patari.org

[Ευρωπαιος]

AMERO. Είναι η νέα λέξη που σε πολύ λίγο διάστημα από σήμερα, λόγω και των γεωπολιτικών αλλαγών που έρχονται και πιέζουν τροματικά το διεθνές οικονομικό προσκήνιο -και κυρίως στο παρασκήνιο-, θα μπει για τα καλά στο λεξιλόγιο της παγκόσμιας κοινότητας. Λαοί και έθνη θα μάθουν να την λένε. Να την προφέρουν. Να συναλλάσονται οικονομικά με το νέο παγκόσμιο νόμισμα. Το Amero. Είναι το νέο παγκόσμιο νόμισμα που έρχεται με γοργούς ρυθμούς, όπως αποκαλύπτει σήμερα αποκλειστικά το Greek American News Agency σε πρώτη πανελλήνια δημοσιογραφική έρευνα με μια σειρά αποκαλυπτικών στοιχείων. Είναι το νέο παγκόσμιο νόμισμα που ζητά εναγωνίως η Κίνα στην οποία οι ΗΠΑ χρωστούν 2.5 τρισεκατομμύρια, ενώ το συνολικό εξωτερικό χρέος της υπερδύναμης προς στιγμήν ξεπερνά το ιλιγγιώδες ποσό των 11 τρισεκατομμύριων. Η διεθνής οικονομική κρίση πίσω από την οποία είχε δημιουργηθεί ένα άγραφος μυστικός οικονομικός κώδικας ήταν η μήτρα που γεννήσε το νέο παγκόσμιο παιδί της υπερδύναμης μέσω του οποίου προσδοκά να επανακτήσει τα ηνία της παγκόσμιας πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής κυριαρχίας... Ένας μεγάλος μυστικός κώδικας, τον οποίο γνώριζαν, όπως θα δούμε μόνον οι ισχυροί του πλανήτη... Ένας κώδικας γύρω από τον οποίο ενώ παραδόξως όλα όσα θα σας αποκαλύψουμε γίνονταν, όχι σε μυστικές και κεκλεισμένων των θυρών συνεδριάσεις, όπως έχουμε συνηθίσει ακολουθώντας τα μονοπάτια της μέχρι πρότινος γνωστής πεπατημένης οδού της συνωμοσιολογίας, αλλά την οδό της ελεγχόμενης δημοσιότητας. Τα όσα σήμερα θα σας αποκαλύψουμε μέσα από αυτή την έρευνα, όπως θα δείτε, αποτελούν κοινό «μυστικό» τριών χωρών! Ένα μυστικό, ο κώδικας του οποίου ήταν γνωστός μόνο σε λίγους... Εκείνους που γνώριζαν πως κάτι έρχεται σχεδόν από τα τέλη του 2005, όπου άρχισε να γίνεται συζήτηση για πρώτη φορά για την οικονομική ύφεση-την οποία πεισματικά αρνούταν μέχρι πρότινος ο οικτρά απελθών αποτυχημένος για την διεθνή πολιτική κοινότητα, αλλά εν πολλοίς πετυχημένος για αυτούς που ήξεραν το «μυστικό», αμερικανός πρόεδρος G.Bush. Αυτή η τεχνητή παγκόσμια οικονομική κρίση δεν ήταν απλά αποτέλεσμα της αποτυχίας του υπερκορεσμένου φιλελεύθερου οικονομικό πολιτικού συστήματος που εγκαθίδρυσε ο βασιλιάς και μεγάλος πρωταγωνιστής, το αμερικάνικο δολάριο, αλλά μια μάλλον πολύ καλά στημένη επιχείρηση που θα μοιάζει ως αναγκαία και επιβεβλημένη λύση, η μετάβαση στην νέα πραγματικότητα. Η μετάβαση στο νέο παγκόσμιο νόμισμα... Η μόνη λύση έμοιαζε για πολλούς που γνώριζαν -ίσως γιατί έτσι είχε σχεδιαστεί - είναι η μετάβαση σε ένα νέο ισχυρότερο, σχεδόν διπλής αξίας νόμισμα του σημερινού δολαρίου! Ο τοκετός αυτής της γέννας δεν μπορούσε να είναι χωρίς τις απαραίτητες ωδύνες. Κάθε τοκετός έχει τις δικές του ωδύνες... Το νέο παγκόσμιο νόμισμα που ίσως και εντός της προσεχούς διετίας να ανακοινωθεί, αν όχι νωρίτερα, είναι πλέον, όπως θα δείτε και θα διαπιστώσετε, καθοδόν... Στόχος είναι καταρχήν η αντιμετώπιση του euro, το οποίο παραμένει το πλέον σκληρό νόμισμα έναντι του δολαρίου.
Το Euro είναι το νόμισμα που οι μεγάλες χώρες εδώ και μια οκταετία προτιμούν στην αρχή σταδιακά και μετά ολοένα και περισσότερο, να κάνουν τις μεγάλες οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές τους υποτιμώντας έτσι την επί 50 έτη παγκόσμια υπεροχή του αμερικανικού δολαρίου. Η υποτίμηση του δολαρίου μοιραία έφερε και την πολιτική και στρατιωτική υποτίμηση της μοναδικής εως τώρα υπερδύναμης στον κόσμο από τα τέλης του Β' παγκοσμίου πολέμου μέχρι το τέλος του πρώτου ψυχρού πολέμου. Αυτό όλο το δυσανάλογο σκηνικό σε διεθνές επίπεδο άρχισε να απειλεί την πολιτική και στρατιωτική υπεροχή της αλλαζονικής αυτοκρατορικού τύπου υπερδύναμης. Εκείνοι που σχεδιάζουν εδώ στα κλειστά ισχυρά αμερικανικά κέντρα εξουσίας, think tanks -και των δυο μεγάλων αμερικανικών κομμάτων-, τα οποία και παραθέτουμε, είδαν γρήγορα τους κινδύνους και σε πρώτη φάση μέχρι οργάνωσης της νέα πραγματικότητας, έριξαν στάχτη στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, όσο εκείνοι θα προετοίμαζαν την μετάβαση στην νέα μεγάλη πραγματικότητα που έρχεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Έτσι από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 που ο πατέρας G. Bush κυβερνούσε, ξεκίνησε το διαμοίρασμα του πλούτου στον πλανήτη κυρίως στις αραβικές πλουτοπαραγωγικές πηγές με τον πρώτο πόλεμο στον περισκό πόλεμο.
Η δεύτερη φάση της επιχείρησης αποπροσανατολισμού της διεθνούς κοινής γνώμης συνεχίστηκε από τον αμερικανό πρόεδρο B. Clinton. Αυτή την φορά μετατοπίζοντας το κέντρο ενδιαφέροντος και πολιτικό στρατιωτικών επιχειρήσεων στα εύφλεκτα και πολιτικό-θρησκευτικά Βαλκάνια με τον παράλληλο διαμερισμό και καταμερισμό δυνάμεων. Προάγγελος και «μάντης» όσων έμελε να γίνουν ο Σάμιουελ Χάντικτον με το βιβλίο του η «σύγκρουση των πολιτισμών» που σχεδόν προανήγγειλε όσα θα γίνονταν με το τέλος του 20ουου αιώνα...
Η τρίτη φάση της επιχείρησης προετοιμασίας της νέας πραγματικότητας που όλα δείχνουν να έρχεται με ραγδαίους ρυθμούς και μάλιστα πολύ σύντομα, ξεκίνησε και με τον υιό G. W. Bush(Junior) που ανέλεβε να συνεχίσει την αποστολή διαμελισμού και διαμερισμού και απόλυτου οικονομικά ελέγχου του ορυκτού πλούτου της επίσης γεωπολιτικά εύθραστης Νέας Μέσης Ανατολής. Σχέδιο που συνελήφθη, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε χρόνια νωρίτερα, όπως ορθώς είχε αποκαλύψει πρώτο το Greek American News Agency, τον Νοέμβριο του 2006. Σήμερα αργά αλλά σταθερά αυτός ο σχεδιασμός υλοποιείται δημιουργώντας νέα κράτη δορυφόρους στην περιοχή που θα διαφυλάσσουν τα οικονομικό-πολιτικά συμφέροντα της νέας μεγάλης υπερδύναμης που σε λίγο αναδύεται μέσα από όσα σήμερα αποκαλύπτουμε... Οι επόμενες κινήσεις του νέου Αμερικανού προέδρου Barack Obama ήδη διαφαίνεται ότι κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, ενδυναμώνοντας και ενισχύοντας στρατιωτικά το ρόλο της γειτονικής Τουρκίας σε ρόλο χωροφύλακα της περιοχής, όπως καταδεικνύει η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Μ. Ανατολής που τώρα λαμβάνει και γεωστρατηγικά την νέα της μορφή. Παράλληλα όσο θα διαρκεί αυτή η μετάβαση στην νέα πραγματικότητα που έρχεται η νέα μεγάλη υπερδύναμη που γεννιέται μεταξύ τριών γειτονικών κρατών {ΑΜΕΡΙΚΗΣ-ΚΑΝΑΔΑ-ΜΕΞΙΚΟΥ} έχει προετοιμάσει κοινή συναινέσει όλο αυτό το διάστημα το βασικό πυλώνα της οικονομικοπολιτικής υπεροχής της. Το νέο παγκόσμιο νόμισμα. Το Amero. Αυτή η μετάβαση σε αυτή την νέα πραγματικότητα που έρχεται και ίσως είναι ο προθάλαμος εισαγωγής σε κάτι άλλο εντελώς διαφορετικό και απολύτα ελεγχόμενο, δεν αναμένεται να είναι χωρίς απώλειες..
Παράπλευρες και ενδεχομένως άμεσες απώλειες που θα κοστίσουν πολύ ίσως. Κάθε αλλαγή στο παγκόσμια ιστορία ποτέ δεν ήταν αναίμακτη. Ποτέ δεν έγινε χωρίς θυσίες... Για αυτό και αυτοί που σχεδιάζουν με μαθηματική ακρίβεια έχουν προβλέψει στο έπακρο την κάθε τους κίνηση. Κάπως έτσι έρχεται αυτή η νέα μεγάλη πραγματικότητα... Μια πραγματικότητα που πια ακούει σε λέξεις που μοιραία θα μπούν στην ζωή μας. AMERO. NAFTA. SPP. Οικονομικοπολιτικές έννοιες ανεξάρτητες και παράλληλα αλληλένδετες μεταξύ τους... Όλα όσα θα δούμε να ξετυλίγονται ενώπιον μας μέσα από στοιχεία και ντοκουμέντα, καταθέσεις, εκθέσεις, έγγραφα και μυστικές πολιτικές αναφορές μέσα από αυτή την έρευνα είναι ταυτόχρονα ανεξάρτητα αλλά και στενά γεωμετρικά συνδεδεμένα μεταξύ τους...

Μια σειρά από αδιάσειστα στοιχεία, αναφορές, ντοκουμέντα, εκθέσεις, μυστικές και φανερές, καταθέσεις, τηλεοπτικές εκμπομπές και πολλά άλλα στοιχεία που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, αποδεικνύουν το μέγεθος της σοβαρότητας της πολύμηνης δημοσιογραφικής έρευνας μας. Μιας μεγάλης δημοσιογραφικής υπερπαραγωγής που χρησιμοποιεί όλες τις δυνατότητες που παρέχει σήμερα ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου. Ας ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι στον κόσμο της πληροφορίας, των γεγονότων, και τους δρόμους του παρασκηνίου στην μεγάλη λεωφόρο της γνώσης, ισορροπώντας μεταξύ της συνωμοσιολογίας που ανεξέλεκτη σε κρατά σε πνευματική και πολιτική εγρήγορση γιατί ποτέ αυτό που φαίνεται δεν είναι αυτό που δείχνει, και της σκληρής πραγματικότητας που έρχεται...



