απλώνεται στην Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη και του σημαντικού αντίκτυπου που προκαλεί σε αυτές τις περιοχές. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι ενώ η Ρωσία αποτελεί αιτία πολλών εντάσεων, σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή η δύναμη έχει εξασφαλίσει την παγκόσμια ισορροπία απέναντι στις προκλήσεις από την Ασία και από διάφορες χώρες στην Ευρώπη. Αυτό δείχνει πως ο εν λόγω διπλωμάτης θεωρεί πλέον σημαντικότερους κινδύνους για την αμερικανική πολιτική την Ε.Ε. και την Κίνα παρά τη Μόσχα.

Ο Αμερικανός πολιτικός εξέφρασε την ελπίδα πως θα καταβληθεί προσπάθεια για την επίτευξη σοβαρού διαλόγου με σκοπό να αποφευχθεί η πορεία προς τη σύγκρουση. Υπογράμμισε ότι η Ευρώπη, η Αμερική και η Ρωσία πρέπει να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία, όσον αφορά τα όρια εντός των οποίων διεξάγεται στρατιωτική πίεση, τονίζοντας ότι αυτό είναι μία από τις σημαντικότερες αποστολές της νέας Κυβέρνησης.

Σε μία αναδυόμενη πολυπολική τάξη, η Ρωσία θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως ένα ουσιώδες στοιχείο οιασδήποτε νέας παγκόσμιας ισορροπίας. Στην πρόσφατη ομιλία του στο Davos, o KISSINGER επανέλαβε ότι η παγκόσμια τάξη, με την οποία ήταν εξοικειωμένες οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., σβήνει σε ορισμένες πτυχές και νέοι παράγοντες από την Ασία και τον αναπτυσσόμενο κόσμο εισέρχονται σε αυτή. Επί της ουσίας λοιπόν αποδέχεται πως το παγκόσμιο μέλλον δεν ανήκει στο μονοπολικό κόσμο που πρέσβευε μέχρι σήμερα η Washington.

Για έναν επιχειρηματία, όπως ο TRUMP, o πρώην διπλωμάτης φαίνεται πως αποτελεί σημαντικό συμβουλευτικό εργαλείο και ενδεχομένως έχει αναλάβει και τον ρόλο του ανεπίσημου συμβούλου εξωτερικής πολιτικής του Προέδρου. Τοιούτο τρόπο εξηγούνται και αρκετά δημοσιεύματα των Διεθνών ΜΜΕ, κατά τα οποία ο KISSINGER έχει συναντηθεί επανειλημμένα με τον TRUMP τους τελευταίους μήνες και πως ο Λευκός Οίκος είναι πιθανό να προχωρήσει σε εποικοδομητική συνεργασία με το Κρεμλίνο. Αυτό σημαίνει πως μετά τις αμερικανικές εκλογές ο βετεράνος διπλωμάτης είναι αυτός που συμβουλεύει τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, MICHAEL FLYNN, και την ομάδα του.

Ωστόσο αυτή είναι η μισή ιστορία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο KISSINGER ήταν αυτός που προέτρεψε τον TRUMP να διορίσει τον REX TILLERSON, ως ΥΠΕΞ και πρότεινε την πρώην Αναπληρώτρια Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, Κ. Τ. McFARLAND, ως αναπληρώτρια του FLYNN. Αυτό εξηγεί ίσως και τον τρόπο επίλυσης των διαφωνιών των διάφορων συνιστωσών της αμερικανικής πολιτικής ως προς την επιλογή των εν λόγω προσώπων. Μόνο ένας διπλωμάτης του βεληνεκούς του KISSINGER θα μπορούσε να πείσει τους αμερικάνους πολιτικούς να ξεπεράσουν τις όποιες αντιρρήσεις τους.

Η ανάμιξη του KISSINGER στη διαμόρφωση μίας, εν δυνάμει, διπλωματικής προσέγγισης μεταξύ Μόσχας και Washington είναι πολύ πιθανή και αυτό διαφαίνεται πως αποτελεί μία θετική είδηση για την επίλυση αρκετών γεωπολιτικών ζητημάτων παγκοσμίως. Ωστόσο, το σχέδιο του KISSINGER στην πραγματικότητα φαίνεται, όπως προαναφέρθηκε, πως έχει στόχο να επέμβει στην επαναπροσέγγιση Κίνας-Ρωσίας, η οποία πιστεύει πως αποτελεί σημαντικό δίλημμα εξωτερικής πολιτικής για τις ΗΠΑ. Η στρατηγική του KISSINGER, ειδήμονα εξωτερικής πολιτικής, για την αντιμετώπιση της ισχυρής τριάδας (Ρωσίας, Κίνας και Ιράν) είναι μία νέα εκδοχή του «Διαίρει και Βασίλευε». Επί της ουσίας η αμερικανική εξωτερική πολιτική θα λειτουργεί εν μέσω δέλεαρ προς τη Ρωσία για να απομακρυνθεί από την στρατηγική συνεργασία με την Κίνα, ενώ θα συνεχίζει την παρενόχληση του ασθενέστερου κρίκου, ήτοι του Ιράν.
Δεδομένου του αμφιλεγόμενου ρόλου που διαδραμάτισε ο KISSINGER απομακρύνοντας την ΕΣΣΔ από την Κίνα τη δεκαετία του 1970, αυτή η στρατηγική, η οποία κατέστη γνωστή ως «τριγωνική διπλωματία», θα μπορούσε να επαναληφθεί για άλλη μία φορά.

