patari.org Αρχική σελίδα patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
 
 Συχνές ΕρωτήσειςΣυχνές Ερωτήσεις   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Κατάλογος ΜελώνΚατάλογος Μελών   Ομάδες ΜελώνΟμάδες Μελών   ΕγγραφήΕγγραφή 
 ΠροφίλΠροφίλ   Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ, ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Μεταλληνός
Site Admin


Συμμετέχουν: 31 Μάρ 09
Δημοσιεύσεις: 1706

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 28, 2018 3:30 am    Θέμα δημοσίευσης: Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ, ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Το 2015, οι Αμερικάνοι, παρά τις αλλεπάλληλες απειλές που είχαν εκτοξεύσει εναντίον του Ιράν για το περίφημο πυρηνικό του πρόγραμμα, σήμαναν ξαφνική υποχώρηση. Η κυβέρνηση Ομπάμα, συνήψε συμφωνία μαζί με το Ιράν, την Ρωσία, την Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία την Κίνα, και την Ε.Ε. Η συμφωνία, είχε βασιστεί σε διάφορους όρους, οι οποίοι έπρεπε να τηρηθούν εκατέρωθεν από όλα τα μέρη που την είχαν συνυπογράψει. Ορισμένοι, που εξακολουθούσαν και εξακολουθούν ακόμα, να βλέπουν τις όποιες εξελίξεις συντελούνται φορώντας ματογυάλια των αρχών της 10ετίας του 1990, έσπευσαν να δηλώσουν ότι η συμφωνία που είχε υπογραφεί, θα ξαναγύριζε και πάλι το Ιράν στην εποχή του Σάχη. Τότε που ήταν ένα πειθήνιο όργανο των Αμερικάνων, κι' αυτό, παρά το ότι η συμφωνία ετόνιζε ξεκάθαρα την δυνατότητα συνέχειας του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με μοναδικό όρο, τους ….ειρηνικούς προσανατολισμούς του. Αυτό το τελευταίο, ήταν κάτι που θα το φρόντιζαν οι συνεχείς έλεγχοι της "διεθνούς κοινότητας"....

Ο Τράμπ, με τον γνωστό πλέον δικό του τρόπο, ήρθε ξαφνικά, εδώ και 20 μέρες περίπου, να διαλύσει αυτές τις αυταπάτες. Οι οποίες ήθελαν και εξακολουθούν να θέλουν τους Αμερικάνους να είναι πάντα πάνω στο άσπρο άλογο, κατευθύνοντας από εκεί τους υπόλοιπους "πεζικάριους" ολόκληρου του πλανήτη. Η απόφασή του να ακυρώσει την περαιτέρω συμμετοχή των ΗΠΑ στο κοινό πρόγραμμα της πολύπλευρης συμφωνίας, έδειξε ξεκάθαρα τουλάχιστον τούτο. Ότι οι Αμερικάνοι καθ' όλη την διάρκεια της συμφωνίας δεν είχαν "το πάνω χέρι"....

Ωστόσο αυτή η διαπίστωση από μόνη της, δεν προσθέτει τίποτα στην σωστή ανάγνωση των σημερινών διεθνών εξελίξεων. Το βασικό ερώτημα παραμένει, και είναι το "γιατί" της υπόθεσης. Γιατί τώρα ξαφνικά ο Τράμπ, αποφάσισε να ακυρώσει την συμμετοχή των ΗΠΑ; Και το σημαντικότερο. Είναι ένα ερώτημα για την απάντηση του οποίου χρειάζεται να απαντηθούν μερικά άλλα επί μέρους ερωτήματα, των οποίων η εξέταση, μπορεί να δώσει την όσο το δυνατό πειστικότερη προσέγγιση στα διεθνή γεγονότα, τα οποία αρχίζουν να κινούνται με αυξανόμενη ολοένα ταχύτητα.