Η NAFTA (North American Free Trade Agreement), η SPP (Security and Prosperity Partnership Of North America-SPP), η δημιουργία του υπερσύγχρονου οδικού συστήματος, η δημιουργία της Βορειοαμερικανικής Ένωσης και το Amero. Τέσσερις διαφορετικές παράμετροι που αφενός κινούνται από την ίδια κεντρική ιδέα και αφετέρου δημιουργούν το πλαίσιο της νέας παγκόσμιας οικονομικοπολιτικής πραγματικότητας που διαμορφώνεται γύρω μας... Μιας πραγματικότητας που μπορεί να δώσει μια τελείως διαφορετική μορφή στο σύγχρονο αναπτυσσόμενο κόσμο συμπεριλαμβανομένης της Κίνας της Ρωσίας και της Ινδίας ως ταχύτατα αναπτυσσόμενες συνεργαζόμενες οικονομικές αγορές. Η υπογραφή της συμφωνίας της NAFTA μεταξύ των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικό το 1993, ύστερα από πολύμηνες προσπάθειες σηματοδοτεί μια ένα διαφορετική πραγματικότητα που έρχεται... Ανοίγει το δρόμο για μια καταρχήν φαινομενικά διευρυμένη εμπορική συνεργασία μεταξύ των τριών χωρών{ΑΜΕΡΙΚΗ-ΚΑΝΑΔΑ-ΜΕΞΙΚΟ}, σπάζοντας ουσιαστικά κάθε (κρατικό) περιοριστικό φραγμό. Είναι όμως μόνο αυτό που φαίνεται; Ή κρύβει και κάτι άλλο που έρχεται με ταχείς ρυθμούς; Η εφαρμογή και η λειτουργία της NAFTA στόχευει στην ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων της τριεθνούς συμφωνίας, με όρους και προûποθέσεις που προσφέρουν αμοιβαία (κοινά) οφέλη, δημιουργώντας, όπως μπορεί συμπερασματικά κάποιος μελετώντας όλο αυτό το υλικό που παρατίθεται να εξάγει ένα ασφαλές συμπέρασμα. Σίγουρα πρόκειται και για έναν ιδιαίτερα ισχυρό εμπορικό και κατα συνέπεια οικονομικό και στρατιωτικό πόλο στο παγκόσμιο σκηνικό. Η NAFTA πέρασε από την έγκριση του αμερικανικού κογκρέσου και έγινε νόμος επί προεδρίας Κλίντον, με την συζήτησή της και όλες τις προπαρασκευαστικές ενέργειες να έχουν γίνει από τον πρώην πρόεδρο, πατέρα George Bush. Στο πλαίσιο της NAFTA, έστω και αν ακόμα βέβαια στα χαρτιά και στον πολύ λεπτομερή σχεδιασμό, βρίσκεται και η κατασκευή του υψηλών προδιαγραφών οδικού συστήματος με την μεγάλυτερη κεντρική αρτηρία στην πολιτεία του Τέξας, το οποίο και θα ενώνει μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών τον Καναδά και το Μεξικό. Δηλαδή μια μλάμε για μια νέα ενωμένη οικονομική αγορά της τάξεως των 440.000.000 πολιτών. Μια αγορά με όχι τυχαία κοινούς πολιτισμικούς και θρησκευτικούς παράγοντες να ενωνουν τους τρείς λαούς.

Δώδεκα περίπου χρόνια μετά την υπογραφή της NAFTA, επι προεδρίας πάλι George Bush, του υιου αυτή την φορά, ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας, -σημειωτέον όχι συμφωνία που να χρειάζεται την έγκριση του κογκρέσου- συνάπτεται μεταξύ των ηγετών των χωρών. Το πρωτόκολλο συνεργασίας για την ασφάλεια και την ευημερία στην Βόρειο Αμερική (Security and Prosperity Partnership Of North America-SPP) υπογράφεται το 2005 , εγκαθιδρύοντας σε επίπεδο υπουργών ομάδες εργασίας για θέματα ασφάλειας και οικονομίας που αντιμετωπίζει η Β.Α. Η δημιουργία της SPP, με όλες τις παράπλευρες δραστηριότητες των ομάδων εργασίας που στοχεύαν στην ενίσχυση μιας πολυεπίπεδης συνεργασίας μεταξύ των τριών χωρών αποτέλεσε την αφορμή για να ανοίξει μια έντονη συζήτηση, -χωρίς ωστόσο να συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας-, για την δημιουργία της βορειοαμερικανικής ένωσης και της χρήσης μιας νέας νομισματικής μονάδας για τις τρεις χώρες, το Αμέρο. Τα σπέρματα ωστόσο για την δημιουργία της Βαμερικανικής Ένωσης κατά το πρότυπο της Ε.Ε. και του Ευρώ, όπως θα δούμε μέσα από την δεισδυτική και σε βάθος έρευνα μας, έπεσαν πολύ νωρίτερα το 1999, όταν ο καναδός H. Glubel δημοσίευσε την εργασία του με τίτλο «Η Υπόθεση για το Αμέρο: Τα οικονομικά και η Πολιτική για την ΒορειοΑμερικανική Νομισματική Ένωση».

Είναι μια νέα μεγάλη πραγματιτκότητα που έρχεται με ταχείς ρυθμούς. Μια πραγματικότητα που επιβλήθηκε τεχνητά με αυτή την άνευ προηγούμένου οικονομική κρίση που μαστίζει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη. Μια νέα υπερδύναμη με κοινές θρησκευτικές και πολιτιστικές ρίζες. Μια νέα υπερκρατική πολιτική οντότητα που θα είναι έτοιμη για όλα... Μια ματιά μόνο στα νούμερα των πλυθησμών αρκεί για γίνουν οι πρώτες συμπερασματικές διαπιστώσεις Ο Καναδάς σύμφωνα με πρόσφατη απογραφή αριθμεί 33,561,386 (απογραφή του 2009) το Μεξικο σύμφωνα με απογραφή του 2005 έχει 103,263,388 ( απογραφή 2005) και οι Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με άμεσα και πρόσφατα στοιχεία έχει πληθυσμό 306,103,197( επίσημη απογραφή του2009)}. Το άρθροισμα αυτού του νούμερου δεν είναι απλά πληθυσμιακό. Δείχνει συν τοις άλλοις μια νέα μεγάλη οικονομική ζώνη. Μια νέα μεγάλη πολιτική δύναμη. Ένα νέο μεγάλο στρατό...


Με την οικονομικοπολιτική συμφωνία της NAFTA οι Αμερικανοί λύνουν και ένα ακόμα εσωτερικό πρόβλημα. Την διασυνοριακή μετανάστευση των ισπανόφωνων λαών που σήμερα αποτελεί τον υπαριθμό δυο λαό στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Υπολογίζονται σε περισσότερα από 44.000.000(1ηΥπολογίζεται δε μέχρι το 2050 πλυθησμιακά οι ισπανόφωνοι αναμένεται να έχουν ξεπεράσει τα 102.000.000. αριθμός ρεκόρ που καθορίζει πολλά στο πολιτικό εσωτερικό της χώρας. Είναι η πρώτη πληθυσμιακή δύναμη που αυτή την περίοδο και για πολλά χρόνια ακόμα σύμφωνα με υπολογισμούς και αναλύσεις θα αποτελεί την μοναδική υπολογίσιμη στρατιωτικά εθνοφυλετική δύναμη που κατατάσσεται κατά προτεραιότητα -λόγω και της οικονομικής εξαθλίωσης τους- στον Αμερικανικό μισθοφορικό στρατό... Κοινό στοιχείο βασικό συστατικό αυτής της συμφωνίας που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι και οι κοινές θρησκευτικές ρίζες αυτών των τριών λαών. Αλλάζουν έτσι το πληθυσμιακό πεδίο δίνοντας σαφή υπεροχή στο Χριστιανικό πληθυσμό. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι οι Ισπανόφωνοι έσωσαν τις ΗΠΑ από τον κίνδυνο του επίσης ταχέως θρησκευτικά και πολιτικά εθνοφυλετικού Ισλάμ. Οι Μουσουλμάνοι αποτελούν έναν βασικό εν δυνάμει εσωτερικό κίνδυνο που απειλεί το εσωτερικό της υπερδύναμης μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Στο εσωτερικό των ΗΠΑ η πολιτική δύναμη των Ισαπνόφωνων είναι τέτοια που πλέον καθορίζει και την εκλογή του Αμερικανού προέδρου ενώ δεν είναι μακριά η εποχή που στο ύπατο αξίωμα ίσως βρεθεί και ένας ισπανόφωνος.


Ωστόσο αυτή η μεγάλη οικονομική, αμυντική και κυρίως πολιτική ένωση, όπως αποκαλύπτουμε σήμερα, δεν φαίνεται να είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Ούτε μια εύκολη υπόθεση για αυτό και προχωρά αργά αλλά με σταθερά βήματα. Έχει ίσως λίγους αλλά ισχυρούς και επίμονους αντιπάλους όπως Jerome Corsi, ο οποίος με σειρά αποκαλυπτικών άρθρων μάχεται καθημερινά αυτή την μεγάλη πολιτική ένωση. Μάχεται αυτή την νέα πραγματικότητα που έρχεται. Το κίνητρο και οι αντιδράσεις του εστιάζονται κυρίως στις βαθιές υπερεθνικές του θέσεις για την διατήρηση της μιας και μοναδικής υπερδύναμης. Της Αμερικής, όπως την γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες. Μια υπεδύναμη όμως που πλέον σήμερα με μαθηματική ακρίβεια φθίνει. Καταρρέει μέρα τη μέρα. Οι αναλύσεις όλων των ειδικών, μυστικές και φανερές, προειδοποιούν για την μεγάλη οικονομική και πολιτική κατάρρευση που έρχεται. Αυτές τις ημέρες η μεγάλη πολυπολιτισμική χώρα λεπτό το λεπτό καταρρέει οικονομικά. Όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο ειδικά σε αυτή την χώρα που τουλάχιστον αν έμαθε κάτι πολύ καλά από τον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης και τη δυτική διανόηση είναι να σχεδιάζει. Να προβλέπει. Να διαβλέπει τους ορατούς επερχόμενους κινδύνους που την απειλούν. Έτσι όλοι αυτοί που σχεδιάζουν πριν από εμάς για εμάς έχουν φροντίσει αυτή η μεγάλη θνησιγενής στρατιωτικά και πολιτικά αυτοκρατορία να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Ο λόγος που προγραμματίζεται αυτή η μεγάλη υπερεθνική πολιτική και οικονομική διεύρυνση εκτός των όσων αναλυτικά και βασανιστικά -σχεδόν σε επίπεδο επιστημονικής αναλύσης -γίνεται για και για άλλους λόγους. Γίνεται για να προλάβει και άλλους εσωτερικούς κινδύνους που οι ίδιοι οι Αμερικανοί βλέπουν να έρχονται, όπως έχουμε αποκαλύψει μέσα από το Greek American News Agency σε προηγούμενες έρευνες μας. «Βλέπουν» ξεσηκωμούς και εσωτερικές αναταραχές.έχουμε αποκαλύψει. Δεν είναι τυχαία η «εκλογή» του Barack Obama... Eχει άμεσα σχέση με όσα θα γίνουν στο διεθνές προσκήνιο και κυρίως στο εσωτερικό της τελευταίας υπερδύναμης του 20ου αιώνα. Κυρίως όμως αυτή η «εκλογή» του 44ου και πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ έχει σχέση άμεση με όσα έρχονται... Επαναστάσεις και αίμα που έρχεται. Για αυτό και προετοιμάζονται... Φτιάχνουν μυστικές εκθέσεις και οργανώνουν την εσωτερική αυτοάμυνα τους όπως έχουμε αποκαλύψει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ Δέσποινα Συριοπούλου

[του στραβού το δίκιο]

Για το Αμέρο πρωτάκουσα από τις εκπομπές του Λιακόπουλου οι οποίες μπροστά στο γενικότερο επίπεδο της "ελληνικής τηλεόρασης" δεν αποτελούν κάποιο ιδιαίτερο κίνδυνο, το αντίθετο μάλιστα, σε διασκεδάζουν ευχάριστα.
Το γεγονός αυτό σημαίνει ένα πράγμα. Ότι υπάρχουν τόσο σοβαρές ειδήσεις και εξελίξεις που καθώς θάβονται αδιακρίτως απ' όλους, συναντούν κάποια στιγμή και την πιθανότητα να δούν το φώς του ήλιου υπό "περιθωριακές" συνθήκες. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν πρέπει να υποβαθμίζει την είδηση ή να την διαψεύδει.
Το ότι το λέει ο Λιακόπουλος και όχι ο Παπαχελάς ή ο κύριος Βαξεβάνης είναι κάτι που δεν πρέπει να στραφεί εναντίον της είδησης αλλά εναντίον της ελληνικής δημοσιογραφίας.

[Επισκέπτης]

Η NAFTA ( North American Free Trade Agreement) αποτελεί την τριμερή εμπορική συμφωνία στην Βόρειο Αμερική, που δημιουργήθηκε από τις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, του Μεξικό και του Καναδά. Η συμφωνία περιέχει ακόμη δυο επιπρόσθετες παράλληλες συμφωνίες, αυτή για την περιβαλλοντολογική συνεργασία (The North American Agreement on Environmental Cooperation- NAAEC)) και την συνεργασία σε επίπεδο εργασίας (North American Agreement on Labour Cooperation (NAALC) των τριών χωρών. Η υπογραφή της τριμερούς αυτής συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό επήλθε μετά από διπλωματικές διαπραγματεύσεις που χρονικά τοποθετούνται στο 1991. Το 1992 στις 17 Δεκεμβρίου στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, όσο ακόμα στην προεδρία των ΗΠΑ ήταν ο ρεπουμπλικανός George Bush (ο πατήρ), υπεγράφη σε μια ειδική τελετή η συμφωνία της NAFTA από τους ηγέτες των τριών χωρών (George Bush, Carlos Salinas, και Brian Mulroney) με την υποχρέωση να προβάλουν και να πείσουν για την αναγκαιότητά της. Ωστόσο, η συμφωνία δεν ήταν δυνατό να μπει σε ισχύ, δεδομένου ότι πρώτα έπρεπε να περάσει από την έγκριση της βουλής της κάθε μιας από τις τρεις χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ρεπουμπλικάνος George Bush δεν κατάφερε μέχρι το τέλος της θητείας του να θέσει την εν λόγω συμφωνία σε ισχύ, οπότε και πέρασε στον διάδοχό του δημοκρατικό πρόεδρο Bill Clinton. Η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε την συμφωνία στις 17 Νοεμβρίου του 1993, με 234 (132 ρεπουμπλικάνοι -102 Δημοκρατικοί) έναντι 200 κατά. Η συμφωνία υπεγράφη ως νόμος στις 8 Δεκεμβρίου του 1993 από τον πρόεδρο Bill Clinton και τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου του 1994.

