patari.org Αρχική σελίδα patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
 
 Συχνές ΕρωτήσειςΣυχνές Ερωτήσεις   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Κατάλογος ΜελώνΚατάλογος Μελών   Ομάδες ΜελώνΟμάδες Μελών   ΕγγραφήΕγγραφή 
 ΠροφίλΠροφίλ   Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Μόνη λύση, η διάλυση του ψευδοκράτους του «Ισραήλ»

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
alfon
Site Admin


Συμμετέχουν: 20 Ιαν 08
Δημοσιεύσεις: 681
Τόπος: Ελλάδα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 01, 2009 10:38 pm    Θέμα δημοσίευσης: Μόνη λύση, η διάλυση του ψευδοκράτους του «Ισραήλ» Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Το κείμενο που ακολουθεί είναι προκύρηξη που μοιράσαμε πριν από χρόνια, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για τη σφαγή της Τζενίν. Παραμένει εξίσου επίκαιρο σήμαιρα. Το αναδημοσιεύουμε σαν απάντηση σε κάποιους "προοδευτικούς" που προτείνουν αναθεώρηση της στάσης μας απέναντι στο ψευδοκράτος.

Μόνη λύση, η διάλυση του ψευδοκράτους του «Ισραήλ»

Μέσα μαζικής παραπλάνησης, πολιτικοί αναλυτές με παχυλούς μισθούς, κόμματα και οργανώσεις που αυτοαποκαλούνται «αριστερά», παρουσιάζουν τη σύγκρουση στην Παλαιστίνη σαν μία σύγκρούση ανάμεσα σε δύο έθνη, και προτείνουν «αυτοσυγκράτηση» και στις δύο πλευρές. Αν τους πιστέψουμε, θα πρέπει να δεχτούμε ότι η λύση του προβλήματος έγκειται στην απομόνωση των εξτρεμιστών και των δύο πλευρών – του Σαρόν και των «τρομοκρατών» Παλαιστινίων. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πριν από δύο χρόνια κρατούσαν στάση ουδετερότητας – στην καλύτερη περίπτωση - στη σύγκρουση ανάμεσα στους Αμερικάνους «προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (οι οποίοι βέβαια θα έπρεπε να χρησιμοποιούν λιγότερο θανάσιμες βόμβες), και του «σφαγέα» Μιλόσεβιτς.

Η αλήθεια πάλι απέχει πολύ από τα όσα λένε – σε διατεταγμένη υπηρεσία - οι αυτόκλητοι «υπερασπιστές» της. Το λεγόμενο κράτος του «Ισραήλ» απέχει πολύ από το να είναι ο εκφραστής των εθνικών προσδοκιών των απανταχού Εβραίων. Αντίθετα, είναι μία τεχνητά κατασκευασμένη οντότητα, ένα ψευδοκράτος-χωροφύλακας, με αποκλειστικό λόγο ύπαρξης την καθυπόταξη του Αραβικού λαού και τον έλεγχο του πλούτου του από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Μία σύντομη ιστορική αναδρομή αποδεικνύει πέρα από κάθε αμφισβήτηση την παραπάνω εκτίμηση.