1) Αρκετοί είναι αυτοί που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν για πολλοστή φορά την κίνηση Τράμπ, σαν προετοιμασία άμεσης στρατιωτικής επέμβασης εναντίον του Ιράν, και μάλιστα σε σύμπραξη με το Ισραήλ, και την Σαουδική Αραβία. Αν σκεφτεί κανείς ότι ιδιαίτερα το Ισραήλ ανταλλάσσει τον τελευταίο καιρό... απειλές με το καθεστώς του Ιράν. Και εν συνεχεία βάλει στον λογαριασμό και την ένταση που υπήρξε πριν από κάμποσους μήνες του ίδιου καθεστώτος με τους Σαουδάραβες λόγω της υποστήριξης που το Ιράν εξακολουθεί να δίνει στους Αντάρτες Χούτι της Υεμένης, τότε μπορεί να θεωρήσει λογικό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτά όμως σαν μία "πρώτη σκέψη". Γιατί αμέσως μετά, θα υποχρεωθεί να θυμηθεί και κάποια άλλα αληθινά γεγονότα. Ότι η στρατιωτική παρουσία των Ρώσων στην Συρία, είναι η καυτή ανάσα που νιώθουν καθημερινά στο σβέρκο τους οι Ισραηλινοί, αλλά και οι Αμερικάνοι. Ότι οι Σαουδάραβες από τότε που άρχισαν οικονομικές κυρίως παρτίδες με τους Ρώσους, σταμάτησαν τις αντεγκλήσεις με τους Ιρανούς. Και το πλέον σημαντικό. Ότι σύσσωμοι οι Ευρωπαίοι αντέδρασαν αρνητικά έως εχθρικά στην επίμαχη απόφαση του Τράμπ. Το οποίο σημαίνει ότι για πρώτη φορά μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να μην έχουν σε μια πολεμική αναμέτρηση τέτοιας μεγάλης εμβέλειας, την ενεργητική σύμπραξη των μελών του.... ΝΑΤΟ, και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία η στρατιωτική παρακμή τους, είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Λογικά λοιπόν, και δια της γνωστής μεθόδου της εις "άτοπον απαγωγής", θα πρέπει να αποκλειστούν τέτοιου είδους σκέψεις των Αμερικάνων. Άλλωστε τις τωρινές κραυγαλέες αδυναμίες τους, είναι σε θέση να τις γνωρίζουν περισσότερο από τον καθένα....

2) Πρόκειται για μία ακόμα επικοινωνιακού είδους πομφόλυγα από αυτές που συνηθίζει ο Αμερικάνος Πρόεδρος να εκτοξεύει κατά καιρούς για να σφυγμομετρήσει και τις αντιδράσεις κυρίως των....συμμάχων του; Το ότι έδωσε περιθώριο 90 έως και 180 ημέρες προκειμένου να προχωρήσει στις διάφορες "κυρώσεις" που έχει εξαγγείλει, συνηγορεί για τέτοιου είδους σκέψεις. Ωστόσο η εποχή που διανύουμε είναι πολύ ρευστή και κρίσιμη για όλους, και σε τελευταία ανάλυση για ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα. Την ίδια στιγμή, η γεωπολιτική σημασία τόσο της Μ. Ανατολής όσο και του Περσικού Κόλπου, είναι τεράστια σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να μην χωράει τέτοιου είδους "παιχνίδια"....

3) Μία άλλη παράμετρος η οποία τίθεται από πολλούς είναι οικονομικής φύσης, και αναφέρεται στην διακίνηση του πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο. Το Ιράν μέχρι την ακύρωση της συμφωνίας από τον Τράμπ, παρήγαγε 3,5 εκατ. βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα, εκ των οποίων τα 2,5 πήγαιναν στις εξαγωγές. Από την ημέρα των δηλώσεων Τράμπ η τιμή του πετρελαίου στην διεθνή αγορά ανέβηκε στα 75 δολάρια. Φυσιολογική εξέλιξη, αφού μετά τις εξαγγελίες για κυρώσεις, αναμένεται η μείωση της παραγωγής κατά 1εκατ. βαρέλια το λιγότερο, κάτι που προοιωνίζει αύξηση της ζήτησης. Μάλιστα λέγεται ότι εάν οι κυρώσεις εναντίον του Ιράν "στεφθούν υπό απόλυτη επιτυχία", η παραγωγή του θα πέσει κοντά στο 1,5 εκατ. βαρέλια, με την τιμή του πετρελαίου στην διεθνή αγορά, να φτάνει τα 85 - 90 δολάρια. Και σ' αυτό το σημείο υπεισέρχεται το οικονομικό όφελος για τις ΗΠΑ. Το σχιστολιθικό πετρέλαιο των Αμερικάνων είναι ως γνωστόν πανάκριβο, και το πουλάνε εκβιαστικά σχεδόν, σε όσους είναι σε θέση ακόμα να εκβιάζουν. Η καθολική λοιπόν άνοδος των τιμών του στην διεθνή αγορά, θα τους διευκολύνει να αυξήσουν και τις δικές τους πωλήσεις. Ωστόσο ουδέν καλό...αμιγές κακού. Σε αυτή την φάση ωφελήθηκαν και οι Ρώσοι, οι οποίοι είχαν πληγεί πάρα πολύ με την πτώση της τιμής του πετρελαίου τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά όμως στέκονται προς το παρόν στην σφαίρα των υποθέσεων, καθώς η καθολική άρνηση των Ευρωπαίων να ακολουθήσουν τους Αμερικάνικους εκβιασμούς, δεν συνάδει καθόλου με τις όποιες ελπίδες των Αμερικάνων - αν είναι αυτές οι ελπίδες τους - και δεν δείχνει ότι το Ιράν θα βγεί ζημιωμένο γενικότερα μιλώντας, απ' όλη αυτή την κατάσταση....