Σύμφωνα με το προοίμιο της συμφωνίας, οι ηγέτες των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού συμφωνούν

-να ενισχύσουν τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας των χωρών,

-να συνεισφέρουν στην αρμονική ανάπτυξη και επέκταση του εμπορίου, συνδράμοντας και αναπτύσσοντας την διεθνή συνεργασία,

-να δημιουργήσουν ασφαλή και εκτεταμένη αγορά για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που προέρχονται από τις επικράτειές τους,

-να καθιερώσουν ξεκάθαρους και αμοιβαίως προς το συμφέρον και των τριών χωρών κανόνες εμπορίου,

-να εξασφαλίσουν ένα προβλέψιμο εμπορικό πλαίσιο για επιχειρηματικό σχεδιασμό και επενδύσεις,

-να οικοδομήσουν πάνω στις ήδη υπάρχουσες συμφωνίες, οι οποίες υπόκεινται στην γενική Συμφωνία περί δασμών και εμπορίου (General Agreement on Tariffs and Trade), καθώς και άλλες διμερείς ή πολυμερείς συνθήκες συνεργασίας,

-να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των εταιρειών (των τριών χωρών) στην παγκόσμια αγορά,

-να ενισχύσουν την δημιουργικότητα και τις καινοτομίες και να προωθήσουν το εμπόριο αγαθών και των υπηρεσιών,

-να δημιουργήσουν νέες εργασιακές ευκαιρίες και να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στις περιφέρειες τους,

-να αναλάβουν να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα με σεβασμό στο περιβάλλον, -να προωθήσουν την ανάπτυξη,

-να προστατεύσουν, να ενισχύσουν και να ενδυναμώσουν τα εργασιακά δικαιώματα.

Η SPP ως συνέχεια της NAFTA

Η SPP (Security and Prosperity Partnership Of North America) για τους περισσότερους σχολιαστές είναι μια προέκταση της NAFTA. Το ίδιο εμμέσως πλήν σαφώς υποστηρίζουν και αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίοι εκτιμούν ότι δεν χρειάζεται η εμπλοκή του κογκρέσου για την έγκριση της Συνεργασίας για την Ασφάλεια και την Ευημερία (SPP), δεδομένης της συνέχειας που αποτελεί από την NAFTA. Τον Απρίλιο του 2007 ο αμερικανός βοηθός Yπουργός Eξωτερικών, αρμόδιος για θέματα του δυτικού ημισφαιρίου, Thomas Shannon λίγο πριν την τρίτη κατά σειρά σύνοδο της SPP σε ομιλία του στο Council on the Americas, στις 3 Απριλίου 2008, ανέφερε ότι η "SPP αντιλαμβάνεται την Βόρεια Αμερική ως κοινό οικονομικό χώρο, και πάνω σε αυτό χρειαζόμαστε να προστατεύσουμε όχι μόνο τα σύνορα αλλά και γενικότερα την Βόρεια Αμερική μέσω μιας βελτιωμένης συνεργασίας για την ασφάλεια", προσθέτοντας στην συνέχεια ότι «ως ένα σημείο, θωρακίζουμε την NAFTA»

Αρκετά νωρίτερα, ο Robert Pastor στο άρθρο στο περιοδικό Foreign Affairs για το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004 έγραφε ότι η «NAFTA ήταν απλά το πρώτο σχέδιο για το οικονομικό σύνταγμα για την Βόρειο Αμερική», ενώ ο αμερικανός υπουργός Εμπορίου Carlos Gutierrez, στις 15 Μαρτίου 2006 σε συζήτηση που διοργάνωσε το Council of the Americas και το αμερικανικό Υπουργείο Εμπορίου πριν από την συνάντηση των τριων ηγετών για την SPP, με την συμμετοχή εκπροσώπων του ιδιωτικού τομέα είχε αναφέρει "H SPP ζητά να στηριχτεί στην NAFTA."



Το μεγαλόπνοο οδικό σύστημα των ΗΠΑ γνωστό ως NAFTA SuPerhighWay - the tranS-texaS corridor (ttc)

Η ένωση του Καναδά με το Μεξικό μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών με ένα πολύ φιλόδοξο υπερσύχρονο οδικό σύστημα αποτελεί, όπως φαίνεται, μέρος του σχεδίου για την ένωση των τριών χωρών. Το τεράστιο αυτό οδικό σύστημα περιλαμβάνει ήδη υπάρχουσες αλλά προτεινόμενες οδικές αρτηρίες, οι οποίες θα ενώνουν το Μεξικό με τον Καναδά διασχίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ πρόκειται για ένα οδικό σύστημα, βασικό κομμάτι του οποίου είναι ο -ως προτεινόμενο- «The Trans Texas Corridor TTC». O ttc αποτελεί την βασική αρτηρία που θα ενώνει τις τρεις χώρες στο Τέξας, και η ολοκλήρωσή του βάσει των σχεδίων τοποθετείται μετά από 50 χρόνια. Το όλο σχέδιο έχει αντιμετωπίσει μεγάλες αντιδράσεις, όσο και αν τα media δεν έχουν εκτεταμένως αναφερθεί σε αυτό, και η Washington δεν το έχει επίσημα παραδεχτεί.

CNN-O Lou Dobbs στην εκπομπή του πέρα από το γεγονός ότι αναφέρει ότι το σχέδιο για την NAFTA SuPer highWay - the tranS-texaS corridor (ttc) δεν είχε την απαιτούμενη προσοχή από τα media, με τον παρουσιαστή της εκπομπής να δέχεται τα πυρά συναδέλφων του, αναφέρει ότι το σχέδιο για το υπερσύγχρονο οδικό σύστημα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο βήμα προς την ΒορειοΑμερικανική ´Ενωση.



AMERO Το κοινό νόμισμα της βορειοαμερικανικής ένωσης.



Ακολουθώντας την ιδέα στο πρότυπο της Ευραπαϊκής Ένωσης, το 1999 ο καναδός Ο Herbert Grubel, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο Simon Fraser, συνεργάτης στο ινστιτούτο Fraser, ένα από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά think tanks, έγραψε ένα paper για το συγκεκριμένο Ινστιτούτο με τίτλο, "Η Υπόθεση για το Αμέρο: Τα οικονομικά και η Πολιτική για την ΒορειοΑμερικανική Νομισματική Ένωση" "The Case for the Amero: The Economic and Politics of a North American Monetary Union") στο οποίο υπόθεση εργασίας αποτελεί η δημιουργία ενός νέου νομίσματος για την Βόρειο Αμερική. Στην εργασία αυτή ο Grubel, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι "Το σχέδιο για μια βορειοαμερικανική νομισματική ένωση περιλαμβάνει τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό...

Η βορειοαμερικανική Κεντρική Τράπεζα, όπως αντίστοιχα η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα, θα έχει την ευθύνη για την διατήρηση της σταθερότητας της τιμής και όχι για την εφαρμογή".

Η εισαγωγή για το αμέρο αποτελεί μια οπτική της διαδικασίας για την δημιουργία της ΒορειοΑμερικανικής Ένωσης, στο πρότυπο της Ε.Ε.

Πέρα από τον εμπνευστή του νέου νομίσματος με το όνομα Αμέρο, την ίδια χρονιά το 1999, πάλι στον Καναδά, το C.D. Howe Institute εξέδωσε μια έκθεση με τίτλο From Fixing to Monetary Union: Options for North American Currency Integration, όπου και επισημαίνονται τα εξής: "Ο ευκολότερος τρόπος να αντιληφθούμε την έννοια της NAMU [North American Monetary Union-ΒορειοΑμερικανική Νομισματική Ένωση] είναι να δούμε την ένωση ισοδύναμη με Ευρωπαϊκή νομισματική ένωση (European Monetary Union- EMU) και κατ' επέκταση με το ευρώ."

Το Ινστιτούτο C.D. Howe είναι από τα σημαντικότερα και ισχυρότερα Think tanks του καναδά, αρκεί να δει κανείς τα πρόσωπα που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο. Ενδεικτικά να αναφέρουμε από την διοίκησή του έχουν περάσει τα μεγαλύτερα στελέχη και ονόματα επιχειρήσεων: Ιmperial Oil του Καναδά, θυγατρική της Exxon Mobil, την General Electric του Καναδά, την BMO Financial Group, TD Bank Financial Group, Nortel Networks, Manulife Financial, Bank of Nova Scotia, Enbridge Gas Distribution, EnCana Corporation, Ford Motor Company of Canada, HSBC Καναδά, Astral Media, Merrill Lynch Καναδά, CIBC World Markets, και N M Rothschild & Sons.

Πορεία προς μια ΒορειοΑμερικανική Ένωση-SPP

Η διαδικασία για την δημιουργία και την χρήση του Αμέρο συνοδεύεται από μια παράλληλη πορεία προς την δημιουργία της Βορειοαμερικανικής Ένωσης, όπως αποκαλείται ένωση των Ηνωμένων Πολιτειών, του Μεξικό και του Καναδά.

Μετά την Nafta στα τέλη του 1993 και το 1999 με τον καναδό Grubel, σε πολιτικό επίπεδο πια τον Μάρτιο του 2005, οι ηγέτες του Καναδά, Ηνωμένων Πολιτειών και Μεξικού υιοθέτησαν ένα πρωτόκολλο συνεργασίας για την Ασφάλεια και την Ευημερία στην Βόρειο Αμερική, εγκαθιδρύοντας σε επίπεδο υπουργών ομάδες εργασίας για θέματα ασφάλειας και οικονομίας που αντιμετωπίζει η Βόρεια Αμερική (Security and Prosperity Partnership Of North America-SPP).

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα της SPP, «η τριμερής αυτή συνεργασία έχει στόχο να αυξήσει την ασφάλεια και να ενισχύσει την ευημερία μεταξύ των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικό αυξάνοντας την συνεργασία και την διακίνηση πληροφοριών. ? SPP δίνει το πλαίσιο, προκειμένου να διασφαλίσει αφενός ότι η Βόρειος Αμερική είναι στο ασφαλέστερο και το καλύτερο μέρος να ζει κάποιος, και αφετέρου με τα φιλόδοξα προγράμματα για την ασφάλεια και την ευημερία να κρατά κλειστά τα σύνορα στην τρομοκρατία και ανοιχτά στο εμπόριο».

Ωστόσο στην επίσημη ιστοσελίδα της SPP γίνεται η επισήμανση, η οποία προφανώς στοχεύει στο να διαχωρίσει την λειτουργία του εν λόγω πρωτοκόλλου συνεργασίας από την NAFTA χωρίς όμως εκ των όσων στη συνέχεια διαδραματιστεί και αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο (ότι δηλαδή υπάρχει μια άτυπη σχέση μεταξύ της SPP και της NAFTA), πως η SPP βασίζεται, αλλά λειτουργεί ξεχωριστά από τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις των τριών χωρών, ενεργοποιώντας άλλες πτυχές των σχέσεων συνεργασίας, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η δημόσια υγεία κλ.

Το 2005, ο αμερικανός πρόεδρος Μπους, σε συνάντησή του στις 23 Μαρτίου με τον πρόεδρο του Μεξικό Φόξ και τον πρωθυπουργό του Καναδά, Μάρτιν σε κοινή δήλωσή τους είχαν αναπτύξει τους στόχους της τριμερούς «συμφωνίας», διατυπώνοντας τόσο την σημασία SPP, όσο και την κοινή δεύσμευσή τους για τις αγορές και την δημοκρατία, της ελευθερία και το εμπόριο, και την αμοιβαία ασφάλεια και ευημερία, επισημαίνοντας «να κάνουμε τις ανοιχτές κοινωνίες μας πιο ασφαλείς, τις επιχειρήσεις μας πιο ανταγωνιστικές και τις οικονομίες μας πιο ελαστικές».