Η πρώτη σοβαρή αναφορά στην προοπτική δημιουργίας ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη έγινε από τον Λόρδο Πάλμερστον, υπουργό εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας το 1840. Σε αυτήν ο Πάλμερστον προτείνει την δημιουργία ενός «ξένου δημογραφικού φράγματος» και εξηγεί οτι «η επιστροφή του εβραϊκού λαού στην Παλαιστίνη αντιπροσωπεύει ένα οχυρό ενάντια στα σατανικά σχέδια του Μοχάμεντ Άλι ή οποιουδήποτε τον διαδεχτεί» (ο Μοχάμεντ Άλι, ηγεμόνας της Αιγύπτου, σχεδίαζε την ένωση του Αραβικού κόσμου).
Τότε η Παλαιστίνη, όπως και ο υπόλοιπος Αραβικός κόσμος, βρισκόταν υπό Οθωμανική κατοχή, και έτσι τα σχέδια του Πάλμερστον έμειναν στα χαρτιά για δεκαετίες. Όταν όμως, μετά το τέλος του Α’ Παγκόσμιου πόλεμου, οι Βρετανοί απέκτησαν τον έλεγχο της περιοχής, προχώρησαν αμέσως στην υλοποίησή τους.
Με την περίφημη «δήλωση Μπαλφούρ», του 1917, οι Βρετανοί θέτουν για πρώτη φορά το θέμα της δημιουργίας Εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη, μαχαιρώνοντας έτσι πισόπλατα τους Άραβες οι οποίοι είχαν πολεμήσει στο πλευρό τους στη διάρκεια του πολέμου, με την υπόσχεση ότι θα αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους.
Με μία σειρά μέτρων, οικονομικών και πολιτικών κινήτρων, οι Βρετανοί ενθάρρυναν τη μετανάστευση Εβραίων στην Παλαιστίνη.
Το 1914, Οι Εβραίοι κάτοικοι της Παλαιστίνης αριθμούσαν περί τις 60.000, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν μεταναστεύσει στα τέλη του 19ου αι. Μετά από 32 χρόνια, το 1946, είχαν φτάσει τις 678.000.
Εν τω μεταξύ ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος είχε τσακίσει την άλλοτε πανίσχυρη Βρετανική αυτοκρατορία, και η επιβολή από αυτήν της δημιουργίας του κράτους-χωροφύλακα δεν ήταν πλέον δυνατή. Το Βρετανικό σχέδιο κληρονόμησαν οι νέοι κυρίαρχοι στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, οι Αμερικάνοι, οι οποίοι επέβαλλαν τη συνέχιση και εντατικοποίηση της μετανάστευσης Εβραίων στην Παλαιστίνη, ερχόμενοι μάλιστα σε αντίθεση με τους αρχικούς εμπνευστές του σχεδίου, οι οποίοι έβλεπαν πλέον οτι χρησιμοποιείται ενάντια στα συμφέροντά τους.
Χρειάστηκαν ακριβώς 8 λεπτά από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους από τον Μπεν Γκουριόν, για να έρθει η αναγνώριση από τις ΗΠΑ.
Στο «κράτος» αυτό, το οποίο υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε για να προστατεύσει τους Εβραίους από διωγμούς, τεθηκαν επικεφαλής άνθρωποι που είχαν στενή συνεργασία με τις Χιτλερικές δυνάμεις. (Για παράδειγμα, ο Μεναχέμ Μπέγκιν, μετέπειτα πρωθυπουργός του ψευδοκράτους, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα σαν ηγέτης της Μπετάρ, της Εβραϊκής φιλοφασιστικής νεολαίας στην Ιταλία, και σύντομα την αναδιοργάνωσε κατά τα ναζιστικά πρότυπα. Η Ιργκούν Τσβάϊ Λεουμί, τρομοκρατική σιωνιστική οργάνωση στην Παλαιστίνη που αποτελεί τον άμεσο πρόγονο του σημερινού κυβερνώντος κόμματος Λικούντ, είχε μαζί με τη «συμμορία του Στερν» συνάψει μυστική συμφωνία με τις δυνάμεις του Άξονα). Όπως συνέβη και στην Ελλάδα, οι νέοι επικυρίαρχοι βρήκαν στους πρώην συνεργάτες των Ναζί τους καταλληλότερους ανθρώπους για την υλοποίηση των σχεδίων τους.

Για να καταλάβουν τα εδάφη που θα χρησιμοποιούσαν για την ίδρυση του «κράτους» τους, οι σιωνιστές - οργανωμένοι και εξοπλισμένοι από τους Βρετανούς προπολεμικά, και με βοήθεια και όπλα από τις ΗΠΑ, αλλά και από την ελεγχόμενη από τη Σοβιετική Ένωση Τσεχοσλοβακία μεταπολεμικά – προχώρησαν σε τρομερές σφαγές του ντόπιου πληθυσμού και καταπάτηση των περιουσιών του. Έτσι δημιουργήθηκε το «κράτος» αυτό, πάνω στο αίμα και την κλεμμένη γη των Παλαιστινίων. Στα επόμενα χρόνια, το «κράτος» αυτό λειτούργησε σα μαγνήτης για κάθε λογής αλήτες από όλη την υφήλιο, που πήγαιναν εκεί για να ζήσουν στην κλεμμένη γή που απλόχερα μοιραζόταν σε οποιονδήποτε δήλωνε εβραϊκή καταγωγή. Πρόσφατα, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, εκατοντάδες χιλιάδες πρώην Σοβιετικοί πολίτες ανακάλυψαν ξαφνικά τις εβραϊκές τους ρίζες και μετανάστευσαν.