Πριν από 45 χρόνια ο KISSINGER κατόρθωσε να προκαλέσει αντιπαλότητα μεταξύ της Μόσχας και του Πεκίνου δίνοντας έμφαση στη στενή συνεργασία με τους Κινέζους. Αυτή τη φορά ο KISSINGER δείχνει πως εφαρμόζει την αντίστροφη πολιτική, πραγματοποιώντας στροφή προς τη Μόσχα και παίρνοντας αποστάσεις από το Πεκίνο. Ο έτερος σημαντικός διπλωμάτης των ΗΠΑ, BRZEZINSKI, στην ομιλία του στο «Nobel Peace Prize Forum», στο Όσλο της Νορβηγίας, τον Δεκέμβριο του 2016, ανέφερε πως οι ΗΠΑ πρέπει να κινηθούν με προσοχή στο ενδεχόμενο στρατηγικής συμμαχίας Κίνας-Ρωσίας, η οποία μπορεί να προκύψει από τη δική τους εσωτερική, πολιτική και ιδεολογική δυναμική, αλλά και λόγω της ανεπαρκώς σχεδιασμένης πολιτικής των ΗΠΑ. Τίποτα δεν είναι περισσότερο επικίνδυνο για τις ΗΠΑ από έναν τέτοιο στενό δεσμό…

Μία εναλλακτική εξήγηση για το υποτιθέμενο σχέδιο του KISSINGER περί ύφεσης στην αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας, είναι πως οι ΗΠΑ, επί του παρόντος, πάσχουν από «υπερβολική επέκταση της αυτοκρατορίας» και χρειάζεται να κινηθούν με μία τακτική συσπείρωσης πριν προωθήσουν την πολιτική τους ξανά. Στα μακροοικονομικά το μοντέλο «guns-versus-butter» αποτελεί ένα παράδειγμα του ορίου δυνατοτήτων παραγωγής (Production Possibility Frontier). Παρουσιάζει τη σχέση και την αναλογία μεταξύ των επενδύσεων μίας χώρας στην άμυνα και στα καθημερινά καταναλωτικά αγαθά. Στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, τo 1991, μπορούσε να έχει δοθεί η ευκαιρία για θεμελιώδη αναπροσανατολισμό της πολιτικής των ΗΠΑ στο θέμα «όπλα έναντι αγαθών» (guns-versus-butter). Οι παρωπίδες και η αλαζονεία της αμερικανικής αυτοκρατορικής σκέψης απέτρεψαν τις ΗΠΑ από το να εισέλθουν σε μια νέα εποχή ειρήνης.

Μόνον o χρόνος θα μας δείξει πώς θα επιλύσουν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα τα νέα τους στρατηγικά διλήμματα στην αναδυόμενη πολυπολική παγκόσμια τάξη. Ωστόσο, είναι σαφές πως οι προσπάθειες του TRUMP να αναπτύξει λειτουργική σχέση με τη Ρωσία είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουν σφοδρή αντίσταση από το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο, το οποίο φαίνεται απρόθυμο να εγκαταλείψει την αμερικανική αυτοκρατορική σκέψη. Αυτό διαφαίνεται και από τις δηλώσεις του Γερμανού ΥΠΕΞ, S. GABRIEL, o οποίος υποστήριξε πως η νέα αμερικανική Κυβέρνηση, υπό τον Πρόεδρο, D. TRUMP, βρίσκεται ακόμη στη φάση αναζήτησης της στρατηγικής που θα εφαρμόσει έναντι της Ρωσίας. Ίσως μία προσωπικότητα σαν αυτή του KISSINGER να αποτελεί το κλειδί για την αποφυγή της παρακμής της αμερικανικής αυτοκρατορίας η οποία πάσχει από τις ίδιες ασθένειες που οδήγησαν στην κατάρρευση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.