Την επόμενη χρονιά, στις 31 Μαρτίου (2006) στο Κανκούν του Μεξικό, οι τρεις ηγέτες συναντήθηκαν και πάλι με τον πρόεδρο Μπους να λέει ότι «η συνάντηση γιορτάζει την πρώτη επέτειο της δημιουργίας της SPP και αποτελεί ταυτόχρονα ένα follow-up της συνάντησης του 2005.

Κοιτάζοντας κανείς τους συνδέσμους (links) στην επίσημη ιστοσελίδα της SPP περιλαμβάνονται ιστότοποι που εστιάζουν είτε σε διμερείς συμφωνίες μεταξύ τους οι συμμετέχουσες χώρες στην SPP, είτε αφορούν στους διάφορους τομείς συνεργασίας/σε συμφωνίες/ στην κοινή στρατηγική/κλπ των τριών χωρών της Β. Αμερικής.

Όσο αφορά τώρα τις ομάδες εργασίας, όπως είχε ανακοινωθεί στην πρώτη συνάντηση των τριών ηγετών, η σύσταση τους ολοκληρώθηκε μέχρι το Μάιο του 2005. Η αναφορά προς τους ηγέτες των τριών χωρών στις 27 Ιουνίου 2005 υπεβλήθη, υπογεγραμμένη από τους υπουργούς των εξωτερικών, εμπορίου και Εσωτερικών (και Ασφαλείας) των ΗΠΑ, Καναδα και Μεξικό, καταγράφοντας τα πρώτα αποτελέσματα από τις συναντήσεις των ομάδων εργασίας, απαρτιζόμενες από επιχειρηματίες και ειδικούς στους διάφορους τομείς δραστηριότητας, δίνοντας το πλαίσιο της όλης προσπαθειας. Αντίστοιχη αναφορά υπεβλήθη προς τους τρεις ηγέτες το 2006.

Στο διάστημα των 90 ημερών από την υπογραφή του πρωτοκόλλου συνεργασίας μέχρι και την οργάνωση των ομάδων εργασία και την υποβολή της αναφοράς προς τους ηγέτες των κυβερνήσεων τους, ανελήφθησαν σειρά πρωτοβουλιών, προκειμένου να ενισχυθεί η ασφάλεια και η ευημερία.

Όπως καταγράφεται στα επίσημα έγγραφα της SPP, στο κομμάτι που αφορά την ευημερία, οι πρωτοβουλίες αφορούσαν μεταξύ άλλων στο ηλεκτρονικό εμπόριο, στην απελευθέρωση των κανόνων προέλευσης, στα καταναλωτικά αγαθά, προσωρινή είσοδο (και προφανώς άδεια) για εργασία, ασφάλεια στις πτήσεις, εναρμόνιση των συστημάτων εναέριας κυκλοφορίας.

Οι βασικοί στόχοι, όπως αντίστοιχα καθορίζονται, περιλαμβάνουν την προώθηση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, της ποιότητας ζωής με βασικά θέματα και πρωτοβουλίες που εστιάζουν στα εξής:

-να κάνουν την βόρειο Αμερική, το καλύτερο μέρος για επιχειρηματικές δραστηριότητες

-επιμέρους συνεργασία προς ενίσχυση της βορειοαμερικανικής ανταγωνιστικότητας (καθορισσμός στρατηγικής συνεργασίας στο χάλυβα, εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία, ενεργειακή οικονομία για την Βόρειο Αμερική, περισσότερη ασφάλεια στα σύνορα, ελεύθερο και ασφαλές ηλεκτρονικό εμπόριο, κα)

- κάνουν την βόρειο Αμερική, το καλύτερο μέρος να ζει κανείς ( προστασία περιβάλλοντος, βελτίωση στο σύστημα υγείας κα).

Αναφορικά με την ασφάλεια, οι πρωτοβουλίες των ομάδων εργασίας εστιάζουν στην δημόσια ασφάλεια στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό, βελτίωση και κατασκευή υποδομών στο Detroit, στην Αριζόνα, συνεργασία στον τομέα των επιστημών και της τεχνολογία, ενώ οι στόχοι που διατυπώθηκαν αφορούσαν την προστασία της ΒΑ από εξωτερικές απειλές (διακίνηση πληροφοριών μεταξύ των 3 χωρών, βιοπροστασία, έλεγχο των ραδιενεργών πηγών, κα), την απάντηση σε εξωτερικές απειλές (ετοιμότητα, ενίσχυση των δυνατοτήτων στην αντιμετώπιση περιστατικών στην θάλασσα και περιορισμό του αντίκτυπου στο θαλάσσιο εμπόριο, θέσπιση νομοθετικής στρατηγικήςγια την διεθνή τρομοκρατική απειλή, θαλάσσια και εναέρια ασφάλεια, ανάπτυξη υποδομών ασφάλειας, ενίσχυση των συνόρων του Μεξικό, κα).

«Χτίζοντας την Βορειοαμερικανική κοινότητα»

Μια από της ομάδες εργασίας που εργάστηκαν, εξέδωσε την έκθεση «Χτίζοντας την Βορειοαμερικανική κοινότητα» με την στήριξη του πολύ γνωστού πανίσχυρου αμερικανικού think tank Council of Foreign Relations, χαρακτιριζόμενο ως σκιώδης κυβέρνηση των ΗΠΑ, το καναδικό Canadian Council of Chief Executives και το μεξικάνικο Consejo Mexicano de Asuntos Internacionales. Η έκθεση προτείνει λοιπόν την δημιουργία μέχρι το 2010 μιας Βορειαμερικανικής κοινότητας, της οποίας τα σύνορα θα καθορίζονται από έναν κοινό εξωτερικό δασμό, μια εξωτερική περίμετρο ασφαλείας, εντός της οποίας η κίνηση των πολιτών, των αγαθών και του κεφαλαίου θα είναι νόμιμη και ασφαλής. "Building a North American Community"

Η δημιούργια του AMERO σ παρόλο που στον υπόλοιπο κόσμο είναι μια υπόθεση παντελώς άγνωστη στην κοινωνία των πολιτών, εντούτοις στις ΗΠΑ όπως θα δούμε κατά την πορεία της έρευνας μας είναι κάτι συζητείται σε ανοιχτά Fora, σε πανεπιστήμια, τηλεοπτικές συζητήσεις και τηλεοπτικά πάνελ. Μάλιστα ως νομισματική έννοια έχει περάσει ακόμα και στην παγκόσμια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia. Στο σχετικό λήμμα αναφέρεται ότι η Βορειοαμερικανική Νομισματική Ένωση αποτελεί μια θεωρητική οικονομική και νομισματική ένωση των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και του Μεξικό. Η εφαρμογή της πιθανόν θα προβλέπει ένα νέο κοινό νόμισμα, το οποίο θα δημιουργηθεί για τον συγκεκριμένο σκοπό. Το υποθετικό αυτό νόμισμα της Ένωσης είναι το Άμερο. Το μοντέλο έχει δημιουργθεί κατά το πρότυπο του μοντέλου του ευρωπαϊκού νομίσματος και λέγεται ότι θα αποτελέσει μια φυσική επέκταση της NAFTA (North American Free Trade Agreement and the Security) και του SPP (Prosperity Partnership of North America). Οι θεωρίες συνωμοσίας λένε ότι οι τρεις κυβερνήσεις έχουν ξεκινήσει τα πρώτα βήματα για την εφαρμογή της νέας νομισματικής μονάδας, χωρίς ωστόσο καμία χώρα επίσημα να έχει δηλώσει ότι επιθυμεί την εφαρμογή της "ΒορειoΑμερικανικής Ένωσης".

[Επισκέπτης]

Ένας από τους πρωτεργάτες της εν λόγω έκθεσης είναι ο καθηγητής στο American University της Washington Robert Pastor, ο οποίος ήταν από τους επικεφαλής της ομάδας στο CFR που εργάστηκε για την εκπόνηση της εργασίας. Ο Robert Pastor είναι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι η υπόθεση του SPP μπορεί να εξελιχθεί σε μια ηπειρωτική ένωση, με ένα νέο νόμισμα, το Αμέρο που θα αντικαταστήσει το αμερικανικό δολάριο, όπως ακριβώς το ευρώ αντικατέστησε τα εθνικά νομίσματα της Ευρώπης. Από πολλούς ο Robert Pastor αποκαλείται ο πατέρας της ΒορεοΑμερικανικής Ένωσης.

Στο American University ο Pastor είναι πρόεδρος του Κέντρου ΒορειοΑμερικανικών Σπουδών, όπου διδάσκει το μάθημα με τίτλο: Βόρειος Αμερική: μια ένωση, μια κοινότητα, ή μόνο τρία κράτη;

Παράλληλα είναι μέλος στο ΒορειοΑμερικανικό Φόρουμ, και στο NAFI, (North American Forum on Integration ) ένας μη κυβερνητικός οργανισμός, ο οποίος κάθε χρόνο πραγματοποιεί συνάντηση για 100 επιλεγμένους φοιτητές από 100 πανεπιστήμιο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό και τον Καναδά για συνεδριάσεις σε ένα εικονικό τριμερές κοινοβούλιο.

Ο Pastor στις 24 Οκτωβρίου 2006 σε συνέντευξή του στο ισπανόφωνο περιοδικό «Poder y Negocios» είχε διατυπώσει την άποψη ότι οι κρίσεις μπορούν να επισπεύσουν αποφάσεις, οι οποίες υπο διαφορετικές συνθήκες δεν θα λαμβάνονταν. Φέρνοντας το παράδειγμα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, υποστήριξε ότι η κρίση αυτή έκανε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά να επανακαθορίσουν την προστασία των συνόρων τους, ή ότι η κρίση στο Μεξικό ανάγκασε την κυβέρνηση να υιοθετήσει ένα νέο οικονομικό μοντέλο, επισημαίνοντας ότι μια κρίση μπορεί να οδηγήσει δημοκρατικές κυβερνήσεις να πάρουν δύσκολες αποφάσεις, όπως εκείνες που απαιτούνται προκειμένου να δημιουργηθεί η ΒόρειοΑμερικανική Κοινότητα. Ερωτηθείς αν η δημιουργία της Βορειοαμερικανικής Ένωσης είναι κακή ιδέα, δεν απάντησε ούτε αρνητικά, αλλά ούτε και θετικά. Ωστόσο θεωρεί ότι την δεδομένη χρονική (2006) στιγμή μια πολιτική ενσωμάτωση δεν είναι καλή ιδέα, διότι αφ' ής στιγμής υπήρξαν οι πρώτες συζητήσεις, αμέσως δημιουργήθηκε μια αίσθηση φόβου ότι μπορούν να εξαφανιστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που κατά την εκτίμησή του σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνουν βήματα προς τα μπροστά. Για τον καθηγητή του πανεπιστημίου της Washington, ο κόσμος κινείται με γρήγορα βήματα και «δεν μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός, αν δεν κινείσαι προς τα μπροστά». Δεν απέρριψε την ιδέα ότι μπορεί να σχηματιστεί μια Βορειοαμερικανική Ένωση, αλλά μόνο μετά από την ηπειρωτική οικονομική ενσωμάτωση και την δημιουργία της βορειοαμερικανικής κοινότητας εντός της οποίας οι κάτοικοι θα ονομάζονται πολίτες της Βορείου Αμερικής.

Ο Robert Pastor πριν από την εμπλοκή του στην ομάδα εργασίας και την παραγωγή της έκθεσης από το Council of Foreign Relations είχε γράψει το 2001 το ββλίο με τίτλο «Toward A North American Community: Lessons from the Old World for the New» (Προς μια Βορειοαμερικανική Κοινότητα: Μαθήματα από τον παλιό κόσμο για τον νέο).

Επίσης σε συνεργασία με τους Samuel Morley και Sherman Robinson, είχε εργαστεί για την εργασία-πρόταση «Closing the Development Gap: A Proposal for a North American Investment Fund», και το 2002 «A North American Community: A Modest Proposal To the Trilateral Commission».

Για πολλούς το Amero, το προτεινόμενο βορειομερικανικό νόμισμα σε αντικατάσταση του αμερικανικού δολαρίου, του καναδικού και του μεξικάνικου πέσο, καθώς και η δημιουργία μιας Βορειοαμερικανικής Ένωσης δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη θεωρία συνομωσίας που χρησιμοποιείται από όλους όσους φοβούνται την μετανάστευση και την παγκοσμιοποίηση.

Η εφημερίδα Boston Globe στις 25 Νοεμβρίου του 2007 σε άρθρο της με τίτλο «Η συνομωσία του αμέρο» ("The Amero Conspiracy"), επεσήμανε τα εξής: "Η SPP [Security and Prosperity Partnership] υπάρχει, οι τριμερείς ομάδες εργασίας συνεχίζουν να κάνουν συναντήσεις, αλλά τα μέλη της την θεωρούν ως τον τρόπο που οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και το Μεξικό συνεργάζονται σε θέματα, όπως τα σύνορα, οι περοβαλλοντολογικοί κανονισμοί, οι κανονισμοί ασφαλείας, η τρομοκρατία, η διακίνηση των ναρκωτικών. Το Amero από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται να είναι τελείως θεωρητικό".


