patari.org

[Παρατηρητής]

Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ απορρίπτουν αναμέτρηση των ΗΠΑ με τους πρώην σοβιετικούς

Οι κυβερνήσεις των Δημοκρατιών της Τσεχίας και της Σλοβακίας, δύο κράτη της Ανατολικής Ευρώπης που εντάχθηκαν στον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, αρνήθηκαν την άδεια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο ηγετικό μέλος του ΝΑΤΟ, να δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις στις χώρες τους. Οι αρμόδιοι των δύο χωρών αντιμετώπισαν το αίτημα της Ουάσιγκτον σαν κάτι ανάλογο με την εισβολή του Συμφώνου της Βαρσοβίας το 1968 στην Τσεχοσλοβακία.

Ο Ομπάμα πρότεινε αμερικανικά στρατεύματα στην Πολωνία, την Εσθονία, και «εκ περιτροπής» στις Δημοκρατίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας, σε απάντηση στις ανησυχίες που εξέφρασε η Πολωνία σχετικά με πιθανό πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν λέγεται ότι έχει επιλέξει, κατά την εισβολή της Ουκρανίας, αντί να ενταχθούν Ρώσοι στις περίπου 20.000 ένοπλους αυτονομιστές του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, που έχουν ανακηρυχτεί ανεξάρτητες δημοκρατίες, να πωλούνται μόνο όπλα στις αυτονομιστικές δυνάμεις.

Η σύγκρουση στην Ουκρανία άρχισε όταν οι ΗΠΑ στήριξαν το κίνημα που καθαίρεσε την φιλο-ρωσική κυβέρνηση στο Κίεβο. Η Ρωσία απάντησε με την προσάρτηση της χερσονήσου Κριμαίας, αλλά έχει επιδείξει μικρό ενδιαφέρον για την ίδια την Ουκρανία. Η Ρωσία έχει διακόψει τις εξαγωγές φυσικού αερίου στην Ουκρανία, η οποία, όντας σε πτώχευση, δεν μπορεί να το πληρώσει. Η Σλοβακία είναι επίσης 100% εξαρτημένη από το Ρωσικό φυσικό αέριο.

Η Τσεχία και η Σλοβακία έχουν αποφασίσει να ακολουθούν ένα γενικό άξονα προς τη Ρωσία σε όλη την Ευρώπη, ίδιο με το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο και το Κόμμα Jobbik της Ουγγαρίας. Τσεχία και Σλοβακία είναι μεταξύ των εθνικιστικών ομάδων της Ευρώπης που έχουν λάβει μια πρo-Πούτιν στάση. Η Γερμανία επιδιώκει επίσης την ενίσχυση των δεσμών με τη Ρωσία και ευρωπαϊκή ουδετερότητα σε οποιαδήποτε ρωσο-αμερικάνικη σύγκρουση.

Λέγεται ότι ο ίδιος ο Πούτιν έχει εμφανιστεί ως καλλιτέχνης πλοίαρχος σε επιτραπέζιο παιχνίδι εξισορρόπησης των ρωσικών συμφερόντων στο εσωτερικό της χώρας του. Έχει ενωθεί με παραδοσιακούς Ρώσους ορθόδοξους εθνικιστές και με «εθνικο-κομμουνιστές», της ιστορικής αναδρομής στη σταλινική εποχή.

Ένα από τα εργαλεία του Πούτιν για αυτό το σκοπό είναι ο Αλεξάντερ Ντούγκιν, ένας θεωρητικός υποστηρικτής της εξέγερσης στην Ουκρανία. Ο Ντούγκιν κηρύττει μια δική του έκδοση «εθνικο-κομμουνισμού»(!) που αποκαλεί «Ευρασιατισμό».

Αυτή η θεωρητική βάση σημειώνει επιτυχία σε χώρες όπως η Ουγγαρία και σύμφωνα με τον Ντούγκιν είναι δυνατό να διασπάσει το ΝΑΤΟ και να στραφούν πολλές από τις χώρες του στον αντι-αμερικανισμό. Πολλοί πιστεύουν ότι στη δεκαετία του 1990 το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε πολύ γρήγορα και χωρίς επαρκή εξέταση στα τεκμήρια των νέων «συμμάχων».