4) Το τέταρτο ερώτημα, είναι αυτό που αφορά στην παρούσα συγκυρία την από εδώ και πέρα σχέση των ΗΠΑ με τους Ευρωπαίους, και από ποιούς δρόμους μέσα απ' όλες αυτές τις αντιφάσεις πρόκειται να περάσει αυτή η σχέση. Κάτι που αποτελεί κατά την γνώμη μας, και την ουσία της μέχρι τώρα εξέλιξης των πραγμάτων μέσα στον καπιταλισμό.

Και πρώτα - πρώτα. Είχε όντως ο Τράμπ και κατ' επέκταση οι Αμερικάνοι την ψευδαίσθηση ότι οι Ευρωπαίοι θα τον ακολουθήσουν στην επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του Ιράν; Η αλήθεια είναι ότι οι τελευταίες ενέργειες του Τράμπ εναντίον των Ευρωπαίων, δεν προεξοφλούσαν κάτι τέτοιο. Η απόφασή του να επιβάλει δασμούς ύψους 25% στον χάλυβα και 15% στο αλουμίνιο, από την πρώτη ημέρα του Ιούνη, ξεσήκωσε θύελλα εναντίον του από την μεριά των τελευταίων, και ιδιαίτερα από τους Γερμανούς, οι οποίοι και μόνο από τον χάλυβα, θα δεχτούν μεγάλο πλήγμα. Ωστόσο ο Τράμπ είναι υποχρεωμένος λόγω της κατάστασης της Αμερικάνικης οικονομίας να προχωρήσει σε τέτοια μέτρα, τα οποία ήταν βασικά στοιχεία της προεκλογικής του καμπάνιας, στοιχεία τα οποία σε τελευταία ανάλυση τον έφεραν και στον Λευκό Οίκο. Με μία οικονομία της οποίας το δημόσιο χρέος έχει φθάσει τα 22τρις δολάρια, στα οποία προστέθηκε και το 1τρις του τρέχοντος έτους, δεν έχει καθόλου περιθώρια να σκέφτεται τους κανόνες αβροφροσύνης απέναντι στους Ευρωπαίους, οι οποίοι είχαν καλομάθει με την ελεύθερη διακίνηση, εξάγοντας τεράστιο όγκο εμπορευμάτων στις ΗΠΑ.

Όχι. Δεν είχαν κανενός είδους ψευδαίσθηση ο Τράμπ, και τα τμήματα της αστικής τάξης των Αμερικάνων που τον στηρίζουν. Μπορεί ίσως να μην περίμεναν να εύρουν απέναντί τους ακόμα και την κυβέρνηση της Τερέζας Μέι, όμως για τους υπόλοιπους δεν είχαν την παραμικρή αμφιβολία για όσον αφορά την αντίδρασή τους. Και απ' ότι δείχνουν δεν δίνουν δεκαράκι τσακιστό. Το τονίσαμε και πιο πάνω, ότι κάνουν, είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν..

Όποιος δεν το καταλαβαίνει, ζεί σε άλλον πλανήτη περιτριγυρισμένος από ροζ συννεφάκια. Βρισκόμαστε σε μια εποχή, στην διάβα της οποίας ο καπιταλισμός διανύει την μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του. Οικονομική, κι' έτσι και πολιτική. Από την οποία δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει. Είναι η τελευταία του, και είναι αυτή η κρίση που υπαγορεύει στον κάθε ηγέτη της κάθε χώρας την πολιτική που θα ακολουθήσει. Ο Τράμπ, έχει κηρύξει οικονομικό πόλεμο εναντίον όλων. Το ίδιο κάνουν, και θα το κάνουν με την ίδια αν όχι μεγαλύτερη ένταση και οι άλλοι εναντίον του. Αλλά εντάσεις θα υπάρξουν και αναμεταξύ τους. Έχουμε εισέλθει στην ιστορική φάση εκείνη που τους αναγκάζει όλους να φωνάζουν. Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΩΘΕΙΤΩ.

Οι Αμερικάνοι κινδυνεύουν να απομονωθούν. Αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο κατά κάποιο τρόπο, το επιζητούν κι' όλας. Σαν "πλανητάρχες" έχουν πλέον τελειώσει οριστικά και τελεσίδικα. Είναι αυτό το στοιχείο που δεν εννοούν να χωνέψουν οι διάφοροι "αριστεροί" του πρωκτού. Γιατί εάν το δεχτούν αυτό, πρέπει να δεχτούν και ότι ο καπιταλισμός καταρρέει. Και αυτό το τελευταίο δεν χωράει στο κεφαλάκι τους...