Σαν ένα ξένο σώμα που θα στεκόταν στην καρδιά του Αραβικού κόσμου θα εμπόδιζε την ένωση της Ασιατικής με την Αφρικανική του πτέρυγα και θα τον καταδίκαζε στην υποταγή σε ξένες δυνάμεις, το ψευδοκράτος στάθηκε αποτελεσματικό. Με τεράστια οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση από τον ιμπεριαλισμό (σήμερα παίρνει 3 δις δολάρια το χρόνο από τις ΗΠΑ, οι οποίες επιπλέον καλύπτουν δωρεάν όλες τις εξοπλιστικές του ανάγκες, και εκβιάζουν άλλες χώρες να δίνουν τεράστια ποσά σαν «αποζημιώσεις»), και με μία κυρίαρχη ιδεολογία πανομοιότυπη με αυτή της ρατσιστικής Νότιας Αφρικής, στάθηκε δυνατό να φτιάξουν μια στρατιωτική μηχανή η οποία επενέβαινε όπου απειλούνταν τα συμφέροντα των αφεντικών της. Στην Αίγυπτο το 1956 με την εθνικοποίηση του καναλιού του Σουέζ, στο Λίβανο στις αρχές της δεκαετίας του 80, στο Ιράκ όταν έφτιαξε πυρηνικό αντιδραστήρα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατασκευή ατομικής βόμβας.

Η φύση και η ιστορία του σιωνιστικού ψευδοκράτους κάνουν αδύνατη τη μετεξέλιξή του σε κάτι διαφορετικό. Στους κόλπους της σιωνιστικής κοινωνίας, αντίθετα απ’ότι θέλουν να εμφανίσουν τα διάφορα φερέφωνα του ιμπεριαλισμού, ΔΕΝ υπάρχουν σοβαρές αντιθέσεις στην πολιτική της γενοκτονίας, ΔΕΝ υπάρχει κάποιο «προοδευτικό» στρατόπεδο με το οποίο θα μπορούσαν να συνεργαστούν οι Παλαιστίνιοι για να «βρουν κάποια λύση». Το γεγονός αυτό σηματοδοτείται και συμβολικά με τη συμμετοχή του Πέρες, κάτοχου του Νόμπελ Ειρήνης, στην κυβέρνηση του Σαρόν. Όπως δεν είναι δυνατόν να μάθουν να συζούν ειρηνικά τα πρόβατα με τους λύκους, έτσι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στο ψευδοκράτος και τους Άραβες γείτονές του. Η λύση στα προβλήματα που προκαλεί η σιωνιστική κατοχή της Αραβικής γης δεν είναι να περαστεί η κατοχή με ένα προοδευτικό βερνίκι, αλλά να διαλυθεί το κατοχικό «κράτος» και να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη.

Εμπόδιο στην προοπτική αυτή στέκονται τα προδοτικά καθεστώτα των Αραβικών κρατών, τόσο των υπαρκτών, όσο και της φανταστικής «Παλαιστινιακής Αρχής», ο ηγέτης της οποίας Γιασέρ Αραφάτ ήδη από το 1980 προχωρούσε σε μυστικές συμφωνίες με το «Ισραήλ» και καταδίκαζε σε θάνατο αυτούς που συνέχιζαν την αντίσταση. Δυστυχώς τα καθεστώτα αυτά φοβόνται τον λαό τους περισσότερο απ’ ότι φοβόνται το «Ισραήλ», στη βοήθεια του οποίου καταφεύγουν όταν νοιώθουν τις καρέκλες τους να τρέμουν (Ιορδανία 1970, Λίβανος 1980).