Παρά ωστόσο την θεωρητική διάσταση που δίνεται, ένα άλλο άρθρο στην καναδική εφημερίδα Financial Post, αναφέρεται στο Amero όχι ως μια θεωρητική ιδέα ή θεωρία συνομωσίας αλλά, ως πιθανή πραγματικότητα. Ο Herbert Crubel, ο εμπνευστής της «υπόθεσης Αμερο» στο άρθρο με τον τίτλο «Φτιάξτε το Loonie, (Herbert Grubel, Fix the Loonie. The Financial Post: January 18, 2008) κάνει λόγο για την διαδικασία που πρέπει να γίνει πριν υιοθετηθεί το νέο εννιαίο νόμισμα, γνωστό ως Αμέρο. Το εν λόγω άρθρο αναφέρει πως ο Καναδάς υποφέρει από αυτό που ονομάζεται «Γερμανική ασθένεια», με μόνη ίαση στο σύστημα με επίσημη δέσμευση των κεντρικών τραπεζών των δυο χωρών να διατηρήσουν το ίδιο επιτόκιο. Εκείνο που ωστόσο διαπιστώνει ο καναδός οικονομολόγος είναι η δέσμευση από την τραπέζα του Καναδά με σεβασμό στο αμερικανικό επιτόκιο μπορεί να μην είναι αξιόπιστη, όπως μπορεί να πουν κάποιοι, γεγονός που πιθανόν να καταλήξει σε αποτυχία η όλη προσπάθεια. Για το θέμα αυτή της αξιοπιστίας, ο συγγραφέας βρίσκει την λύση, μάλλον επαναφέρει στο προσκήνιο αυτό που είχε κάνει πριν χρόνια, με το να υποστηρίζει τα εξής: «Στην Ευρώπη η αξιοπιστία ήρθε από την δημιουργία του ευρώ και το επίσημο τέλος των εθνικών κεντρικών τραπεζών να θέτουν τα επιτόκια. Μια ανάλογη δημιουργία του αμέρο δεν είναι δυνατή χωρίς την πιθανή συνεργασία των ΗΠΑ.

Επίσης, τον Νοέμβριο του 2007, η εφημερίδα Globe and Mail ανέφερε σε δημοσίευμα της ότι "ο Καναδάς θα πρέπει να αντικαταστήσει το νόμισμά του με ένα βορειοαμερικανικό νόμισμα, ή να καθηλώσει το αμερικανικό, ώστε να αποφύγει τις αυξήσεις στα επιτόκια των συναλλαγών που έχει αντιμετωπίσει το καναδικό νόμισμα, όπως ανέφερε ο ειδικός στα θέματα αυτά Stephen Jarislowsky στην επιτροπή της βουλής χθες". Η εφημερίδα συνεχίζει με τα όσα είπε ο Jarislowsky "Θεωρώ ότι πρέπει να ξεκινήσουμε σοβαρά να σκεφτόμαστε ενός εννιαίου νομισματικού μοντέλου, όπως αυτό της Ευρώπης". Ο Jarislowsky, θεωρείται ο Warren Buffet, του Καναδά, είναι μέλος σε πολλά ΔΣ εταιρειών, και επίσης μέλος στο ΔΣ του C.D. Howe Institute.

Επίσημες θέσεις κυβερνητικών και άλλων φορέων

Το concept για ένα εννίαιο βορειοαμερικανικό νόμισμα δεν αποτέλεσε μόνο θέμα συζήτησης μεταξύ των μεγάλων επιχειρηματικών think tanks, αλλά συζητήθηκε και εντός των κυβερνητικών θέσεων. Τον Μάιο του 2007, ο τότε κυβερνήτης της Τράπεζας του Καναδά, David Dodge, είπε ότι "Η Βόρεια Αμερική μπορεί μια μέρα να έχει ένα νόμισμα κατά το πρότυπο της Ε.Ε.", σύμφωνα με τα όσα αναφέρθησαν στις δηλώσεις του. Ο David Dodge επιπλέον επεσήμανε ότι "Μερικοί υποστηρικτές έχουν αποκαλέσει το το εννιαίο βορειοαμερικανικό νόμισμα, το αμέρο» ενώ σε άλλο σημείο "απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού μετά από ομιλία του στο Σικάγο, ο Dodge ανέφερε ότι το εννιαίο νόμισμα είναι πιθανό".

Τον ίδιο μήνα στο πολύ γνωστό περιοδικό ανάλυσης Foreign Affairs o οικονομολόγος Benn Steil δημοσιεύει άρθρο του με τίτλο «Το τέλος του εθνικού νομίσματος» (The end of national currency), όπου και γίνεται λόγος ότι ο κόσμος χρειάζεται να εγκαταλείψει τα νομίσματα που δεν χρειάζεται, και να τα αντικαταστήσει με δολάρια, ευρώ και πολυ-εθνικά άλλα νομίσματα που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί.

Την άνοιξη του 2007 στο περιοδικό Range, o Τim Findley σε ένα μακροσκελές άρθρο του με τίτλο "A Dark Moon rising" μιλάει για την ΒορειοΑμερικανική Ένωση, το Αμέρο, το Συμβούλιο των Εξωτερικών Σχέσεων (CFR) και τον καθηγητή Robert Pastor, την SPP, την NAFTA, και το υπό μελλοντική κατασκευή οδικό σύστημα που θα ενώσει τις τρεις χώρες (ΗΠΑ-Καναδά-Μεξικό)και έχει προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων στους κατοίκους της πολιτείας του Τέξας.

Ένα ακόμα ισχυρό think tank φαίνεται πως παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην δημουργία της της ΒΑμερικανικής ένωσης. Σύμφωνα με το WorldNetDaily, το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (Center for Strategic & International Studies) μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2007 επρόκειτο να καταθέσει στον Λευκό Οίκο και την Γερουσία -σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το WorldNetDAily- την αναφορά του για τα πλεονεκτήματα της ένταξης των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και του Μεξικό σε ένα πολιτικό, οικονομικό μπλοκ.

Όπως επισημαίνει στην συντηρητική κατά τα άλλα ιστοσελίδα ο επικεφαλής του project για το Μεξικό Armand B. Peschard-Sverdrup, τα αποτελέσματα της μελέτης θα ενεργοποιήσουν αυτούς που χαράσσουν πολιτική να πάρουν αποφάσεις για την Βόρειο Αμερική, με έμφαση στην εδαφική ένταξη. Συνεχίζοντας ο Armand B. Peschard-Sverdrup, εξηγεί ότι το project θα εστιάσει σε μια διεξοδική εξέταση των μελλοντικών σεναρίων, που βασίζονται στην τρέχουσες τάσεις, και αφορούν έξι τομείς ιδιαίτερης σημασίας για την τριμερή σχέση: εργασία, ενέργεια, περιβάλλον, ασφάλεια, ανταγωνιστικότητα, συνοριακή υποδομή και λογισμικά. Όλα τα στοιχεία για την αναφορά συγκεντρώθηκαν από το "North American Future 2025 Project." To project ολοκληρώθηκε σε τρεις φάσεις από τον Ιούλιο του 2006 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2007, όπου και τα αποτέλέσματα του πιθανότατα κατατέθηκαν στην κυβέρνηση και στα αρμόδια νομοθετικά όργανα.

Εμφανιζόμενος στην εκπομπή του Λάρι Κίνκ, Larry King Live στα τέλη του 2007, ο πρώην Μεξικανός πρόεδρος που υπέγραψε το πρωτόκολλο συνεργασίας της SPP (Security and Prosperity Partnership), Vicente Fox, όταν ρωτήθηκε για το αν είναι πιθανό να δούμε ένα κοινό νόμισμα για την Λατινική Αμερική, απάντησε "Είναι πολύ μακρία, πάρα πολύ μακριά. Αυτό που προτείνουμε από κοινού με τον πρόεδρο είναι η ALCA, μια ένωση εμπορίου για όλη την Αμερική. Και όλα πήγαιναν καλά μέχρι που εμφανίστηκε ο Hugo Chavez. Αποφάσισε να απομονωθεί. Αποφάσισε να να καταστρέψει την ιδέα." Όταν ρωτήθηκε από τον Larry King αν πρόκειται να είναι κάτι σαν το ευρωδολάριο, ο Fox απάντησε ότι αυτό είναι πολύ μακροπρόθεσμο. «Θεωρώ ότι υπάρχουν διαδικασίες, το πρώτο βήμα είναι μια συμφωνία στο εμπόριο, και μετά ένα νέο όραμα, κάτι σαν και αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με την NAFTA."

ΗΠΑ:το ψήφισμα 487

Από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών, οι πολύ προσεκτικές, διακριτικές και σιωπηρές κινήσεις προς την δημιουργία μιας ένωσης με το Μεξικό και τον Καναδά βρήκαν την αντίθεση μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων. Τέσσερις Βουλευτές, με πρωτοβουλία του ρεπουμπλικανού Virgil Goode Jr από την Βιρτζίνια και υποστηρικτές τους επίσης ρεπουμπλικάνους Thomas Tancredo από το Κολοράντο, τον Ron Paul από το Τέξας και τον Walter Jones της Βόρειας Καρολίνα εισήγαγαν ψήφισμα 487, με το οποίο εξέφρασαν την αίσθηση του Κογκρέσου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να εμπλακούν στην κατασκευή οδικού συστήματος της NAFTA (NAFTA Superhighway) ή να μπει στην Βορειοαμερικανική Ένωση (North American Union (NAU) ) με τον Καναδά και το Μεξικό, καλώντας τον πρόεδρο να επιδείξει σθεναρή αντίσταση στις παραπάνω ή σε άλλες προτάσεις που απειλούν την κυριαρχία των ΗΠΑ. Το εν λόγω ψήφισμα δόθηκε στην αρμόδια επιτροπή μεταφορών και υποδομής και επίσης στην επιτροπή εσωτερικών υποθέσεων πριν συζητηθεί στην Βουλή.

Μέχρι σήμερα, το αμερικανικό Κογκρέσο δεν έχει περάσει κάποια σχετική νομοθεσία προκειμένου να εγκριθούν οι δραστηριότητες της SPP, αλλά και και χρήματα που μέχρι τώρα χρησιμοποιούνται. Ο δημοκρατικός βουλευτής Barney Frank (D-MA), όπως αναφέρει το fact sheet American Policy Center υποστηρίζει ότι η SPP δημιουργήθηκε από τον πρόεδρο χωρίς την εμπλοκή του Κογκρέσου» , ενώ ο βουλευτής Tom Tancredo, (R-Colo) είχει ζητήσει από την κυβέρνηση Bush να αποκαλύψει τις δραστηριότητες των ομάδων εργασίας της SPP, συμπεριλαμβανομένων και των ονομάτων των μελών που συμμετέχουν. Απάντηση δεν πήρε.

Εν όψει των εκλογών της 4ης Νοεμβρίου για τον 44ο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, το πρόγραμμα των ρεπουμπλικάνων περιείχε την εξής αναφορά, αποδεικνύοντας ότι η πορεία προς την δημιουργία μιας βορειαμερικανικής ένωσης με κοινό νόμισμα δεν είναι απλώς μια ακόμη θεωρία συνωμοσίας. Η πλατφόρμα των ρεπουμπλικάνων αναφέρει τα εξής: «οι ισχυροί δεσμοί μας με τον Καναδά και το Μεξικό δεν πρέπει να οδηγήσουν σε μια βορειοαμερικανική ένωση ή σε ένα κοινό νόμισμα» (σελίδα 8, παράγραφος με τίτλο «Strengthening Ties in the Americas»


Πάντως σύμφωνα με το επίσημο site της SPP θεωρείται μύθος η σύναψη συμφωνίας, πρωτοκόλλου ή συνθήκης μεταξύ των τριών χωρών, είναι ένας απλός διάλογος, ένα σκέτο πλαίσιο συνεργασίας.Μπορεί να είναι και έτσι, μπορεί όμως και όχι...!

Οργανισμοί ΥΠΕΡ της δημιουργίας της Βορειοαμερικανικής ένωσης

Στην ιστοσελίδα για το αμέρο, οι οργανισμοί που υποστηρίζουν την δημιουργία της βορειοαμερικανικής ένωσης και φυσικά το κοινό νόμιστα είναι οι εξής:

North American Forum for Integration: Μη κυβερνητικός οργανισμός με έδρα το Μόντρεαλ. Ιδρύθηκε το 2002 και στοχεύει να θέτει τα ζητήματα που εγείρονται από την βορειοαμερικανική ένταξη καθώς και να προσδιορίσει νέες ιδέες και στρατηγικές για την ενίσχυση της βορειοαμερικανικής περιφέρειας.

KC SmartPort: Μη κυβερνητικός οικονομικός οργανισμός ανάπτυξης, ο KC SmartPort προωθεί και ενισχύει το το στάτους της της πολιτείας του Κάνσας ως το ηγετικό βορειοαμερικανικό κέντρο λογισμικού.

North America's Super Corridor Coalition: μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργανισμός των τριών χωρών, ένας συνασπισμός για το εμπόριο και τις μεταφορές, στοχεύοντας στο να κάνει το διεθνές και το εσωτερικό εμπόριο πιο αποτελεσματικό και ασφαλές, παράλληλα με το δίκτυο μεταφοφών, από τον βορά προς τον νότο μέσω της Κεντρικής Αμερικής, Καναδά και Μεξικό.

Border Environment Cooperation Commission (BECC): Διεθνής οργανισμός που δημιουργήθηκε από τις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Μεξικό, ως επιπρόσθετη συμφωνία στην (NAFTA). Ο σκοπός της BECC είναι να βοηθήσει να διατηρηθεί, να προστατεύσει και να ενισχύσει το περιβάλλον και την περιοχή των αμερικανικών-μεξικανικών συνόρων, μέσα από την ανάπτυξη σχεδίων περιβαλλοντολογικής υποδομής.

North American Inland Port Network (NAIPN): Υποεπιτροπή της (NASCO). NAIPN υποστηρίζει τα συμφέροντα των λιμανιών της ενδοχώρας καθώς επίσης και του διεθνούς μεσοηπειρωτικού εμπορίου και των μεταφορών. Παράλληλα υποστηρίζει την αποστολή της NASCO να ενισχύσει την ασφάλεια και το ποικιλότροπο σύστημα εμπορίου και μεταφορών.

Canadian/American Border Trade Alliance: Οργανισμός που αποτελείται από επιχειρήσεις, οργανισμούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και προσωπικότητες που ασχολούνται με το αμερικανο-καναδικό εμπόριο και τουρισμό.

Northern Great Plains Inc: Μη κυβερνητικός οργανισμός, ο οποίος εστιάζει στην έρευνα για την παραγωγή μελετών, δημιουργώντας οικονομικές ευκαιρίες, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ένα υγειές περιβάλλον και βιώσιμες κοινωνίες.

US-Mexico Border 2012 Program: Πρόγραμμα συνεργασίας Ηνωμένων Πολιτειών και Μεξικό για την βελτίωση του περιβάλλοντος και την προστασία 12 περίπου εκατομμυρίων ανθρώπουν που ζουν κοντά στα σύνορα.

International Relation Center: (CIP Americas Policy Program): κέντρο πολιτικών μελετών με επίκεντρο το ρόλο των ΗΠΑ στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.

Security and Prosperity Partnership Of North America:

International Business Development Center (IBDC): Επιχειρηματικός οργηνισμός διευκολύνει ξένες εταιρείες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στις ΗΠΑ.

Mexicans & Americans Thinking Together (MATT.org): Μια φωνή που θέλει να επηρεάσει την μεταναστευτική πολιτική, εργαζόμενη για την βελτίωση των σχέσεων Μεξικού-ΗΠΑ.

San Antonio Foreign-Trade Zone: Ζώνη που δεν θεωρείται έδαφος των ΗΠΑ προκειμένου να λειτουργεί ως τελωνείο.

International Boundary and Water Commission: Επιτροπή που δίνει λύσεις σε θέματα που προκύπτουν από την εφαρμογή συμφωνιών μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικό.

The Americas Society: Οργανισμός για την εκπαίδευση και το διάλογο στην Αμερική

Free trade Alliance: Ιδρύθηκε το 1994, μετά την NAFTA, προκειμένου να μετατρέψει την περιοχή του San Antonio σε ένα διεθνές ανταγωνιστικό εμπορικό κέντρο.

Border Trade Alliance: Ιδρύθηκε το 1986, και αποτελεί έναν μη κερδοσκοπικού χαρακτηρά οργανισμό, ο οποίος λειτουργεί ως forum σε όλους όσους συμμετέχουν προκειμένου να εκθέσουν τα θέματα κλειδιά που επηρεάζουν την εμπορική και οικονομική ανάπτυξη στην Βόρειο Αμερική.

Τραπεζικοί οργανισμοί:

The North American Development Bank (NADB): Ιδρύθηκε υπό της αιγίδα της NAFTA

Inter-American Development Bank (IDB)

IBC Bank

Ακαδημαϊκά ιδρύματα

CIVNET (CIVITAS International): Παγκόσμια διαδικτυακή εκπαιδευτική κοινότητα που απαρτίζεται από εκπαιδευτικούς, μη κυβερνητικούς οργανισμούς, δημοσιογράφους, αναλυτές ερευνητές με στόχο την προώθηση της δημόσιας εκπαίδευσης σε ολόκληρο τωον κόσμο.

Πανεπιστήμιο Pace

Πανεπιστήμιο Pace - πρόγραμμα Περικλής

Αμερικανικό Πανεπιστήμιο (American University)- Center of North American Studies

Project Pericles: Μη κυβερνητικός οργανισμός που ενθαρρύνει και διευκολύνει κέντρα σπουδών και πανεπιστήμια να συμπεριλάβουν στο πρόγραμμά τους διδασκαλία κοινωνικής ευθύνης, συμμετοχική υπηκοότητα.

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

The NAU War Room: Αποτελεί μια εθνική εκστρατεία για να εκθέσει και να σταματήσει τα σχέδια της απορρόφισης των Ηνωμένων Πολιτειών στην ΒορειοΑμερικανική Ένωση (North American Union (NAU)) με τον Καναδά, και το Μεξικό.

Stop the North American Union: Κίνηση ενημέρωσης και έκφρασης αντίθεσης στην δημιουργία της ΒορειοΑμερικανικής Ένωσης.

H εφημερίδα The Canadian

Texans uniting for Reform and freedom: Μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργανισμός, του οποίου η αποστολή έχει να κάνει με την παροχή ενημέρωσης αναφορικά με την νέες οικονομικές μεθόδους της κυβέρνησης των ΗΠΑ στο σύστημα των μεταφορών, την επίσης ενημέρωση για τον Trans Texas Corridor (TTC), το πρώτο μεγαλύτερο σχεδιαζόμενο οδικό σύστημα της NAFTA, το οποίο συνδέεται με την SPP.

Patriot Brigade Talk Radio Network.

Coalition to block the North American Union: O Howard Phillips είναι ο επικεφαλής του The Conservative Caucus, όπου εντάσσεται ο συνασπισμός εναντίον της ΒΑ ένωσης, μαζί με τον Jerome Corsi και την Phyllis Schlafly. Η ομάδα αυτή ισχυρίζεται ότι η SPP που υιοθετήθηκε από τον αμερικανό πρόεδρο Μπους, τον καναδό πρωθυπουργό Μάρτιν και τον πρώην πρόεδρο του Μεξικό Φόξ θα διέγραφε τα σύνορα, θα αντικαταστήσει το δολάριο με το Αμέρο και θα οδηγήσει σε μια δίχως όρια μετανάστευση. Ο συνασπισμός, όπως αποκαλείται η εν λόγω ομάδα, ανακοίνωση στις 25 Οκτωβρίου 2006 ότι υποστηρίζει το ψήφισμα 487 της Βουλής των Αντιπροσώπων, σύμφωνα με το οποίο «αντιτίθεται στη δημιουργία του οδικού συστήματος της NAFTA από την δυτική όχθη του Μεξικό μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών που φτάνει μέχρι το εσωτερικό του Καναδά».

Οι φωνές για την πιθανή κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας και του δολαρίου, η δημιουργία του ΑΜΕΡΟ και οι αμερικανικές σχέσεις με την Κίνα

Από το 2006, οι φωνές για την κακή κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας, της πιθανής κατάρρευσής της, της αναγκαιότητας αντικατάστασης του δολαρίου με ένα ισχυρότερο νόμισμα και εν προκειμένω την δημιουργία του Amero αυξάνονταν ολοένα και περισσότερο, είτε ευθέως, είτε υπαινικτικά. Στις διάφορες αναφορές, άρθρα, αναλύσεις, οικονομικές εκτιμήσεις έχουν ιδιαίτερη θέση οι οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα. Κίνα και Ηνωμένες Πολιτείες το 2007 κατέλαβαν πάνω από το 30% του παγκόσμιου εθνικού ακαθάριστου εισοδήματος (ΑΕΠ). Eπίσης η Κίνα είναι η τρίτη στη σειρά χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συνεργασία των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια αποτελεί στόχο στρατηγικού χαρακτήρα -κυρίως από την πλευρά των ΗΠΑ-, επιδιώκοντας σχέδεις δυναμικότερες και παραγωγικότερες.

Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2006, ομάδα της αμερικανικής οικονομίας με επικεφαλής τον υπουργό των Οικονομικών Henry Paulson και με τον πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας αποθέματος Ben Bernanke, μαζί με πέντε ακόμα αξιωματούχους της κυβέρνησης σε επίπεδο υπουργών, εμπορίου Carlos Gutierrez, εργασίας, Elaine Chao, Υγείας Mike Leavitt, ενέργειας Sam Bodman, και εκπρόσωπο του Susan Schwab επισκέπτονται την Κίνα για στρατηγικό Οικονομικό διάλογο. Ταυτόχρονα όμως οι φωνές για την σταδιακή πορεία ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας ολένα και πλήθαιναν, κάνοντας παράλληλη αναφορά και στο νέο νόμισμα που θα κάνει την εμφάνισή του ύστερα από μια πιθανή κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας και του δολαρίου. Ωστόσο η εμφάνιση του νέου νομίσματος, συνδεόταν πάντα με την δημιουργία της Βορειοαμερικανικής Ένωσης από την συγχώνευση των οικονομιών των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και του Μεξικό.

Τότε, τον Δεκέμβριο του 2006 με αφορμή το ταξίδι των αμερικανών αξιωματούχων στην Κίνα, ο Bob Chapman βαθύς γνώστης των οικονομικών και εκδότης της ιστοσελίδας "The International Forecaster", με περίπου 100,000 συνδρομητές, είχε πει ότι η αμερικανική οικονομία έχει μπει σε περίοδο ύφεσης από τον Φεβρουάριο του 2005. Σε Newsletter της 9ης Δεκεμβρίου 2006, είχε γράψει πως η κυβέρνηση θα κρατήσει το επιτόκιο στο 5.25%. Διαφορετικά, αν αυξηθεί, η αγορά του real estate θα καταρρεύσει, ενώ αν χαμηλώσει τότε θα καταρρεύσει το δολάριο. Τον ίδιο μήνα έγινε (12.12.06) και η συνάντηση της Επιτροπής ομοσπονδιακού αποθέματος της ανοιχτής αγοράς, όπου και αποφασίστηκε να μην αυξηθούν τα επιτόκια, επισημαίνοντας επίσης ότι η οικονομία βρίσκεται σε επιβράδυνση.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης, το δολάριο εξασθένησε σε ένα νέο χαμηλό ρεκόρ των 20 τελευταίων μηνών σε σχέση με το ευρώ. Κάνοντας πρόβλεψη τότε ο Bob Chapman, ανέφερε ότι η κατάρρευση του δολαρίου είναι επικείμενη, δηλώνοντας «Όταν η αξία του δολαρίου πέσει, θα συμπαρασύρει και το χρηματιστήριο και την οικονομία μαζί του. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα κουτί και δεν μπορεί να βγει έξω». Αναφορικά με την κατάρρευση του δολαρίου, ο οικονομιλόγος είχε προειδοποιήσει ότι οι αμερικανοί θα χτυπηθούν άσχημα. «Στην ύφεση που μπαίνουμε τώρα, ο Μπους θα προτείνει την δημιουργία της Βορειοαμερικανικής Ένωσης προκειμένου να ανταγωνιστούμε το ευρώ». «Με την δημιουργία του Amero» εξηγεί ο Chapman «θα παρουσιαστεί στους αμερικανούς ως λύση της κυβέρνησης για την ανάκαμψη του δολαρίου. Στην διαδικασία για την δημιουργία του amero, η κυβέρνηση Bush απλά θα εγκαταλείψει το δολάριο».

Λίγο νωρίτερα από τα όσα δήλωσε ο Chapman, σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό δίκτυο CNBC, ο αντιπρόεδρος επενδυτικής εταιρείας στο Λονδίνο στις 27 Νοεμβρίου 2006 είχε πει ότι «ένα βήμα μακριά από το δολάριο προς το "Amero", το επερχόμενο βορειοαμερικανικό νόμισμα θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στην ζωή όλων στον Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό». Ο Steve Previs, αντιπρόεδρος της Jefferies International Ltd., εξήγησε ότι το Amero αποτελεί το προτεινόμενο νέο νόμισμα για την ΒορειοΑμερικανική Κοινότητα, η οποία αναπτύσσεται τώρα μεταξύ Καναδά, Ηνωμένων Πολιτειών και Μεξικό.

«Ο σκοπός» υποστήριξε ο Steve Previs στο CNBC «είναι να φτιαχτεί μια κοινότητα χωρίς σύνορα, όπως περίπου η Ευρωπαϊκή Ένωση, με το αμερικανικό δολάριο, το καναδικό, και το μεξικάνικο πέσο να αντικαθίστανται από το Amero». Ο Previs τότε είχε αναφέρει ότι πολλοί Καναδοί είναι ενοχλημένοι για το Amero, ενώ οι περισσότεροι Αμερικανοί έξω από την πολιτεία του Τέξας στην πλειοψηφία τους δεν γνωρίζουν για το νέο νόμισμα, ή τα σχέδια για να ενταχθούν στην Βόρειο Αμερική, επισημαίνοντας ότι είναι πολλοί αυτοί που στρουθοκαμιλίζουν αναφορικά με τα σχέδια.

Σε ερώτηση του CNBC αν θεωρεί ότι η NAFTA κάνει αρκετά, ο Steve Previs απέφυγε να απαντήσει, λέγοντας ότι «έχει θετικά και αρνητικά. Για κάποιους είναι κάτι καλό, για κάποιους άλλους είναι καταστροφή».

Με αφορμή την συνέντευξη του Steve Previs στο CNBC, ο Jerome R. Corsi σε άρθρο του στο WorldNetDaily.com επισημαίνει ότι η όλη συνομωσιολογία για το Αμέρο ξεκίνησε από την στιγμή που άρχισε να πέφτει το δολάριο. Ήταν η εποχή που το δολάριο άρχισε να χάνει αξία στα τέλη Νοεμβρίου 2006 σε σχέση με το ευρώ, σπάζοντας το το όριο του 1,30$/1 ευρώ, που είχε φτάσει τον Απρίλιο του 2005. Ο Jerome R. Corsi επισημαίνει ότι πολλοί αναλυτές παγκοσμίως σύνδεσαν την δραματική πτώση του δολαρίου σε κάποιο βαθμό με την ανακοίνωση της Κίνας τον Νοέμβριο του 2006 για την πρόθεσή της να απομακρυνθεί από το δολάριο στις συναλλαγές της στο εξωτερικό, υπενθυμίζοντας ότι η Κίνα έχει σπάσει το ρεκόρ του 1 τρις σε αποθέματα συναλλάγματος σε δολάρια, ξεπερνώντας ακόμα και την Ιαπωνία, την πρώτη χώρα στο κόσμο.

Ο Barry Ritholtz, επικεφαλής στρατηγικής της αγοράς για την εταιρεία Ritholtz Research & Analytics στην Νέα Υόρκη σε δηλώσεις προς τον Jerome R. Corsi την ίδια περίοδο, είχε χαρακτηρίσει τότε την πτώση του δολαρίου ως "ναυάγιο". Όσο για το αν η πτώση αυτή σημαίνει και μια πιθανή κατάρρευση του δολαρίου, ο Ritholtz είχε δηλώσει στο WND «όχι ακόμα».

Το χρέος των ΗΠΑ... σε ΑΜΕΡΟ...

Από τις αρχές Οκτωβρίου 2008 στο διαδίκτυο κυρίως σε εναλλακτικά sites κυκλοφόρησε η είδηση -χωρίς ωστόσο να έχει επιβεβαιωθεί από επίσημα χείλη- ότι στο Κρεμλίνο υπάρχει αναφορά, σύμφωνα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν 800 δισεκατομμύρια δολάρια στην Κίνα σε Amero. Όπως αναφέρεται, ο αμερικανός υπουργός των οικονομικών Χ. Πόλσον ενημέρωσε την Κινεζική Αναπτυξιακή Τράπεζα (China Development Bank) ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στείλει 800 δισεκατομμύρια δολάρια στο νέο νόμισμα Amero, το οποίο βασίζεται στην συγχώνευση των οικονομιών των Ηνωμένων Πολιτειών, του Μεξικό και του Καναδά και της δημιουργίας της Βορειοαμερικανικής Ένωσης (North American Union). Σύμφωνα με τον Ron Paul, ρεπουμπλικάνο μέλος της επιτροπής της Βουλής για τα οικονομικά, αυτή την στιγμή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χρέος προς την Κίνα σε δολάρια Αμερικής που υπολογίζεται σε 2,5 τρισεκατομμύρια.

Όπως αναφέρθηκε στο εν λόγω δημοσίευμα για τα 800 δισεκατομμύρια που στέλνει το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών σε Amero στην Κίνα, ο τότε Yπουργός των Oικονομικών Χένρυ Πόλσον (US Department of Treasury, Henry M. Paulson, Jr) είχε επιφορτιστεί από τον πρόεδρο Bush να ηγηθεί των προσπαθειών για την ένωση των οικονομιών των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό. Να σημειώσουμε δε ότι ο τότε υπουργός των οικονομικών δεν ήταν μόνο αξιωματούχος της κυβέρνησης Bush. Ήταν παράλληλα επικεφαλής της Αναπτυξιακής Τράπεζας Βορείου Αμερικής (North American Development Bank), ένας οικονομικός οργανισμός των Ηνωμένων Πολιτειών και του Μεξικού με σκοπό την επέκταση της συγχώνευσης των οικονομιών των δυο χωρών, ηγέτης της Επιτροπής Συνοριακής Περιβαλλοντολογικής Συνεργασίας (BECC), που συστήθηκε από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών (ΗΠΑ-Μεξικό) για την περαιτέρω εφαρμογή της NAFTA.

Περίπου την ίδια περίοδο, την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008, το έγκυρο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters κάνει λόγο για δημοσίευμα κινεζικής εφημερίδας, όπου υποστηρίζει ότι «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λεηλατήσει τον παγκόσμιο πλούτο, εκμεταλλευόμενοι την κυριαρχία του δολαρίου και ο κόσμος επειγόντως χρειάζεται άλλα νομίσματα να το αντικαταστήσουν». Η εφημερίδα που πρόσκειται στο κουμουνιστικό κόμμα, σε άρθρο-άποψη του Shi Jianxun, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Tongji της Σανγκάης επίσημαίνει ότι χώρες έχασαν μεγάλα ποσά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ενώ η μόνη ανησυχία της Washington ήταν να προστατεύσει τα συμφέροντά της, διατυπώνοντας παράλληλα την άποψη ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει το διεθνές νομισματικό σύστημα που μέχρι τώρα είναι βασισμένο στην κυριαρχία του δολαρίου, προτείνοντας παράλληλα ότι οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ Ευρώπης και Ασίας μπορούν να γίνονται σε ευρώ, βρετανικές λίρες, γιεν και γιουάν. Το άρθρο του Shi ήταν με αφορμή την συνάντηση του ASEM των 27 της ΕΕ και 16 χωρών της Ασίας στις 24-25 Οκτωβρίου 2008 στο Πεκίνο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Πάλι τον Οκτώβριο του 2008, και συγκεκριμένα στις 18 Οκτωβρίου, το Laboratoire europeen d'Anticipation Politique / Europe 2020, ένας ιστότοπος που επικεντρώνεται στην πολιτική πρόβλεψη, εξέδωσε το μηνιαίο Bulletin, κάνοντας δυσοίωνες προβλέψεις για την αμερικανική οικονομία. Το εν λόγω κέντρο, που δημιουργήθηκε από την συμβολή οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων και ερευνητικών κέντρων, αλλά και μεμονωμένων ερευνητών, στοχεύει στην προώθηση της έρευνας στο επίπεδο της ευρωπαϊκής πολιτικής πρόβλεψης, εστιάζοντας στην ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα (εκδημοκρατισμός της ΕΕ., κοινή εξωτερική πολιτική, ανάλυση της παγκόσμιας συστημικής κρίσης). Σύμφωνα λοιπόν με το Bulletin του Οκτωβρίου του Laboratoire europeen d'Anticipation Politique / Europe 2020, η αμερικανική οικονομία, η οποία σήμερα βρίσκεται σε μεγάλη ύφεση θα καταρρεύσει πριν από το καλοκαίρι του 2009, ενώ το δολάριο θα αποσυρθεί με ένα νέο νόμισμα να παίρνει την θέση του. Τα «παλιά δολάρια», όπως τα αποκαλεί το Bulletin θα χάσουν την αξία τους σε ποσοστό 90%.

Στο ίδιο περίπου πλαίσιο, με τις δυσοίωνες προβλέψεις για την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά και την νέα κατάσταση που εκκολάπτεται, όπως συνάγεται όχι μόνο από τις διαφορετικές πηγές ενημέρωσης, αλλά και από την ανάλυση και σύνδεση γεγονότων, κινούνται και οι απόψεις ρώσου πολιτικού αναλυτή, ο οποίος βλεπει να πλησιάζει η κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας, με την αντίστοιχη διάσπαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι απόψεις του έχουν παρουσιαστεί στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, χωρίς ωστόσο να γίνει εκτενής αναφορά στην δημιουργία του νέου νομίσματος. Ο Ιγκόρ Παναρίν λοιπόν, καθηγητής στην διπλωματική ακαδημία του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών σε συνέντευξή του την Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008 στην εφημερίδα Ιζβέστια επισημαίνει ότι το δολάριο δεν είναι πλέον ασφαλές ως νόμισμα, καθώς το εξωτερικό χρέος της χώρας έχει αυξηθεί κατά πολύ, όταν στις αρχές της δεκαετίας του '80 δεν υπήρχε καν. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 το εξωτερικό χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, σήμερα είναι πάνω από 11, γεγονός, το οποίο όπως διατυπώνει ο ρώσος αναλυτής, αποτελεί μια πυραμίδα που μπορεί μόνο να καταρρεύσει. Ερωτηθείς για το πότε τοποθετεί την κατάρρευση, ο Ιγκόρ Παναρίν εξέφρασε την άποψη ότι «η κατάρρευση έχει ήδη ξεκινήσει, δεδομένου ότι τρεις από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Γουόλ Στρητ έχουν πάψει να υπάρχουν και άλλες δυο μετά βίας επιβιώνουν. Οι απώλειες που σημειώνουν είναι οι μεγαλύτερες στην ιστορία. Αυτό που θα διαπιστώσουμε ως αλλαγή είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες να μην αποτελούν πλέον τον ρυθμιστή της παγκόσμιας οικονομίας». Τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών, στο εξής ο ρώσος αναλυτής εκτιμά μπορούν να αναλάβουν η Κίνα με τα μεγάλα αποθέματα και η Ρωσία, ως ρυθμιστής στην περιοχή της Ευρασίας. Ο ρώσος καθηγητής διατυπώνει την άποψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διασπαστούν, κυρίως εξαιτίας της επιδείνωσης της κατάστασης της αμερικανικής οικονομίας. Οι μαζικές απολύσεις, η άνοδος του ποσοστού της ανεργίας παράλληλα με την αύξηση των τιμών, έχουν οδηγήσει στην δυσαρέσκεια των πολιτών που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην πρόσφατη εκλογή του Ομπάμα και στις «υπερ-δυνατότητές του», μόνο που είναι σαφές ότι δεν γίνονται θαύματα. Πάντως εκείνο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η πρόβλεψη που κάνει, υποστηρίζοντας οτι η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει στην διάσπαση των Ηνωμένων Πολιτειών σε έξι μέρη, α. στην ακτή του Ειρηνικού, όπου συγκεντρώνεται ο ολοένα και αυξανόμενος κινεζικός πληθυσμός, β. στον Νότο, με τους ισπανόφωνους, γ. στο Τέξας, όπου κυριαρχούν ανεξάρτητα κινήματα, δ. στην Ακτή του Ατλαντικού, όπου κυριαρχεί μια διαφορετική και ξεχωριστή νοοτροπία, ε. στις πέντε κεντρικές -φτωχότερες-πολιτείες με τους καθαρούς αμερικάνους, και στ. στις βόρειες πολιτείες, όπου υπάρχει έντονη η επιρροή του Καναδά. Όσο για την μοίρα του αμερικανικού δολαρίου, ο ρώσος υποστηρίζει ότι το 2006 υπήρξε μια μυστική συμφωνία μεταξύ των Ηνωμενων Πολιτειών, του Καναδά και του Μεξικό για ένα κοινό νόμισμα, το Αμέρο, εξηγώντας ότι όλα αυτά που συμβαίνουν μπορεί να αποτελούν μια προετοιμασία για την αντικατάσταση του δολαρίου.

Jerome R. Corsi: ο συγγραφέας που πρωτοστάτησε στην αρθρογραφία και την μάχη εναντίον της δημιουργίας της βορειομερικανικής ένωσης

Jerome R. Corsi, αμερικανός συγγραφέας, διδάκτωρ στις πολιτικές επιστήμες από το πανεπιστήμιο Harvard, ο οποίος ασχολήθηκε διεξοδικά με την έρευνα για την προοπτική δημιουργίας της Βορειατλαντικής ένωσης, παραθέτοντας πολλά στοιχεία που αναδεικνύουν ότι το όλο concept δεν βασίζεται σε θεωρίες συνομωσίας αλλά σε πραγματικά σχέδια τα οποία και σταδιακά εφαρμόζονται μέσω της SPP. Ο Corsi συνεργάζεται με τα συντηρητικά WorldnetDaily και το Human Events, όπου και δημοσιεύονται τα άρθρα του και οι αναλύσεις του. Πέρα όμως από την έρευνά του για την Βορειοαμερικανική Ένωση, για την οποία τα άρθρα του δημοσιεύονται στις ιστοσελίδες με τις οποίες συνεργάζεται και αναπαράγονται σε πολλά άλλα sites, την περίοδο αυτή ο Jerome Corsi ετοιμάζει το νέο του βιβλίο για την SPP (Security and Prosperity Partnership of North America) και για την προοπτική δημιουργίας της Βορειοαμερικανικής Ένωσης. Ο συγγραφέας για τις ανάγκες του νέου του βιβλίου, σύμφωνα με τον νόμο περί ελεύθερης διακίνησης των πληροφορίων (Freedom of Information Act) υπέβαλε το αίτημα και πήρε όλα τα επίσημα έγγραφα για την SPP τα οποία μπορείτε να δείτε ΕΔΩ.

Πέρα όμως από την εντατική έρευνά του και ενασχολησή του με την Βορειοαμερικανική Ένωση, έχει γράψει μια σειρά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα εξής:

Black Gold Stranglehold: The Myth of Scarcity and the Politics of Oil" (μαζί με τον Craig R. Smith),

"Atomic Iran: How the Terrorist Regime Bought the Bomb and American Politicians,"

Τα δυο βιβλία που έγιναν bestseller, κάνοντάς τον πολύ γνωστό, είναι το "Unfit for Command: Swift Boat Veterans Speak Out Against John Kerry" (το έγραψε μαζί με τον John O'Neill), το 2004 όπου και ασκεί έντονη κριτική στον πρώην δημοκρατικό υποψήφιο John Kerry και τον Αύγουστο του 2008 το βιβλίο με τον τίτλο The Obama Nation, ακολουθεί την ίδια τακτική άσκησης έντονης κριτικής εναντίον του αφρο-αμερικανού υποψηφίου. Αναφορικά με την περίπτωση του Μπαράκ Ομπάμα, τότε υποψηφίου για το προεδρικό αξίωμα και σήμερινού προέδρου, το επιτελείο του αφροαμερικανού αντέδρασε με μια 40σέλιδη έκδοση, η οποία και ανατρέπει, όπως επισημαίνει τα ψέμματα που περιέχει ο Jerome Corsi στο βιβλίο του.

Ο Corsi είναι επίσης μέλος ομάδας που αντιτίθεται στην δημιουργία της ΒορειοΑτλαντικής ένωσης, μαζί με τον Howard Phillips, επικεφαλής του The Conservative Caucus (TCC), και την Phyllis Schlafly.

Ο Jerome Corsi για όσα γράφει περί της δημιουργίας της βορειαμερικανικής ένωσης και του αμέρο έχει δεχτεί έντονες επικρίσεις πολλών, οι οποίοι θεωρούν περισσότερο θεωρίες συνωμοσίας, παρά ο,τιδήποτε άλλο.

American Policy Center

Το αμερικανικό Think tank American Policy Center, εκτιμώντας ότι οι μυστικές κινήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης Bush, μαζί με την κυβέρνηση του Καναδά και του Μεξικό οδηγούνται προς την δημιουργία της ΒορειοΑμερικανικής Ένωσης, και την καθιέρωση του Amero, ως το κοινό νόμισμα, εξέδωσε μια πεντασέλιδη έκθεση - αντίδραση προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.


Η έκθεση-αναφορά αντίδρασης παραδέχεται ότι επίσημα ο όρος ΒορειοΑμερικανική ένωση δεν χρησιμοποιείται. Αντί αυτού η συμφωνία προβλέπει ομάδες εργασίας για την SPP, το πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη συνθήκες ελεύθερου εμπορίου και ασφάλειας. Ωστόσο, όπως αναφέρεται εντός του κειμένου, βάσει των σχετικών εγγράφων «η πρόθεση για την δημιουργία της ΒορειοΑμερικανικής Ένωσης δεν είναι δυνατό να κρυφτεί», ακόμα και αν η τριμερής συμφωνία που υπεγράφη το 2005 δεν έχει επικυρωθεί από το Κογκρέσο.

Τα τελευταία τρία χρόνια 20 τουλάχιστον ομάδες εργασίας έχουν εκπονήσει σειρά μνημονίων κατανόησης και τριμερών συμφωνιών σε θέματα που αφορούν την ενέργεια, τις μεταφορές, τις οικονομικές υπηρεσίες, επικοινωνίες, τεχνολογία, περιβαλλοντολογική πολιτική, τους κανόνες σλυμφωνα με τους οποίους θα λειτουργούν οι επιχειρήσεις, για την αγροτική πολιτική και αυτή των τροφίμων. Σύμφωνα με την κυβέρνηση Bush, πάντα σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η έκθεση του American Policy Center έχει αρνηθεί ότι η SPP λειτουργεί μυστικά. Αφού παραθέτει στοιχεία που αποδεικνύουν (?) τους ισχυρισμούς ότι Ηνωμένες Πολιτείες, Μεξικό και Καναδάς βαδίζουν προς μια ένωση με κοινό νόμισμα κατά το πρότυπο της ΕΕ, καταλήγει ότι η SPP κινείται προς την δημιουργία μιας ηπειρωτικής κυβέρνησης, η οποία στο τέλος θα έχει το δικό της δικαστικό σύστημα, την δική της ικανότητα να συλλέγει τους φόρους, το δικό της νόμισμα, και το δικό της κυβερνηστικό σώμα. Για το συντηρητικό Think Tank, η SPP αποτελεί την επέμβαση στην οικονομία και τον πολιτισμό μας. Αφορά την αναδιανομή του αμερικανικού πλούτου και της βιομηχανίας, αντιπροσωπεύοντας το τέλος ενός ιστορικού πειράματος 250 χρόνων στην ελευθερία, εκτός και αν οι Αμερικανοί πουν όχι!

Πέρα από τις εκτιμήσεις που κάνει, το αμερικανικό Think Tank παραθέτει ένα χρονοδιάγραμμα για τα βασικά γεγονότα από το 2000 μέχρι σήμερα όπως δίνονται από το American Policy Center, με την παράθεση και όλων των απαραίτητων συνδέσμων που στοιχειοθετούν την πορεία προς την δημιουργία της βορειοαμερικανικής ένωσης.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ AMERO STEP BY STEP...

Ιούλιος 2, 2000: o Μεξικανός πρόεδρος Vicente Fox προτείνει ένα χρονοδιάγραμμα 20 με 30 χρόνια για την δημιουργία κοινής βορειοαμερικανικής αγοράς.

Nοέμβριος 27, 2000: Η έκδοση του βιβλίου του Robert Pastor "Toward a North American Community"

4η Οικονομική Επισκόπηση 2000: Η Ομοσπονδιακή Αποθεματική τράπεζα της Ατλάντα στην οικονομική επισκόπηση του τελευταίου τριμήνου του 2000 τιτλοφορείται «Προοπτικές για μια πιθανή Βορειοαμερικανική Νομισματική Ένωση»

Δεκέμβριος 2001: Ο αμερικανός υπουργός εσωτερικής ασφαλείας Tom Ridge και ο καναδός αναπληρωτής πρωθυπουργός John Manley υπογράφουν την "Smart Border Declaration.", ένα σχέδιο δράσης με 30 σημεία προκειμένου να ενισχύσουν την ασφάλεια των συνόρων καθώς και να διευκολύνουν την νόμιμη διέλευση των ανθρώπων και των αγαθών προς και από τις χώρες τους.

Σεπτέμβριος 9, 2002: Ο πρόεδρος Bush και ο καναδός πρωθυπουργός Chretien συναντιούνται για να συζητήσουν την πρόοδο του Smart Border Action Plan. Νεότερο και ενημερωμένο του σχεδίου δίνει ο Λευκός Οίκος στις 6 Δεκεμβρίου του 2002.

Δεκέμβριος, 2002:

[Nikoss]

Σεβαστή η δουλειά της δημοσιογράφου Δέσποινας Συριοπούλου, που καταπιάνεται με αυτά τα θέματα και καθ’ όλα χρήσιμη, όμως θεωρώ ότι πρέπει να γίνει μία επισήμανση, ώστε να μην εξάγονται λάθος συμπεράσματα.

Μας παραθέτει την παρακάτω παράγραφο:

Αυτή η τεχνητή παγκόσμια οικονομική κρίση δεν ήταν απλά αποτέλεσμα της αποτυχίας του υπερκορεσμένου φιλελεύθερου οικονομικό πολιτικού συστήματος που εγκαθίδρυσε ο βασιλιάς και μεγάλος πρωταγωνιστής, το αμερικάνικο δολάριο, αλλά μια μάλλον πολύ καλά στημένη επιχείρηση που θα μοιάζει ως αναγκαία και επιβεβλημένη λύση, η μετάβαση στην νέα πραγματικότητα. Η μετάβαση στο νέο παγκόσμιο νόμισμα...

Οι κρίσεις δεν είναι ποτέ τεχνητές αλλά σύμφυτες του καπιταλισμού και προκαλούνται αναπόφευκτα απ’ την υπερπαραγωγή εμπορευμάτων που υπερβαίνουν τις καταναλωτικές δυνατότητες της αγοράς. Χάρη στον όλο και πιο λεπτομερή καταμερισμό της εργασίας και στην αδιάκοπη ανάπτυξη της τεχνολογίας, η παραγωγικότητα αλλά και η παραγωγή εμπορευμάτων αυξάνεται χωρίς όρια ενώ αντίθετα η απορροφητικότητα της αγοράς είναι λίγο πολύ ανελαστική. Όχι επειδή οι ανάγκες των ανθρώπων έχουν υπερκαλυφθεί (στην πραγματικότητα είναι απεριόριστες) αλλά επειδή οι μισθοί των πλατιών μαζών, των δισεκατομμυρίων καταναλωτών, είναι κόστος που περιορίζεται απ’ τον ανταγωνισμό μεταξύ των καπιταλιστών στο κατώτερο δυνατό επίπεδο. Σα συνέπεια εμφανίζεται το φαινόμενο που ήδη αναφέραμε, δηλαδή η υπερπαραγωγή. Αμέτρητα αυτοκίνητα απούλητα, αμέτρητα διαμερίσματα που δεν βρίσκουν αγοραστές και το ίδιο συμβαίνει με όλα τα παραγόμενα αγαθά.

Η υπερπαραγωγή επιβάλει μείωση της παραγωγικής δραστηριότητας ή και σε ορισμένους κλάδους σταμάτημα εντελώς. Όταν η παραγωγή μειώνεται λόγο της περιορισμένης ζήτησης ή σταματά εντελώς, οι εργάτες χάνουν τις δουλειές τους ή υποαπασχολούνται στην καλύτερη περίπτωση. Σαν αποτέλεσμα η κατανάλωση μειώνεται περισσότερο και η απολύσεις εργατών αυξάνουν ανάλογα. Έτσι η κρίση μεγαλώνει σα χιονοστιβάδα και λίγο - λίγο παρασέρνει τα πάντα στο διάβα της.
Αυτοί που υποπτεύονται ή πιστεύουν ότι κρίση είναι τεχνητή, ότι κάποιοι την έχουν μηχανευτεί για να υπηρετήσουν ποιος ξέρει ποιες άνομες επιδιώξεις, είναι άνθρωποι που φαντασιώνονται ότι το σημερινό οικονομικό σύστημα υπήρχε ανέκαθεν και θα συνεχίσει να υπάρχει στο διηνεκές. Μ’ άλλα λόγια πιστεύουν ότι είναι αιώνιο. Αυτό πιστεύουν οι καπιταλιστές και πιο πολύ απ’ τους καπιταλιστές το πιστεύουν οι «εχθροί» των καπιταλιστών, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ!!!

Δυστυχώς για όλους αυτούς ο καπιταλισμός ή αν προτιμούν η οικονομία της αγοράς, δεν υπήρχε πάντα. Είναι στοιχειώδης ιστορική αλήθεια ότι ο καπιταλισμός έχει αρχή. Και ότι έχει αρχή έχει και τέλος. Και το τέλος έρχεται με όχημα την παρούσα κρίση, απ’ την οποία δεν υπάρχει διέξοδος. Το γιατί δεν θα το συζητήσουμε εδώ.

Για περισσότερα κοιτάξτε στο: http://www.patari.org/articles/thanasimiAgonia.php