patari.org

[kostas Oikodomos]

Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έγινε για την ανακατανομή της παγκόσμιας αγοράς μεταξύ των ιμπεριαλιστών Στους χορτάτους ιμπεριαλιστές που κατείχαν την μερίδα του λέοντος και των πεινασμένων που ήταν εκτός και χωρίς αποικίες, όπως η Γερμανία.

Η ανακατανομή των αγορών μεταξύ των ιμπεριαλιστών αποδείχτηκε μια ουτοπία, και το ζήτημα που τέθηκε με την λήξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου ήταν η προετοιμασία ενός νέου πολέμου, όχι για την ανακατανομή των αγορών αλλά για την επικράτηση μιας και μόνης ιμπεριαλιστικής δύναμης, επί του ιμπεριαλιστικού κόσμου και έτσι για παγκόσμια επικράτηση και «έλεγχο» ολόκληρης της αγοράς του πλανήτη.

Ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε ακριβώς γι' αυτό τον λόγο. Η χιτλερική Γερμανία δια στόματος Χίτλερ το διακήρυξε ευθέως με την περίφημη φόρμουλα: «ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ».

Οργανωμένη και ενοποιημένη η Ευρώπη κάτω από την κυριαρχία του γερμανικού φασισμού επρόκειτο να γίνει το δοκιμαστικό έδαφος για μια μεγαλύτερη επιχείρηση, την ιμπεριαλιστική φασιστική οργάνωση ολόκληρου του πλανήτη.

Όμως όπως είχε αναφέρει ο Τρόσκι η Γερμανία δεν ήταν και δεν θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση. Έκφραζε σε έντονη και σε επιθετική μορφή την ιμπεριαλιστική τάση, της κάθε άλλης εθνικής ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής οικονομίας.

Με την ήττα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, του γερμανικού φασισμού η μόνη ιμπεριαλιστική δύναμη που προέκυψε νικήτρια στον ιμπεριαλιστικό κόσμο ήταν αυτή της ιμπεριαλιστικής Αμερικής. Πέτυχε εκεί που επιδίωκε η χιτλερική Γερμανία. Να αναδεχθεί παγκόσμια πλανητική δύναμη και να εφαρμόσει την ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ και όλου του δυτικού κόσμου κάτω από την κυριαρχία της.

Σαν νικητήρια η Αμερική του Β' Παγκοσμίου πολέμου αντικατέστησε το θανατηφόρο βάναυσο 3ο ράιχ, σε ένα 4ο ράιχ, με ποίο "δημοκρατικές" μεθόδους.

Μοίρασαν με την άλλη ουσιαστικά νικήτρια του φασισμού την Σοβιετική Ένωση (με την συμφωνία της Γιάλτας, Στάλιν-Ρούσβελ-Τσώρτιλ), σε δύο υπό την κυριαρχία τους στρατόπεδα, ο Σταλινισμός τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» με ολοκληρωτισμό και η Αμερική τον δυτικό κόσμο με την δημοκρατική μπότα.

Η Αμερική προώθησε το χιτλερικό πρόγραμμα, για παγκόσμια επικράτηση, με το ιμπεριαλιστικό σχέδιο Μάρσαλ, αλλά και με νέους υπερεθνικούς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ελέγχου, όπως στρατιωτικά με το ΝΑΤΟ, οικονομικά με ΔΝΤ, νομικά με το Διεθνές δικαστήριο της Χάγης και της ΕΟΚ, που πρωτοστάτησε στην δημιουργία της, με δικά της πλειοψηφικά οικονομικά πακέτα (όχι αποκλειστικά με δάνεια), για να έχει το πάνω χέρι, στην ΕΟΚ και της μετέπειτα εξέλιξης της σε ΕΕ.

Αυτή ήταν η εξέλιξη του φασισμού από το 3ο ράιχ στο 4ο, που όσο υπήρχε η Σοβιετική Ένωση που ανάγκαζε τους φασίστες του 4ου ράιχ να κρατούν τα προσχήματα, μετά την ΠΤΩΣΗ της Σοβιετικής Ενωσης, παίρνει πίο άγριες και ολοκληρωτικές μορφές.

Το να μιλάμε σήμερα κάτω από αυτές τις συνθήκες, για κοινοβουλευτισμό και για δημοκρατία, από την στιγμή που η αστική δημοκρατία, ειδικά μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο έχει οριστικά πεθάνει και τα κοινοβούλια χρησιμοποιούνται σαν φύλλο συκής, για την συγκάλυψη του νεοφασισμού του 4ου ράιχ της ΕΕ και της Αμερικής, είναι σαν να θέλουμε να γυρίσουμε τον τροχό της ιστορίας πρίν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τις μετέπειτα εξελίξεις.

[kostas Oikodomos]

Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να βλέπουμε τον ρετρό φασισμό των χρυσαύγουλων και όχι με τα κριτήρια πριν του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου ο φασισμός σαν η τελευταία λύση του καπιταλισμού, που είχε περιέλθει σε θανάσιμη κρίση, πάλευε να καταργήσει για λογαριασμό του καπιταλισμού, τον κοινοβουλευτισμό και να έρθει στην εξουσία.

Σήμερα που ο φασισμός είναι στα πράγματα, κρυμμένος πίσω από τον μανδύα του κοινοβουλευτισμού (η μοντέρνα εξέλιξη του φασισμού), με το την πέφτουμε στην ΧΑ, παίζουμε το παιχνίδι του εξελιγμένου φασισμού, που είναι στην εξουσία και εφαρμόζει τα φασιστικά μνημόνια, που θα τα ζήλευε ακόμα και ο Χίτλερ.