Ναι. Οι Αμερικάνοι είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να συμπτυχθούν. Αυτόν τον ρόλο κλήθηκε να υπηρετήσει οΤράμπ. Δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Ουσιαστικά αυτός ο τελευταίος, δεν επιτέθηκε εναντίον του Ιράν, αλλά εναντίον των Ευρωπαίων. Και αυτοί το κατάλαβαν πολύ καλά . Στην πραγματικότητα ο οικονομικός πόλεμος ΗΠΑ Ευρωπαίων, οξύνθηκε. Ανέβηκε σε πολύ ανώτερο επίπεδο.

Οι Κινέζοι και οι Ρώσοι, παρακολουθούν κάνοντας τους δικούς τους υπολογισμούς. Δεν έχουν καμία διάθεση να δουν τον καπιταλισμό να καταρρέει. Πρόκειται για το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται και οι ίδιοι. Ωστόσο δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν "τα χωράφια τους" εκτεθειμένα. Θέλουν να τα προστατέψουν. Και αυτό κάνουν. Πρόσφατα, πρώτα οι Κινέζοι και κατόπιν οι Ρώσοι, προχώρησαν στην αποδολαριοποίηση. Οι Αμερικάνοι κινδυνεύουν να χάσουν το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουν προκειμένου να εκβιάζουν και να επιβάλουν κυρώσεις όπου θέλουν. Με βάση αυτό το όπλο εκβιάζουν τώρα και τους Ευρωπαίους με κυρώσεις αν δεν κλείσουν τις διάφορες επιχειρήσεις που διατηρούν, ή και τις καινούργιες που είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν στο Ιράν. Αυτό όμως σημαίνει ότι το δολάριο σαν διεθνές αποθεματικό, πνέει πλέον τα λοίσθια. Γιατί εάν προχωρήσει στην αποδολαριοποίηση και η παλιά μητρόπολη του καπιταλισμού, τότε θα γίνουν τα πάντα γύρω μας ένας πολύχρωμος χαρτοπόλεμος..... Αντίο δολάριο, αντίο Ευρώ, καλημέρα χάος. Μέχρι να ωριμάσουν εκείνοι οι όροι, τους υποκειμενικούς όρους συγκρότησης και οργάνωσης εννοούμε, που θα επιτρέψουν στην σοσιαλιστική επανάσταση να βάλει τάξη σε ολόκληρη την κοινωνία, σε ένα πολύ ανώτερο επίπεδο...…..
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Obelix



Συμμετέχουν: 08 Δεκ 08
Δημοσιεύσεις: 3778

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 28, 2018 11:06 pm    Θέμα δημοσίευσης: Πρώτη φορά; Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Μεταλληνός έγραψε:
Το οποίο σημαίνει ότι για πρώτη φορά μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να μην έχουν σε μια πολεμική αναμέτρηση τέτοιας μεγάλης εμβέλειας, την ενεργητική σύμπραξη των μελών του.... ΝΑΤΟ...


Παρόμοια άρνηση σύμπραξης είχε υπάρξει και παλαιότερα, αν δεν με απατά η μνήμη μου, κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Κάτω και από την πίεση, τότε, των αντιπολεμικών κινημάτων.

Βέβαια, το πώς απέβει για τις Η.Π.Α. ο πόλεμος εκείνος είναι γνωστότατο σε όλους...

_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Μεταλληνός
Site Admin


Συμμετέχουν: 31 Μάρ 09
Δημοσιεύσεις: 1706

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάϊ 29, 2018 1:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Ακριβώς, όπως το λές. "Κάτω από την πίεση των μεγάλων αντιπολεμικών κινημάτων της εποχής". Οι Ευρωπαίοι ήθελαν να στείλουν "την βοήθειά τους", αλλά δεν... μπορούσαν. Και αυτό ακριβώς, είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις δύο εποχές.
Βέβαια για να λέμε και την αλήθεια, εμένα κατά την στιγμή που έγραφα, δεν πήγε καθόλου το μυαλό μου στον πόλεμο του Βιετνάμ, ίσως επειδή ήμουν επικεντρωμένος στην σημερινή κρίση και αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα στους Ευρωπαίους, και τους Αμερικάνους.

Αφού μιλάμε όμως για το Βιετνάμ, για την ιστορική αλήθεια και μόνο, θα πρέπει να πούμε ότι οι Αμερικάνοι δεν ήταν ολομόναχοι εκεί. Μετά την περίοδο 64 - 65, που ο πόλεμος είχε κλιμακωθεί πλέον για τα καλά, βρέθηκαν στο πλευρό τους πολυάριθμες δυνάμεις Αυστραλών και Νεοζηλανδών, και από τις Ασιατικές χώρες, Ταûλανδοί, Φιλιππινέζοι, και Νότιο - Κορεάτες…...



.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας