patari.org

[Ιστορικός]

ΠΩΣ Η ΡΩΣΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΣΑΝ ΕΝΩΣΗ

https://www.francetvinfo.fr/elections/presidentielle/presidentielle-2022-emmanuel-macron-et-marine-le-pen-en-tete-jean-luc-melenchon-troisieme-selon-notre-dernier-sondage-avant-le-premier-tour_5070067.html


Σύμφωνα με το καθημερινό βαρόμετρο Ipsos-Sopra Steria για το franceinfo και το Le Parisien-Aujourd'hui en France , το οποίο ενημερώθηκε την Παρασκευή 8 Απριλίου για τελευταία φορά πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2022 τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
Ο Εμανουέλ Μακρόν παραμένει σταθερός στο προβάδισμα με 26,5% προθέσεων ψήφου, μπροστά από τη Μαρίν Λεπέν , επίσης σταθερή, στο 23% .Ο Jean-Luc Mélenchon δεν υποχωρεί από την τρίτη του θέση, με 16,5% προθέσεων.Στην τέταρτη θέση ο επίσης ακροδεξιός Έρικ Ζεμμούρ,δημοσιογράφος στη Le Figaro από το 1996 με 11%,ο οποίος πρόσφατα είχε δηλώσει ότι όλοι αναζητούμε τον Γάλλο Πούτιν.Στην πέμπτη θέση η Valerie Pécresse με 9,5%,η οποία έχει θητεύσει ως υπουργός της κυβέρνησης Σαρκοζί(πνευματικος πατέρας του Μακρόν...).Ειναι η πρώτη γυναίκα που επένδυσε η Γαλλική δεξιά για τις βουλευτικές εκλογές.Στην έκτη θέση βρίσκουμε τον Γιανίκ Τζάντοτ με 6.5%,εναν ακτιβιστή κατά της παγκοσμιοποίησης αλλα και μέλος της ΜΚΟ Greenpeace. Ο πόλεμος στην Ουκρανία τονίζει τις διαφορές του με τον Jean-Luc Mélenchon, τον εφησυχασμό του οποίου επικρίνει όσον αφορά το καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και τις θέσεις του για την Κίνα ή την Ευρώπη.
Στις τελευταιες θέσεις βλέπουμε δύο Τροτσκιστές υποψήφιους την Nathalie Arthaud,και τον Philippe Poutou, εργάτης στο εργοστάσιο της Ford στο Blanquefort της Gironde,είναι άνεργος από το κλείσιμο του ιστότοπου και την απόλυση του το 2019.Αλλα και την πρώην δήμαρχο Παρισίου την Anne Hidalgo.


ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

Η εκπρόσωπος της ακροδεξιάς Λεπέν και ο υποτιθέμενος εκπρόσωπος της Αριστεράς ο Μελενκόν τελικά κρατούν αποστάσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία,ενω στην αρχή μιλούσαν καθαρά υπέρ του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν,προφανως όσο πλησίαζαν οι εκλογές φοβήθηκαν ότι θα γίνει σημαία στην προεκλογική εκστρατεία του Μακρον η συμπάθεια τους προς τον Πούτιν.Και για αυτην τους την απόσταση έχουν κατηγορηθεί ανοιχτά απο τον Ζεμμούρ ο οποίος μιλα για την αναζήτηση ενός Γάλλου Πούτιν!!!!
Μεγάλη εντύπωση προκαλεί η απάθεια του σημερινού προέδρου Μακρόν ο οποίος έχει κάνει μόνο μια ζωντανή ομιλία και αυτη έγινε στο Παρίσι.

Αν δεν κρατούσαν αποστάσεις απο το Ουκρανικο οι δυο υποψήφιοι θα είχαμε ένα ξεκάθαρο αποτέλεσμα,σήμερα όμως θεωρώ ότι όλα είναι ανοικτά,ο απερχόμενος πρόεδρος Μακρόν νομίζω πρέπει να κάνει την υπέρβαση για να βγεί πρώτος στον πρώτο γύρο,και δεν βλέπω να υποστηρίζεται απο κανέναν στον δεύτερο γύρο!!!Ιδανικά για πολλούς (για την στάση του στο Ουκρανικό) ο Ζεμμούρ θα ήταν η κατάλληλη λύση για να μπεί στον δεύτερο γύρο,αλλα νομίζω η Λεπέν τελικά θα μπεί στον δεύτερο γύρο με Μακρόν(πιθανόν) ή με Μελενκόν, και άν αλλάξει πολιτική στάση για το Ουκρανικο απο τις 10/4 εως τις 24/4 θα είναι η νέα Πρόεδρος της Γαλλίας...

[vngelis]

Εάν οι Γάλλοι δεν βγάλουν την Λεπέν θα θέλουν την Γερμανία να ηττηθεί απ' τα πολλαπλά εμπάργκο που επιβάλουν οι κυρώσεις στους Ρωσσους. Δεν θα ύπαρξη Γερμανική βιομηχανία στο τέλος και θα καταλήξουν να τρώνε τσιμέντο σε παγωμένες κατοικίες.

Και όταν εννοώ οι Γάλλοι εννοώ αυτούς που βγάζουν τα αποτελέσματα.

[Ιστορικός]

Η θητεία του Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας σημαδεύτηκε από ανελέητες επιθέσεις στην εργατική τάξη, συμπεριλαμβανομένου ενός εκτεταμένου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που επιτίθεται στα πάντα, από αεροδρόμια και σιδηροδρόμους μέχρι κρατικές εταιρείες ενέργειας, μαζικές απολύσεις στο δημόσιο τομέα,αντιμεταρρυθμίσεις στις συντάξεις, εντεινόμενη κρατική καταστολή, και δημαγωγικές διώξεις μεταναστών και μειονοτήτων. Αυτή η επίθεση κατά των Γάλλων εργατών προκάλεσε μαζική αντίθεση, από τις διαμαρτυρίες των κίτρινων γιλέκων το 2018-19, οι οποίες έλαβαν σχεδόν εξεγερτικές διαστάσεις· μέχρι ένα τεράστιο απεργιακό κύμα το 2019· και νεολαιίστικες διαδηλώσεις κατά της αυξημένης αστυνομικής επιτήρησης και των απαγορεύσεων του χιτζάμπ το 2020 και το 2021.

Όλοι αυτοί οι αγώνες αντιμετωπίστηκαν με άγρια καταστολή από τις κρατικές δυνάμεις. Δεκάδες άνθρωποι που συμμετείχαν στα κίτρινα γιλέκα ακρωτηριάστηκαν από την αστυνομία, με πολλούς να χάνουν τα δάχτυλα και τα μάτια τους από χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και άλλες υπέροχες συσκευές «ελέγχου των ταραχών». Τα δικαστήρια παρέδιδαν τους διαδηλωτές κατευθείαν στη φυλακή με σχεδόν ένα νεύμα για τη «δέουσα διαδικασία». Κατά τη διάρκεια της απεργίας του 2019, οι πυροσβέστες αναγκάστηκαν να γίνουν πραιτοριανοί φρουροί για να προστατεύσουν τους απεργούς εργάτες από τις επιθέσεις των ΜΑΤ. Υπάρχουν αμέτρητα βίντεο στο διαδίκτυο με αστυνομικούς να ρίχνουν δακρυγόνα εναντίον διαδηλωτών από κοντινή απόσταση, να επιτίθενται σε παιδιά γυμνασίου και λυκείου και να χτυπούν άοπλους πολίτες.

Αυτού του είδους η βαρβαρότητα έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις υποκριτικές ομιλίες του Μακρόν για την «υπεράσπιση της δημοκρατίας» στην Ουκρανία. Εν τω μεταξύ, κέρδισε επάξια το παρατσούκλι «ο Πρόεδρος των Πλούσιων» με πολιτικές όπως η μείωση του φόρου ακίνητης περιουσίας στη Γαλλία και η απελευθέρωση της εργατικής νομοθεσίας της χώρας. Επιπλέον, η απόλυτη έλλειψη κύρους του Μακρόν ανάμεσα στις μάζες των Γάλλων οδήγησε σε τεράστια δυσπιστία.

Εν ολίγοις, η λάμψη έχει εκλείψει πλήρως από αυτόν τον ευνοημένο γιο του νευρολόγου απο την Αμιέν αλλά και της ευρωπαϊκής άρχουσας τάξης. Οι γαλλικές μάζες είχαν μια γεύση από τον «λογικό χώρο του κέντρου» του Μακρόν και δεν είναι ενθουσιώδεις για την προοπτική περαιτέρω δοκιμής του.Όπως σωστά συνοψίζει ο Economist: «Πέντε χρόνια διακυβέρνησης από τον κεντρώο σημαιοφόρο του πλανήτη έχει διαβρώσει την υποστήριξη για το κέντρο».

Ο αστικός Τύπος χρησιμοποιεί τώρα μια κραυγή για την απειλή μιας «φασίστριας» Προέδρου στη δεύτερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια τέτοια είδους υστερία μπορεί να απορριφθεί εύκολα. Η Μαρίν Λεπέν είναι σίγουρα αντιδραστική, αλλά δεν είναι φασίστρια. Στην πραγματικότητα, είναι μια δημαγωγός που έχει διαμορφώσει την εκστρατεία της με βάση την αντίστοιχη του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει κερδίσει έδαφος ιδιαίτερα στα τμήματα της εργατικής τάξης στο βορρά, και στις πρώην βιομηχανικές περιοχές της la France profonde («βαθιά Γαλλία») που αποδεκατίστηκαν από την αποβιομηχάνιση. Με την παρούσα κρίση του κόστους διαβίωσης να πιέζει ακόμη περισσότερο τους φτωχούς εργαζόμενους και τα στρώματα της μεσαίας τάξης, οι δεσμεύσεις της Λεπέν να μειώσει τους φόρους στα καύσιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης και να δώσει κίνητρα στις επιχειρήσεις για να αυξήσουν τους μισθούς, έχουν χτυπήσει μια ευαίσθητη χορδή.

Έχει επίσης μετριάσει την πιο εμπρηστική ρατσιστική και αντιμεταναστευτική ρητορική που χαρακτήριζε το Εθνικό Μέτωπο στο παρελθόν, αν και εξακολουθεί να επιδιώκει να τροποποιήσει το σύνταγμα της Γαλλίας για να καταργήσει το δικαίωμα στην ιθαγένεια για παιδιά με αλλοδαπούς γονείς,να δοθεί προτεραιότητα στους Γάλλους υπηκόους για θέσεις εργασίας και κοινωνική στέγαση,να καταστήσει πιο δύσκολο για τους πρόσφυγες να ζητήσουν άσυλο. και να απαγορευτεί η μουσουλμανική μαντίλα σε όλους τους δημόσιους χώρους. Αλλά και πάλι, ο Μακρόν κλίνει επίσης προς τον εθνικό σωβινισμό σε μια προσπάθεια να περιορίσει την υποστήριξη του RN, επομένως υπάρχει μικρή διαφορά μεταξύ των υποψηφίων σε αυτά τα θέματα! Και ενώ η Λεπέν έχει υποχωρήσει από τη θέση για έξοδο από την Ευρωζώνη, συνεχίζει να καλεί τη Γαλλία να «ανακτήσει την κυριαρχία της» από την ΕΕ, εκμεταλλευόμενη ένα αίσθημα εναντίον του κατεστημένου που στρέφεται κατά των Βρυξελλών.

Μακριά από μια στροφή προς τα δεξιά, η αυξανόμενη δημοτικότητα της Λεπέν σε βάρος του Μακρόν αντιπροσωπεύει μια αυξανόμενη δυσαρέσκεια από τα στρώματα της εργατικής και της μεσαίας τάξης προς το status quo. Εκφράζει την ταξική οργή απέναντι σε μια μισητή και απρόσιτη ελίτ, και κατάφερε να συγκεντρώσει στον πρώτο γύρο 8,1 εκατομμύρια Γάλλους ψηφοφόρους, και είχε ιδιαίτερα καλή επίδοση στην Τουλούζη και τη Λυών, όπου όχι τυχαία πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαμαρτυρίες από τα κίτρινα γιλέκα και φιλοξενούν μεγάλους φοιτητικούς πληθυσμούς. Έλαβε επίσης πολλές ψήφους στη Μασσαλία (την οποία ο Μελανσόν εκπροσωπεί στην Εθνοσυνέλευση), στη Λιλ και στα υπερπόντια εδάφη της Γαλλίας.

Απέσπασε η Λεπέν το 20% των ψήφων των νέων και είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην παρούσα κατάσταση δείχνοντας ότι τα πιο προοδευτικά και δυναμικά στρώματα της γαλλικής κοινωνίας γυρίζουν όλο και περισσότερο την πλάτη τους στον καπιταλισμό και αναζητούν μια εναλλακτική στην Αριστερά, ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλο τον κόσμο.

Το 40% των ψηφοφόρων της FI του Μελανσόν στον πρώτο γύρο λέει ότι θα ψηφίσει τη Λεπέν και αυτός ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί μέχρι την Κυριακή.
Η Λεπέν παρόλα αυτα, είναι μια δεξιά αστή πολιτικός και ουσιαστικά δεν διαφέρει από τον Μακρόν. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν το καπιταλιστικό σύστημα, και κανένας από τους δύο δεν θα προωθήσει τα συμφέροντα της γαλλικής εργατικής τάξης ούτε στο ελάχιστο,απλά η Λεπέν αν νικήσει θα αναγκαστεί να πάρει αποστάσεις απο τις Βρυξέλλες γιατί αυτοί που θα την αναδείξουν στην προεδρία γι αυτόν τον λόγο το έκαναν...θα γίνει δηλαδή μία νέα...Πούτιν!!!!
Η αστική τάξη είχε ήδη τρομάξει από τη νίκη του Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία, αλλά τώρα αντιμετωπίζει την προοπτική της δεύτερης χώρας της ΕΕ να κυβερνιέται από μια αδοκίμαστη, αντι-ΕΕ Πρόεδρο που έχει εκφράσει παλαιότερα την επιθυμία να αποχωρήσει και από το ΝΑΤΟ.Η Γαλλική αστική τάξη βέβαια αν νιώσει ότι απειλούνται τα συμφέροντα της μέσα στην Ε.Ε δεν θα διστάσει να βρει τρόπο να τα διασφαλίσει...
Μία νίκη την Κυριακή για την Λεπέν θα οδηγήσει την Δύση να επιδιώξει μια γρηγορότερη διευθέτηση με τον Πούτιν, με κόστος μεγαλύτερες παραχωρήσεις από την Ουκρανία στη Ρωσία, ενώ οι ΗΠΑ θέλουν η Ουκρανία να πολεμήσει μέχρι το σκληρό τέλος της.

Αυτοι λοιπόν που βγάζουν τα αποτελέσματα στην Γαλλία το βράδυ της Κυριακής θα μας δείξουν τι ακριβώς θέλουν να γίνει στο απώτερο μέλλον,αν βγάλουν πάλι τον Μακρόν το βαθύ κράτος των Γάλλων θα έχει αποφασίσει να οδηγήσει την χώρα στο βυθό του Σικουάνα δίπλα στους σκελετούς των αστών της Παρισινής κομμούνας,αν αποφασίσουν να βγάλουν στην προεδρία την Λεπέν θα οδηγήσουν την χώρα στην σύγκρουση αλλα και στη έξοδο απο την δαγκάνα της Ε.Ε,και θα αποτελέσει και προπομπο ακόμη μια φορά για τις εξελίξεις ,αλλά και θα διευκολύνει τον Πούτιν να τελειώσει νωρίτερα απ ότι υπολόγιζε με την ενσωμάτωση της περιφέρειας της Ουκρανίας αλλα και την εξαφάνιση του ναζισμού και των δυτικών απειλών στα συνορά του.
Ουσιαστικά θα σημάνουν εξελίξεις άμεσα στο πλοίο της Ε.Ε απο το οποίο είναι έτοιμοι να πηδήσουν αρκετοί...

[vngelis]

Μαρίν Λεπέν: Οι ΗΠΑ θέλουν να σταματήσουν τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου. Εάν εγκριθεί αυτό το μέτρο, θα αυξήσει τους λογαριασμούς ρεύματος και φυσικού αερίου για τους Γάλλους κατά 4-5-6 φορές. Οι Αμερικανοί που θα μεταφέρουν υγροποιημένο αέριο και θα λάβουν σταθερό κέρδος από αυτό θα μπορούσαν να μεταφέρουν χρήματα στη Γαλλία ως αποζημίωση για τις αντιρωσικές κυρώσεις. Θα υπερασπιστώ τους Γάλλους. Από την αρχή της διακυβέρνησης Μακρόν, ο αριθμός των φτωχών στη χώρα μας έχει αυξηθεί κατά 400 χιλιάδες άτομα.

[Ιστορικός]

Eνα πολύ καλό και ρεαλιστικό άρθρο απο μια Ελληνίδα δημοσιογράφο που ζεί και εργάζεται στο Παρίσι:



H ώρα της κρίσης έφτασε για τον Εμμανουέλ Μακρόν και τους μεταρρυθμιστικούς σχεδιασμούς του.

Η ετυμηγορία της κάλπης για την ανανέωσης της γαλλικής εθνοσυνέλευσης, στις βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στις 12 και 19 Ιουνίου, θα καθορίσει αν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, θα έχει την άνεση να οδηγήσει τη Γαλλία σε ακόμα πιο νεοφιλελεύθερα μονοπάτια ή όχι.

Εμπόδιο στο δρόμο του Μακρόν, σύμφωνα με τις δημοσκοπικές πυθίες, είναι ο Ζαν Λικ Μελανσόν και η συμμαχία του NUPES, στην οποία συμμετέχουν σχεδόν όλα τα κόμματα της γαλλικής αριστεράς και ενδεχομένως όλοι οι δυσαρεστημένοι από την πολιτική του Γάλλοι.

Χωρίς το 2017 να του έχουν δώσει λευκή επιταγή (μόλις το 24% των Γάλλων ψηφοφόρων τον ψήφισαν από επιλογή και το 19,01% για να εμποδίσουν την ακροδεξιά Λεπέν, να πάρει τα ηνία της εξουσίας, όπως άλλωστε έγινε και στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές), είδαν το πρόσωπο της Γαλλίας μέσα σε μια πενταετία να αλλάζει πάντα με αρνητικό πρόσημο.

Τα εισοδήματα εξακολούθησαν να συρρικνώνονται από την αβάσταχτη πλέον φορολογία, η εργασιακή επισφάλεια επιδεινώθηκε με τα τεχνάσματα που θέλουν δήθεν την ανεργία να μειώνεται, ο πληθωρισμός σταδιακά και με τον πόλεμο στην Ουκρανία, έγινε καλπάζων επιφέροντας στους Γάλλους πολίτες και μελλοντικά στα παιδιά τους, μια άνευ προηγουμένου συνεχιζόμενη κοινωνική υποβάθμιση.

Η ανασφάλεια για το αύριο και η απόγνωση βασιλεύουν πλέον στα μεσαία στρώματα της κοινωνίας. Στα κατώτερα η κατάσταση είναι απελπιστική, καθώς η φτώχεια δεν παλεύεται για πολλούς, την ώρα που ο επόμενος χειμώνας προμηνύεται από τους δυσκολότερους των 80 τελευταίων ετών.

Παράλληλα, η πλειοψηφία των πολιτών έχουν συνειδητοποιήσει τι εστί Μακρόν, ακόμα και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του…

Παγιδεύτηκαν όμως από μια ανειλικρινή γοητεία μιας μεγαλομανούς προσωπικότητας, που κυβέρνησε με τους πλούσιους για τους πλούσιους, υπό τις κατευθυντήριες γραμμές των λόμπι, συμβουλευτικών εταιρειών made in USΑ και φυσικά με την φανατική υποστήριξη των εξαγορασμένων ΜΜΕ, από την παγκοσμιοποιημένη ελίτ την οποία υπηρετεί και εξυπηρετεί, καθώς είναι δημιούργημα τους.

Η χειραγώγηση, τα ψέματα, τα μαγειρέματα στα ποσοστά της ανεργίας και των δημοσκοπήσεων, ο συγκεντρωτισμός των εξουσιών, η υποβάθμιση του γαλλικού κοινοβουλίου και η μετάλλαξη του σε ένα ευνουχισμένο θεσμικό όργανο, η υπέρμετρη καταστολή, ήταν τα εργαλεία άσκησης εξουσίας και τρόπος διακυβέρνησης, που όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητα αλλά οι Γάλλοι δεν πρόκειται και να ξεχάσουν.

Κι είναι για αυτόν τον λόγο που αρκετοί Γάλλοι θα ψηφίσουν το τρίτο πρόσωπο των προεδρικών εκλογών, τον Ζακ Λικ Μελανσόν, που ονειρεύεται το πρωθυπουργικό κοστούμι, για να εμποδίσει όπως λέει την περεταίρω καταστροφή της Γαλλίας, από τον Εμμανουέλ Μακρόν.

Όμως λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω. Όσο υποκριτής είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν, άλλο τόσο είναι και ο αριστερός πολιτικός. Εκρηκτικός και κυκλοθυμικός σαν χαρακτήρας, έχει στο παρελθόν δείξει πως μπορεί να αλλάζει όσα υποστηρίζει σαν τα πουκάμισα.

Ο θόρυβος που προκαλεί είναι ένα πυροτέχνημα, που καλύπτει την φιλοδοξία του να ολοκληρώσει την καριέρα του στην πολιτική, αν όχι με πρωθυπουργικές δάφνες έστω και με υπουργικές. Το πρόγραμμα διακυβέρνησης του κρίνεται από αρκετούς οικονομικούς ειδήμονες, ως αναξιόπιστο, καθώς μοιάζει περισσότερο με jackpot του λόττο για τους πολλούς, τη στιγμή που στα κρατικά ταμεία λεφτά δεν υπάρχουν για τη δημόσια υγεία, την εκπαίδευση, την αγοραστική δύναμη, για την αποστραγγισμένη από τις φορομπηχτικές πολιτικές, κοινωνία με λίγα λόγια.

Ο δημόσιος πλούτος διοχετεύεται σε αμερικανικές εταιρείες συμβούλων οι οποίες υπαγορεύουν πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου και πανίσχυρων επιχειρηματιών υπέρ δηλαδή των «κατασκευαστών» του Μακρόν και τώρα τελευταία υπέρ της «Ουκρανίας» και σε μια άνευ προηγουμένου επιδοματική πολιτική, που στερεί σιγά-σιγά την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των Γάλλων και αποσκοπεί ξεκάθαρα στην άνευ όρων υποταγή και εξάρτηση του πολίτη από μια παγκόσμια νεοφεουδαρχική ολιγαρχία.

Και φυσικά δεν είναι άξιο λόγου να μιλάμε για την ακροδεξιά Λεπέν ή τον εθνικιστή Ζεμούρ.

Δυστυχώς στη Γαλλία, όπως άλλωστε πανευρωπαϊκά και παγκόσμια, δεν υπάρχει κανένας πολιτικός για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των αντιδημοκρατικών απειλών που πληθαίνουν δια μέσω της χειραγώγησης, κατά της κοινωνίας. Δεν υπάρχει ηγέτης με εκτόπισμα, όραμα και καλοπροαίρετες διαθέσεις για τον λαό κι όχι τον τυχοδιωκτισμό του. Αυτά πέθαναν μαζί με Ντε Γκόλ, Μιτεράν, Ζιράκ.

Οπότε, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα για την ανανέωση της γαλλικής εθνοσυνέλευσης αυτή την Κυριακή και την άλλη, η εξέλιξη είναι μια και προδιαγεγραμμένη. Οι Γάλλοι θα νομίζουν πως ψηφίζοντας έκαναν κάτι. Πως εμπόδισαν τον Μακρόν να αποτελειώσει ότι παραμένει ακόμη όρθιο από την προηγούμενη ζωή τους. Έλα όμως που δεν θα είναι έτσι.

Το «κλισεδάκι» πως ο Μακρον είναι «στήθος με στήθος» με τον Μελανσόν, είναι για το σασπένς, για την αδρεναλίνη, ώστε ο μισοπνιγμένος να πάρει μια ανάσα, πριν τον ξαναβουτήξουν με μεγαλύτερη βιαιότητα μέσα στο υγρό της ασφυξίας.

Αυτά που περίτεχνα προετοιμάζουν εδώ και καιρό, όσοι κινούν παρασκηνιακά τα νήματα «πολιτικών» όπως είναι ο Μακρόν, μέσα στους επόμενους μήνες θα απαιτήσουν περισσότερο από ποτέ «εθνική ομοψυχία» και «συναίνεση» από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των Γάλλων στην εθνοσυνέλευση. Έτσι στην περίπτωση που η συμμαχία του Μακρόν, δεν συγκεντρώσει αυτοδυναμία, όποιος κληθεί να συγκυβερνήσει με τον Γάλλο πρόεδρο, είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει τα μονοπάτια που κάποιοι εκτός κοινοβουλίου και άνευ νομιμότητας, έχουν προ πολλού χαράξει.

Με λίγα λόγια οι Γάλλοι είναι χαμένοι από χέρι, ό,τι κι αν κάνουν, όποιον κι αν ψηφίσουν!

της Μαρίας Δεναξά

https://dimosiografia.com/giati-oi-galloi-einai-chamenoi-apo-cheri-opoion-ki-an-psifisoun/