Τη στιγμή που ο ηρωικός Παλαιστινιακός λαός έχει κάνει τους σιωνιστές να τρέμουν να βγουν από τα σπίτια τους, που έχει πετύχει καίρια πλήγματα στην εσωτερική συνοχή της «ισραηλινής» κοινωνίας, οι ηγεσίες των Αραβικών κρατών τον χτυπάνε πισώπλατα με τη συμφωνία τους στο Σαουδαραβικό σχέδιο «ειρήνευσης», το οποίο προτείνει αναγνώριση της κατοχής μεγάλου μέρους της Παλαιστίνης, και πλήρη ομαλοποίηση των σχέσεων μαζί του, αν αποδεχθεί να περιοριστεί στα εδάφη που κατέλαβε το 1948.

Η απελευθέρωση λοιπόν της Παλαιστίνης περνά αναγκαστικά από την απελευθέρωση των υπολοίπων Αραβικών κρατών. Μόνο επαναστατικά καθεστώτα, τα οποία θα αντλούν τη δύναμή τους όχι από συμμαχίες με ξένες δυνάμεις, αλλά από το λαό τους, θα μπορέσουν να απελευθερώσουν τις δυνάμεις του Αραβικού λαού και να οδηγήσουν και στην απελευθέρωση και της Παλαιστίνης. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να περιμένουν παθητικά την ανατροπή των Αραβικών καθεστώτων πριν συνεχίσουν τον αγώνα τους. Αντίθετα, κάθε πλήγμα που πετυχαίνουν ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις είναι και ένα καρφί στο φέρετρο των σάπιων καθεστώτων του Αραβικού κόσμου. Κάθε ανθρώπινη βόμβα που σκοτώνει «Ισραηλινούς» «άμαχους» (στην πραγματικότητα έφεδρους, αφού κάθε άνδρας στο ψευδοκράτος καλείται να υπηρετήσει για μερικές βδομάδες κάθε χρόνο – οι φυσικοί αυτουργοί των σφαγών που διαπράττονται αυτές τις μέρες είναι τέτοιοι «άμαχοι») αποτελεί έμπνευση και παρότρυνση για τις λαϊκές μάζες σε όλο τον Αραβικό κόσμο. Η επανάσταση στην Παλαιστίνη και η επανάσταση στον υπόλοιπο Αραβικό κόσμο είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

- Διάλυση του ψευδοκράτους του «Ισραήλ»!
- Πλήρης ηθική και υλική υποστήριξη στον ένοπλο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού!
- Περισσότερες «ανθρώπινες βόμβες» !
_________________
When you're wounded and left on Afghanistan's plains,
And the women come out to cut up what remains,
Jest roll to your rifle and blow out your brains
An' go to your Gawd like a soldier.
Go, go, go like a soldier,
Go, go, go like a soldier,
Go, go, go like a soldier,
So-oldier _of_ the Queen!

Rudyard Kipling
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Nikoss
Site Admin


Συμμετέχουν: 07 Απρ 08
Δημοσιεύσεις: 1808

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 02, 2009 7:44 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Το κείμενο που παραθέτεις, είναι το αρχικό, αδιόρθωτο, πριν μοιραστεί διορθώθηκαν κάποια σημεία, χωρίς να αλλάζει αυτό που θέλει να πει...

Ιδού δύο διορθώσεις...

«Κάθε ανθρώπινη βόμβα που σκοτώνει «Ισραηλινούς» «άμαχους» (στην πραγματικότητα έφεδρους, αφού κάθε άνδρας και γυναίκα στο ψευδοκράτος καλείται να υπηρετήσει για μερικές βδομάδες κάθε χρόνο – οι φυσικοί αυτουργοί των σφαγών που διαπράττονται αυτές τις μέρες είναι τέτοιοι «άμαχοι») αποτελεί έμπνευση και παρότρυνση για τις λαϊκές μάζες σε όλο τον Αραβικό κόσμο.»

«•Διάλυση του ψευδοκράτους του «Ισραήλ»!
»•Πλήρης ηθική και υλική υποστήριξη στον ένοπλο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού!»
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας